بررسی تجارب زیسته منتورها از پدیده بازخورد اثربخش در روابط منتورینگ در شرکت ایران خودرو دیزل (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: پژوهش حاضر درصدد دستیابی به مضامین مشترک و درک عمیق از تجارب زیسته منتورها، در جهت تبیین ماهیت پدیده بازخورد اثربخش در روابط منتورینگ در شرکت ایران خوردو دیزل است. روش: پژوهش حاضر بر رویکرد پدیدارشناسی هرمنوتیک ون منن مبتنی است. ابزار پژوهش مصاحبه های نیمه ساختاریافته و مشارکت کنندگان پژوهش، ۱۵ نفر منتور که از خبرگان و ارائه دهندگان بازخورد اثربخش در روابط منتورینگ در شرکت ایران خودرو دیزل بوده اند، انتخاب شد. روش نمونه گیری هدفمند (مبتنی بر هدف) از نوع معیارمحور بود. یافته ها: پس از انجام مصاحبه های تخصصی با گروه منتورها، به عنوان ارائه دهندگان بازخورد اثربخش در روابط منتورینگ و تحلیل داده های به دست آمده از مصاحبه ها، مفهوم ها و درون مایه های اصلی و فرعی مشخص شدند. مفهوم ها و درون مایه های اصلی و فرعی به دست آمده، با سؤال های اصلی پژوهش، یعنی «چیستی» و «چگونگی» تجارب زیسته منتورها از پدیده بازخورد اثربخش در روابط منتورینگ انطباق داشت که به ۸ خوشه کلی دسته بندی شدند. این خوشه ها عبارت اند از: مقوله محوری، تسهیلگر، الزامات، تعدیلگر، بستر، محدودیت، استراتژی و پیامد. ۱۸ درون مایه اصلی هر یک از خوشه ها عبارت بود از: مقوله محوری: تسهیم دانش؛ تسهیلگر: شایستگی های منتور، شایستگی های منتی و حساسیت های بین فردی؛ الزامات: شایستگی های فردی منتور و شایستگی های فنی منتور؛ تعدیلگر: ویژگی های منتی و محتوای بازخورد؛ بستر: حمایت سازمانی و فرهنگ سازمانی؛ محدودیت: ویژگی های منتی، ویژگی های منتور و شیوه ارائه بازخورد؛ استراتژی: شیوه بازخورد فنی، شیوه بازخورد توسعه ای و شیوه بازخورد اجتماعی؛ پیامد: پیامدهای فردی و پیامدهای سازمانی. همچنین ۸۴ درون مایه فرعی مربوط به فهم تجارب زیسته منتورها از پدیده بازخورد اثربخش شناسایی شد. نتیجه گیری: با توجه اهمیت برنامه های منتورینگ در توسعه سرمایه انسانی، بایسته است که مؤلفه های شناسایی شده در طی تجارب کسب شده از ارائه بازخورد اثربخش، برای بهبود عملکرد و دستیابی به نتایج مورد انتظار، در کانون توجه مدیران و افراد مسئول در حوزه مربوطه قرار گیرد. نتایج کسب شده، معیارهای مناسبی برای اثربخشی هرچه بیشتر بازخورد است و افراد را قادر می سازد تا وظایفی را که برعهده دارند با موفقیت به انجام برسانند. استفاده از مدل این پژوهش، می تواند فرایند طراحی و بسط بازخورد اثربخش در روابط منتورینگ را در سطح کلان فرهنگ سازی کند و در سطح سازمان ها نیز با سهولت بیشتری عملیاتی شود. افزون بر این، موجب توسعه حوزه نظری در سطح بین المللی می شود؛ از این رو ارزش افزوده این مطالعه را می توان آگاهی و تسهیل فرایند بازخورد اثربخش در روابط منتورینگ در بستر سازمان ها با آگاهی و الگوبرداری از مفاهیم و درون مایه های مدل ارائه شده برای متخصصان ماهر و شایسته دانست. تشکیل کارگروه تخصصی، برای نظارت بر کارایی و اثربخشی بازخورد در روابط منتورینگ، بسیار اهمیت دارد. با توجه به اهمیت موضوع پژوهش، برای کاوش عمیق تر و دستاوردهای تجربی غنی تر، لازم است تا به منظور دستیابی به رهنمودهایی برای سیاست گذاران حوزه آموزش، پژوهش هایی نیز در قلمرو جغرافیایی خاص انجام شود.Investigate the Lived Experiences of Mentors from the Phenomenon of Effective Feedback in Mentoring Relationships in Iran Khodro Diesel Company
Objective
The primary focus of this research is to delve into the rich tapestry of mentors’ experiences at Iran Khordo Diesel Company to uncover common themes that illuminate the nature of effective feedback in mentoring relationships. This exploration aims to provide a deeper understanding of the dynamics and nuances inherent in the feedback process within a corporate setting, thereby contributing to the broader discourse on mentorship effectiveness.
Methods
Grounded in Van Menen's hermeneutic phenomenological approach, this study employs semi-structured interviews as its primary research tool. The participants comprise a group of 15 mentors, identified for their expertise and proficiency in providing effective feedback within the mentoring relationships at Iran-Khodro Company. These mentors were chosen through a purposeful sampling method that is criterion-oriented, ensuring that each participant's experiences significantly contribute to the comprehensive understanding of effective feedback in mentorship.
Results
The study involved conducting in-depth interviews with mentors acknowledged for their effective feedback capabilities in mentoring relationships. A thorough analysis of the interview texts revealed a rich array of concepts, main themes, and sub-themes that align with the research's fundamental questions: "what" constitutes effective feedback and "how" it is experienced by mentors in mentoring relationships. The findings are categorized into 8 general clusters: core categories, facilitators, requirements, moderators, context, limitations, strategies, and consequences. Each cluster encapsulates specific main themes—18 in total—including Core Category: Knowledge sharing; Facilitators: Mentor competencies, mentee competencies, and interpersonal sensitivities; Requirements: Mentor's individual and technical competencies; Moderators: Mentee characteristics and feedback content; Context: Organizational support and culture; Limitations: Mentee characteristics, mentor characteristics, and methods of feedback provision; Strategies: Technical feedback method, developmental feedback method, and social feedback method; and Consequences: Individual and organizational impacts. Additionally, 84 sub-themes were identified, providing a granular understanding of the mentors' lived experiences regarding effective feedback.
Conclusion
Given the pivotal role of mentoring programs in cultivating human capital, the insights gleaned from mentors’ experiences in providing effective feedback are invaluable for organizational leaders and practitioners. These findings offer practical guidelines for enhancing performance and achieving desired outcomes in the context of mentorship. The results serve as a robust framework for evaluating feedback effectiveness, facilitating task completion, and overall mentorship success. The research model developed in this study advocates for integrating effective feedback processes into the cultural fabric of organizational mentoring programs at a macro level. This integration not only simplifies operationalization at the organizational level but also contributes to theoretical advancements at an international scale. The added value of this study lies in its capacity to raise awareness and streamline the effective feedback process in mentoring relationships within organizational contexts, guided by the detailed modeling of the concepts and themes presented. Furthermore, the establishment of a specialized working group to monitor the efficiency and effectiveness of feedback in mentoring relationships is paramount. Considering the research topic's significance, further investigations in specific geographical regions are suggested to provide comprehensive policy guidelines for educators and mentors. These additional studies aim for a deeper exploration and richer empirical findings, thereby enriching the global understanding of effective mentorship practices.