درخت حوزه‌های تخصصی

پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل توسعه روان شناسی رنگ در شرکت های تولیدی ورزشی طراحی و اجرا گردید. پژوهش حاضر از جمله پژوهش های کیفی بود. جامعه آماری تحقیق کلیه متخصصان حوزه روان شناسی رنگ را تشکیل داد. بر حسب انتخاب گلوله برفی تعداد 13 نفر به عنوان نمونه پژوهش مشخص شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. جهت تحلیل داده های پژوهش از کدگذاری به صورت باز، محوری و انتخابی استفاده گردید. نتایج مشخص نمود که تعیین کارگروه های تخصصی در حوزه روان شناسی رنگ در ورزش، طراحی و تعیین استانداردهای عملکردی روان شناسی رنگ در حوزه ورزش، برگزاری دوره های آموزشی در خصوص روان شناسی رنگ در ورزش، جذب متخصصان روان شناسی رنگ در حوزه ورزش، ایجاد دانش فنی در خصوص علائق رنگی گروه های مختلف جامعه در شرکت های تولیدی ورزشی جامعه و به روزرسانی دانش روان شناسی رنگ در شرکت های تولیدی ورزشی از جمله راهبردهای شناسایی شده بود.

یکی از رایج ترین و کاربردی ترین مداخلات روان شناختی در زمینه مدیریت حالات هیجانی، مداخلات مبتنی بر ذهن آگاهی و پذیرش است. هدف مطالعه حاضر بررسی اثرات مداخله مبتنی بر ذهن آگاهی-پذیرش و تعهد بر نشخوارفکری خشم، اضطراب رقابتی، کژتنظیمی هیجان و عملکرد ورزشی در ورزشکاران مرد رشته بدنسازی بود. پژوهش حاضر از نوع مطالعات نیمه تجربی بود که در قالب طرح تک موردی با خط پایه چندگانه اجرا شد. جامعه آماری شامل تمام ورزشکارانی بود که به باشگاه های ورزشی بدن سازی در شهرستان سلسله از توابع استان لرستان در سال 2021 مراجعه کرده بودند. از بین این افراد تعداد 10 نفر که حائز ملاک های ورود به پژوهش بودند با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان به صورت انفرادی در یک برنامه 8 جلسه ای مبتنی بر ذهن آگاهی-پذیرش و تعهد شرکت کردند. داده ها با استفاده از تحلیل نیمرخ نمودارهای دیداری، شاخص تغییر پایا (RCI)، شاخص داده های ناهمپوش (PND,PAND,PEM)، شاخص میزان بهبودی، و اندازه اثر D کوهن تفسیر شدند. نتایج نشان داد که مداخله مبتنی بر ذهن آگاهی-پذیرش و تعهد منجر به کاهش نشخوارفکری خشم، اضطراب رقابتی، کژتنظیمی هیجان و نیز افزایش عملکرد ورزشی در ورزشکاران شده است. یافته های حاصل از پژوهش حاضر بیانگر این که مداخلات مبتنی بر ذهن آگاهی و پذیرش می تواند در بهبود کارکردهای شناختی-هیجانی و عملکرد ورزشی ورزشکاران مؤثر واقع شده و به کارگیری آن در کنار تمرینات جسمانی می تواند موجب بهبود عملکرد ورزشی آنها شود.

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین تاب آوری و بهزیستی روان شناختی ورزشکاران رشته های انفرادی با نقش میانجی استرس ادراک شده بود. جامعه آماری این پژوهش را ورزشکاران زن رشته های ورزشی تکواندو و کاراته در سطح قهرمانی و سطح تیم های ملی و عنوان داران کشوری در مقاطع جوانان و نوجوانان تشکیل می دادند. تعداد نمونه 594 نفر و روش نمونه گیری به صورت تصادفی طبقه ای بود. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف (2002) پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن (1983) و پرسشنامه تاب آوری کانر- دیویدسون (2003) بود. برای تحلیل داده ها از مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار PLS استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد رابطه مثبت معناداری بین تاب آوری و استرس ادراک شده با بهزیستی روان شناختی و همچنین بین استرس ادراک شده و تاب آوری وجود داشت(مقدار T-Value بیشتر از 96/1 می باشد). با توجه به این یافته ها، لازم است مربیان و ورزشکاران به نقش تاب آوری در ابعاد گوناگون شخصیت ورزشکاران در ارتقای سلامت روانشناختی و عملکرد ورزشی توجه بیشتری داشته باشند.

