مقدمه: هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه علّی حمایت اجتماعی ادراک شده با مولفه های بهزیستی تحصیلی با توجه به نقش میانجی گری باورهای خودکارآمدی تحصیلی بود. روش کار: 341 دانش آموز پسر مقطع متوسطه دوم به شکل نمونه برداری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و مقیاس های حمایت اجتماعی ادراک شده (زیمنت و همکاران، 1988)، باورهای خودکارآمدی تحصیلی (پاتریک و همکاران، 1997) و بهزیستی تحصیلی (تومینین-سوینی و همکاران، 2012) را تکمیل کردند. ارزیابی مدل پیشنهادی با روش مدل سازی معادلات ساختاری صورت گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد که حمایت اجتماعی ادراک شده با مولغه های ارزش مدرسه، رضایتمندی تحصیلی و مشارکت در امور مدرسه رابطه مثبت و با فرسودگی تحصیلی رابطه منفی دارد. همچنین حمایت اجتماعی ادراک شده از طریق متغیرهای میانجی گر باورهای خودکارآمدی قادر به پیش بینی مولفه های بهزیستی تحصیلی است. نتیجه گیری: بر این اساس می توان گفت حمایت های اجتماعی از طریق ارتقای باورهای خودکارآمدی تحصیلی به بهبود مولفه های بهزیستی تحصیلی کمک می کنند. این یافته ها بر نقش حمایت های اجتماعی در برانگیختن و توانمندسازی افراد جهت دستیابی به بهزیستی در محیط تحصیلی تاکید می کند.
