درخت حوزه‌های تخصصی

یکی از شناسه های مهم عملکرد ورزشی که در طول مسابقه می توان بررسی کرد، وضعیت روانی ورزشکاران می باشد. افکار منفی که تحت تأثیر تجربیات منفی ورزشکاران در گذشته ایجاد می شود، می تواند باعث تضعیف عملکرد ورزشکار از سطح مطلوب شود. مقابله با چنین افکاری که به عنوان نشخوار فکری توصیف می شوند، با شناسایی و غلبه بر آن ها امکان پذیر است. هدف پژوهش حاضر، تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی مقیاس نشخوار فکری رقابت ورزشی در جامعه ورزشکاران بود. تعداد 384 ورزشکار در حیطه های متفاوت ورزشی و با سطوح مختلف مهارتی انتخاب شدند. این مقیاس یک نسخه اقتباس شده از مقیاس نشخوار فکری می باشد که برای اهداف خاص ورزشی تغییر داده شده است، برای اندازه گیری مشکلات افکار نشخوارکننده مربوط به رقابت در ورزشکاران طراحی شده است و شامل هشت گویه می باشد که ویژگی های کلیدی نشخوار فکری را در زمینه رقابتی نشان می دهد (کرولر و همکاران، 2021). برای تحلیل روایی مقیاس از روایی صوری و تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. برای تحلیل پایایی نیز از ICC و آلفای کرونباخ، و پایایی ترکیبی استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی تأییدی و ضرایب آلفای کرونباخ نشان داد که این مقیاس، از ساختار یک عاملی و هشت گویه ای مقیاس اصلی حمایت کرده و روایی عاملی و پایایی آن را تأیید کرده است؛ بنابراین، نسخه فارسی مقیاس نشخوار فکری رقابت ورزشی دارای روایی و پایایی قابل پذیرشی در ورزشکاران ایرانی با سطوح مختلف مهارتی است و مربیان، ورزشکاران و پژوهشگران می توانند از این مقیاس استفاده کنند.

هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل مؤثر بر کنترل رفتارهای پرخاشگرانه ورزشکاران نسبت به داوران در فوتبال حرفه ای ایران با تاکید بر رفتارهای اخلاقی بود. پژوهش حاضر از نوع، پژوهش های توصیفی-همبستگی می باشد که به صورت میدانی انجام گردید. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه بازیکنان لیگ برتر حرفه ای ایران بودند. تعداد 165 نفر به عنوان نمونه پژوهش مشخص گردیدند که از بین آن ها تعداد 131 پرسشنامه جمع آوری و مورد تحلیل قرار گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر شامل پرسشنامه بود. پژوهش حاضر نشان داد که 5 عامل انضباطی، داوری، باشگاهی، فردی و محیطی نقش معناداری بر کنترل رفتارهای پرخاشگرانه ورزشکاران نسبت به داوران در فوتبال حرفه ای ایران دارند که در این بین عوامل داوری مهم ترین نقش را دارا می باشد. از این رو بهبود وضعیت عملکردی داوران و ایجاد بستر جهت بهبود عملکرد آنان نقش مهمی در کاهش رفتارهای پرخاشگرانه ورزشکاران دارد. بنابراین می بایستی از تکنولوژی جدید جهت ارتقا عملکرد داوران در فوتبال حرفه ای ایران استفاده نمود.

زمینه و هدف: اختلال بیش فعالی کاستی توجه، یک اختلال عصب روانشناختی شایع در دوره کودکی است. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی توانبخشی شناختی بر توجه یکپارچه دیداری شنیداری است. روش: این پژوهش مطالعه ای آزمایشی با طرح پیش آزمون–پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه شامل کودکان دارای اختلال بیش فعالی کاستی توجه در شهر کرج بود. نمونه پژوهش به روش نمونه گیری در دسترس و با شیوه نمونه گیری هدفمند انجام شد. شرکت کنندگان شامل ۳۴ دانش آموز دبستانی پسر دارای اختلال بیش فعالی کاستی توجه مراجعه کننده به کلینیک های روانشناسی شهر کرج بودند. این افراد به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. در پیش آزمون هر دو گروه با استفاده از آزمون توجه یکپارچه دیداری شنیداری ارزیابی شدند. گروه آزمایشی ۱۲جلسه توانبخشی شناختی با ابزار پژوهشگر ساخته دریافت کردند. درنهایت در مرحله پس آزمون گروه های موردمطالعه با استفاده از آزمون توجه یکارچه دیداری شنیداری مورد ارزیابی دوباره قرار گرفتند. داده ها در نرم افزار SPSS-۲۲ با روش تحلیل کوواریانس تحلیل شد. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که روش توانبخشی شناختی بر بهبود توجه یکپارچه دیداری شنیداری در دانش آموزان دبستانی دارای اختلال بیش فعالی کاستی توجه روشی اثربخش (۰/۰۵>p) بوده است. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پروش می توان نتیجه گرفت توانبخشی شناختی بر توجه یکپارچه دیداری شنیداری دانش آموزان دبستانی دارای اختلال بیش فعالی کاستی توجه اثربخش است.

