مطالب مرتبط با کلیدواژه
۱.
۲.
۳.
۴.
۵.
۶.
۷.
۸.
۹.
۱۰.
۱۱.
۱۲.
۱۳.
۱۴.
۱۵.
۱۶.
۱۷.
۱۸.
۱۹.
۲۰.
مهارت حرکتی
حوزه های تخصصی:
در این تحقیق تاثیر سه روش یادگیری مشاهده ای یعنی روش های مشاهده کلی، متناوب و ترکیب این دو روش بر یادگیری سرویس چکشی والیبال بررسی شد. سی دانشجوی کارشناسی پسر مبتدی دانشگاه شهید چمران اهواز شرکت کننده در این تحقیق به صورت تصادفی در سه گروه جای گرفتند. یک گروه 10 سرویس چکشی والیبال را که توسط یک والیبالیست ماهر اجرا می شد، از طریق نوار ویدئویی مشاهده و سپس اقدام به تمرین سرویس کردند. گروه دیگر فقط یک بار حرکت را مشاهده و سپس اقدام به تمرین مهارت کردند. در این گروه افراد بعد از سه بار اجرای حرکت یک نمایش دیگر دریافت کردند و این عمل (یک نمایش و سه اجرا) تا اتمام 10 نمایش ادامه یافت. گروه آخر 5 نمایش را قبل از تمرین و 5 نمایش دیگر را به صورت تناوبی با تمرین (یک نمایش و سه اجرا) دریافت کردند و 15 ضربه آخر بعد از آخرین نمایش اجرا شد. فرم و دقت اجرای افراد در مراحل اکتساب و یادداری کوتاه مدت که 5 دقیقه و یادداری بلند مدت که 48 ساعت بعد از آن بود، ارزیابی شد. نتایج نشان داد که روش مشاهده ترکیبی برای یادگیری فرم اجرای سرویس در مرحله یادداری بلندمدت بهتر است. براساس یافته های این تحقیق پیشنهاد می شود مربیان ورزشی از چند نمایش قبل از اجرا و سپس چند نمایش در مراحل ابتدایی تمرین برای آموزش فرم اجرا استفاده کنند.
تاثیر تمرین بدنی و ذهنی بر یادگیری حرکتی دانش آموزان عقب ماندة ذهنی آموزش پذیر(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از این تحقیق، بررسی و مقایسة تأثیر شیوه های مختلف تمرین بدنی و ذهنی بر یادگیری مهارت شوت بسکتبال بود. به منظور تحقق اهداف 40 نفر از دانش آموزان عقب ماندة ذهنی آموزش پذیر مبتدی مقطع راهنمایی استان تهران به صورت تصادفی انتخاب شده و بر اساس نمره های پیش آزمون و بهرة هوشی در 5 گروه 8 نفری همگن سازماندهی شدند. پس از توجیه کلی در مورد چگونگی انجام تمرینات مربوط، آزمودنی ها تمرینات خود را به مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه به تعداد 30 تکرار انجام دادند. جمع آوری اطلاعات لازم در زمینة چگونگی وضعیت و پیشرفت آزمودنی ها در مهارت ملاک، با استفاده از آزمون پرتاب آزاد بسکتبال از نقطة پنالتی صورت گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها که با استفاده از آزمون آماری K-s، t همبسته، تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی انجام شد، نشان داد که تمرین بدنی و ذهنی بر یادگیری حرکتی دانش آموزان عقب ماندة ذهنی تأثیر معنی داری داشته است و تمرین بدنی که تمرین ذهنی دنبال شود، به بیشترین میزان یادگیری منجر می شود. ازاین رو، نتایج تحقیق نشان می دهد ترکیب تمرین بدنی و تمرین ذهنی در افراد کم توان ذهنی به بیشترین میزان یادگیری منجر می شود.