زمینه و هدف:اختلال اضطراب اجتماعی که هراس اجتماعی نیز نامیده می شود، ترس شدید در موقعیت های اجتماعی و بین فردی است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر گروه درمانی مبتنی بر تحلیل تبادلی بر کاهش نشانه های اختلال اضطراب اجتماعی است. روش:این پژوهش از مطالعات آزمایشی حقیقی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه است. ۲۱ فرد مراجعه کننده به مرکز خدمات مشاوره و روان شناسی شخصی در کرج بر اساس نمونه گیری قضاوتی انتخاب و در دو گروه آزمایش (۱۱ شرکت کننده) و گروه گواه (۱۰ شرکت کننده) کاربندی شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه هراس اجتماعی (کانر، ۲۰۰۰) را در در مراحل پیش آزمون-پس آزمون تکمیل کردند. مداخله بر اساس روش تحلیل تبادلی گروهی که به صورت ۷ جلسه هفتگی ۶۰ تا ۹۰ دقیقه ای برگزار شد. در بخش آمار توصیفی میانگین و انحراف استاندارد و در بخش تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته ها:مطالعه نشان داد که گروه درمانی مبتنی بر تحلیل تبادلی نشانه های اختلال اضطراب اجتماعی افراد دارای اختلال اضطرابی اجتماعی را به طور معناداری کاهش می دهد. نتیجه گیری:یافته های این پژوهش اشاره می کند که گروه درمانی مبتنی بر تحلیل تبادلی می تواند در کاهش نشانه های اختلال اضطراب اجتماعی موفق باشد.

زمینه و هدف:پرخاشگری یکی از موضوع های مهم در جوانان به ویژه ورزشکارن و دانشجویان است. هدف این مطالعه مقایسه سبک های پرخاشگری ورزشی دانشجویان ورزشکار و دانشجویان غیرورزشکار است. روش:این پژوهش یک مطالعه علّی-مقایسه ای است. جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ مشغول به تحصیل بودند. به این منظور نمونه ای ۱۷۰ نفری (۶۴ پسر و ۱۰۶ دختر) به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامهآنلاین سبک های پرخاشگری ورزشی (علوی زاده و همکاران، ۱۳۹۹) را تکمیل کردند. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون t و تحلیل واریانس انجام شد. یافته ها:نتایج نشان داد که بین نمره سبک های گوناگون تفاوت معنادری بین دانشجویان پسر و دختر (۰/۰۵>p) و ورزشکاران و غیرورزشکاران (۰/۰۵>p) وجود دارد. نتیجه گیری:بر این اساس می توان نتیجه گیری کرد بین پرخاشگری ورزشکاران و غیر ورزشکاران تفاوت معناداری وجود دارد.

زمینه و هدف: شیوع ویروس کرونا بحران شدیدی در سطح جهان ایجاد کرده است و مسئولان کشورهای گوناگون مجبور به وضع قانون هایی برای جلوگیری از گسترش آن شده اند که آسیب های روانشناختی و بین فردی بسیاری را نیز به دنبال داشته است. فعالیت بدنی به عنوان یکی از عوامل تاثیرگذار در بهبود شرایط جسمی و روانی افراد شناخته شده است؛ از این رو، هدف از انجام این پژوهش تبیین روانشناختی نقش ورزش هوازی بر اضطراب کرونا و مهارت های ارتباطی بین فردی در زنان شاغل ۳۰ تا ۴۰ ساله مبتلا به کووید ۱۹ در شهر تهران بود. روش: طرح کلی این مطالعه با توجه به اهداف و ماهیت پژوهش یک طرح آزمایشی با پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه گواه است. جامعه مورد مطالعه در این پژوهش شامل زنان شاغل ۳۰ تا ۴۰ ساله شهر تهران در سال ۱۴۰۰ بود. نمونه پژوهش شامل ۶۰ نفر از زنان شاغل ۳۰ تا ۴۰ ساله شهر تهران بود که با روش نمونه گیری در دسترس و داوطلبانه از منطقه ۲ تهران انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های اضطراب کرونا ویروس (علی پور و همکاران، ۱۳۹۸)، و مهارت های ارتباطی میان فردی (فترو، رودس، و هی ۲۰۱۰) استفاده شد. یافته ها: بر اساس یافته ها میانگین گروه آزمایش در مؤلفه های مهارت های ارتباطی میان فردی (توسعه و حفظ ارتباط، همدلی، مهارت ارتباطی و حل تعارض) پس از اجرای ورزش هوازی به طور معناداری افزایش و میانگین نمره اضطراب کاسته شد. نتیجه گیری: نتایج حاصل بیانگر آن است که اجرای تمرین های ورزش هوازی یک روش مناسب برای کاهش اضطراب کرونا و بهبود مهارت های ارتباطی بین فردی زنان شاغل بهبودیافته از کرونا است.

