شیوع خودکشی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زنجان (مقاله پژوهشی وزارت بهداشت)

چکیده

زمینه و هدف: پدیده خودکشی (Suicide) یک ناهنجاری اجتماعی است که در ایران و به خصوص بین دانشجویان شیوع دارد. این پدیده دارای ابعاد متعددی است که درنتیجه عوامل روان شناختی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی رخ می دهد. استفاده کارآمد از توان دانشجویان و تلاش برای حفظ پویایی محیط دانشگاه لزوم توجه به مشکلات دانشجویان و رسیدگی به تنش های آنان را ضروری می نماید. ازاین رو هدف پژوهش حاضر بررسی شیوع خودکشی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زنجان بود. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی-مقطعی انجام گردید. نمونه این مطالعه 400 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زنجان بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه استانداردشده سنجش افکار خودکشی بک (Beck Scale for Suicidal Ideations یا BSSI) در اختیار دانشجویان قرار گرفت. داده های پژوهش با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد شیوع افکار پرخطر خودکشی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زنجان 6 درصد است. شیوع افکار خودکشی در مردان (2/10 درصد) به طور معناداری بیشتر از زنان (6/3 درصد) بود (002/0p=). شیوع افکار خودکشی در دانشجویان غیر خوابگاهی (19 درصد) به طور معناداری بیشتر از دانشجویان خوابگاهی (9/4 درصد) بود (017/0p=). بین شیوع افکار خودکشی بر اساس مقاطع تحصیلی تفاوت معناداری مشاهده نشد (566/0p=). نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد افکار خودکشی در بین دانشجویان از شیوع قابل توجهی برخوردار است. با توجه به این که افکار خودکشی می توانند زمینه ساز اقدام به خودکشی باشند می توان با ارائه خدمات بهداشت روان و غربال گری منظم گام مؤثری در پیشگیری از این معضل در بین دانشجویان برداشت.