اسطوره فریب در سه گانه سینمایی اصغر فرهادی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
فریب، یکی از مضامین اخلاقی و اجتماعی مهم است که در جامعه ما به مساله تبدیل شده است. از آنجا که رسانه در ساخت اجتماعی معنا موثر است، این مقاله سعی دارد با واکاوی آثار یکی از نخبگان سینمای ایران که در آثارش بر مساله فریب تمرکز کرده، به این مساله بپردازد که رسانه چه بازنمایی از فریب در جامعه دارد؟ از منظر بارت، رسانه، اسطوره ساز است و مسائل ایدئولوژیک را به مثابه اموری طبیعی بر جامعه تحمیل می کند. رویکرد برساختی در نظریه بازنماییِ استوارت هال نیز قائل است، رسانه بازتاب واقعیت نیست و امر اجتماعی را بر مبنای ایدئولوژی شخصی برمی سازد. این مقاله با استفاده از روش تحلیل محتوای کمی و کیفی، درصدد است تا ببیند فرهادی در آثارش چه اسطوره هایی از فریب و دروغ در جامعه ایرانی می سازد. تحلیل محتوای کمی نشان داد، فرهادی از بین 6مولفه فریب، بیش از همه بر «دروغگویی» و «پنهان کاری» در فیلم هایش تمرکز دارد. تحلیل محتوای کیفی نشان داد «شرایط فرهنگی- اجتماعی در ایران»، «مذهب و شریعت مداری»، و «نوع حکومت مداری»، از مولفه هایی است که در آثار وی تکرار شده اند و به عنوان عوامل فریب، بازنمایی شده اند.The myth of deception in Asghar Farhadi's trilogy
Deception is one of the important moral and social themes that has become a problem in our society. Because media is effective in social construction of meaning, this article attempts to examine what the media has to say about deception in society by examining the works of an Iranian cinema elite who has focused on the deception issue. From Barth's perspective, the media is mythical and imposes ideological issues on society as natural matters. The rigid approach to Stuart Hall's theory of representation also holds that the media is not a reflection of reality and that the social is based on personal ideology. Using qualitative and quantitative content analysis, this article seeks to see what myths and deceptions Farhadi is creating in Iranian society. Quantitative content analysis revealed that Farhadi, of the six components of deception, focuses mostly on "lying" and "secrecy" in his films. Qualitative content analysis showed that "socio-cultural conditions in Iran", "religion and law", and "type of governance" were among the components that were repeated in his works and represented as deceitful factors.
تبلیغات