زمینه و هدف: اعتیاد به عنوان یکی از چهار بحران بزرگ جهان مطرح است و جوانان در دوران دانشجویی به دلیل مشارکت بیشتری که در گروه همسالان خود دارند آمادگی انجام رفتارهای پرخطر مانند مصرف مواد مخدر دارند. ورزش و تمرین به عنوان یک عامل محافظ در نظر گرفته می شود با این حال ورزشکاران نیز گاهی دچار رفتارهای مرتبط با مصرف موادمخدر می شوند.هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین خودگردانی هیجانی، خودکارآمدی و تاب آوری با گرایش به مصرف مواد مخدر در دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار شهر قم بود. روش: برای انجام این پژوهش ۳۸۴ دانشجو (۱۲۸ دانشجوی دختر و ۲۵۶ دانشجوی پسر) از دانشگاه های شهر قم و به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. این مطالعه پژوهشی توصیفیاز نوع همبستگی است؛ برای جمع آوری داده ها پرسشنامه های شیوه های عاطفی(هافمن و کشدان، ۲۰۱۰)، مقیاس خودکارآمدی (شرر و آدامز، ۱۹۸۳)، پرسشنامه تاب آوری (کانر و دیویدسون، ۲۰۰۳)، استعداد به اعتیاد (وید و باچر، ۱۹۹۲) در میان شرکت کنندگان توزیع و توسط آن ها تکمیل شد. در تحلیل داده ها از رگرسیون سلسله مراتبی در نرم افزار SPSS-۲۶ استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که گرایش به مصرف مواد مخدر با خودگردانی هیجانی، خودکارآمدی و تاب آوری همبستگی معنادار و منفی دارد، همچنین نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد که از بین سبک های هیجانی سازگار شدن به همراه تاب آوری بیش ترین تأثیر را بر کاهش گرایش به مصرف مواد مخدر دارند به طوری که سازگار شدن به تنهایی ۴% واریانس گرایش به مصرف مواد مخدر و تاب آوری نیز به تنهایی ۳% از پراکنش گرایش به مصرف مواد مخدر را تبیین می کند. از بین متغیرهای جمعیت شناختی ورزشکار بودن و جنسیت زن داشتن با گرایش کمتربه مصرف مواد مخدررابطه داشتند. نتیجه گیری: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که خودگردانی هیجانی، خودکارآمدی، تاب آوری، ورزشکار و زن بودن به عنوان عامل های محافظت کننده در کاهش گرایش به مصرف مخدر در دانشجویان شناخته می شوند. بنابراین احتمالاً با آموزش خودگردانی هیجانی، خودکارآمدی و تاب آوری و افزایش فعالیت های ورزشی دانشگاهیمی توان گرایش به مصرف مواد مخدر را در دانشجویانبه خصوص در میان پسرانکاهش داد.

مقدمه و اهداف استرس و تکنیک های مقابله با آن یکی از مسائل چالش برانگیز در روان شناسی ورزش می باشد؛ بنابراین این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی مدیریت استرس به شیوه شناختی- رفتاری بر ادراک استرس و مهارت های مقابله ای والیبالیست ها انجام شد.مواد و روش هاروش پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی والیبالیست های دختر و پسر شهرستان سبزوار در سال 1403 بودند که براساس ملاک های ورود 24 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. نمونه آماری به شیوه تصادفی ساده به دو گروه تجربی (6 نفر دختر و 6 نفر پسر) و کنترل (6 نفر دختر و 6 نفر پسر) تقسبم شدند. گروه تجربی در یک دوره 8 جلسه ای آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی رفتاری آنتونی و همکاران (2007) هفته ای یکبار به مدت 45/1 الی 2 ساعت به صورت گروهی و طی مدت دو ماه قرار گرفتند. در این مدت گروه کنترل هیچ گونه آموزشی دریافت نکردند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن و همکاران (1983) و مقیاس مقابله ای نوجوانان فرایدنبرگ و لوییس (1993) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چند متغیری (مانکوا) و کوواریانس تک متغیری (آنکوا) با استفاه از نرم افزار SPSS نسخه 23 انجام شد.یافته هانتایج نشان داد که آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی- رفتاری بر استرس ادراک شده و مهارت های مقابله ای سازگار والیبالیست های گروه تجربی به طور معناداری اثر داشت. نتیجه گیریبا توجه به نتایج پژوهش می توان گفت که آموزش مدیریت استرس می تواند با بالا بردن مهارت های مقابله ای بر استرس ادراک شده والیبالیست ها اثربخش باشد در جهت بالا بردن اعتبار بیرونی پژوهش، پیشنهاد می گردد پژوهشی مشابه در والیبالیست های دیگر شهر ها و ورزشکاران رشته های مختلف ورزشی انجام گیرد.

پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل توسعه روان شناسی رنگ در شرکت های تولیدی ورزشی طراحی و اجرا گردید. پژوهش حاضر از جمله پژوهش های کیفی بود. جامعه آماری تحقیق کلیه متخصصان حوزه روان شناسی رنگ را تشکیل داد. بر حسب انتخاب گلوله برفی تعداد 13 نفر به عنوان نمونه پژوهش مشخص شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. جهت تحلیل داده های پژوهش از کدگذاری به صورت باز، محوری و انتخابی استفاده گردید. نتایج مشخص نمود که تعیین کارگروه های تخصصی در حوزه روان شناسی رنگ در ورزش، طراحی و تعیین استانداردهای عملکردی روان شناسی رنگ در حوزه ورزش، برگزاری دوره های آموزشی در خصوص روان شناسی رنگ در ورزش، جذب متخصصان روان شناسی رنگ در حوزه ورزش، ایجاد دانش فنی در خصوص علائق رنگی گروه های مختلف جامعه در شرکت های تولیدی ورزشی جامعه و به روزرسانی دانش روان شناسی رنگ در شرکت های تولیدی ورزشی از جمله راهبردهای شناسایی شده بود.

اهداف: ارزیابی فرآیندها و عوامل خودتنظیمی در بین ورزشکاران اهمیّت زیادی دارد. این مطالعه با هدف روانسنجی نسخه فارسی دو پرسش نامه باور فراشناختی درباره عملکرد (ام. بی. پی.کیو) و فرآیندهای فراشناختی در طول عملکرد (ام. پی. پی. کیو) انجام شد. این دو پرسش نامه به پرسش نامه های خواهر مشهورند. مواد و روش ها: هر دو پرسش نامه به زبان فارسی تطبیق داده شد و سپس به صورت آنلاین توسط 464 ورزشکار زن و مرد ایرانی از رشته های مختلف ورزشی و با سطوح مختلف عملکرد پر شد. یافته ها: تحلیل عامل تأییدی نشان داد که هر دو پرسش نامه دارای روایی عاملی مناسبی هستند. آزمون های پایایی و همسانی درونی نشان داد که پایایی برای همه خرده مقیاس های هر دو پرسش نامه کافی است. همبستگی دو متغیره و همبستگی عوامل پنهان نشان داد که بین اکثر متغیرها به جزء باورهای منفی در مورد غیرقابل کنترل بودن تفکر رقابتی که با ابعاد خودتنظیمی رقابتی ارتباط منفی داشت؛ روابط مثبتی وجود دارد. در نهایت، تحلیل های مقایسه ای نشان داد که تفاوت های معنا داری بین ورزشکاران سطوح بالا و پایین رقابتی در فراشناخت وجود دارد و ورزشکاران سطح بالاتر، مقررات فراشناختی تطبیقی تری را در طول مسابقات نشان دادند. نتیجه گیری: بر این اساس ام. بی. پی. کیو را می توان به عنوان یک ابزار مناسب برای سنجش باورهای فراشناختی درباره عملکرد و ام. پی. پی. کیو را می توان به عنوان ابزار مناسبی برای سنجش فرآیندهای فراشناختی در طول عملکرد استفاده کرد.

مقدمه و اهداف: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری مدرسه محور بر افزایش کنترل توجهی و کاهش سوگیری توجه به تهدید کودکان مضطرب بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع مطالعات تک آزمودنی با چند خط پایه و جامعه آماری آن در برگیرنده تمامی کودکان 13-9 ساله مراجعه کننده به مراکز بهداشت شهر قم بود که از این تعداد و متناسب با ادبیات پژوهش در زمینه طرح های تک آزمودنی، تعداد 3 آزمودنی برای اجرای پروتکل درمانی در نظر گرفته شد. داده ها با استفاده از مصاحبه ی تشخیصی نیمه ساختاریافته ی اختلالات خلقی و اسکیزوفرنیا برای کودکان و نوجوانان، مقیاس کنترل توجهی و آزمایه ی رایانه ای دات پروب به دست آمدند. پروتکل درمانی نیز شامل 8 جلسه انفرادی هفتگی با کودکان و 2 جلسه با والدین بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل دیداری، درصد بهبودی و اندازه اثر(d کوهن)، انجام گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد که دو آزمودنی در کنترل توجهی روند تغییرات افزایشی و هر سه آزمودنی در سوگیری توجه روند تغییرات کاهشی داشته اند، به نحوی که درمان شناختی رفتاری مدرسه محور با اندازه اثر(18/0=d)، اثربخشی کمی در افزایش کنترل توجهی کودکان داشت و با اندازه اثر(93/2 =d)، اثربخشی بالایی در کاهش سوگیری توجه داشته است. نتیجه گیری: براساس نتایج این پژوهش، این درمان علیرغم تأثیر محدود آن بر افزایش کنترل توجهی، می تواند به عنوان درمانی مؤثر در کاهش سوگیری توجه به تهدید در کودکان مبتلا به اختلالات اضطرابی قلمداد شود.

