تحلیل و تبیین جامعه شناختی توسعه اقتصادی- اجتماعی و توسعه پایدار در ایران از سال 1400- 1357 (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف توسعه پایدار تامین نیازهای حال، آینده و رسیدن به وضعیت متوازن در ابعاد اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی است. در واقع توسعه پایدار ارز دیجیتال توسعه است. نظام اجتماعی ایران علیرغم وجود پتانسیل های لازم جهت توسعه اقتصادی-اجتماعی، توسعه ای تک بعدی است که حالت آنومی اقتصادی-اجتماعی به خود گرفته است. هدف این مقاله تحلیل و تبیین جامعه شناختی ساختار و کارکرد توسعه اقتصادی- اجتماعی و توسعه پایدار در ایران از سال 1400-1357 می باشد. روش بکار رفته در این مقاله اسنادی، تکنیک مورد استفاده تحلیل محتوی بوده و از رویکرد بومی دکتر سیف اللهی شامل: عناصر جغرافیایی- اقلیمی، معیشتی- اجتماعی، قومی-جمعیتی، فرهنگی و مدیریتی- سیاسی استفاده شده است. همچنین دو مولفه خاص گرایی و توسعه محلی توسط نگارنده به آن اضافه گردیده است. یافته های به دست آمده حاکی از آن است عدم توجه و شناخت ساختارهای توسعه به وجود آورنده ی وضعیت فعلی و توسعه ناپایدار کشور است. در نتیجه (1) ناپایداری توسعه ایران به دلیل شرایط داخلی، شرایط خارجی و نظام جهانی (2) بودجه بندی و بودجه ریزی کشور بر اساس نفت، توسعه ایران را دچار تقلیل گرایی از نوع نفت گرایی کرده که اخیرا این تقلیل گرایی از نفت گرایی به تقلیل گرایی جناحی- سیاسی تغییر جهت داده است. تمامی این موارد در بحرانی شدن و بروز مشکلات و آسیب های مختلف اجتماعی از قبیل فقر، اعتیاد، فحشا، خودکشی بی هنجاری مدگرایانه، تورم، مدرک گرایی، لمپن گرایی، استفاده بی رویه از منابع طبیعی و تخریب محیط زیست نقش اساسی داشته است.Sociological analysis of the structure and function of socioeconomic development and sustainable development in Ardabil 1979-2021.
Sustainable development aims at meeting the current and future needs and achieving a balanced social, economic and bio-environmental status. In fact, it can be considered as the digital currency of the development. Contrary to the fact that social system in Iran contains the required potential for socio-economic development, there exists a one dimentional development reflected in the form of socio-economic anomie. Therefore, the main purpose of the present study is the sociological analysis of the structure and function of socio-economic and sustainable development in Iran from 1978 to 2021. Documentary method and content analysis were used in the study considering Seyfollahi’s approach including geographic-climatic, socio-living, tribal-demographic, cultural and political-managerial elements. Moreover, in the process of conducting the research, two variables of local development and particularism were included in study. The overall results of the study indicate that ignoring the development structures would be the main reasons for the current unsustainable development in Iran. Therefore, the detailed results revealed that: 1. Unsustainable development in Iran is the result of domestic, foreign and global circumstances. 2) Petrol budgeting has led to petrol-oriented reductionism in Iran. 3) Recently, there exists a shift away from petrol-oriented reductionism to political party-oriented reductionism. It is concluded that all of the above-cited factors have played a leading role in the appearance of more serious problems and social harms including poverty, drug addiction, prostitution, anomalous fashionable suicide, inflation, academic-degree orientation, lampoonism, indiscriminate use of natural resources and environmental destruction.
تبلیغات
