پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین ساختار توسعه اقتصادی اجتماعی و ساختار جمعیتی نظام خانواده در ایران طی سه دهه اخیر انجام گرفته است. چارچوب نظری پژوهش حاضر بر اساس نظریه سیف اله سیف اللهی در دو سطح کلان و خرد می باشد. این تحقیق به روش اسنادی، مطالعه میدانی و پیمایشی با تکنیک پرسشنامه که دارای اعتبار صوری و سازه ای و اعتماد (آلفای کرونباخ بالای 70 درصد) به دست آمده است. جامعه آماری بررسی حاضر خانوارهای ساکن سال 95 94 ساکن شهر تهران می باشد که تعدادشان بر اساس داده های مرکز آمار ایران 1/4 میلیون نفر گزارش شده است و بر اساس فرمول کوکران تعداد حجم نمونه به شیوه نمونه گیری خوشه ای و سهمیه ای انتخاب شد و با توجه به سطح سنجش متغیرها از آزمون های آماری کولموگروف اسمیرنوف و بررسی فرضیه های تحقیق از طریق آزمون t تک نمونه ای گزارش گردید و نتایج ذیل حاصل گردید. یافته های اسنادی نشان از رابطه ناگسستنی ساختار توسعه اقتصادی اجتماعی و تحولات عناصر و مؤلفه های جمعیتی نظام خانواده می باشد. مصاحبه با متخصصان نشان از مهم ترین تحولات خانواده بر اساس گسترش خانواده هسته ای است و یافته های پیمایشی نشان از نتایج آزمون t تک نمونه ای حاکی از رابطه معنادار میان ساختار توسعه اقتصادی اجتماعی و تحولات عناصر و مؤلفه های جمعیتی نظام خانواده در ایران طی سه دهه اخیر می باشد.
