ورزشکاران

با وجود تلاش های فراوان صورت گرفته از سوی مجامع بین المللی و کمیته جهانی مبارزه با دوپینگ (WADA) در زمینه مبارزه با دوپینگ، با پیشرفت تکنولوژی و دستیابی علوم مختلف به ویژه پزشکی به فناوری های نوین و کشف راه ها و روش های مختلف درمانی، گفته شده است که رده جدیدی از دوپینگ با نام« دوپینگ ژنی» در جوامع ورزشی، شیوع پیدا کرده است که مباحث اخلاقی جدیدی را برای ورزش، مسابقات ورزشی و مجامع ضددوپینگ به وجود آورده است. با کامل شدن پروژه ژنوم انسانی و کشف تعداد زیادی از ژنها، زمینه درمان بسیاری از بیماری های بی درمان با استفاده از فناوری ژن درمانی به وجود آمده است ولی در کنار پیشرفت های صورت گرفته، چالش های اخلاقی متعددی نیز پیدا شده است که از آن جمله می توان تولید نوزادان تغییر یافته ژنتیکی، تغییر ژنتیکی ورزشکاران و دوپینگ ژنی را نام برد که هر کدام از این موارد جدال اخلاقی زیادی را در پی داشته اند. روش کار: در این مقاله مروری ما در ابتدا کلیه مقالات و منابع مرتبط را در پایگاه اینترنتی Google و خزانه های اطلاعاتی Pubmed ،Science Direct و Ovid با کلمات کلیدی"" Gene Doping"" و Ethical Consideration"" و""Ethics and athletic Manipulation "" جستجو کردیم. سپس کلیه مقالات در دو دسته متون کامل و چکیده و بر اساس میزان ارتباط و تازگی طبقه بندی شدند و مورد بررسی قرار گرفتند. نتیجه گیری :دوپینگ ژنی طبق تعریف کمیته جهانی ضد دوپینگ عبارتست از »استفاده غیر درمانی از سلولها، ژنها، اجزای ژنتیکی، یا تعدیل بیان ژنی که از طریق آن ها ظرفیت ورزشکاران برای اجرای ورزشی افزایش یابد». امروزه مشخص شده است که ژن های متعددی با اجرای ورزشی، مرتبط هستند (حدود 90 ژن) که با توجه به گستره ورزش و علاقه روزافزون جهانی به آن، استفاده از این ژن ها به منظور دوپینگ ژنی دور از انتظار نیست. البته از فناوری ژنی می توان بهره های ارزشمندی نیز برد، مثلاً برای درمان آسیب های ورزشی شدید که می تواند باعث کناره گیری ورزشکار از صحنه ورزش شود .در مجموع ملاحظات و سؤالات اخلاقی متعددی پیش روی مجامع ورزشی است که در این مقاله سعی می شود به آن ها پاسخ داده شود. برخی از این سؤالات اخلاقی عبارتند از: •آیا باید دستکاری ژنی در ورزشکاران مطلقاً ممنوع شود؟ •آیا باید استفاده از آن در ورزشکاران فقط برای بهبود از جراحت یا بیماری های خاص، مجاز باشد؟ •آیا با در نظر گرفتن کشف و تشخیص بسیار مشکل دوپینگ ژنی٬ در آینده ماهیت و حقیقت ورزش زیر سؤال می رود؟ •آیا باید ورزشکاران تغییر یافته از نظر ژنتیکی را از شرکت در رقابت های ورزشی محروم کرد یا برای آنها مسابقاتی جداگانه ترتیب داد؟ البته این ها سؤالاتی هستند که تا به حال پاسخ روشنی برای آنها ارائه نشده و چالش های پیش روی جهان ورزش می باشد و کمیته های اخلاقی مربوطه می بایست در پی یافتن پاسخی برای آنها باشند.

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی امکان پیش بینی تاب آوری براساس خودکارامدی در دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار بود. برای دستیابی به این هدف، نمونه ای شامل 403 نفر از دانشجویان (198دختر و 205 پسر) ورزشکار در لیگ های برتر کشور و دانشجویان غیرورزشکار دانشگاه های وابسته به وزارت علوم، به شیوة قضاوتی یا هدفمند انتخاب شدند. به منظور گردآوری اطلاعات مورد نیاز، از مقیاس تاب آوری و خودکارامدی و برای تحلیل داده ها، از روش رگرسیون، تحلیل واریانس یکطرفه و دوطرفه و روش آماری t مستقل، استفاده شد. نتایج نشان داد خودکارامدی، پیش بینیکنندة مثبت و معنادار تاب آوری است. مقایسة نتایج تحلیل ها نشان داد که در مورد ورزشکاران و غیرورزشکاران، الگوی متفاوتی از پیش بینی تاب آوری روانشناختی براساس خودکارامدی وجود دارد. این نتایج، با نتایج به دست آمده از کل گروه همخوانی کامل ندارد. همچنین، آشکار شد که تاب آوری ورزشکاران، به طور معناداری بهتر از غیرورزشکاران است. دیگر نتایج این پژوهش نشان داد که بین رشته های ورزشی در زمینة تاب آوری تفاوت معناداری وجود ندارد. در نهایت، مقایسة بین دختران و پسران، تفاوت معناداری را در زمینة تاب آوری تبیین نکرد. مقالة حاضر با بحث از یافته ها در پرتو روند پژوهشی مربوط و ارائة پیش نهادهایی برای پژوهش بیشتر، به سرانجام رسیده است.

