این تحقیق با هدف سنجش میزان فردگرایی خودخواهانه و عوامل مؤثّر بر آن در بین 300 نفر از دانشجویان و دانش آموزان شهر تهران انجام شده است. فردگرایی خودخواهانه، عبارتست از حالتی که، افراد در قیود ناشی از نظم اجتماعی و اخلاقی تردید کننده و هیچ چیز دیگری را جز منافع خودشان به حساب نیاورند. به عبارت دیگر تعقیب خودخواهانه منافع فردی و ترجیح آن بر منافع جمعی. از بین پاسخگویان، 48درصد مرد و 52 درصد زن هستند به علاوه 50درصد آن ها دانش آموز و 50 درصد دیگر دانشجو بوده و میانگین سن آن ها حدود 20 سال است. میانگین فردگرایی خودخواهانه (بر رو ی یک طیف پنج قسمتی که در آن عدد صفر بیانگر جمع گرایی و عدد چهار به معنی فردگرایی است) معادل 7/2 است که بین متوسط تا کمی فردگرا قرار دارد. حدود 55/0 از واریانس فردگرایی خودخواهانه توسط متغیرهای میزان رضایت ، تجمل گرایی ، احساس بی عدالتی نسبی ، سن و نحوه ی جامعه پذیری در خانواده تبین شده است.
