امروزه از یک سو، چالش سیاستمداران برای نشان دادن چهره متمایز از خود و برتری یافتن نسبت به رقبا و از سوی دیگر، تلاش برای جلب مشارکت حداکثری مردم در صحنه انتخابات، اهمیت بازاریابی سیاسی را بیش از پیش نمایان کرده است. در این پژوهش که از نوع توصیفی همبستگی است و به صورت پیمایشی انجام گرفت، تأثیر ابزارهای سنتی و مدرن بازاریابی سیاسی بر مشارکت عمومی رأی دهندگان، به طور کاربردی سنجیده می شود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شهروندان منطقه 5 شهر تهران را شامل می شود که برای نمونه گیری از روش در دسترس (اتفاقی) استفاده شد و داده های آن نیز به کمک ابزار پرسشنامه گردآوری شده است. تجزیه وتحلیل داده ها نیز با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری در محیط نرم افزار لیزرل انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان می دهند استفاده از ابزارهای سنتی بازاریابی سیاسی، تأثیری معکوس و معنادار بر مشارکت عمومی رأی دهندگان دارد، اما به کارگیری ابزارهای مدرن بازاریابی سیاسی بر مشارکت عمومی رأی دهندگان، تأثیری مستقیم و معنادار می گذارد.