تاثیر مصرف ترکیبی از دکستروز (75 درصد) و فروکتوز (25 درصد) و کربو هیدرات (5 درصد) در مقابل پلاسیبو بر عملکرد استقامتی ورزشکاران طی یک ساعت رکاب زدن روی دوچرخه کارسنج (با شدت حدود 75 درصد VO2max و تعداد تکرار 55 تا 60 دور در دقیقه) بررسی شد. 36 ورزشکار به طور تصادفی به سه گروه کربوهیدرات (15 نفر) دارونما (11 نفر) و کنترل (10 نفر) تقسیم شدند. به آزمودنی ها 30 دقیقه قبل از فعالیت و هر 15 دقیقه در حین فعالیت و بعد از پایان آن نوشیدنی محتوی کربوهیدرات یا دارونما داده شد. از آنها برای بررسی تغییرات گلوکز سرم بلافاصله قبل از رکاب زدن و 15 تا 20 دقیقه بعد از آن نمونه خون گرفته شد. نتایج حاصله نشان دهنده افزایش معنی داری در میزان کالری مصرفی (P?0.009) مسافت طی شده (P?%18) و تعداد دورهای زده شده (P?%31) در گروه کربوهیدرات در مقایسه با گروه دارونما و کنترل بود. الگوی تغییرات در مورد گلوکز پلاسما در بین سه گروه تفاوتی نداشت (P?0.291) نتیجه اینکه مصرف کربوهیدرات منتخب قبل و در طی فعالیت استقامتی می تواند سبب عملکرد شود. بدیهی است بررسی اثرات مصرف کربوهیدرات بر سایر جنبه های غعالیت های استقامتی تحقیقات بیشتری را در این زمینه می طلبد

هدف از این پژوهش بررسی سطح سلامت جسمانی دانشجویان ورزشکار شرکت کننده در المپیاد ورزشی کرمان از دیدگاه طب ورزشی است. جامعه آماری تحقیق حاضر را کلیه دانشجویان(1460 نفر) پسر شرکت کننده در المپیاد ورزشی سال 85 کرمان تشکیل می دهند. نمونه آماری این تحقیق350 ورزشکار هستند که به صورت تصادفی یا با مراجعه به درمانگاه های مستقر در المپیاد انتخاب شده اند. برای بررسی ارتباط بین متغیرهای کمی از ضریب همبستگی پیرسون و دربخش کیفی از ضریب کندال و اسپیرمن استفاده شده است. نتایج شاخص توده بدنی آزمودنی ها نشان داده است که 6/74٪ جامعه مورد تحقیق از وضعیت بدنی طبیعی برخوردار بوده 9/8٪ دارای مشکل اضافه وزن 1/1% چاق و 4/15٪ با کمبود وزن و لاغری مواجه بوده اند. از نظر شاخص محیط دور کمر به باسن نتایج نشان داد 7/95% آزمودنی ها از وضعیت مطلوب برخوردار بوده و تنها 3/4% جامعه مورد تحقیق در معرض خطر «متوسط روبه بالای» گسترش نارسایی های قلبی قرار داشته اند. فشار خون 2/82 % جامعه مورد تحقیق در وضعیت طبیعی بود 7/15% مشکل پیش پر فشارخونی داشته و2% نیز با پر فشارخونی مواجه بوده اند. بر اساس نوع اندام بیشترین آسیب های بدن در اندام تحتانی(26% ) و کمترین آن در سر و صورت( 2%) مشاهده شد. در تقسیم بندی بافتی آسیب های استخوانی با 3/18% بیشترین و آسیب های عضلانی با 3/6%کمترین میزان شیوع را داشته اند. در جامعه مورد تحقیق بیماری سردرد (میگرن)بیشترین شیوع را به میزان 7/5 درصد و بیماری دیابت با 9/0درصد کمترین میزان شیوع را داشته است. با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد اکثر ورزشکاران از ترکیب بدنی و وضعیت فیزیولوژیکی- بالینی مناسب و قابل قبولی برخوردار بوده اند که می تواند نتیجه تاثیر مثبت ورزش در تعدیل شاخص های مورد نظر در تحقیق باشد.

