مقدمه: راهبردهای شناختی و فراشناختی از مهمترین ابزارهای یادگیری و خودکارامدی و سازگاری اجتماعی از مولفه های مهم و تاثیر گذار بر عملکرد دانشجویان می باشند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش سبک شناختی و فراشناختی بر میزان یادگیری، خودکارامدی اجتماعی و سازگاری اجتماعی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان استان مازندران بود. روش : پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه ی آماری پژوهش را کلیه دانشجویان پسر رشته علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان استان مازندران در سال تحصیلی 97-1396 تشکیل داد. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی از بین دانشگاه های فرهنگیان استان، دانشگاه فرهنگیان نوشهر انتخاب شد، سپس 60 نفر به صورت تصادفی در گروه های آزمایش (30 نفر) و گواه (30 نفر) گمارده شدند. سپس پرسشنامه های سازگاری اجتماعی سینها و سینگ (1993) و خودکارآمدی اجتماعی اسمیت و بتز (2000) به عنوان پیش آزمون در مورد هر دو گروه اجرا شد. آموزش سبک های شناختی و فراشناختی روی گروه آزمایش در 10 جلسه اعمال شد. در پایان این دوره هر دو گروه پرسشنامه های فوق را به عنوان پس آزمون تکمیل کردند. داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد آموزش سبک های شناختی و فراشناختی به طور معنی داری موجب افزایش یادگیری و خودکارامدی اجتماعی می شود (001/≥ p )، ولی بر سازگاری اجتماعی دانش جویان تاثیر معناداری ندارد. نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی آموزش سبک شناختی و فراشناختی پیشنهاد می شود در جهت بهبود وضعیت تحصیلی دانشجویان و افزایش خودکارآمدی اجتماعی استفاده گردد.
