نظریه ای تبیینی برای توضیح سطوح مشارکت در معماری بر مبنای منطق فرایندهای تصمیم گیری در خصوص محیط انسان ساخت (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
بیان مسئله: مشارکت موضوعی چندوجهی و چندپارادایمی است که نمی توان توضیح مطلقی از آن ارائه داد؛ اما بدون نظریات تبیینی نیز نمی توان به بررسی کاربردی مفاهیم مشارکت یا توسعه و ارزیابی نظریات مشارکت در معماری پرداخت. دردست نبودن چارچوب های تبیینی، به ازهم گسیختگی و نارسایی های نظری انجامیده است. بر این اساس، این پرسش مطرح شده است که «کدام مفاهیم قابل تفکیک و قابل سطح بندی می توانند توضیحی از ماهیت تصمیمات مشارکتی مربوط به محیط انسان ساخت ارائه دهند که نارسایی های نظری این حوزه را در توضیح تجارب گوناگون برطرف کند؟»هدف پژوهش: فراهم آوردن چارچوبی تبیینی که بتواند ویژگی ها و مقولات تصمیمات مشارکتی را در حوزه معماری، به گونه ای قابل شناسایی و قابل ارزیابی توضیح دهد.روش پژوهش: روشی کیفی و سه مرحله ای مبتنی بر استدلال منطقی در پیش گرفته شده است که به کمک مدل سازی مفهومی به تبیین چارچوب نظری می پردازد. در این روش ابتدا چارچوب و تعریفی اولیه برای توضیح مشارکت در تصمیمات مربوط به معماری ارائه می شود که مؤلفه ها و مقولات سطح بندی شده و مشخصی دارد. در مراحل بعدی با تحلیل منطق نظریات و سه تجربه مشارکت در معماری، به کمک مصاحبه های نیمه ساختاریافته، کاربرد این چارچوب بررسی شده و مدل پیشنهادی راستی آزمایی می شود.نتیجه گیری: می توان براساس منطق مفاهیم «چرخه تصمیم گیری» و «واحد عمل شناختی-فرهنگی» و با شرح رابطه میان مقولات «فرایند تصمیم گیری مشارکتی»، «توزیع قدرت تصمیم گیری» و «تعاملات میان مشارکت کنندگان»، توضیحی قابل ارزیابی از پدیده مشارکت در تصمیمات مربوط به محیط انسان ساخت ارائه کرد. در این تصمیمات، سطح خودزایی در فرایند، سطح توزیع در قدرت تصمیم گیری و سطح دستیابی به زبان مشترک در تعاملات، می توانند توضیح دهنده سطح کلی مشارکت باشد.A Theory for Explaining Levels of Participation in Architecture Based on the Logic of Decision-making Processes for The Built Environment
Problem statement: Most of the existing theories of participation in the fields related to the built environment, refer to external theories in politics, sociology, or economics, to apply their explanatory foundations. Unrelated theoretical roots have created various disconnected branches in the field, causing many confusions and insufficiencies. Developing explanatory theories inside the fields related to the built environment can resolve this problem. Accordingly, this study has proposed this question: “What are the distinguishable and evaluable shared concepts that can explain the substance of participation in decision-making for the built environment?”Research objective: To develop an applicable and examinable framework, which can explain the main components of participatory decisions, considering the substance of such decisions in the fields related to the built environment.Research method: This research was conducted in four phases by using a qualitative method which is based on the logical argumentation strategy. The steps included: 1. Proposing a definition that includes the main concepts and components of participation and decision-making in the fields related to the built environment 2. Explaining three main components of the proposed definition and leveling each of the three components in an assessable way 4. Examining the explanatory model that explains the relations among the components. Conclusion: It is possible to explain the substance of participation in the fields related to the built environment based on two concepts of “Decision Cycles” and “Cultural-Epistemic-Praxis Units” and by three components: “Process of participatory decision-making,” “Distribution of the power of decision making,” and “Communication among the participants.” The total level of participation in such decisions can be estimated using three criteria: the level of spontaneity in the decision-making processes, the level of communication in decision-making, and the level of power distribution in decision-making.