این پژوهش با هدف بررسی نقش قرارداد روانی ورزشکاران در رابطه بین عدالت ادراک شده با پاسخ های مخرب آن ها اجرا شد. جامعه آماری پژوهش را حدود 450 نفر از ورزشکاران حرفه ای لیگ برتر کشور در رشته های فوتبال، والیبال و بسکتبال تشکیل می-دادند که از میان آن ها، 198 نفر به شیوه سهل الوصول برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، پرسش نامه های قرارداد روانی روسو (2001) با 28 سؤال، پرسش-نامه های عدالت ادراک شده (توزیعی، رویه ای و تعاملی) از ون یپرن و همکاران (2000) با 15 سؤال و پرسش نامه پاسخ های مخرب ورزشکاران از هاگدورن و همکاران (1999) با 9 سؤال بودند. داده های حاصل از پرسشنامه های پژوهش، با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون میانجی تحلیل شدند. نتایج نشان داد تعهد کوتاه مدت، عملکرد حمایت گرانه از ابعاد قرارداد روانی و میانجی رابطه عدالت توزیعی با تلاش برای خروج یا تغییر باشگاه از ابعاد رفتار مخرب ورزشکاران است، امّا محدود کردن عملکرد، عملکرد حمایت گرانه، بازارپذیری بیرونی و ثبات چهار بُعد قرارداد روانی، میانجی رابطه عدالت توزیعی با غفلت و اعتراض پرخاشگرانه بُعد دوم رفتارهای مخرب ورزشکاران بودند. برای رابطه عدالت رویه ای با غفلت و اعتراض پرخاشگرانه نیز عملکرد حمایت گرانه، بازارپذیری بیرونی و ثبات از ابعاد قرارداد درونی نقش متغیر میانجی داشتند، امّا برای رابطه عدالت تعاملی با تلاش برای خروج یا تغییر باشگاه فقط عملکرد حمایت گرانه و برای رابطه عدالت تعاملی با غفلت و اعتراض پرخاشگرانه، عملکرد حمایت گرانه، بازارپذیری بیرونی و ثبات نقش میانجی داشتند. شواهد حاصل از پژوهش گویای آن است که ابعادی از قرارداد روانی نقش عدالت را بر پاسخ های مخرب ورزشکاران واسطه گری (میانجی گری) می کنند.

هدف از انجام این پژوهش، بررسی چالش های موجود در دو و میدانی ایران است. رشته دو و میدانی از ورزش های پایه در دنیا محسوب میشود که رشد آن در هر کشوری موجب توسعه دیگر رشته های ورزشی میشود و همچنین شاخصی برای رشد ورزش همگانی است. در این پژوهش، ۱۴۲ نفر از دست اندرکاران، متخصصان، ورزشکاران و مربیان سطح اول دو و میدانی کشور شرکت کردند. روش پژوهش توصیفی-پیمایشی بود. سؤالات، با استفاده از روش دلفی و به وسیله مربیان و اعضای هیئت علمی دانشکده های تربیت بدنی که در زمینه دو و میدانی متخصص بودند، طراحی، پی ریزی و اصلاح شد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته ای بود که بر اساس شاخص پنج ارزشی لیکرت تنظیم شده بود. پس از جمع آوری اطلاعات، اهداف و فرضیه های پژوهش، با استفاده از روش آمار توصیفی، آزمون فریدمن و خی دو بررسی شد. ضمناً ضریب پایایی پرسشنامه از طریق محاسبه آلفای کرونباخ، حدود 93/0 به دست آمد. یافته های تحقیق وجود ۹ عامل را نشان می داد که به عنوان عوامل چالش برانگیز در دو و میدانی ایران معرفی شدند. عامل کمبود بودجه و امکانات مالی با میانگین 39/4 مهم ترین عامل شناخته شد و کم توجهی رسانه های گروهی به رشته دو و میدانی با میانگین 31/4 و کمبود امکانات و تجهیزات با میانگین 16/4 در رتبه های بعدی قرار گرفتند. همچنین کمبود استعدادیابی اصولی با میانگین 12/4، ضعف مدیریتی در سطح فدراسیون و هیئت های استانی با میانگین 11/4، کمبود مسابقات داخلی و خارجی با میانگین 02/4، کمبود مربیان و متخصصان با میانگین 96/3 و پایین بودن کیفیت لیگ دو و میدانی با میانگین 89/3 به ترتیب در رده های بعدی قرار گرفتند. ضمناً کمبود استعداد و پتانسیل ذاتی دو و میدانی در ایران با میانگین 90/2 در رده آخر این چالش ها قرار گرفت. در نهایت، برای توسعه دو و میدانی و رفع چالش های این رشته، توجه بیشتر سازمان تربیت بدنی، کمیته ملی المپیک، فدراسیون دو و میدانی و صدا و سیما میتواند راه گشا باشد.