زمینه و هدف:اختلال اضطراب اجتماعی که هراس اجتماعی نیز نامیده می شود، ترس شدید در موقعیت های اجتماعی و بین فردی است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر گروه درمانی مبتنی بر تحلیل تبادلی بر کاهش نشانه های اختلال اضطراب اجتماعی است. روش:این پژوهش از مطالعات آزمایشی حقیقی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه است. ۲۱ فرد مراجعه کننده به مرکز خدمات مشاوره و روان شناسی شخصی در کرج بر اساس نمونه گیری قضاوتی انتخاب و در دو گروه آزمایش (۱۱ شرکت کننده) و گروه گواه (۱۰ شرکت کننده) کاربندی شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه هراس اجتماعی (کانر، ۲۰۰۰) را در در مراحل پیش آزمون-پس آزمون تکمیل کردند. مداخله بر اساس روش تحلیل تبادلی گروهی که به صورت ۷ جلسه هفتگی ۶۰ تا ۹۰ دقیقه ای برگزار شد. در بخش آمار توصیفی میانگین و انحراف استاندارد و در بخش تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته ها:مطالعه نشان داد که گروه درمانی مبتنی بر تحلیل تبادلی نشانه های اختلال اضطراب اجتماعی افراد دارای اختلال اضطرابی اجتماعی را به طور معناداری کاهش می دهد. نتیجه گیری:یافته های این پژوهش اشاره می کند که گروه درمانی مبتنی بر تحلیل تبادلی می تواند در کاهش نشانه های اختلال اضطراب اجتماعی موفق باشد.

مهارت های زندگی را می توان مجموعه ای از توانایی ها که زمینه سازگاری و رفتار مثبت و مفید را فراهم می آورند دانست. لذا با توجه به اهمیت پرداختن به موضوع مهمی چون مهارت های زندگی در ورزش پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگی های روان سنجی نسخه فارسی پرسش نامه مهارت های زندگی مربیگری در ورزش به منظور استانداردسازی این ابزار در داخل کشور انجام شد. پژوهش حاضر از جمله پژوهش های کاربردی و توسعه ابزار محسوب می شود که به لحاظ نحوه گردآوری اطلاعات، میدانی و از نظر کنترل متغیرها، غیرآزمایشی بود. بدین منظور 370 نفر از مربیان ورزشی شهر تهران به صورت تصادفی ساده (دردسترس) انتخاب شده و به تکمیل پرسش نامه پرداختند. بعد از تکنیک ترجمه- باز ترجمه و تأیید روایی صوری پرسش نامه توسط سه متخصص، بررسی اولیه پرسش نامه جهت رفع اشکالات جزئی انجام شد. جهت تعیین روایی سازه عاملی پرسش نامه از تحلیل عاملی تأییدی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری، همسانی درونی پرسش نامه، از ضریب آلفای کرونباخ و ثبات آن از ضریب همبستگی با استفاده از آزمون- باز آزمون استفاده شد. نتایج نشان داد که پرسش نامه مهارت های زندگی مربیگری در ورزش مورد تأیید قرار گرفت. همچنین پرسش نامه از شاخص های برازندگی مطلق، همسانی درونی و ثبات قابل قبولی برخوردار شد که بیانگر روایی و پایایی مطلوبی بود. نتایج نشان داد که معرف های انتخاب شده برای سنجش مؤلفه های مربیگری مهارت های زندگی در ورزش از روایی لازم برخوردار هستند و به خوبی می توانند مهارت های زندگی مربیگری در ورزش را بسنجند

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین تاب آوری و بهزیستی روان شناختی ورزشکاران رشته های انفرادی با نقش میانجی استرس ادراک شده بود. جامعه آماری این پژوهش را ورزشکاران زن رشته های ورزشی تکواندو و کاراته در سطح قهرمانی و سطح تیم های ملی و عنوان داران کشوری در مقاطع جوانان و نوجوانان تشکیل می دادند. تعداد نمونه 594 نفر و روش نمونه گیری به صورت تصادفی طبقه ای بود. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف (2002) پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن (1983) و پرسشنامه تاب آوری کانر- دیویدسون (2003) بود. برای تحلیل داده ها از مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار PLS استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد رابطه مثبت معناداری بین تاب آوری و استرس ادراک شده با بهزیستی روان شناختی و همچنین بین استرس ادراک شده و تاب آوری وجود داشت(مقدار T-Value بیشتر از 96/1 می باشد). با توجه به این یافته ها، لازم است مربیان و ورزشکاران به نقش تاب آوری در ابعاد گوناگون شخصیت ورزشکاران در ارتقای سلامت روانشناختی و عملکرد ورزشی توجه بیشتری داشته باشند.