تأثیر کاربرد نرم افزارهای آموزشی در ارتقاء یادگیری مهارت های اساسی درس هنر(مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
حوزه های تخصصی:
در عصر اطلاعات و ارتباطات و با ورود فن آوری های نوین در حوزه آموزش و پرورش، فراگیران با مخاطرات و ریسک های بیشتری برخورد می کنند و نسبت به نسل های قبل، نیاز به یادگیری دانش و مهارت های جامع تر و جدید تری خواهند داشت. پژوهش حاضر، با هدف بررسی تأثیر کاربرد نرم افزارهای آموزشی در ارتقاء یادگیری مهارت های اساسی درس هنر دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی در مدارس شهرستان آمل و در سال 1390 اجرا گردید. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی بود. جامعه تحقیق 150 کلاس درس پنجم ابتدایی بود. از میان آنها به روش تصادفی ساده دو کلاس 25 نفره انتخاب و دانش آموزان آن به دو گروه آزمایش و شاهد تقسیم شدند. ابزار گرد آوری داده ها، پرسش نامه (به صورت چک لیست رفتار) بود که مطابق استانداردهای آموزشی دفتر برنامه ریزی وزارت آموزش و پرورش تنظیم شده بود که به صورت پیش آزمون و پس آزمون اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار و در بخش آمار استنباطی از آزمون t گروه های مستقل استفاده شد. مقایسه میانگین نمرات پیش آزمون نشان داد که دو گروه از نظر سطح مهارت ها، همگن بوده اند. مقایسه میانگین نمرات پس آزمون بین دو گروه نشان داد که بین عملکرد دو گروه آزمایش و شاهد از نظر آماری تفاوت معناداری وجود داشت. بدین معنی که استفاده از نرم افزارهای آموزشی در ارتقاء مهارت های اساسی هنر شامل مهارت های حسی، گفتاری، حرکتی، قابلیت های تفکر و مهارت های اجتماعی دانش آموزان پایه پنجم به طور قابل ملاحظه ای مؤثر بوده است.
تأثیر دست کاری فاصله و عرض هدف بر یادگیری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال: با تاکید بر شاخص دشواری(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش شاخص دشواری در یادگیری مهارت حرکتی بود. به ویژه فرض شد که نسبت فاصله عرض هدف (ID) که عامل مشهودی در زمان حرکت است می تواند عامل تعین کننده ای در یادگیری حرکتی باشد و هنگامی که نسبت فاصله عرض هدف حفظ می شود یادگیری بالاتری به نسبت زمانی که فقط یک عامل تغییر می کند انجام می گیرد. بدین منظور در این پژوهش، 71 پسر 9 تا 12 ساله که هیچ گونه سابقه در زمینه بسکتبال نداشتند در 9 گروه به تمرین پرتاب آزاد بسکتبال با شاخص های دشواری مختلف (شاخص های دشواری یکسان، ساده تر و سخت تر از شرایط استاندارد) پرداختند. پس از اجرای 200 کوشش در قالب 10 بلوک 20 کوششی، آزمون انتقال با فاصله و عرض هدف استاندارد از شرکت کنندگان به عمل آمد. نتایج تحلیل کواریانس بر نمرات آزمون انتقال گروه ها نشان از یادگیری بهتر در گروه هایی که با شاخص دشواری ثابت تمرین کرده بودند داشت. چنین استنباط می شود که نسبت فاصله عرض هدف در به دست آوردن راهبرد کنترلی که در طول تمرین به کار می رود موثر می باشد. از نتایج این پژوهش به نظر می رسد شاخص دشواری و حفظ این نسبت ها، عامل موثری در افزایش میزان یادگیری می باشد. پیشنهاد می شود مربیان برای افزایش میزان یادگیری با حفظ شاخص دشواری تکلیف، به آموزش مهارت بپردازند.