مسئله «دوپینگ» یا استفاده از مواد و روش های نادرستِ نیروزا یکی از چالشی ترین مباحث اخلاق ورزش است. در مقاله پیش رو به منظور دستیابی به نتیجه ای معتبر، ادله موافقان و مخالفان دوپینگ از سایت های اینترنتی، مقالات مختلف و منابع اسلامی جمع آوری و ارزیابی شده اند. برآیند این سنجش آن است که ادله موافقان دوپینگ، با وجود تأملی که در ذهن ایجاد می کنند، نمی توانند در برابر ادله مخالفان مقاومت کنند. دوپینگ از دیدگاه اخلاق کاربردی و از منظر اسلام، روشی نادرست برای افزایش کارآیی ورزشکاران است. دیدگاه اخلاقی اسلام را می توان با توجه به منابع اسلامی و براساس اصول مشخص تصویر نمود که این مقاله عهده دار آن است.

هوش هیجانی به مثابة سازه ای روان شناختی، در حوزه های مختلف روان شناسی، مدیریت و اخیراً ورزش نقش مهمی پیدا کرده است. هدف از این مطالعه، تحلیل عاملی تأییدی ابزار هوش هیجانی در ورزش است. جامعة آماری پژوهش، شامل تمامی مربیان، ورزشکاران و داوران استان کرمانشاه بود که 166 نفر در نهایت به پرسشنامه های تحقیق پاسخ دادند. در این تحقیق پس از بررسی روایی محتوا، جهت بررسی روایی سازه از تحلیل عاملی تأییدی، ضریب همبستگی پیرسون و آلفای کرونباخ استفاده شد. در خصوص تعداد نمونه های آماری تحقیق در روش تحلیل عاملی تأییدی (CFA)، تعداد نمونه ها بر اساس تعداد متغیرها (سؤال ها) تعیین شد. نتایج اجرای تحلیل عاملی نشان داد ساختار شش عامل، از جهت تفکیک سؤال ها و انطباق با مبانی مناسب است. پایایی به دست آمده با استفاده از آلفای کرونباخ برای مؤلفه های شش گانه بین 73/0 تا 79/0 بود که نشان دهندة پایایی مناسب ابزار است. نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد الگوی شش عاملی سازة هوش هیجانی، شامل ارزیابی احساسات دیگران، ارزیابی احساسات خود، خودتنظیمی، مهارت های اجتماعی، به کارگیری عواطف و خوش بینی دارای برازندگی مناسبی است. پیشنهاد می شود در تحقیقات آینده، این پرسشنامه در نمونه ها و در حوزه های دیگر ورزش برای اطمینان از روایی و پایایی آن اجرا گردد.

هدف پژوهش حاضر ارزیابی دانش مربیان ورزش از کمک های اولیه به ورزشکاران آسیب دیده در میادین ورزشی است. روش پژوهش توصیفی- همبستگی است که از نظر هدف کاربردی و از نظر مسیر اجرا میدانی است. جامعه آماری پژوهش تمامی مربیان ورزشی استان کرمان به تعداد 359 نفر بود. نمونة آماری برابر جامعة آماری در نظر گرفته شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامة محقق ساختة «ارزیابی میزان آگاهی مربیان از کمک های اولیه» استفاده شد. روایی محتوایی پرسشنامه (90/0=CVI)، و پایایی آن را نتایج آزمون آلفای کرونباخ (95/0= r) نشان داد. نتایج تجزیه وتحلیل داده ها نشان داد، میزان آگاهی بیشتر (90/43%) مربیان مرد در سطح پایین و بیشتر (50/48%) مربیان زن در سطح متوسط است. همچنین، بین میزان آگاهی مربیان با مدرک تحصیلی ارتباط معناداری (05/0>P) وجود دارد و با سابقة مربیگری و سن مربیان (05/0<P) ارتباط معناداری وجود ندارد. با توجه به نقش پراهمیت مربیان در توسعة ورزش، همچنین اجتناب ناپذیری آسیب های ورزشی تلاش برای آموزش کمک های اولیه در سطوح دوره های مربیگری ضروری به نظر می رسد.

