مقدمه: آموزش به بیمار از حقوق اساسی بیماران می باشد. موانع زیادی در آموزش به بیمار و عوامل مدیریتی در اجرای آن وجود دارد. بررسی تاثیر آموزش، جزو موارد مهم فرآیند آموزش به بیمار محسوب می گردد که نیاز به برنامه ریزی خاص و کنترل و ارزیابی های مکرر دارد. مطالعه موانع آموزش به بیمار از دی د بیم اران ب ستری و پرستاران شاغل و تاکید بر امر آموزش به بیمار و اثربخشی آموزش های ارائه شده به بیماران ضروری به نظر می رسد. مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر اثربخشی آموزش بیماران بستری و تعیین اولویت بندی این عوامل طراحی شد. روش ها: این مطالعه از نوع کاربردی است و بصورت مقطعی در بازه زمانی شهریور تا بهمن ۱۳۹۶ در بیمارستان بقیه الله(عج) اجرا شده است. با توجه به محدود بودن جامعه هدف، ۱۶۸ نمونه برای این مطالعه تعیین شد که بصورت نمونه گیری تصادفی وارد مطالعه شدند. در این تحقیق از دو پرسشنامه بعنوان ابزار تحقیق استفاده شده است. پرسشنامه عوامل موثر بر اثربخشی آموزش بیماران و پرسشنامه چک لیست ارزشیابی اثربخشی آموزش پرستار به بیمار و مددجو می باشد. رگرسیون Backward در این تحقیق برای تعیین عوامل موثر بر اثربخشی آموزش استفاده شد.یافته ها: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که هر دو روش کار-محور با سطح معنی داری (۰۱/۰> p) از روش سنتی دستوری-ترجمه بهتر نتیجه داده اند. در مقایسه دو روش کار-محور با یکدیگر، روش تعاملی-مشارکتی از روش معمولی در ارتباط با خودکارآمدی بهتر عمل کرد (۰۱/۰> p) ولی در مورد مانع نگرشی، علیرغم اختلاف ۵ نمره ای در میانگین دو گروه به نفع روش تعاملی-مشارکتی در دادن نگرش مثبت، به لحاظ آماری تفاوت معنی داری مشاهده نشد (۲۶۶/۰ > p). نتیجه گیری: این مطالعه بر روی ۱۶۸ نفر اجرا شد. ۷۹ نفر مرد (۴۷٪) و ۸۹ نفر زن (۵۳٪) هستند. ۴۱.۷٪ از شرکت کنندگان کمتر از ۴۰ سال سن و مدرک تحصیلی ۶۹٪ از شرکت کنندگان نیز لیسانس است. نتایج نشان داد که تمامی سازه ها بر روی نمره ارزیابی اثر معنی دار (05/0>P) آماری نشان دادند.