اثر دستورالعمل های کانون توجه بیرونی و درونی در افراد مستقل از زمینه و وابسته به زمینه بر عملکرد و یادگیری پرتاب دارت(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر دستورالعمل های کانون توجه بیرونی و درونی در افراد با سبک های شناختی مستقل از زمینه و وابسته به زمینه بر عملکرد و یادگیری مهارت حرکتی پرتاب دارت می باشد. در این راستا، آزمون گروهی تصاویر پنهان شده در بین 112 دانشجوی دختر سالم راست دست دانشگاه ارومیه در دامنه سنی 26 24 سال که تجربه ای در مهارت پرتاب دارت نداشتند توزیع شد. براساس نمرات به دست آمده از آزمون، 48 نفر به صورت تصادفی در چهار گروه 12 نفری مستقل از زمینه با دستورالعمل کانون توجه درونی، وابسته به زمینه با دستورالعمل کانون توجه درونی، مستقل از زمینه با دستورالعمل کانون توجه بیرونی و وابسته به زمینه با دستورالعمل کانون توجه بیرونی قرار گرفتند. شرکت کنندگان تکلیف پرتاب دارت را به مدت سه جلسه و هر جلسه، پنج دسته کوشش شش تایی را با دستورالعمل کانون توجهی مربوط به گروه خود تمرین کردند. بلافاصله پس از مرحله اکتساب (همانند پیش آزمون (یک دسته کوشش 10 تایی)) پس آزمون اجرا گردید و سپس، با فاصله 48 ساعت بی تمرینی و بدون ارائه هرگونه دستورالعمل، آزمون یادداری (یک دسته کوشش 10 تایی) انجام شد. تحلیل یافته ها با استفاده از آنووای دوطرفه نشان می دهد که اثرهای اصلی و نیز اثر متقابل در پس آزمون معنادار نمی باشد (P>0.05)؛ اما مقایسه میانگین آزمون یادداری گروه ها با استفاده از آنووای دوطرفه، تفاوتی معنادار را نشان می دهد (P<0.05). علاوه براین، به منظور بررسی اثر متقابل از آزمون تی مستقل با تصحیح بونفرونی استفاده گردید. یافته ها اختلاف معنا داری را بین دو گروه مستقل/ وابسته به زمینه با دستورالعمل های کانون توجه درونی و نیز بین دو گروه وابسته به زمینه که با دستورالعمل های متفاوت کانون توجه درونی و بیرونی آموزش دیده بودند نشان می دهد (P<0.012). به طورکلی، این پژوهش نشان می دهد که کانون توجه بیرونی، مزیتی برای یادگیرندگان وابسته به زمینه می باشد و کانون توجه درونی نیز ویژگی برجسته ای برای یادگیرندگان مستقل از زمینه محسوب می شود.
تاثیر تمرینات ادراکی- حرکتی بر رشد مهارت های حرکتی دختران کم توان ذهنی تربیت پذیر(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرینات ادراکی-حرکتی بر رشد مهارت های حرکتی دختران کم توان ذهنی تربیت پذیر بود. به همین منظور 20 دختر کم توان ذهنی تربیت پذیر از مرکز سازمان بهزیستی شهرستان مریوان با میانگین سنی 11/1±3/8 سال و ضریب هوشی 84/6±14/39 با روش نمونه گیری هدفمند بررسی شدند. از همه کودکان پیش آزمون گرفته شد، سپس نمونه ها به صورت هدفمند به دو گروه 10 نفری کنترل و مداخله تقسیم شدند. برای سنجش مهارت های حرکتی درشت و ظریف از آزمون تبحر حرکتی برونینکس- اوزرتسکی استفاده شد. گروه مداخله، تمرینات ادراکی- حرکتی را طی 24 جلسه و هر جلسه 45 تا 60 دقیقه و 3 روز در هفته انجام دادند. پس از 24 جلسه تمرین از هر دو گروه، پس آزمون به عمل آمد. تجزیه وتحلیل داده ها که با استفاده از آزمون آماری K-S، ویلکاکسون و یو من ویتنی انجام گرفت، نشان داد که مداخله تمرینات ادراکی- حرکتی تأثیر معناداری روی مهارت های حرکتی درشت در گروه تمرینی داشته است (05/0P˂). درحالی که تأثیر این دوره تمرینی بر مهارت های ظریف از نظر آماری معنادار نبود (05/0P˃). از نتایج چنین برداشت می شود که برنامه تمرینی به کاررفته در تحقیق حاضر برای بهبود مهارت های حرکتی درشت دختران کم توان ذهنی تربیت پذیر مناسب است و مراکز مربوط می توانند از آن به عنوان برنامه تمرینی استفاده کنند.