میزان آسیب های ناحیه کمری 10 تا 15 درصد همه آسیب های ورزشکاران را شامل می شود. طراحی برنامه تمرینی جهت پیشگیری یا توانبخشی کمردرد بدون دانستن اختلافات موجود در کینماتیک و فشارهای وارده بر ستون مهره در تکنیک های ورزشی و نیز ویژگی های جسمانی مرتبط با کمردرد مشکل می باشد. هدف از تحقیق حاضر مقایسه قدرت، استقامت و دامنه حرکتی ستون فقرات کمری ورزشکاران با و بدون کمردرد بود.15 مرد ورزشکار بدون سابقه کمردرد برحسب سن و میزان ناتوانی با 15 مرد ورزشکار با سابقه کمردرد غیراختصاصی همسان سازی شدند. میانگین سن، قد و وزن در گروه بدون سابقه کمردرد به ترتیب 7/3±35/21 سال، 44/8±177 سانتیمتر و 3/6±8/72 کیلوگرم و در گروه با سابقه کمردرد 34/2±8/21 سال، 38/6±6/173 سانتیمتر و 18/8±65/70 کیلوگرم بود که به طور داوطلبانه دراین تحقیق شرکت نمودند. برای تعیین میزان ناتوانی و شدت کمردرد از پرسش نامه های اسوستری و کیوبک، برای ارزیابی دامنه حرکتی کمر از دستگاه اسپاینال موس، برای ارزیابی قدرت عضلانی عضلات کمری از نیروسنج دستی نیکلاس و از آزمون های استقامت ایتو برای اندازه گیری استقامت عضلانی کمری استفاده شد. ورزشکاران با سابقه کمردرد بطور معنی داری میزان استقامت عضلات اکستنسور تنه کمتری (016/0=P) و دامنه حرکتی اکستنشن کمری کمتر (05/0=P) در مقایسه با گروه دیگر نشان دادند. اختلاف معنی داری برای استقامت فلکسورهای کمر، قدرت عضلانی فلکسورها و اکستنسورهای کمر و دامنه حرکتی فلکشن کمری بین دو گروه یافت نشد(05/0<p). اگر چه تفاوت یافت شده در این تحقیق نمی تواند به عنوان علت یا پیامد آسیب های کمر در ورزشکاران مشخص شود، اما می تواند درمانگران ورزشی را قادر سازد تا بر اساس این یافته ها، برنامه تمرینی مناسب تری برای ورزشکاران جهت پیشگیری یا توانبخشی کمردرد طراحی کنند.

هدف از پژوهش حاضر، تعیین اعتبار و پایایی پرسشنامه بهبود استرس برای ورزشکاران بود. جامعه آماری پژوهش ورزشکاران حرفه ای و نیمه حرفه ای رشته های هندبال و بسکتبال کشور که در سطح کشوری و تیم های ملی رده های سنی مختلف فعالیت می کردند، بودند و از بین آنها 510 ورزشکار به طور تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. اب زار اندازه گیری پرسشنامه 76 سؤالی بهبود استرس برای ورزشکاران (Rest Q – Sport) با نوزده خرده مقیاس (استرس عمومی، استرس احساسی، استرس اجتماعی، کشمکش/فشار، خستگی، کمبود انرژی، مشکلات جسمانی، موفقیت، ریکاوری اجتماعی، ریکاوری جسمی، تندرستی عمومی، کیفیت خواب، استراحت مختل شده، خستگی احساسی، آسیب دیدگی، آمادگی جسمانی، مشکلات شخصی، خودکارامدی و خودگردانی) بود. روش امتیازگذاری به سؤالات براساس طیف لیکرت پنج گزینه ای (از هرگز=1 تا همیشه=5) بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه پس از ترجمه توسط ده تن از استادان متخصص تربیت بدنی تأیید شد. روش های آماری مورد استفاده، شاخص های توصیفی برای توصیف داده ها، آلفای کرونباخ برای تعیین پایایی، تحلیل عاملی تأییدی و t تک نمونه ای به منظور بررسی اختلاف میانگین ها بود. یافته های پژوهشی نشان دهنده پایایی (98/0=α) برای پرسشنامه بهبود استرس برای ورزشکاران بود. در خصوص اعتبار سازه و براساس میزان روابط و T-value، تمامی سؤالات رابطه معناداری با عامل داشتند. شاخص های نسبت x2 به df (03/2) و 052/0=RMSEA، 97/0=NFI، 93/0=NNFI، 98/0=IFI، 91/0=RFI، 93/0=GFI هم برازش مدل را تأیید کردند. همچنین در خصوص روابط عامل ها با مفهوم بهبود استرس برای ورزشکاران نتایج نشان داد که تمامی عامل ها توانستند پیشگوی خوبی برای مفهوم بهبود استرس برای ورزشکاران باشند. در نتیجه اعتبار درونی و بیرونی مدل "" بهبود استرس برای ورزشکاران"" تأیید شد.