مقدمه و اهداف: هدف این پژوهش بررسی ارتباط طرح واره های ناسازگار اولیه با اضطراب اجتماعی و ذهن آگاهی ورزشی در دانشجویان استان قم بود. مواد و روش ها: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و روش آن توصیفی - همبستگی می باشد. براساس ماهیت داده های پژوهش یک پژوهش کمی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان استان قم به تعداد 50236 نفر است. 381 نفر از دانشجویان استان قم با استفاده از جدول مورگان و به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه طرحواره ناسازگار اولیه یانگ و براون (2003)، پرسشنامه اضطراب اجتماعی لایبویتز (۱۹۸۷)، پرسشنامه ذهن آگاهی ورزشی دینات و همکارانش (۲۰۱۴) شامل 117 پرسش بود. جهت تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه و از نرم افزار SPSS 22 استفاده شد. یافته هابین اضطراب اجتماعی و خودگردانی وعملکرد مختل رابطه مثبت معنی دار وجود دارد (01/0 ,p<42/0r=). بین اضطراب اجتماعی و محدودیت های مختل رابطه مثبت معنی دار وجود دارد (05/0 ,p<336/0r=). بین اضطراب اجتماعی و بریدگی و طرد رابطه مثبت معنی دار وجود دارد (01/0 ,p<415/0r=). بین اضطراب اجتماعی و جهت مندی رابطه مثبت معنی دار وجود دارد (01/0 ,p<425/0r=). بین اضطراب اجتماعی و بازداری رابطه مثبت معنی دار وجود دارد (01/0 ,p<454/0r=). بین ذهن آگاهی ورزشی و خودگردانی وعملکرد مختل رابطه منفی معنی دار وجود دارد (01/0 ,p<49/0-r=). بین ذهن آگاهی ورزشی و محدودیت های مختل رابطه منفی معنی دار وجود دارد (05/0 ,p<469/0-r=). بین ذهن آگاهی ورزشی و بریدگی و طرد رابطه منفی معنی دار وجود دارد (01/0 ,p<508/0-r=). بین ذهن آگاهی ورزشی و جهت مندی رابطه منفی معنی دار وجود دارد (01/0 ,p<462/0-r=). بین ذهن آگاهی و بازداری رابطه منفی معنی دار وجود دارد (01/0 ,p<516/0-r=). نتیجه گیری: نتایج حاصل از پژوهش نشان میدهد که بین طرح واره های ناسازگار اولیه با اضطراب اجتماعی و ذهن آگاهی رابطه وجود دارد.

مقدمه و اهداف هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی ارتباط هوش سیاسی و هوش معنوی با مهارت های ارتباطی مدیران تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی بود.مواد و روش هااین تحقیق از نظر هدف و ماهیت، جزء تحقیقات کاربردی توصیفی_علی و همبستگی می باشد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه مدیران تربیت بدنی دانشگاه های آزاد اسلامی کشور که تعدادشان بالغ بر 95 نفر بود که در این تحقیق برای نمونه گیری به دلیل محدود بودن جامعه با نمونه برابر بود و در نهایت 92 پرسشنامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ابزار اندازه گیری در این تحقیق پرسشنامه می باشد که برای اندازه گیری هوش معنوی از پرسشنامه هوش معنوی کینگ(SISRI)، برای اندازه گیری هوش سیاسی از پرسشنامه هوش سیاسی دوستار و همکاران 398 استفاده گردیده است. یافته هانتایج تحلیل عامل تاییدی نشان داد که 7 مؤلفه ارتباطی مدیران: روابط رسانه ای، روابط اجتماعی، حمایت مالی، رویدادها و امور فرهنگی، روابط درون و برون سازمانی، امور پژوهشی و امور مشاوره از لحاظ نظری و عملی به عنوان مؤلفه های ارتباطی مدیران تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی مورد تأیید هستند. نتایج این تحقیق بر اساس عوامل 7 گانه موثر بر ارتباطی پیشنهاد می کند که در ارزیابی ارتباطی مدیران تربیت بدنی باید شاخص های متعدد و چند جانبه ای را مورد توجه قرار داد و از یک رویکرد جامع برای این منظور استفاده کرد. نتیجه گیریبا توجه به نتایج پژوهش مبنی بر تأثیر گذاری متغیرهای هوش معنوی و هوش سیاسی بر مهارت های ارتباطی پیشنهاد می شود که به منظور کسب موفقیت ها و دستاوردهای بیشتر در زمینه مهارت های ارتباطی مدیران تربیت بدنی دانشگاه، تقویت و پرورش جنبه های مربوط به هوش معنوی و هوش سیاسی مورد توجه بیشتری قرار گیرد.