رابطه مهارت های حرکتی در پیش بینی مهارت اجتماعی و رفتار چالشی (تکراری) کودکان با اختلال طیف اتیسم(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه مهارت های حرکتی با مهارت های اجتماعی و رفتارهای چالشی کودکان با اختلال طیف اتیسم انجام شده است. روش پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری، شامل کلیه کودکان پسر با اختلال مراکز ویژه اتیسم شهر تهران در سال 1396- 1395 است. از کل جامعه هدف، تعداد 50 پسر با اختلال طیف اتیسم در دامنه سنی 5 تا 14 سال به عنوان نمونه آماری به روش نمونه گیری خوشه تصادفی شدند. از فرم معلم مقیاس مهارت اجتماعی الیوت و گرشام (1999)، مقیاس تجدید نظر شده رفتارهای تکراری (2000) و مقیاس رشد حرکتی درشت اولریخ2 (2000) برای گردآوری اطلاعات استفاده شد. داده های گردآوری شده با استفاده از آزمون های آماری همبستگی پیرسون، رگرسیون، آزمون t تحلیل شدند. نتایج نشان داد مهارت های حرکتی با مهارت های اجتماعی همبستگی مثبت و معنادار (05/0 (p<و مهارت های حرکتی با رفتارهای چالشی رابطه منفی و معنادار (05/0 (p<دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان می دهد که زیرمقیاس های جا به جایی و کنترل شئ آزمون مهارت حرکتی48 درصد توانایی پیش بینی مهارت اجتماعی و 24 درصد توانایی پیش بینی رفتارهای چالشی را در کودکان با اختلال اتیسم دارند. با توجه به نتایج تحقیق، به نظر می رسد مهارت های حرکتی به عنوان یک عامل پیش بینی کننده توانایی ارتباط اجتماعی و کاهش رفتارهای چالشی می تواند به عنوان یک عامل مداخله ای و درمانی موثر برای بهبود و افزایش مهارت های اجتماعی و کاهش رفتارهای چالشی به کار برده شود.
تأثیر تعدیل تجهیزات ورزشی بر اکتساب و یادداری مهارت حرکتی در کودکان 9 تا 10 ساله با تأکید بر ظرفیت حافظه کاری(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تعدیل تجهیزات در اکتساب و یادداری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال در کودکان 9 تا10 ساله با تأکید بر ظرفیت حافظه کاری بود. 40 دانش آموز پسر به طور تصادفی انتخاب و براساس آزمون حافظه فراخنای ارقام وکسلر، به چهار گروه تعدیل تجهیزات و تجهیزات استاندارد، با ظرفیت حافظه کاری بالا و پایین تقسیم شدند. از قوانین مینی بسکتبال به عنوان مرجع استفاده شد. مرحله اکتساب شامل10 جلسه و هر جلسه 4 بلوک و هر بلوک 15 کوشش بود، از آزمون پرتاب آزاد بسکتبال ایفرد به عنوان پیش آزمون و آزمون اکتساب استفاده شد و پس از یک هفته، آزمون یادداری به عمل آمد. در مرحله اکتساب، نتایج تحلیل واریانس سه عاملی مرکب 2×2×2 (تجهیزات×حافظه کاری×آزمون) با اندازه گیری مکرر نشان داد که اثر تعاملی بین حافظه کاری (بالا و پایین) و آزمون (پیش آزمون و پس آزمون) بر عملکرد معنا دار است. همچنین اثر تعاملی بین تجهیزات (استاندارد و تعدیل شده) و آزمون (پیش آزمون و پس آزمون) بر عملکرد معنا دار است. درحالی که اثر تعاملی حافظه کاری، تجهیزات و آزمون بر عملکرد معنا دار نیست. در مرحله یادداری، نتایج تحلیل واریانس دوعاملی مرکب 2×2 (تجهیزات×حافظه کاری) نشان داد که اثر اصلی و تعاملی حافظه کاری و تجهیزات بر عملکرد در مرحله یادداری معنا دار است. نتایج نشان داد که اثر استفاده از تجهیزات در سطوح حافظه کاری بر عملکرد در هر دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون یکسان است. همچنین به نظر می رسد که اثر تجهیزات تعدیل شده بر عملکرد در آزمون یادداری در کودکان با حافظه کاری پایین بهتر از کودکان با حافظه کاری بالاست.