نظریه اسناد یکی از نظریه های پویای روانشناختی است که به تبیین و تشریح ادراک افراد از وقایع می پردازد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اسنادهای موفقیت و شکست ورزشکاران و مربیان بود. جامعه مورد مطالعه را، ورزشکاران و مربیان تیم های ملّی(نخبه) و ورزشکاران و مربیان تیم های باشگاهی(زیر نخبه) در رشته های شنا، بدمینتون، کاراته، تکواندو، تنیس روی میز و کشتی تشکیل دادند؛ از این میان تعداد120نفر ورزشکار مرد و 12نفر مربی به روش نمونه گیری در دسترس و به صورت مرحله ای انتخاب شدند؛ که با استفاده از پرسشنامه ی سبک های اسنادی(ASQ) اطلاعات مورد نیاز جمع آوری گردید. تجزیه و تحلیل داده ها بوسیله آزمون تحلیل واریانس چند متغیره و در سطح معنی داری (P<0/05) صورت پذیرفت. یافته های تحقیق نشان داد که ورزشکاران نخبه، دارای اسنادهای ناپایدارتر واختصاصی تر در مواجه با شرایط شکست از خود بیان کردند و درمقابل ورزشکاران زیرنخبه، اسنادهای پایدارتر و کلی تر، در موقعیت های شکست را بیان نمودند(P0/0001). همچنین مربیانِ ورزشکاران نخبه در بُعد موفقیت، اسنادی پایدارتر و اختصاصی تر از مربیان ورزشکاران زیرنخبه بیان کردند(P0/0001). نتیجه اینکه اسنادهای علّی ورزشکاران(نخبه و زیر نخبه) و مربیانِ ورزشکاران(نخبه و زیر نخبه)برتری را به نفع ورزشکاران و مربیان نخبه بیان نمود چرا که ورزشکاران نخبه بیشتر علل موفقیت را درونی، پایدار و کلی بیان نموده اند؛ همچنین ورزشکاران و مربیان اسنادهای متفاوتی در شرایط یکسان از خود بیان کردند. پیشنهاد می شود که مربیان، ورزشکاران خود را بر تلاش بیشتر و بروز تمام توانایی ها در مسابقات تشویق و ترغیب نمایند.

مقدمه و هدف: تجربه فیزیکی در محیط های مختلف تأثیر متفاوتی بر آگاهی فضایی افراد دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تفاوت ادراک فاصله ورزشکاران و غیرورزشکاران درمحیط های مختلف می باشد. روش: تحقیق حاضر از نوع علی-مقایسه ای و جامعه آماری شامل تمامی ورزشکاران و غیرورزشکاران مرد شهرستان بوکان بود که از طریق روش نمونه گیری تصادفی دردسترس، 20 نفراز بین ورزشکاران و 20 نفر از بین غیرورزشکاران انتخاب شدند. از آزمون راه رفتن با چشم بسته در مسیر مستقیم به سمت هدف قبلاً مشاهده شده برای سنجش ادراک فاصله، و از درصد خطا به عنوان شاخص ادراک فاصله استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، از روش آماری ANOVA استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد درصد خطای ادراک مسیر ورزشکاران نسبت به غیرورزشکاران معنی دار بود (p≤0.01) ورزشکاران در ادراک مسیر، خطای کمتری را نشان دادند. بحث ونتیجه گیری: این تحقیق نشان داد که ورزشکاران نسبت به غیرورزشکاران در ادراک فاصله برتری دارند، که در نتیجه آن می توان از تجربه حرکتی در محیط های متفاوت برای بهبود عملکرد آگاهی فضایی بهره برد.

