مهندسی مجدد فرآیندهای کسب و کار بازاندیشی بنیادین و طراحی نو و ریشه ای فرآیندها است که نقشی جدی در ارتقای بهره وری دارد. البته اجرای موفق آن، مقدماتی لازم دارد که پشتبانی نیروی انسانی مورد نیازیکی ازآن هاست. مجموعه تلاش هایی که برای شناخت و پذیرفتن نوآوری لازم است در الگوی پذیرش فناوری به آن ها پرداخته شده است. در این پژوهش با استفاده از تئوری انتشار نوآوری و الگوهای پذیرش فناوری و تلفیق آن با الزامات، ارکان و فرآیندهای مهندسی مجدد، هدف، طراحی الگویی برای شناسایی انواع عواملی است که در پذیرش مهندسی مجدد توسط کارکنان و مدیران در سازمان جهادکشاورزی استان اصفهان مؤثر است. نوع این پژوهش توسعه ای است به نحوی که الگوی طراحی شده با استفاده از داده های حاصل از پرسشنامه آزمون می شود. الگوی طراحی شده در سازمان جهاد کشاورزی استان اصفهان آزمون و نتایج مدل بدین صورت به-دست آمد که بیشترین اثر را عوامل سیستمی بر پذیرش مهندسی مجدد فرآیندها دارد، آن هم از طریق درک از مفید بودن، درک از سهولت اجرا و درک از سهولت تأمین الزامات. نتیجه دیگر اینکه اجبار هرگز عاملی برای جلب مشارکت کارکنان در پروژه مهندسی مجدد فرآیندها نیست.