بررسی تأثیر دو روش الگودهی ویدئویی و زنده بر فراگیری، یادداری و انتقال مهارت پرتاب کردن در کودکان مبتلا به اوتیسم(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی الگودهی ویدئویی و زنده بر مهارت حرکتی در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم بود. بد ین منظور، 22 کودک مبتلا به اوتیسم در دامنه سنی هفت تا 13 سال در این پژوهش شرکت نمودند. شرکت کنندگان به صورت تصادفی به سه گروه الگوی ویدئویی، الگوی زنده و کنترل تقسیم شدند و تکلیف مورد نظر را در سه جلسه متوالی تمرین کردند. شایان ذکر است که تکلیف به کار رفته در این پژوهش، پرتاب کیسه لوبیا به وزن 100 گرم توسط شرکت کنندگان با دست غیر برتر به سمت هدفی بود که روی زمین قرار داشت. 10 دقیقه پس از آخرین بلوک اکتساب، شرکت کنندگان آزمون یادداری فوری را انجام دادند و 24 ساعت بعد نیز در آزمون یادداری تأخیری و انتقال شرکت نمودند. نمرات دقت افراد به عنوان متغیر وابسته در آزمون تحلیل واریانس مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که هر دو نوع روش ارائه الگو (ویدئویی و زنده) در یادگیری مهارت حرکتی مؤثر می باشد و تفاوتی بین این دو نوع روش وجود ندارد. دلیل احتمالی این نتایج می تواند وجود قید هدف تکلیف باشد.
تاثیر آموزش مهارت های حرکتی بر عملکرد حافظه کاری بینایی دانش آموزان(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت های حرکتی بر عملکرد حافظه کاری بینایی دانش آموزان دختر انجام شده است. این پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. نمونه آماری این پژوهش را دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی با دامنه سنی ده تا سیزده سال شهرستان تبریز تشکیل داده اند که با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و در دو گروه (12 نفر در گروه آزمایش و 12 نفر در گروه کنترل) جایگزین شدند. در مراحل پیش آزمون و پس آزمون برای جمع آوری اطلاعات از آزمون حافظه کاری بینایی/فضایی کرسی بلاک استفاده شد. گروه آزمایش به مدت شامل 16 جلسه یک ساعته تحت آموزش مهارت های حرکتی هندبال قرار گرفتند. نتایج حاصل از آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش مهارت های حرکتی و تمرین آنها، موجب افزایش عملکرد حافظه کاری بینایی/فضایی می شود و ظرفیت آن را افزایش می دهد. در واقع، این پژوهش ارتباط و تعامل بین فرایندهای حرکتی و شناختی به ویژه حافظه کاری را آشکار ساخت.