هدف: این تحقیق به بررسی ارتباط بین هوش هیجانی با تصویر بدنی و اختلالات تغذیه در بین ورزشکاران تیمی و انفرادی می پردازد. روش تحقیق: جامعه آماری این پژوهش کلیه ورزشکاران حرفه ای کشتی ،کاراته، تکواندو ، هندبال ، والیبال و بسکتبال بودند که حداقل سابقه شرکت و حضور در مسابقات استانی را داشتند. نمونه مورد نظر ما شامل 40 ورزشکار کشتی،24 ورزشکار تکواندو ،37 ورزشکار کاراته ، 26 ورزشکار هندبال ، و 48 ورزشکار والیبال و 33 ورزشکار بسکتبال می باشد. که در مجموع 208 ورزشکار نخبه (101 ورزشکار رشته های انفرادی و 107 ورزشکار رشته های تیمی ) بودند. ورزشکاران سه پرسشنامه اختلالات خوردن گارنر و گافینکل، پرسشنامه تصویر بدنی مندلسون و پرسشنامه هوش هیجانی شاته را تکمیل کردند. یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد که بین هوش هیجانی با تصویر بدنی ارتباط مستقیم وجود دارد. هم در ورزشکاران رشته های انفرادی و هم در ورزشگاران رشته های گروهی اختلاف معناداری در هردو متغیر هوش هیجانی و تصویر بدنی یافت شد. همچنین بین هوش هیجانی با اختلالات تغذیه ارتباط معکوس وجود دارد. بحث و نتیجه گیری: نتایج این پژوهش پیشنهاد می کند مربیان رشته های مختلف و روانشناسان ورزش به مقوله هوش هیجانی به عنوان یک راهکار مناسب درجهت مقابله با اختلالات تغذیه استفاده کنند. و مربیان و روان شناسان ورزشی از طریق آشناسازی ورزشکاران با هوش هیجانی قدرت درک ادراکی از خود، افزایش قدرت کنترل و تقویت راهبردهای مقابله ای کارامد را درجهت برطرف کردن اختلالات تغذیه بکار گیرند.

هدف از پژوهش حاضر، تعیین روایی و پایایی نسخة فارسی پرسش نامة آزمون راهبردهای اجرا-2 بود. بدین منظور، 621 (285 مرد و 336زن) ورزشکار با سطوح مختلف مهارتی در 10 رشته ورزشی تیمی و انفرادی، به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و پرسش نامه ها را تکمیل کردند. ابتدا، سه متخصص روان شناسی ورزشی و یک متخصص آموزش زبان انگلیسی صحت ترجمه و روایی صوری نسخة فارسی پرسش نامه را با استفاده از روش ترجمه- باز ترجمه، تأیید کرده و سپس شاخص و نسبت روایی محتوا تایید شد. به منظور تأیید روایی سازه از تحلیل عاملی تأییدی با روش برآورد حداکثر درست نمایی یا بیشینة احتمال نیرومند استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی در بعد تمرین نشان داد که مدل اندازه گیری از برازش و تناسب خوبی برخوردار می باشد. در بعد مسابقه نیز، نتایج تحلیل عاملی نشان داد که برازش کلی مدل قابل قبول بوده اما سوال های 64 و 56 به ترتیب با مقادیر بار عاملی 11/0 و 27/0، پایین تر از مقدار قابل قبول 3/0 قرار داشته و درنتیجه از معناداری عملی برخوردار نبودند. در مدل دوم با حذف این سوال ها، شاخص ها از برازندگی و برازش کلی بسیار خوبی برخوردار بود و برخلاف مدل اول هیچ یک از سوال ها بار عاملی پایین تر از مقدار قابل قبول نداشت. در ادامه مدل سوم با حذف کل عامل حواس پرتی به همراه حذف سوال 56 از عامل خودکاری، نشان دهنده بهبود شاخص های برازندگی نسبت به دو عامل قبلی و آزمون تفاوت مجذور خی دو نیز نشان دهنده برازش بهتر و معنادار این مدل نسبت به دو مدل قبلی بود. نتایج همسانی درونی و پایایی زمانی که بوسیله آلفای کرونباخ و ضریب همبستگی درون گروهی با دو هفته فاصله انجام شد، از مقادیر برش قابل قبول (0.70<α) بالاتر بوده که بیانگر همسانی درونی و پایایی زمانی بسیار خوب نسخه فارسی پرسش نامه آزمون راهبردهای اجرا -2 می باشد.

هدف از پژوهش حاضر، تعیین روایی سازه، و همسانی درونی نسخة فارسی پرسش نامه راهبردهای مقابله ای ورزشکاران در ورزش رقابتی بود. تعداد 258 ورزشکار (108 مرد، و 158 زن) به عنوان نمونه انتخاب و پرسش نامه مربوطه را تکمیل کردند. برای تأیید روایی سازه از تحلیل عاملی تأییدی و روایی افتراقی، و جهت بررسی همسانی درونی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج حاکی از عدم برازش مطلوب مدل اول پرسش نامه (39 سؤالی) راهبردهای مقابله ای در ورزش رقابتی بود. پس از حذف چهار سؤال عامل کناره گیری اجتماعی، مدل دوم مرتبه اول اندازه گیری با 35 سؤال، از شاخص های برازندگی و همسانی درونی قابل قبولی برخوردار شد. نتایج آزمون مانوا نیز تفاوت معناداری را در به کارگیری راهبردهای مقابله ای کنترل افکار، تصویرسازی ذهنی، تحلیل منطقی، و تسلیم شدن بین گروه های نخبه و نیمه ماهر، و گروه های ماهر و نیمه ماهر، و در تخلیة هیجانات ناخوشایند بین گروه های نخبه و نیمه ماهر نشان داد. نتایج بیانگر این است که نسخه فارسی تعدیل شده پرسش نامه راهبردهای مقابله ای ورزشکاران در ورزش رقابتی، از ویژگی های روان سنجی مطلوبی برخوردار می باشد.