مقدمه و اهدافهدف از این تحقیق، بررسی تاثیر تمرینات مدیتیشن بر توانایی های شناختی و حفظ ثبات در سالمندان غیرفعال بود. مواد و روش هادر یک مطالعه نیمه تجربی، 16 سالمند غیر فعال(میانگین سن 6±72 سال) از استان قم در سال 1403 به صورت در دسترس و هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه تمرینات مدیتیشن (8 نفر) و کنترل (8 نفر) قرار گرفتند. در این تحقیق پروتکل مداخله ذهن آگاهی دی پتریلو، کافمن، گلس و آرنکوف (2009)، در شش جلسه و در هر جلسه به مدت 1 الی 5/1 ساعت در طول سه هفته آموزش داده شد. جهت بررسی داده های توانایی های شناختی از مقیاس توانمندسازی روان شناختی اسپریتزر (1995) و برای بررسی عملکرد تعادل از آزمون های تعادل ایستای لک لک جانسون و نلسون، 1991 و تعادل پویا پودسیالدو و ریچاردسون، 1991 استفاده شد.یافته هاداده ها به روش تحلیل کواریانس در سطح معنی داری 05/0P< تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که تمرینات مدیتیشن موجب بهبود تعادل غیرمعنی دار ایستا و پویا در سالمندان غیرفعال شد (05/0p<). همچنین تمرینات مدیتیشن با بهبود غیرمعنی دار توانایی های شناختی در سالمندان غیرفعال همراه بود (05/0p<). نتیجه گیریبه نظر می رسد سه هفته تمرینات مدیتیشن می تواند مزایای شناختی و حرکتی برای سالمندان غیرفعال به همراه داشته باشد با این حال دوره های طولانی تر این مداخله ممکن است مؤثرتر باشد.واژه های کلیدیتمرینات، مدیتیشن، شناختی، حفظ ثبات،سالمندان، غیرفعال

زمینه و هدف: توانایی ابراز وجود باعث بهبود مهارت های روانی-اجتماعی افراد و همچنین افزایش عزت نفس و موفقیت تحصیلی می شود. از طرفی دیگر، خودگردانی هیجانی باعث می شود که افراد هیجان هارا به خوبی بشناسند و در زمینه های گوناگون تعاملاجتماعی و تحصیلی موفق عمل نمایند. ارتباط معلم با دانش آموز ممکن است در تنظیم هیجان و بهبود توانایی ابراز خود نقش میانجی داشته باشد و همچنین باعث بهبود تعامل اجتماعی و موفقیت تحصیلی شود. بنابراین، این مطالعه با هدف بررسی نقش میانجیگری کیفیت ارتباط معلم ورزش با دانش آموز در رابطه بین خودگردانی هیجانی و ابراز وجود دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر کرمان انجام شد. روش: این مطالعه توصیفی-همبستگی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری است. این مطالعه در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ در میان دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر کرمان (۹۰۰ نفر) انجام شد. نمونه گیری به صورت خوشه ای تصادفی دومرحله ای انجام شد. در این مطالعه ۵ مدرسه دخترانه و ۵ مدرسه پسرانه به صورت تصادفی انتخاب شدند و در هر مدرسه یک کلاس از دوره دوم متوسطه انتخاب شد و در مجموع ۲۷۰ نفر برای مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه براساس سنجش سازه ها از پرسش نامه ارتباط کیفیت معلم-دانش آموز (موری و زوواک، ۲۰۱۱)، پرسش نامه خودگردانی هیجانی (هافمن و کاشدان، ۲۰۱۰) و پرسشنامه ابراز وجود (گمبریل و ریجی، ۱۹۷۵) استفاده شد. از نسخه ۲۳ نرم افزار SPSS برای محاسبه شاخص های توصیفی و همبستگی و از نسخه ۲۳ نرم افزار AMOS برای مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که خودگردانی هیجانی به طور مستقیم ۴۷ درصد از واریانس ابراز وجود و به طور غیر مستقیم ۲۲ درصد از واریانس ابراز وجود و در مجموع ۶۹ درصد از واریانس ابراز وجود را پیش بینی کرد. کیفیت ارتباط معلم نیز ۴۳ درصد از واریانس ابراز وجود را به طور مستقیم پیش بینی کرد. نتایج آزمون بوت-استراپ تأییدکننده نقش میانجی کیفیت ارتباط معلم-دانش آموز در تأثیر خودگردانی هیجانی بر ابراز وجود بود. شاخص های به دست آمده برای برازش مدل شامل مجذور خی نسبی ۴۷/۱، ارزش معنی داری ۰/۰۷۱، مقدار RMSEA برابر با ۰/۰۴۲، مقدار شاخص RMR برابر با ۰/۰۸۸ و مقادیر CFI، NFI و GFI بزرگتر از ۰/۹۰ همگی تأییدکننده برازش مدل بودند. در مجموع خودگردانی هیجانی تأثیر مثبت و قابل توجهی بر ابراز وجود دانش آموزان با نقش میانجی گری کیفیت ارتباط معلم ورزش با دانش آموز در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر کرمان داشت. نتیجه گیری: بنابراین پیشنهاد می شود برای بهبود ابراز وجود دانش آموزان، خودگردانی هیجانی و ارتباط کیفیت معلم ورزش با دانش آموز، مورد توجه قرار گیرد.