زمینه و هدف: اعتیاد به عنوان یکی از چهار بحران بزرگ جهان مطرح است و جوانان در دوران دانشجویی به دلیل مشارکت بیشتری که در گروه همسالان خود دارند آمادگی انجام رفتارهای پرخطر مانند مصرف مواد مخدر دارند. ورزش و تمرین به عنوان یک عامل محافظ در نظر گرفته می شود با این حال ورزشکاران نیز گاهی دچار رفتارهای مرتبط با مصرف موادمخدر می شوند.هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین خودگردانی هیجانی، خودکارآمدی و تاب آوری با گرایش به مصرف مواد مخدر در دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار شهر قم بود. روش: برای انجام این پژوهش ۳۸۴ دانشجو (۱۲۸ دانشجوی دختر و ۲۵۶ دانشجوی پسر) از دانشگاه های شهر قم و به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. این مطالعه پژوهشی توصیفیاز نوع همبستگی است؛ برای جمع آوری داده ها پرسشنامه های شیوه های عاطفی(هافمن و کشدان، ۲۰۱۰)، مقیاس خودکارآمدی (شرر و آدامز، ۱۹۸۳)، پرسشنامه تاب آوری (کانر و دیویدسون، ۲۰۰۳)، استعداد به اعتیاد (وید و باچر، ۱۹۹۲) در میان شرکت کنندگان توزیع و توسط آن ها تکمیل شد. در تحلیل داده ها از رگرسیون سلسله مراتبی در نرم افزار SPSS-۲۶ استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که گرایش به مصرف مواد مخدر با خودگردانی هیجانی، خودکارآمدی و تاب آوری همبستگی معنادار و منفی دارد، همچنین نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد که از بین سبک های هیجانی سازگار شدن به همراه تاب آوری بیش ترین تأثیر را بر کاهش گرایش به مصرف مواد مخدر دارند به طوری که سازگار شدن به تنهایی ۴% واریانس گرایش به مصرف مواد مخدر و تاب آوری نیز به تنهایی ۳% از پراکنش گرایش به مصرف مواد مخدر را تبیین می کند. از بین متغیرهای جمعیت شناختی ورزشکار بودن و جنسیت زن داشتن با گرایش کمتربه مصرف مواد مخدررابطه داشتند. نتیجه گیری: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که خودگردانی هیجانی، خودکارآمدی، تاب آوری، ورزشکار و زن بودن به عنوان عامل های محافظت کننده در کاهش گرایش به مصرف مخدر در دانشجویان شناخته می شوند. بنابراین احتمالاً با آموزش خودگردانی هیجانی، خودکارآمدی و تاب آوری و افزایش فعالیت های ورزشی دانشگاهیمی توان گرایش به مصرف مواد مخدر را در دانشجویانبه خصوص در میان پسرانکاهش داد.