هدف پژوهش، مقایسه ادراک ریسک دانشجویان شرکت کننده درفعالیت های ورزشی دانشگاه مازندرانبود. این پژوهش ازنوع توصیفی - پیمایشی و شیوه جمع آوری اطلاعات میدانی بود.جامعه آماری دانشجویان دختر و پسر شرکت کننده درکلاس های آموزشی، فوق برنامه ها و اعضای تیم های ورزشیبودند که نمونه آماری به صورت تمام شمار 901 نفرانتخاب شد. از پرسش نامه محقق ساخته ای تحت عنوان ادراک ریسک استفاده شد که روایی آن توسط 11 نفر ازخبرگان وپایایی آن بااستفاده ازروش آلفای کرونباخ 84/0 برآورد گردید. نتایج حاصل از داده های تحقیق با استفاده از آزمون های کلموگروف اسمیرنوف و یو- من ویتنی استخراج شد.نتایج آزمون یو من ویتنی نشان داد که بین ادراک ریسک دانشجویان دختر و پسر در شاخص های هیجان خواهی، ترس از مصدومیت، اعتماد به نفس، تجربه و مهارت تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین، بین ادراک ریسک دانشجویان دختر و پسر در تأثیر سابقه مصدومیت و سابقه ی موفقیت در تکرار فعالیت های خطرناک اختلاف معناداری مشاهده نشد که خود بیانگر نگرش و ادراک نزدیک دختران و پسران درشاخص های مذکور است. بنابراین، مدیران ورزش برای بقای سازمان خود و همچنین تأمین ایمنی و سلامت ورزشکاران باید به درک طرز تلقی شرکت کنندگان در فعالیت های ورزشی بپردازند تا از این طریق گام های مهم و اساسی برای شناسایی ادراک دانشجویان از ریسک هایی که می تواند منجر به عدم مشارکت آنها در فعالیت های ورزشی گردد، برداشته شود.

هدف پژوهش حاضر تعیین ویژگی های روان سنجی پرسش نامهُ فرسودگی ورزشی در بخشی از جامعة ایران می باشد. جامعه آماری این مطالعه را کلیه ورزشکاران رشته های والیبال، هندبال و بسکتبال شهر تبریز در سال 1391 تشکیل دادند. از بین ورزشکاران مذکور 184 نفر (69 نفر والیبالیست، 54 نفر هندبالیست و 61 نفر بسکتبالیست) بطور تصادفی انتخاب شدند. نتایج نشان داد اعتبار ابعاد سه گانه پرسش نامهفرسودگی ورزشی براساس آلفای کرونباخ بین 70/0 تا 81/0 است. بررسی های مربوط به روایی همگرا و روایی سازه پرسش نامه فرسودگی ورزشی نیز مؤید تایید روایی مقیاس مذکور بود. تحلیل عاملی همانند فرم اصلی، سه عامل همبسته ولی مجزا را برای پرسش نامه فرسودگی ورزشی شامل خستگی هیجانی و فیزیکی، کاهش احساس موفقیت، و کاهش ارزش را آشکار ساخت. می توان گفت که پرسش نامه فرسودگی ورزشی ابزاری قابل اعتماد و روا برای سنجش فرسودگی ورزشی در فرهنگ ایران می باشد.

مقدمه: رسیدن به عملکرد بهینه توجه از مهم ترین اهداف دانشجویان است. این پژوهش با هدف اثربخشی آموزش نوروفیدبک بر ارتقای توجه پیوسته انجام شد. روش: این پژوهش، به صورت نیمه تجربی بوده و در آن از پیش آزمون پس آزمون با گروه پلاسیبو استفاده شد. روش نمونه گیری به صورت در دسترس است. نمونه شامل 30 دانشجوی ورزشکار شهر تبریز بود. 15 نفر برای گروه آزمایش و 15 نفر برای گروه پلاسیبو به صورت جایگزینی تصادفی انتخاب شدند. آموزش نوروفیدبک طی 20 جلسه، هر هفته سه جلسه اجرا شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد که بین میانگین نمره های پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش و پلاسیبو تفاوت معنی داری وجود داشت، به نحوی که آموزش نوروفیدبک باعث بهبود توجه مستمر در افراد شده است. به نحوی که بین دو گروه در نتیجه کل [73/19F=، 001/0< P]، زمان آزمایش [14/11F=، 003/0 P