اثر محرومیت از خواب بریادگیری مهارت حرکتی ظریف و درشت در دانشجویان پسر(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
مطالعات روان شناسی ورزشی زمستان ۱۳۹۶ شماره ۲۲
113 - 130
حوزه های تخصصی:
هدف پژوهش بررسی اثر محرومیت ازخواب بر یادگیری مهارت های حرکتی ظریف و درشت دانشجویان پسر بود. در این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش ازمون پس آزمون60 دانشجوی پسر غیر ورزشکار انتخاب و بطور تصادفی در دو گروه 30 نفره توزیع شدند. بعد از پیش آزمون در روز اول ودوم آزمودنی ها به یادگیری و تمرین مهارت های ظریف و درشت پرداختند. درشب اول ودوم گروه های کنترل درخواب طبیعی وگروه های آزمایشی به ترتیب چهار و شش ساعت از خواب محروم شدند. صبح روز سوم پس آزمون به عمل آمد. نتایج نشان داد شش ساعت محرومیت از خواب موجب کاهش یادگیری مهارت ظریف شدو چهاروشش ساعت محرومیت از خواب بر یادگیری مهارت درشت اثر نداشت.بنابراین یادگیری مهارت های حرکتی ظریف با ساعات بیشترمحرومیت ازخواب آسیب بیشتری می بیند و فراگیران این مهارت ها باید از خواب منظمی برخوردار باشند.
تاثیر راهبردهای فراشناختی و مشاهده الگوی ماهر در یادگیری تکلیف چیپ فوتبال(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر راهبردهای فراشناختی و مشاهده الگوی ماهر بر یادگیری تکلیف چیپ فوتبال انجام گرفت. این پژوهش از نوع نیمه تجربی بود. بدین منظور 42 دانش آموز 11 تا 13 سال از منطقه 2 شهر تهران به صورت نمونه گیری در دسترس برای شرکت در این پژوهش انتخاب شدند. شرکت کنندگان به صورت تصادفی به سه گروه کنترل، مشاهده الگوی ماهر و مشاهده الگوی ماهر به همراه فعالیت فراشناختی تقسیم شدند. گروه فراشناختی مصاحبه نوشتاری نیمه ساختاریافته ای که فعال کننده راهبردهای فراشناختی است را قبل و بعد از انجام بلوک های اکتساب کامل کردند. یک مطالعه مداخله ای آزمایشی روی ضربه چیپ فوتبال با انجام مراحل پیش آزمون، پس ازمون، یادداری و انتقال انجام شد. جهت تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه های تکراری استفاده شد. نتایج، تفاوت معناداری را بین گروه ها نشان داد. به عبارت دیگر، بررسی نتایج، حاکی از این است که استفاده از راهبردهای فراشناختی روی اجرای دانش آموزان تاثیر معناداری دارد.
تأثیر یک دوره تمرینات برای تونیک بر رشد مهارت های حرکتی کودکان کم توان هوشی آموزش پذیر(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف: هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر یک دوره تمرینات برای تونیک بر مهارت حرکتی کودکان کم توان هوشی آموزش پذیر بود. روش: در این مطالعه نیمه آزمایشی از بین دانش آموزان پسر کم توان هوشی آموزش پذیر که دارای سن تقویمی 7 تا 10 سال و فاقد هر نوع بیماری خاص و محدودیت حرکتی بودند، 30 نفر انتخاب شدند. پس از همتا سازی براساس سن، قد و وزن، به صورت تصادفی در دو گروه همسان کنترل (15 نفر) و آزمایش (15 نفر) قرار گرفتند. برنامه تمرین برای تونیک به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه 60 دقیقه ای انجام گرفت. در پیش آزمون و پس آزمون برای ارزیابی مهارت حرکتی آزمودنی ها، از آزمون اولریخ استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد در پیش آزمون تفاوت معنی داری بین دو گروه کنترل و آزمایش وجود ندارد، درحالی که در گروه آزمایش از نمرات پیش آزمون تا پس آزمون تفاوت معنادار مشاهده شد . درواقع، تأثیر تمرین برای تونیک بر مهارت حرکتی مورد تأیید قرار گرفت. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، به نظر می رسد تمرینات برای تونیک بتواند در رشد حرکتی کودکان کم توان هوشی کمک کننده باشد.