زمینه و هدف: توانایی ابراز وجود باعث بهبود مهارت های روانی-اجتماعی افراد و همچنین افزایش عزت نفس و موفقیت تحصیلی می شود. از طرفی دیگر، خودگردانی هیجانی باعث می شود که افراد هیجان هارا به خوبی بشناسند و در زمینه های گوناگون تعاملاجتماعی و تحصیلی موفق عمل نمایند. ارتباط معلم با دانش آموز ممکن است در تنظیم هیجان و بهبود توانایی ابراز خود نقش میانجی داشته باشد و همچنین باعث بهبود تعامل اجتماعی و موفقیت تحصیلی شود. بنابراین، این مطالعه با هدف بررسی نقش میانجیگری کیفیت ارتباط معلم ورزش با دانش آموز در رابطه بین خودگردانی هیجانی و ابراز وجود دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر کرمان انجام شد. روش: این مطالعه توصیفی-همبستگی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری است. این مطالعه در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ در میان دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر کرمان (۹۰۰ نفر) انجام شد. نمونه گیری به صورت خوشه ای تصادفی دومرحله ای انجام شد. در این مطالعه ۵ مدرسه دخترانه و ۵ مدرسه پسرانه به صورت تصادفی انتخاب شدند و در هر مدرسه یک کلاس از دوره دوم متوسطه انتخاب شد و در مجموع ۲۷۰ نفر برای مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه براساس سنجش سازه ها از پرسش نامه ارتباط کیفیت معلم-دانش آموز (موری و زوواک، ۲۰۱۱)، پرسش نامه خودگردانی هیجانی (هافمن و کاشدان، ۲۰۱۰) و پرسشنامه ابراز وجود (گمبریل و ریجی، ۱۹۷۵) استفاده شد. از نسخه ۲۳ نرم افزار SPSS برای محاسبه شاخص های توصیفی و همبستگی و از نسخه ۲۳ نرم افزار AMOS برای مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که خودگردانی هیجانی به طور مستقیم ۴۷ درصد از واریانس ابراز وجود و به طور غیر مستقیم ۲۲ درصد از واریانس ابراز وجود و در مجموع ۶۹ درصد از واریانس ابراز وجود را پیش بینی کرد. کیفیت ارتباط معلم نیز ۴۳ درصد از واریانس ابراز وجود را به طور مستقیم پیش بینی کرد. نتایج آزمون بوت-استراپ تأییدکننده نقش میانجی کیفیت ارتباط معلم-دانش آموز در تأثیر خودگردانی هیجانی بر ابراز وجود بود. شاخص های به دست آمده برای برازش مدل شامل مجذور خی نسبی ۴۷/۱، ارزش معنی داری ۰/۰۷۱، مقدار RMSEA برابر با ۰/۰۴۲، مقدار شاخص RMR برابر با ۰/۰۸۸ و مقادیر CFI، NFI و GFI بزرگتر از ۰/۹۰ همگی تأییدکننده برازش مدل بودند. در مجموع خودگردانی هیجانی تأثیر مثبت و قابل توجهی بر ابراز وجود دانش آموزان با نقش میانجی گری کیفیت ارتباط معلم ورزش با دانش آموز در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر کرمان داشت. نتیجه گیری: بنابراین پیشنهاد می شود برای بهبود ابراز وجود دانش آموزان، خودگردانی هیجانی و ارتباط کیفیت معلم ورزش با دانش آموز، مورد توجه قرار گیرد.

زمینه و هدف:هراس، نگرانی اغراق آمیز، غیرمعقول، ثابت و بیش از حد نسبت به موقعیت ها و اشیاء است. در دوران همه گیری بیماری ویروس کرونا-۱۹ (کووید-۱۹) متاسفانه افراد زیادی درگیری این بیماری شدند و عده ای نیز درگذشتند؛ بسیاری از افراد بهبودیافته از کووید-۱۹ با مشکل های جسمی و روانشناختی زیادی درگیر می شوند؛ یکی از این مشکل ها هراس از کرونا است.هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط افسردگی، اضطراب و تنظیم هیجانی با هراس از ابتلا به کرونا در افراد بهبودیافته کووید-۱۹ در شهر تهران بود. روش: پژوهش حاضر به روش توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. جامعه آماری، شامل افراد بهبودیافته از کووید-۱۹ در شهر تهران و در نیمه اول سال ۱۴۰۰ بود. نمونه به صورت نمونه گیری در دسترس تعداد ۱۲۵ انتخاب شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه های هراس از میکروب (علوی زاده و همکاران، ۱۳۹۹) تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران (۲۰۰۱) مقیاس افسردگی، اضطراب، استرسآنتونی و همکاران (۱۹۹۸) را تکمیل کردند و برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شده است. یافته ها: نتایج نشان داد میان سه مؤلفه تنظیم شناختی هیجان (نشخوار فکری، تلقی فاجعه آمیز و دیدگاه گیری) و هراس از کرونا رابطه معنی داری به دست آمد. و سایر مولفه های آن (سرزنش خود، پذیرش شرایط، سرزنش دیگران، تمرکز مجدد مثبت، تمرکز مجدد بر برنامه ریزی، ارزیابی مجدد مثبت) معنی دار نبودند. بین دو متغیر نشخوار فکری و تلقی فاجعه آمیز و هراس از ابتلا به کرونا رابطه مثبت و با دیدگاه گیری و هراس از کرونا رابطه منفی وجود داشت. نتایج پژوهش بیانگر رابطه مثبت میان اضطراب و افسردگی با میزان هراس از کرونا بود. نتیجه گیری: براساس نتایج این پژوهش به متخصصان بهداشت روان پیشنهاد می شودباتوجه به نقش مهم و اساسی اضطراب، افسردگی و تنظیم هیجان در هراس از کرونا در افراد بهبودیافته از کرونا با آموزش مهارت های تنظیم هیجان به افراد بهبودیافته از کرونا احتمالاً سلامت روان این افراد را می توان بهبود داد.

