هدف از تحقیق حاضر بررسی زمینه استقرار مدیریت مدرسه محور از دید مدیران و نیز بررسی موانعی که بر سر راه اجرای آن ممکن است وجود داشته باشد، بود. مدیریت مبتنی بر مدرسه نوعی مدیریت مشارکتی و یا حرکت به سوی عدم تمرکز در نظام آموزش و پرورش و استقلال بیشتر مدرسه می باشد. جامعه مورد بررسی شامل کلیه مدیران مقاطع متوسطه دخترانه شهر شیراز بود که به علت قلت جامعه مدیران، بدون هیچ گونه روش نمونه گیری مورد استفاده قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه «مدیریت مدرسه محور» بود. پایان ابزار با استفاده از روش آلفای کرانباخ محاسبه گردید. ضریب پایایی پرسشنامه 92/0 بدست آمد. نتایج یافته ها با استفاده از روش t تک نمونه ای نشان داد مدیران نمونه مورد بررسی مدیریت مبتنی بر مدرسه را به عنوان جزئی از برنامه تفویض اختیار بیشتر به مدرسه شناخته اند و از این گونه برنامه ها استقبال می کنند.