تاثیر یادگیری مشاهده ای بر ترویج رفتار فراشناختی دانش آموزان(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی یادگیری مشاهده ای بر ترویج رفتارهای فراشناختی دانش آموزان در تکلیف چیپ فوتبال بود. چهل و دو دانش آموز داوطلب 11 تا 13 سال از منطقه 2 شهر تهران در این پژوهش شرکت کردند. شرکت کنندگان به صورت تصادفی به سه گروه کنترل، مشاهده الگوی ماهر و مشاهده الگوی ماهر به همراه فعالیت فراشناختی تقسیم شدند. میزان فعالیت فراشناخت با استفاده از پر کردن پرسشنامه فراشناخت توسط دانش آموزان قبل و بعد از مداخله ارزیابی شد. جهت تحلیل داده ها از آزمون مقایسه زوجی، آنوا و آزمون تعقیبی استفاده شد. نتایج تفاوت معناداری را بین پیش آزمون و پس آزمون نشان داد. بررسی نتایج حاکی از این است که علاوه بر تاثیر استراتژی های فراشناختی بر بهبود رفتار فراشناختی، یادگیری مشاهده ای نیز یکی از راه های تاثیرگذار برای بهبود رفتار فراشناختی در کلاس درس تربیت بدنی می باشد.
مقایسه چشم ساکن در کودکان با تبحر حرکتی بالا و پایین(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف مطالعه حاضر مقایسه چشم ساکن کودکان با تبحر حرکتی بالا و پایین بود. در این مطالعه علی مقایسه ای، 40 کودک 7 تا 14 ساه شهر اصفهان به صورت نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. شرکت کنندگان در مطالعه حاضر تکلیف پرتاب کردن و دریافت کردن را 10 مرتبه انجام دادند. هنگام اجرای تکلیف موردنظر، داده های چشم ساکن به وسیله دستگاه ردیابی چشم مدل ارگونیر (Ergoneers) ثبت و توسط نرم افزار Dikablis 3.1، تحلیل شد. پس از بررسی نرمال بودن داده ها، داده ها به روش آماری تی مستقل و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنا داری 05/0تحلیل شد. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که کودکان با تبحر حرکتی بالا در شروع چشم ساکن (0001/0 P=)، پایان چشم ساکن (023/0 P=)، دوره چشم ساکن (0001/0 P=) و عملکرد گرفتن (0001/0 P=) در مقایسه با کودکان با تبحر حرکتی پایین بهتر عمل کردند. همچنین نتایج نشان داد که در هر دو گروه کودکان با تبحر حرکتی بالا و پایین، بین عملکرد گرفتن با شروع چشم ساکن ارتباط منفی معنادار و با پایان چشم ساکن و دوره چشم ساکن ارتباط مثبت معنا داری وجود دارد. به طور کلی نتایج تحقیق حاضر نشان داد که متغیر چشم ساکن از متغیرهای مؤثر و مرتبط با عملکرد حرکتی و همچنین متناسب با سطح خبرگی است.
