یکی از عوام ل م ؤثر ب ر ک ارآیی و اثربخ شی نهاده ای تعل یم و تربی ت وج ودمتخصصان آموزش علوم است. به همین دلیل تربیت متخصص آموزش علوم (Science Education) مورد توجه اغلب نظام های تعلیم و تربیت ک شورهای پی شرفته جه ان ق رارگرفته است. (Lewin. 2000) این رشته ها در بسیاری از کشورهای توس عه یافت ه جه ان از تنوع نسبتاً زیاد و پیشینه طولانی برخوردار است اما در دانشگاه های ایران ت اکنون دردوه های کارشناس ی ارش د، آن ه م در رش ته ه ای مح دودی ش امل آم وزش فیزی ک،آموزش ریاضی، آموزش زبان انگلیسی، آموزش زب ان فران سه، آم وزش زب ان فارس ی برای غیرفارسی زبان ها و آموزش پزشکی آموزش پرستاری دای ر ش ده اس ت. محت وای اصلی برنامه درسی رشته های آموزش علوم در دوره های تحصیلات تکمیلی ب سیاری ازدانشگاه ها مجموعه ای از درسهای تخصصی علوم، تعلیم وتربیت و تمرین معلمی و روش تحقیق در علوم رفتاری است. مهمترین کارکرد فارغ التحصیلان رشته های آموزش علوم، تربی ت پژوه شگر درنظام های آموزشی اعم از عمومی یا عالی است. بدیهی است آموزش معلمان و محققان حرف های مستلزم وجود سطح قابل قب ولی از دانش موضوع و همچنین پایه های نظری یادگیری و ماهی ت آن در عل وم و مهارته ای تحقی ق م یباش د. رش ته ه ای آم وزش عل وم ب ه مثاب ه رش ته ه ای در ه م تنی ده(interdisciplinary) با ترکیب منطقی یک موضوع علم با مباحث تعلیم و تربیت و آمار وروش تحقیق سازماندهی میشود. به عنو ان مثال، مباحث علم فیزیک، روش های آم وزش فیزیک و روشهای تحقیق در آموزش فیزیک محورهای اصلی دوره ی کارشناسی ارشد ودکترای رشته ی آموزش فیزیک را شکل میدهند که برای هر یک از این محورها درسها وفعالیتهایی برای دانشجویان پیش بینی می شود. ع دم توس عه رش ته ه ای آم وزش عل وم در دوره ه ای تح صیلات تکمیل ی دانشگاه های کشور خلاء محسوسی را در نظام آموزش عم ومی و آم وزش ع الی ایج اد نموده است به ط وری که پژوهشگر حرف های برای تحقیق در آموزش علوم دردانشگاه های کشور نادر و بعضاً نایاب است. تأسیس رشته های آموزش علوم پایه، عل وم مهندسی، آموزش زبان و ادبی ات فارسی، آموزش معارف اسلامی، در دوره های تحصیلات تکمیلی یک ضرورت جدی برای نظام آموزشی کشور به شمار می رود.