هدف از پژوهش حاضر، تبیین مدل ابعاد اجتماعی موثر بر توسعه روانشناسی سیاسی در ورزش بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از حیث ماهیت توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش کلیه متخصصین و خبرگان حوزه روانشناسی، حوزه علوم سیاسی، خبرگان حوزه جامعه شناسی و مدیریت ورزشی، ارکان ورزش (وزارت ورزش، مدیران، مربیان، ورزشکاران و داوران ورزشی) و اساتید و محققین دانشگاهی که در حوزه تخصصی روانشناسی سیاسی ورزش فعالیت داشتند. نمونه آماری با استفاده از روش هدفمند دردسترس انتخاب شدند (375 نفر). جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد و روایی صوری پرسشنامه توسط صاحب نظران (9 نفر)، تائید شد. همچنین پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (91/0) و پایایی ترکیبی محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی برازش مدل از مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار PLS3-SPSS24 استفاده شده است. نتایج نشان داد که ابعاد راهبردها بر پیامدها با مقدار (761/0) بیشترین تاثیر و شرایط علی بر پدیده اصلی با مقدار (313/0)، شرایط زمینه ای بر پدیده اصلی با مقدار (760/0)، پدیده اصلی بر راهبردها با مقدار (519/0) و شرایط مداخله گر بر پدیده اصلی با مقدار (449/0)، دارای نقش مستقیم و معنی داری در تبیین مدل ابعاد اجتماعی موثر بر توسعه روانشناسی سیاسی در ورزش بودند. به طور کلی، بر اساس یافته های پژوهش می توان گفت که توجه به عوامل اجتماعی، مهارت های روانشناسی و توانمندسازی مهارت های ادراکی و مهارت مدیران سیاسی - ورزشی می تواند به پیامدهای مطلوب ابعاد اجتماعی موثر بر توسعه ای روانشناسی سیاسی ورزش در ایران بیانجامد.

مقدمه و اهداف: والیبال یک ورزش تیمی است که نیازمند آمادگی جسمانی و ادراکی-شناختی بالایی است، از این رو در حین رقابت تغییرپذیری عملکرد ورزشی در بین بازیکنان مشاهده می شود. هدف از اجرای پژوهش حاضر بررسی تاثیر سرسختی دهنی بر ورزشکاران والیبالیست در مسابقات لیگ می باشد.مواد و روش ها: جامعه آماری این پژوهش ورزشکاران والیبال تیم ایفا و چادرملو شهر اردکان در سال 1401 بودند که عملکرد ورزشی آن ها در طول یک فصل مسابقاتی درقسمت های مختلف سنجیده می شوند. تعداد این افراد 42 نفر بود. این 42 ورزشکار از 2 تیم لیگ برتر شرکت کننده در فصل مسابقات 1401 ایران بودند. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران برآورد شد. بر اساس فرمول کوکران برای جامعه محدود با 42 نفر تعداد 38 نفر نمونه لازم و برآورد می شود. که با احتمال افت آزمودنی لذا، هر42 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. روش نمونه گیری به شیوه در دسترس صورت گرفت. ابزار پژوهش مقیاس سرسختی و سیاهه عملکرد ورزشی بود. در نهایت داده ها به روش کای اسکوئر پیرسون به وسیله نرم افزار spss27 تحلیل شدند. یافته ها: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که بین سرسختی روانشناختی با عملکرد ورزشی همبستگی رابطه معنادار وجود دارد. همچنین مشخص شد بین همه مولفه های سرسختی شامل تعهد، کنترل و مبارزه جویی با تمامی سطوح عملکرد ورزشی رابطه وجود دارد. نتیجه گیری: سرسختی ذهنی رابطه معناداری بر عملکرد ورزشی دارد؛ با توجه به یافته های پژوهش حاضر به مسئولان و مربیان تیمهای دانشجویی توصیه میشود از نقش مهارتهای روان شناختی در کسب نتایج مطلوب غافل نشوند و در راستای بهبود عملکرد ورزشی از آموزش و تمرین این مهارت ها بهره گیرند.

زمینه و هدف: شیوع ویروس کرونا بحران شدیدی در سطح جهان ایجاد کرده است و مسئولان کشورهای گوناگون مجبور به وضع قانون هایی برای جلوگیری از گسترش آن شده اند که آسیب های روانشناختی و بین فردی بسیاری را نیز به دنبال داشته است. فعالیت بدنی به عنوان یکی از عوامل تاثیرگذار در بهبود شرایط جسمی و روانی افراد شناخته شده است؛ از این رو، هدف از انجام این پژوهش تبیین روانشناختی نقش ورزش هوازی بر اضطراب کرونا و مهارت های ارتباطی بین فردی در زنان شاغل ۳۰ تا ۴۰ ساله مبتلا به کووید ۱۹ در شهر تهران بود. روش: طرح کلی این مطالعه با توجه به اهداف و ماهیت پژوهش یک طرح آزمایشی با پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه گواه است. جامعه مورد مطالعه در این پژوهش شامل زنان شاغل ۳۰ تا ۴۰ ساله شهر تهران در سال ۱۴۰۰ بود. نمونه پژوهش شامل ۶۰ نفر از زنان شاغل ۳۰ تا ۴۰ ساله شهر تهران بود که با روش نمونه گیری در دسترس و داوطلبانه از منطقه ۲ تهران انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های اضطراب کرونا ویروس (علی پور و همکاران، ۱۳۹۸)، و مهارت های ارتباطی میان فردی (فترو، رودس، و هی ۲۰۱۰) استفاده شد. یافته ها: بر اساس یافته ها میانگین گروه آزمایش در مؤلفه های مهارت های ارتباطی میان فردی (توسعه و حفظ ارتباط، همدلی، مهارت ارتباطی و حل تعارض) پس از اجرای ورزش هوازی به طور معناداری افزایش و میانگین نمره اضطراب کاسته شد. نتیجه گیری: نتایج حاصل بیانگر آن است که اجرای تمرین های ورزش هوازی یک روش مناسب برای کاهش اضطراب کرونا و بهبود مهارت های ارتباطی بین فردی زنان شاغل بهبودیافته از کرونا است.

