اعتماد به نهادها که در بین دو نسل در شهر تبریز اجرا شد به دنبال این هدف بود که تفاوت بین نسل ها را از نظر اعتماد به نهادها مشخص کند در ضمن، در این مطالعه به تفاوتهای درون نسلی هم پرداخته شد. روش مطالعه پیمایشی و روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای بود برای جمع آوری اطلاعات حجم نمونه ای به تعداد 394 پاسخگو انتخاب شدند که 200 نفر آنها در گروه سنی 24-16 ساله و 194 نفر در گروه سنی 54-45 ساله بودند.پس از جمع آوری داده ها یافته های زیر به دست آمد: بین دو نسل و درون هر نسل تفاوت در میانگین اعتماد به نهادها معنادار است. تفاوتی در بین زنان و مردان گروه نسلی 24-16 ساله مشاهده نشد ولی اعتماد زنان و مردان گروه نسلی 54-45 ساله معنادار بود و زنان بیشتر از مردان به نهادها اعتماد می کنند. همچنین تحصیلات پاسخگویان نسل 24-16 ساله موجب تفاوت در میانگین اعتماد آنها نبود ولی در بین نسل54-45 ساله تفاوتها معنادار است و نشان می دهد که زنان بی سواد و دارای تحصیلات ابتدایی به نهادها بیشتر اعتماد می کند. ساعات استفاده از ماهواره و اینترنت تأثیر منفی بر میزان اعتماد به نهادها در نسل 24-16 ساله ها دارد و استفاده بیشتر از ماهواره هم بر روی نسل 54-45 ساله تأثیر معناداری دارد.