اهداف: ارزیابی فرآیندها و عوامل خودتنظیمی در بین ورزشکاران اهمیّت زیادی دارد. این مطالعه با هدف روانسنجی نسخه فارسی دو پرسش نامه باور فراشناختی درباره عملکرد (ام. بی. پی.کیو) و فرآیندهای فراشناختی در طول عملکرد (ام. پی. پی. کیو) انجام شد. این دو پرسش نامه به پرسش نامه های خواهر مشهورند. مواد و روش ها: هر دو پرسش نامه به زبان فارسی تطبیق داده شد و سپس به صورت آنلاین توسط 464 ورزشکار زن و مرد ایرانی از رشته های مختلف ورزشی و با سطوح مختلف عملکرد پر شد. یافته ها: تحلیل عامل تأییدی نشان داد که هر دو پرسش نامه دارای روایی عاملی مناسبی هستند. آزمون های پایایی و همسانی درونی نشان داد که پایایی برای همه خرده مقیاس های هر دو پرسش نامه کافی است. همبستگی دو متغیره و همبستگی عوامل پنهان نشان داد که بین اکثر متغیرها به جزء باورهای منفی در مورد غیرقابل کنترل بودن تفکر رقابتی که با ابعاد خودتنظیمی رقابتی ارتباط منفی داشت؛ روابط مثبتی وجود دارد. در نهایت، تحلیل های مقایسه ای نشان داد که تفاوت های معنا داری بین ورزشکاران سطوح بالا و پایین رقابتی در فراشناخت وجود دارد و ورزشکاران سطح بالاتر، مقررات فراشناختی تطبیقی تری را در طول مسابقات نشان دادند. نتیجه گیری: بر این اساس ام. بی. پی. کیو را می توان به عنوان یک ابزار مناسب برای سنجش باورهای فراشناختی درباره عملکرد و ام. پی. پی. کیو را می توان به عنوان ابزار مناسبی برای سنجش فرآیندهای فراشناختی در طول عملکرد استفاده کرد.

هدف از این مطالعه بررسی تأثیر فشار نظارت و نتیجه حین تصمیم گیری بر رفتار جستجوی بینایی بازیکنان فوتبال بود. در این مطالعه 18 بازیکن فوتبال شاغل در لیگ برتر نوجوانان تهران شرکت کردند. تکلیف تصمیم گیری شامل تصاویری از موقعیت های شبیه سازی فوتبال بود که توسط مانیتور در سه شرایط خنثی (بدون فشار)، فشار نتیجه و فشار نظارت ارائه شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه های تکراری در تعداد تثبیت و میانگین مدت زمان تثبیت چشم در هر سه شرایط پژوهش تفاوت معنا داری را نشان داد. علاوه بر این، آزمون تعقیبی بونفرونی نشان دهنده افزایش معنادار میانگین تعداد و مدت زمان تثبیت چشم در دو شرایط فشار نتیجه و نظارت نسبت به فشار خنثی بود. بنابراین به مربیان فوتبال پیشنهاد می شود در جلسات تمرینی با ایجاد شرایط تحت فشار به بازیکنان کمک کنند تا با تجربه این شرایط حین تمرین بتوانند در شرایط مسابقه عملکرد بهتری داشته باشند.

هدف از پژوهش حاضر، تبیین مدل ابعاد اجتماعی موثر بر توسعه روانشناسی سیاسی در ورزش بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از حیث ماهیت توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش کلیه متخصصین و خبرگان حوزه روانشناسی، حوزه علوم سیاسی، خبرگان حوزه جامعه شناسی و مدیریت ورزشی، ارکان ورزش (وزارت ورزش، مدیران، مربیان، ورزشکاران و داوران ورزشی) و اساتید و محققین دانشگاهی که در حوزه تخصصی روانشناسی سیاسی ورزش فعالیت داشتند. نمونه آماری با استفاده از روش هدفمند دردسترس انتخاب شدند (375 نفر). جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد و روایی صوری پرسشنامه توسط صاحب نظران (9 نفر)، تائید شد. همچنین پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (91/0) و پایایی ترکیبی محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی برازش مدل از مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار PLS3-SPSS24 استفاده شده است. نتایج نشان داد که ابعاد راهبردها بر پیامدها با مقدار (761/0) بیشترین تاثیر و شرایط علی بر پدیده اصلی با مقدار (313/0)، شرایط زمینه ای بر پدیده اصلی با مقدار (760/0)، پدیده اصلی بر راهبردها با مقدار (519/0) و شرایط مداخله گر بر پدیده اصلی با مقدار (449/0)، دارای نقش مستقیم و معنی داری در تبیین مدل ابعاد اجتماعی موثر بر توسعه روانشناسی سیاسی در ورزش بودند. به طور کلی، بر اساس یافته های پژوهش می توان گفت که توجه به عوامل اجتماعی، مهارت های روانشناسی و توانمندسازی مهارت های ادراکی و مهارت مدیران سیاسی - ورزشی می تواند به پیامدهای مطلوب ابعاد اجتماعی موثر بر توسعه ای روانشناسی سیاسی ورزش در ایران بیانجامد.

تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر سبک اسنادی و راهبرد تفکر در توسعه مشارکت ورزشی طراحی و اجرا گردید. روش تحقیق حاضر پیمایشی بود. تحقیق حاضر از جمله تحقیقات کاربردی بود که به صورت میدانی انجام گردید. جامعه آماری شامل کارمندانی ورزشکار ادارات ورزش و جوانان استان آذربایجان شرقی بود. این افراد شامل کارمندانی بودند که به طور منظم به ورزش می پرداختند. با توجه به اینکه تعداد این افراد نامشخص بود از روش حجم نمونه کوکران در شرایط نامشخص بودن حجم جامعه استفاده گردید. به صورتی که بر اساس این روش تعداد 384 نفر به عنوان نمونه مشخص شدند. ابزار تحقیق حاضر پرسشنامه استاندارد بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده های تحقیق حاضر از روش معادلات ساختاری استفاده گردید. کلیه روند تجزیه و تحلیل داده های تحقیق در نرم افزارهای SPSS و PLS انجام گرفت. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که سبک اسنادی (541/0) و راهبرد تفکر (454/0) بر مشارکت ورزشی تأثیرگذار است. به عبارتی سبک اسنادی و راهبرد تفکر به واسطه کارکردهای خود در مسائل نگرشی و فکری می تواند ضمن ایجاد رفتارهای پایدار باعث افزایش سطح مشارکت ورزشی افراد گردد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر میزان مشارکت در فعالیت های اوقات فراغتی مبتنی بر ورزش بر توانمندی اجتماعی و رشد اجتماعی دبیران مدارس طراحی و اجرا گردید. روش پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی و از روش علی و مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دبیران مدارس استان بوشهر تشکیل داد که تعداد دقیق و جامع ای از آنان دردسترس نبود. لذا بر اساس فرمول حجم نمونه کوکران تعداد 384 نفر به عنوان نمونه پژوهش مشخص شدند. پس از پخش و جمع آوری پرسشنامه های پژوهش تعداد 321 پرسشنامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. روش نمونه گیری در پژوهش حاضر به خوشه ای تصادفی و با توجه به مناطق جغرافیایی استان بوشهر بود. ابزار گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر شامل سه پرسشنامه وضعیت اوقات فراغتی مبتنی بر ورزش کریمیان و همکاران (1392)، توانمندی اجتماعی مرل و همکاران (2011) و رشد اجتماعی الیس و ایتزمن (1990) بود. روش آماری مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل روش معادلات ساختاری بود. نتایج نشان داد که مشارکت در فعالیت های اوقات فراغتی مبتنی بر ورزش بر توانمندی اجتماعی تاثیری معنادار به میزان 498/0 دارد. نتایج نشان داد که مشارکت در فعالیت های اوقات فراغتی مبتنی بر ورزش بر رشد اجتماعی تاثیری معنادار به میزان 527/0 دارد.

مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر برنامه تمرین متوالی حافظه ای بر عملکرد حافظه کاری جوانان و بررسی نقش واسطه ای برتری جانبی انجام شد. نمونه آماری این پژوهش نیز شامل 60 زن جوان راست و چپ دست می باشند که بصورت در دسترس و براساس معیارهای ورود و خروج انتخاب و به صورت تصادفی در چهار گروه تقسیم شدند. تکالیف مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل تکلیف زمان عکس العمل زنجیره متناوب، مقیاس حافظه وکسلر نسخه سوم و آزمون حافظه کاری اِن بَک بود. آزمودنی های مورد مطالعه در پیش آزمون، آزمون اکتساب، آزمون یادداری فوری و 48 ساعت پس از آن در آزمون یادداری شرکت کردند. نتایج نشان داد بین عملکرد حافظه کاری در مرحله پیش آزمون با هر یک از مراحل اکتساب، یادداری فوری و یادداری تاخیری، بین عملکرد حافظه کاری در مرحله اکتساب با مراحل یادداری فوری و یادداری تاخیری، و بین عملکرد حافظه کاری در مرحله یادداری فوری با یادداری تاخیری تفاوت معنادار بود. مقایسه عملکرد حافظه کاری گروه ها نشان داد آزمودنی های گروه های آزمایشی چپ دست در مراحل اکتساب، یادداری فوری و یادداری تاخیری عملکرد حافظه کاری بهتری نسبت به آزمودنی های گروه های دیگر دارند. نتایج مطالعه حاضر نشان داد افراد راست و چپ برتر دارای عملکرد بهتری در حافظه کاری بودند، لذا پیشنهاد می شود مربیان جهت آموزش و همچنین بازتوانی عملکرد به مسئله برتری جانبی توجه ویژه ای داشته باشند.

پژوهش حاضر به منظور بررسی و مقایسه اثربخشی خودگفتاری آموزشی، انگیزشی و انتخابی بر انگیزه درونی و دقت آزمون حس وضعیت مفصل آرنج انجام گردید. پژوهش به صورت یک طرح درون گروهی کانتِربالانس شده به روش نیمه تجربی و با هدف کاربردی اجرا گردید. پانزده دانشجوی دختر دانشگاه شهید بهشتی به صورت در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. شرکت کنندگان در یک طرح اندازه گیری مکرر با چهار مرحله کنترل، خودگفتاری آموزشی، انگیزشی و انتخابی مشارکت داشتند که در هر مرحله 40 کوشش آزمون حس وضعیت مفصل را به منظور بازسازی فعال زاویه 90º مفصل آرنج از طریق دستگاه دینامومتر ایزوکنتیک بایودکس انجام دادند. پس از اتمام هر مرحله، شرکت کنندگان پرسش نامه انگیزش درونی و فرم بررسی دستکاری را تکمیل نمودند. هرچند نتایج افزایش انگیزه درونی در مرحله خودگفتاری انتخابی را نسبت به مراحل دیگر نشان داد اما کاهش خطای مطلق در آزمون حس وضعیت مفصل آرنج در مراحل خودگفتاری آموزشی، انگیزشی و انتخابی به طور مشابه مشاهده شد. این یافته ها از خودگفتاری آموزشی و انگیزشی به عنوان راهبردی هایی کارآمد در بهبود عملکرد حس وضعیت مفصل حمایت می کنند که با مدل ارتباط خودگفتاری-عملکرد، مدل ویژه ورزش خودگفتاری و مدل مکانیسم خودگفتاری که اثربخشی انواع خودگفتاری بر عملکرد را تأیید می کنند، همسو هستند.

هدف این پژوهش تعیین ویژگی ها و مهارت های روانشناختی بانوان تیم ملی کاراته ایران در سه مرحله ی شروع نخبگی ، توسعه نخبگی و تسلط در نخبگی می-باشد. پژوهش حاضر از نوع مطالعات ترکیبی (کیفی-کمی) بود است . در این پژوهش جمع آوری اطلاعات از طریق مصاحبه، شرکت در کارگاه و همچنین ارائه چک لیست اولویت بندی ویزگی ها و مهارت های روانی بود که با مصاحبه از ورزشکاران نخبه در مرحله شروع نخبگی توسط مادران ودر مرحله توسعه و تسلط نخبگی توسط خود ورزشکاران نخبه تکمیل گردید. برای تجزیه و تحلیل و تفسیر داده ها از تحلیل داده های تماتیک (موضوعی) استفاده شد. همچنین نمونه گیری این پژوهش تا رسیدن به مرحله اشباع نظری ادامه یافت که در این پژوهش 22 نفر از ورزشکاران تیم ملی کاراته بانوان شرکت داشتند که در سه گروه تقسیم بندی شدند. این سه گروه شامل گروه اول مرحله شروع نخبگی شامل 10 نفر از مادران و دختران ،گروه دوم شش نفر از ورزشکاران درسطح توسعه نخبگی ، گروه سوم شش نفر از ورزشکاران نخبه در سطح تسلط نخبگی بودند. نتایج حاصل از تحلیل تماتیک مصاحبه های مربوط به گروه شروع بیانگر دستیابی به مضمون اصلی «ایجاد پایه ای از ویژگی های روانی» است. همچنین در گروه دوم (توسعه نخبگی )نتایج حاصل از مصاحبه ها بیانگر دستیابی به مضمون اصلی «توسعه اولیه مهارت ها و ویژگی های روانشناختی عملکرد» بود است . نتایج حاصل از تحلیل مصاحبه-های مربوط به گروه تسلط نیز بیانگر دستیابی به مضمون اصلی «توسعه و اصلاح مهارت های روانی متمرکز برعملکرد » بوده است .

