کیفیت زندگی از مفاهیمی است که امروزه مورد توجه بسیاری از جامعه شناسان قرار گرفته است تا آنجا در عرصه بین المللی هر سال کشورها و شهرها را با توجه به شاخص های طراحی شده برای این مفهوم رتبه دهی می کنند و به جهانیان ارایه می دهند. با مطالعه و ارزشیابیکیفیت زندگی، زمینه برنامه ریزی های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی هر چه بیشتر فراهممی آید و بدین گونه جامعه هر چه سریع تر می تواند خود را با شرایط مورد نیازهماهنگ و همنوا سازددر پی تلاش های به عمل آمده و تحقیقات صورت گرفته، جامعه شناسان در پی آن هستند تاچارچوب ها و روش های مناسب بیشتری در این خصوص طراحی نمایند این تحقیق بر آن است تا به بررسی سرمایه اجتماعی دانشجویان و تأثیر آن بر کیفیت زندگی بپردازد. روش تحقیق به صورت پیمایشی بوده و اطلاعات به طور میدانی و به وسیله پرسشنامه جمع آوری شده است. نوع نمونه گیری به صورت تصادفی و به روش طبقه بندی متناسب بوده و تعداد حجم نمونه 391 دانشجوی دختر و پسر در سال 1389 می باشد. یافته های تحقیق نشان می دهد که فرضیه اول بین شاخص اعتماد به نهادهای اجتماعی و کیفیت زندگی تفاوت معناداری در سطح اطمینان 95 درصد وجود دارد و فرضیه تحقیق مورد قبول واقع شده است. در فرضیه دوم مشخص شد که بین اعتماد تعمیم یافته و کیفیت زندگی تفاوت معناداری در سطح اطمینان 95 درصد وجود ندارد و فرضیه تحقیق مورد رد شده است. اما بین دو متغیر اعتماد بین شخصی و کیفیت زندگی تفاوت معناداری در سطح اطمینان 95 درصد وجود دارند و فرضیه تحقیق مورد قبول شده است. رگرسیون چند متغیره نشان داد که در مجموع 14 درصد از واریانس کیفیت زندگی را توانسته اند تبیین نمایند.
