مقدمه: ارتباط و تعامل مناسب با نیروهای انسانی در سازمان در جهت انجام فعالیتهای برنامه ریزی شده موجب کسب اهداف تعیین شده و بقاء و تعادل و رشد سازمانی می گردد. از جمله مهمترین عوامل تاثیرگذار بر فعالیتهای یکپارچه نیروی انسانی در سازمانها میزان حس اعتماد و پذیرش است که کارکنان نسبت به مدیران و سازمانهای خود دارند. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر رهبری اصیل بر فضیلت سازمانی با میانجیگری سرمایه روان شناختی انجام شده است. روش کار : روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد که مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان دانشگاه لرستان بودند که حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعداد 210 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های استاندارد رهبری اصیل و فضیلت سازمانی وسرمایه روان شناختی استفاده شد. اطلاعات حاصل با استفاده از نرم افزار SPSS 18 و ضریب همبستگی پیرسون، نرم افزار lisrel تحلیل گردید. یافته ها: اثر مستقیم رهبری اصیل بر فضیلت سازمانی (72/3 = t ، 32/0 = β ) در سطح (5/0 = P ) معنی دار بود. همچنین اثرمستقیم متغیر اصیل بر سرمایه روانشناختی (66/3 = t ، 33/0 = β ) در سطح (5/0 = P ) معنی دار بود. اثر مستقیم سرمایه روانشناختی بر فضیلت سازمانی (45/4 = t ، 40/0 = β ) در سطح (5/0 = P ) معنی دار بود. اثر غیر مستقیم رهبری اصیل بر فضیلت سازمانی با نقش میانجی سرمایه روانشناختی (55/16 = t ، 28/0 = β ) در سطح (5/0 = P ) معنی دار بود. برازش مدل پیش بینی متغیرهای تحقیق در سطح نسبتاً خوب (133/2 = X2/df ) می باشد و حاکی از همسویی مدل برازش شده با جامعه نظری پژوهش است. زیرا وجود Chi-Square/Df کوچک تر از 3 نشان دهنده برازش مناسب مدل است. نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش رهبری اصیل بر فضیلت سازمانی با نقش میانجی سرمایه روانشناختی در بین کارکنان تاثیرگذار است، بنابراین پیشنهاد می گردد، مدیران دانشگاهی نگرش رهبری اصیل را در سازمان پرورش و تقویت نمایند و بر فضیلت و ارتقا و خودآگاهی درونی کارکنانشان تاکید نمایند و کارکنانشان را بعنوان یک سرمایه اصلی سازمانی درک نمایند.