اهداف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مکانیسم های بی قیدی اخلاقی بر گرایش به دوپینگ در ورزشکاران حرفه ای با نقش میانجی مطلوبیت اجتماعی بود. مواد و روش ها: روش تحقیق حاضر توصیفی- همبستگی و از لحاظ هدف کاربردی بود که اطلاعات به صورت میدانی جمع آوری شد. جامعه آماری تحقیق، شامل تمامی ورزشکاران حرفه ای شهر شیراز بود که با توجه به حجم بالای جامعه آماری، تعداد 384 نفر از ورزشکاران حرفه ای رشته های مختلف ورزشی به عنوان نمونه در نظر گرفته شد و از روش نمونه گیری در دسترس استفاده گردید. اطلاعات برای تحقیق حاضر از طریق سه پرسشنامه مکانیسم های بی قیدی اخلاقی (رینگ و همکاران، 2018)، مطلوبیت اجتماعی (استوبر، 2001) و گرایش به دوپینگ (پتروزی، 2007) با آلفای کرونباخ 89/0 می باشد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از الگوهای معادلات ساختاری، در قالب نرم افزار PLS3 استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که مکانیزم های بی قیدی اخلاقی بر دو متغیر مطلوبیت اجتماعی و گرایش به دوپینگ اثر معنی داری دارد. همچنین این مکانیزم ها بصورت غیر مستقیم و به واسطه مطلوبیت اجتماعی می تواند بر گرایش به دوپینگ در ورزشکاران حرفه ای اثرگذار باشد. نتیجه گیری: بنابراین هرچه بی قیدی اخلاقی در ورزشکاران با روش هایی مانند عدم مسئولیت پذیری، توجیه کردن و اعتقاد به کسب ارزشهای بیرونی نظیر جام و مدال، به جای ارتقا و رشد شخصی در ورزش، رواج پیدا کند می تواند به افزایش مطلوبیت اجتماعی در بین ورزشکاران شود در نتیجه احتمال گرایش به دوپینگ را بیشتر می کند.

اهداف: خستگی ذهنی که ناشی از انجام فعالیت شناختی سخت تعریف می شود می تواند جستجوی بینایی، سرعت حرکت یا انتخاب های تاکتیکی در ورزش را مختل کند بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر خستگی ذهنی بر رفتارخیرگی و تصمیم گیری در ضربه ی تاس فورهند بدمینتون بود. مواد و روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی که در دو زمان پیش آزمون پس آزمون همراه با گروه کنترل انجام شد. بدین منظور تعداد 36 دانشچو (سن:20-35، جنسیت: مؤنث) از دانشگاه الزهرا (س) به صورت در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان به طور تصادفی در دو گروه خستگی ذهنی و گروه کنترل قرار گرفتند. در مرحله پیش آزمون، فیلم آزمون 20 ضربه تاس فورهند بدمینتون که در لحظه برخورد توپ با راکت قطع شده بود، نمایش داده شد. شرکت کنندگان جهت حرکت شاتل را در حالی که عینک ردیابی چشم زده بودند، تصمیم گیری می کردند. 48 ساعت پس از مرحله پیش آزمون، شرکت کنندگان پرسشنامه ی مقیاس آنالوگ بینایی را برای سنجش میزان خستگی ذهنی قبل و بعد از اجرای 60 دقیقه آزمون استروپ پر کردند. گروه کنترل در این زمان تکلیفی را انجام نداد سپس پس آزمونی مطابق مراحل پیش آزمون انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد خستگی ذهنی منجر به افزایش تعداد تثبیت ها و کاهش مدت زمان آن شد و دقت تصمیم گیری کاهش و زمان آن افزایش یافت.نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که خستگی ذهنی دقت و سرعت تصمیم گیری را در بدمینتون مختل می کند. این اختلالات احتمالاً به تغییر در رفتار جستجوی بینایی مربوط می شود.