درخت حوزه‌های تخصصی

قوانین و مقررات شهری را می توان به عنوان یکی از مهم ترین نقاط اتصال بین مدیریت شهری و شهروندان قلمداد نمود.به تعبیر بهتر بازیگران عناصر اصلی مدیریت شهری در پرتو قوانین و مقررات شهری ضمن تعریف نقش برای خود و سایر اعضا می توانند شهروندان را در اداره امور مشارکت دهند و مفهوم شهروندی را محقق سازند. به طور کلی ، بحث در خصوص حقوق شهروندی ، خود یک بحث مستقل و جامع است . ضوابط و مقررات شهر یا به تعبیر دیگر حقوق شهری در صورت انطباق با اصل بهره مندی که در عبارت حقوق شهروندی خلاصه می گردد، بسیار کارآمد ارزیابی می شوند .نتایج بررسی مجموعه مقررات شهری و طرح های توسعه و عمران مصوب شورای عالی شهرسازی و معماری ایران از تاریخ تاسیس تاکنون ،حاکی است که متاسفانه چنین رویکردی در مجموعه ضوابط و مقررات عمومی شهری کمتر دیده شده است .یک شهروند یک عضو رسمی یک شهر،ایالت یا کشور است .این دیدگاه ،حقوق و مسئولیت هایی را به شهروند یاد آور می شود که در قانون پیش بینی و تدوین شده است . از نظر حقوقی جامعه نیازمند وجود مقرراتی است که روابط تجاری ، اموال ، مالکیت ،شهرسازی،سیاسی و حتی مسائل خانوادگی را در نظر گرفته و سامان دهد.از این رو از دید شهری موضوع حقوق شهروندی ،روابط مردم شهر ،حقوق و تکالیف آنان در برابر یکدیگر و اصول و هدفها و وظایف و روش انجام آن است .در واقع حقوق شهروندی آمیخته است از وظایف و مسئولیتهای شهروندان در قبال یکدیگر،شهرو دولت یا قوای حاکم و مملکت و همچنین حقوق و امتیازاتی که وظیفه آن حقوق بر عهده مدیران شهری (شهرداری)،دولت یا به طور کلی قوای حاکم می باشد.به مجموعه این حقوق و مسئولیت ها ،""حقوق شهروندی""اطلاق میشود. در مقاله کامل به مباحث شهر ،شهروندی و مفاهیم آنها ،حقوق شهری و شهروندی ،وضعیت آن در قوانین موجود و در نهایت نتیجه گیری پرداخته خواهد شد

در ترافیک، آموزش یکی از سه ضلع مثلث ترافیک بوده و اصول ترافیک را تشکیل می دهد. اصل آموزش در ترافیک متضمن دامنه گسترده ای از آموزش های ترافیک، شامل: آموزش های کلاسیک در مقطع کودکستان، پیش دبستان، دبستان،... و آموزش فرهنگ ترافیک از طریق وسایل ارتباط جمعی و رسانه ها و آموزش های تخصصی و حرفه ای مانند آموزش به استفاده کنندگان از راه نظیر رانندگان، سرنشینان، عابران پیاده و... است. در این تحقیق با توجه به میزان احتمال خطر در عرصه ترافیک برای کودکان و لزوم اصلاح یا تغییر رفتار در این قشر سنی به جهت حفظ ایمنی آنان، مباحثی در خصوص نقش آموزش و فرهنگ سازی در تغییر یا اصلاح در عملکرد و دانش و آموخته های کودکان این مقطع سنی مورد بررسی و پژوهش به صورت تجربی قرار گرفته است. از آنجا که عملکرد افراد، حاصل دانش و درک مفاهیم لازم از محرک های بیرونی در سطح جامعه است، بنابراین تحقیق حاضر در سه بخش دانسته ها، رفتار و مفاهیم ترافیکی تقسیم بندی شده است و برای هر بخش ابزار اندازه گیری با تعدادی سوال به گونه پرسشنامه طراحی شده رفتار عملی کودکان در محیط های شبیه سازی شده مشاهده گردیده است. کودکان مورد تحقیق در دو گروه آزمایش با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی به صورت چند مرحله ای از مقطع پیش دبستان شهر تهران انتخاب شدند. با تحلیل آماری نتایج به دست آمده با استفاده از روش آماری- توصیفی، استنباطی انجام شده که نتایج آن به شرح ذیل است: - آموزش، در ارتقای آگاهی های کودکان از خطرات احتمالی ناشی از تصادفات در عرصه ترافیک، تاثیر مستقیم و مثبتی دارد. - آموزش، در ارتقا و تصحیح رفتار ترافیکی کودکان اثر مستقیم و مثبتی دارد. - آموزش، در ارتقا و درک کودکان از مفاهیم ترافیکی اثر مستقیم و مثبتی دارد.