مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین خوش بینی و درگیری تحصیلی با نقش میانجی گری امید به آینده دانش آموزان پیش دانشگاهی انجام شده است. روش: روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود که بر روی 273 نفر از دانش آوزان پیش دانشگاهی شهرستان قائنات انجام گرفت. نمونه ها به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه استاندارد؛ امیدواری اشنایدر و همکاران(1991) ، خوش بینی تحصیلی اسچنن موران و همکاران(2013) و درگیری تحصیلی ریو و تیسنگ(2011) استفاده شد و پایایی ابزار با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ محاسبه گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که رابطه مثبت و معناداری بین خوش بینی با درگیری تحصیلی و امید به آینده و همچنین رابطه مثبت و معناداری بین امید به آینده و درگیری تحصیلی وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل مسیر نشان داد که امیدواری نقش میانجی را در رابطه بین خوش بینی و درگیری تحصیلی بازی می کند. نتیجه گیری : نتایج نشان داد که بین درگیری تحصیلی با خوش بینی تحصیلی و امیدواری دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد به عبارت دیگر می توان با فراهم آوردن زمینه هایی برای بهبود نگرش دانش آموزان به تحصیل و آینده زمینه درگیری تحصیلی آنها را فراهم آورد.
