اهداف: دانشجویان رویکردهای مطالعه خود را براساس شیوه های ارزش یابی اساتید تنظیم می کنند. شیوه های فعلی ارزش یابی از آموخته های فراگیران دارای نارسایی هایی است. هدف این پژوهش، بررسی چالش های ارزش یابی از آموخته های دانشجویان در دانشگاه های علوم پزشکی و تاثیر این چالش ها بر رویکرد مطالعه عمل فکورانه بود.
ابزار و روش ها: این پژوهش توصیفی- پیمایشی در کلیه دانشجویان دوره کارشناسی، کارشناسی ارشد و مقطع علوم پایه دکترای حرفه ای دانشگاه علوم پزشکی همدان در سال 1393 انجام شد و 357 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از پرسش نامه های شناسایی چالش های ارزش یابی دانشجویان و رویکرد مطالعه عمل فکورانه استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق آمار توصیفی، تکنیک تحلیل عاملی تاییدی و مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای لیزرل و SPSS 20 انجام شد.
یافته ها: چالش های مربوط به عدم توجه به تفاوت های فردی (81/0) بیشترین و چالش های مربوط به عدم استفاده از ارزش یابی های غیرعینی (73/0) کمترین بار عاملی را داشتند. تاثیر چالش های ارزش یابی بر مطالعه عمل فکورانه دانشجویان 74/0- بود (01/0=p). نتیجه گیری: هر چه تجربیات آموزشی برای دانشجویان محسوس و در محیط بیشتر تعاملی صورت بگیرد و به نوعی تفاوت های فردی و قابلیت های آنها شناسایی و به رسمیت شناخته شود، چالش های موجود در شیوه های فعلی ارزش یابی از دانشجویان به حداقل می رسد و رویکرد مطالعه عمل فکورانه را تحت تاثیر قرار می دهد.
