روند جهانی شدن چالش های جدیدی را برای نظام آموزش و پرورش پدید آورده است که تغیر کارکرد آموزش و پرورش را طلب میکند مطالعات و بررسیها نشان میدهد همگام با تغییرات شگرفت اجتماعی، اقتصادی، تکنولوژی، بویژه تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات و جهانی شدن آموزش و پرورش، نظام آموزش و پرورش کشور توسعه را نشان داده و به عنوان راهنمایی برای اقدام قرار گیرد. از این رو، هدف تحقیق حاضر تعیین ریشه های توسعه نیافتگی نظام آموزش کشور و ارائه چنان چارچوب و مدلی است که در صورت اقدام به آن بتواند آموزش و پرورش کشور را در مسیری که لازمه توسعه است قرار دهد. برای این منظور بر اساس مبانی نظری و مطالعات مقایسه ای و بررسیهای انجام شده شاخص های اصلی توسعه نیافتگی نظام آموزش و پرورش در هفت مؤلفه شامل توسعه برنامه ریزی و سیاستگذاری، توسعه جهانی، توسعه اقتصادی، کیفی، فرهنگی، اجتماعی و توسعه سیاسی شناسایی گردید. برای آزمون مؤلفه ها و پاسخگویی به سئوالات تحقیق، پرسشنامه ای حاوی 144 سؤال تهیه و پس از اطمینان از روایی و اعتبار آن برای اعضای نمونه شامل رؤسای آموزش و پرورش و رؤسای دانشگاه های آزاد و معاونان آنها (386 نفر) در کشور فرستاده شد و اطلاعات لازم از پرسشنامه عودت داده شده جمع آوری گردید. این داده ها با استفاده از روشهای آمار توصیفی و استنباطی چون تحلیل واریانس، ANOVA و آزمون F و تحلیل عامل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد برنامه ریزی و سیاست گذاری در ارزشهای علمی، پژوهشی، تکنولوژی، آموزش و پرورش، گسترش ارتباطات جهانی و پذیرا بودن نوآوریها، سرمایه گذاری در ارزشهای علمی، پژوهشی، تکنولوژی، آموزش و بهداشت و توجه به کیفیت آموزش، تمرکززدایی از نظام آموزش و پرورش و تولید فرهنگ و ارزشها متناسب با نیاز توسعه میباشد.
