روایتی زنانه از جنگ ایران و عراق؛ تجربیات زیسته ی زنان خوزستانی ساکن در «شهرک شهید بهشتی مشهد» (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
با گذشت بیش از سه دهه از پایان جنگ، زنان عادی ساکن در مناطق جنگی که ناچار به ترک خانه های خویش و در نهایت سکونت در شهرهایی غریب شدند، در بدنه ی اصلی روایت ها، پژوهش ها و تاریخ نگاری های جنگ غایب هستند. مهم ترین متونی که به تجربه های زنان از جنگ پرداخته اند، داستان زنانی را روایت کرده اند که «تأثیر گذار و تعیین کننده» بوده اند و به دلیل نزدیکی به مراکز قدرت، توانایی رساندن صدای خویش به دیگران را داشته اند. پژوهش های صورت گرفته در حیطه ی علوم انسانی نیز، تنها به تحلیل همین متون منتشر شده در قالب خاطرات زنان قناعت کرده، و از مراجعه ی مستقیم به انبوهِ زنانی که جنگ را زیسته اند خودداری کرده اند. نظر به وجود این خلأ در گفتمان جنگ، این پژوهش با مراجعه ی مستقیم به 32 نفر از این زنان که ساکن «شهرک شهید بهشتی مشهد» هستند، تلاش کرده تا به تجارب زیسته ی حقیقی و برگرفته از بطن زندگی آنان بپردازد. با رویکرد تئوریک «پدیدارشناسی فمینیستی» و پای بندی به «سوبژکتیویته ی جایگاه مند»، علاوه بر توجه به هستی جنسیتی مشارکت کنندگان، مسائل ساختاری چون: طبقه ، وضعیت اقتصادی، قومیت، و فرهنگ آنان مد نظر قرار گرفته است. روایت های به دست آمده با رویکرد «روایت گری ساختارگرایانه» و به شیوه ای داستان گونه تحلیل شده اند، و در نهایت «داستانی مرکزی» که حاوی تجربیات مجموع شرکت کنندگان است در قالب سه بخش کلی: «مواجهه با جنگ»، «تقلای حفظ بقا»، و «احیای زندگی و تکاپوی بهبود آن» روایت شده است.A feminine narrative of the Iran-Iraq war; lived experiences of Khuzestani women living in "Shahid Beheshti town, Mashhad"
Over three decades after the war's resolution, ordinary women compelled to leave their homeland and subsequently reside in distant cities remain largely absent from narratives, research, and historiography. The most prominent texts on women's war experiences convey the narrative of women who were "decisive and influential," and who were able to make their voices heard due to their proximity to centers of power. Humanities research has focused exclusively on these published texts in the form of women's memoirs, avoiding direct reference to the enormous number of women who survived and lived through the war. Due to this gap in the discourse of war, this study attempted to address the lived experiences of 32 of these women directly by referring to those who live in Mashhad's Shahid Beheshti Town. In addition to analyzing the gender existence of the participants, structural concerns such as class, economic status, ethnicity, and culture are explored with the theoretical approach of "feminist phenomenology" and adherence to "positional subjectivity." The gathered narratives are evaluated in a narrative fashion using a "structuralist narrative" approach, and the "central narrative," which comprises the experiences of all participants, is narrated in three sections: "Facing War," "Survival Struggle," and "Reviving Life and Striving to Improve It."