مقدمه: محیط آموزشی عاملی موثر در موفقیت برنامه درسی و میزان یادگیری دانشجویان می باشد. این پژوهش با هدف تعیین درک دانشجویان پرستاری، مامایی و اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی کردستان از محیط آموزشی بر اساس الگوی DREEM در سال 1395 انجام شد. روش: مطالعه حاضر به روش توصیفی تحلیلی مقطعی بر روی 293 دانشجوی ترم دوم تا هشتم پرستاری، سوم، پنجم و هفتم مامایی و اتاق عمل شاغل به تحصیل دانشکده پرستاری و مامائی دانشگاه علوم پزشکی کردستان، ایران در سال 1396 به صورت سرشماری انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه دو قسمتی شامل اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه بین المللی Dundee Ready Educational Environment Measure شامل پنج بعد یادگیری، اساتید، ادراک دانشجو از توانایی علمی خود، جو آموزشی و ادراک دانشجو از شرایط اجتماعی خود و درک کلی از محیط آموزشی بود که به صورت خود گزارش دهی تکمیل گردید. داده های بدست آمده با نرم افزار SPSS ورژن 16 با استفاده از آمار توصیفی تحلیل شد. یافته ها: نتایج بدست آمده نشان داد که در مجموع19/8 درصد دانشجویان محیط آموزشی دانشکده را نیمه مطلوب(دارای مشکلات فراوان) و 75/8 درصد دانشجویان محیط آموزشی دانشکده را تاحدودی مطلوب(بیشتر مثبت تا منفی) ارزیابی می کردند. 75/1 درصد دانشجویان پرستاری، 72/2 درصد دانشجویان مامائی و 80/8 درصد دانشجویان اتاق عمل محیط آموزشی را تاحدودی مطلوب(بیشتر مثبت تا منفی) ارزیابی کردند. نتیجه گیری: با مشخص شدن درک دانشجویان پرستاری، مامائی و اتاق عمل از محیط آموزشی دانشکده پرستاری و مامائی مسئولین و مدیران می بایست در جهت ارتقاء هرچه بهتر محیط آموزشی تلاش نمایند. آشنائی هرچه بیشتر مدرسان با ابعاد مختلف محیط آموزشی و میزان رضایت دانشجویان از هر بعد ضروری به نظر می رسد.