پلسخ های روانی به آسیب

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط اشتیاق به فعالیت و هویت ورزشی با پاسخ های روانشناختی به آسیب ورزشی در کاراته کاهای نخبه بود. آزمودنی های تحقیق را 190 کاراته کای نخبه استان آذربایجان شرقی تشکیل می دادند که از طریق نمونه گیری در دسترس از میان باشگاه های مختلف انتخاب شده و پرسشنامه های شور و اشتیاق، هویت ورزشی و سیاهه ورزشی درد را تکمیل کردند. جهت تجزیه و تحلیل داده های تحقیق، از آزمون t مستقل و آزمون همبستگی پیرسون در سطح معنی داری 05/0> α استفاده شد. نتایج نشان داد هویت ورزشی با هر دو اشتیاق سازگار و وسواسی رابطه معنی داری دارد ولی کاراته کاهای وسواسی هویت ورزشی بیشتری نسبت به کاراته کاهای سازگار داشتند. همچنین نتایج نشان داد ارتباط بین هویت ورزشی با پاسخ های روانشناختی به آسیب در کاراته کاهای سازگار و وسواسی معنی دار بود ولی این رابطه در کاراته کاهای وسواسی قوی تر بود. نتایج آزمون t نشان داد کاراته کاهای وسواسی بیشتر از پاسخ های روانشناختی شامل مقابله مستقیم، راهبردهای شناختی و فاجعه اما کاراته کاهای سازگار بیشتر از پاسخ های روانشناختی شامل دوری و آگاهی بدنی استفاده می کنند. در کل نتایج نشان می دهد کاراته کاهای وسواس از پاسخ های روانشناختی استفاده می کنند که ممکن است منجر به خطر افتادن سلامتی کاراته کا ها شود. این نتایج از رویکرد دوگانه اشتیاق والرند(2003) حمایت می کند.