مقدمه و اهداف هدف از انجام این پژوهش طراحی الگوی جو انگیزشی مربیان با سرسختی ذهنی شناگران زن شهر مشهد بود.مواد و روش هاروش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی بوده که به صورت میدانی اجرا شده است. تعداد اعضاء جامعه آماری این پژوهش را ورزشکاران زن رشته ورزشی شنا در سطح شهر مشهد که بنا بر اعلان هیأت شنا مشهد (2000=N) می باشند تشکیل دادند. با به کارگیری فرمول کوکران تعداد اعضا نمونه آماری برابر با 322 نفر برآورد شد که پس از توزیع و جمع آوری پرسشنامه ها، در نهایت 286 پرسشنامه کامل بود و مورد تجزیه و تحلیل نهایی قرار گرفت. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه جو انگیزشی ساخته رونالد و همکاران (2008) و پرسشنامه استاندارد سرسختی ذهنی ساخته شیرد و همکاران (2009) استفاده گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های توصیفی و آزمون های آماری کلموگروف اسمیرونف و ضریب همبستگ، تحلیل رگرسیون و تحلیل مسیر استفاده شد.یافته هانتایج نشان داد بین جو انگیزشی مربیان با سرسختی ذهنی رابطه مثبت و معناداری (001/0≥P ، 423/0=r) وجود دارد. همچنین بین جو انگیزشی مربیان با مؤلفه های اطمینان، ثبات و کنترل رابطه معناداری مشاهده شد. از طرفی دیگر نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که جو انگیزشی مربیان واجد شرایط پیش بینی مؤلفه ثبات است. همچنین تحلیل مسیر بین جو انگیزشی و سرسختی ذهنی مثبت و معنادار بود. همچنین الگوی تحلیل مسیر بین جو انگیزشی مربیان با سرسختی ذهنی مثبت و معنادار (31/18=T-Value، 97/0=β) می باشد.نتیجه گیریبا ایجاد و افزایش سطح انگیزش از طرف مربیان در بین شناگران می توان زمینه ساز ارتقاء سطح سرسختی ذهنی در بین آنها شد به طوریکه با تحمل روانی فشار تمرینات بتوانند سطح عملکرد خود را در حد قابل قبولی افزایش دهند.

پژوهش حاضر به منظور بررسی و مقایسه اثربخشی خودگفتاری آموزشی، انگیزشی و انتخابی بر انگیزه درونی و دقت آزمون حس وضعیت مفصل آرنج انجام گردید. پژوهش به صورت یک طرح درون گروهی کانتِربالانس شده به روش نیمه تجربی و با هدف کاربردی اجرا گردید. پانزده دانشجوی دختر دانشگاه شهید بهشتی به صورت در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. شرکت کنندگان در یک طرح اندازه گیری مکرر با چهار مرحله کنترل، خودگفتاری آموزشی، انگیزشی و انتخابی مشارکت داشتند که در هر مرحله 40 کوشش آزمون حس وضعیت مفصل را به منظور بازسازی فعال زاویه 90º مفصل آرنج از طریق دستگاه دینامومتر ایزوکنتیک بایودکس انجام دادند. پس از اتمام هر مرحله، شرکت کنندگان پرسش نامه انگیزش درونی و فرم بررسی دستکاری را تکمیل نمودند. هرچند نتایج افزایش انگیزه درونی در مرحله خودگفتاری انتخابی را نسبت به مراحل دیگر نشان داد اما کاهش خطای مطلق در آزمون حس وضعیت مفصل آرنج در مراحل خودگفتاری آموزشی، انگیزشی و انتخابی به طور مشابه مشاهده شد. این یافته ها از خودگفتاری آموزشی و انگیزشی به عنوان راهبردی هایی کارآمد در بهبود عملکرد حس وضعیت مفصل حمایت می کنند که با مدل ارتباط خودگفتاری-عملکرد، مدل ویژه ورزش خودگفتاری و مدل مکانیسم خودگفتاری که اثربخشی انواع خودگفتاری بر عملکرد را تأیید می کنند، همسو هستند.