اهداف: آموزش بالینی، بخش اساسی و مهم آموزش در رشته های خدماتی بهداشتی- درمانی است. این آموزش، دانشجویان را قادر می سازد تا دامنه اطلاعات و مهارت های خود را توسعه دهند. این مطالعه با هدف ارزیابی میزان رضایتمندی از دوره کارآموزی و عوامل موثر بر ارتقای آن در بخش های بالینی دانشگاه علوم پزشکی بابل انجام پذیرفت.
ابزار و روش ها: در این پژوهش توصیفی- مقطعی در نیم سال اول سال تحصیلی 93-1392 نظرات 80 نفر از کارآموزان گروه پرتوپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بابل به روش سرشماری مورد بررسی قرار گرفت. رضایتمندی دانشجویان با پرسش نامه روا و پایا ارزیابی شد. داده ها به کمک نرم افزار SPSS 19 و آزمون های مجذور کای، آزمون واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون مورد تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: بیشترین رضایتمندی دانشجویان از آموزش بالینی مربوط به مشارکت مربی در امر آموزش (82٪)، تعداد و تنوع بیماران بستری (90٪) و کمترین رضایتمندی مربوط به امکانات رفاهی (75/13٪)، برگزاری کلاس های توجیهی (24٪) و کمبود فضای فیزیکی (5/22٪) بود. بین رضایتمندی از عملکرد مربیان و رضایتمندی از کیفیت آموزش بالینی با جنسیت و نوع رشته تحصیلی ارتباط معنی داری مشاهده نشد (05/0p>). بین رضایتمندی کلی از آموزش بالینی با نوع کارآموزی نیز ارتباط معنی داری گزارش نشد. رضایتمندی کلی از آموزش بالینی با نمره آزمون کارآموزی دانشجویان، ارتباط معنی داری داشت (05/0p<). نتیجه گیری: برای افزایش کیفیت آموزش بالینی باید ضعف امکانات رفاهی مراکز آموزشی و کمبود فضای آموزشی برطرف شود.