تأثیر نوع الگو بر فعالیت نورون های آینه ای حین مشاهده یک مهارت حرکتی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
مقدمه: مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر مشاهده الگوی ماهر، الگوی مبتدی و خودالگودهی بر فعالیت نورون های آینه ای انجام گرفت. روش کار: این پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح درون گروهی بود، که با شرکت 21 نفر دانشجوی پسر با میانگین سنی 16/19 سال در سه موقعیت آزمایشی 1 . مشاهده خودالگودهی، 2 . مشاهده الگوی ماهر و 3 . مشاهده الگوی مبتدی اجرا شد. تکلیف مورد نظر، مهارت پات گلف بود. بعد از ارائه دستورالعمل و آموزش اولیه مهارت با تأکید بر مراحل و نکات مهم و اجرای چند ضربه، شرکت کنندگان10 ضربه پات گلف انجام دادند و از اجرای آنها برای تهیه نوارهای ویدئویی برای نمایش در حین ثبت امواج الکتریکی مغز، فیلم برداری شد. مرحله دوم، ثبت امواج الکتریکی مغز حین مشاهده سه نوع الگو بود . در این ثبت، 10 فیلم 10 ثانیه ای از ضربه پات گلف مشاهده شد. این عملیات سه بار به شکل موازنه متقابل تکرار شد؛ 1. با مشاهده اجراهای خود که در مرحله قبلی فیلم برداری شده بود، 2. مشاهده اجراهای الگوی ماهر (گلف باز ماهر) 3. مشاهده اجراهای الگوی مبتدی (فرد مبتدی در مهارت پات گلف). برای اندازه گیری سرکوب ریتم Mu از نسبت توان ریتم Mu در حالت مشاهده به توان ریتم Mu در حالت پایه در نواحی مغزی 3 C ، 4 C و Cz استفاده شد. یافته ها: آزمون آماری تحلیل واریانس درون گروهی دو راهه نشان داد که سرکوب ریتم Mu بین موقعیت های آزمایشی تفاوت معناداری دارد. نتیجه مقایسه های زوجی نیز حاکی از آن بود که در موقعیت خودالگودهی، سرکوب ریتم Mu به طور معنا داری بیش تر از دو موقعیت دیگر بود. نتیجه گیری: بخشی از یافته ها بیانگر آن است که به علت عدم تطابق بین توانایی اجرای حرکت با اجرای الگوی مشاهده شده، فعالیت نورون های آینه ای در موقعیت های الگوی ماهر و الگوی مبتدی پایین تر بوده است. علت فعالیت بیشتر نورون های آینه ای در موقعیت خودالگودهی نیز در چهارچوب نظریه شناختی _ اجتماعی Bandura و شباهت الگو _ مشاهده گر بحث و تبیین شد.
تأثیر رهنمودهای کلامی حین تمرینات مشاهده ای بر عملکرد پرتاب از بالای شانه کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
زمینه: در تحقیقات متعدد اثربخشی دستوراالعمل های کلامی و تمرینات مشاهده ای به صورت مجزا نشان داده شده است اما اثر همزمان این دو متغیر بر عملکرد حرکتی کودکان اوتیسم هنوز مبهم است. هدف: تعیین اثر دو نوع دستورالعمل کلامی توجه به اثرات و الگوی حرکت هنگام مشاهده الگو بر عملکرد پرتاب از بالای شانه کودکان اوتیسم بود. روش: این پژوهش شبه تجربی با طرح پیش آزمون – پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش کلیه کودکان اوتیسم مرکز نیک اندیشان شهرستان ساری بودند (68 نفر) که تعداد 24 کودک 7 تا 10 سال اوتیسم بصورت دردسترس به عنوان نمونه انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه الگودهی - تمرکز روی الگوی حرکت و الگودهی - تمرکز روی اثرات حرکت قرار گرفتند. تمرینات (بر اساس العبود و همکاران، 2002) هر دو گروه شامل مشاهده 10 بار مدل ماهر پرتاب از بالای شانه بود با این تفاوت که قبل از آن هر گروه دستورالعمل توجهی مربوط به خود را دریافت می کرد. قبل و بعد از مداخلات عملکرد حرکتی هر دو گروه توسط آزمون پرتاب از بالای شانه (چیوویاکوفسکی و همکاران، 2008) ارزیابی و از طریق آزمون های تحلیل واریانس مرکب، t مستقل و همبسته تحلیل گردید. یافته ها: هر دو گروه افزایش معنی داری در عملکرد پرتاب از بالای شانه از پیش آزمون تا پس آزمون نشان دادند (0/05 p≤ ). در مرحله پس آزمون نیز گروه الگودهی - تمرکز روی اثرات حرکت نسبت به گروه الگودهی - تمرکز روی الگوی حرکت به طور معنی داری عملکرد بالاتری داشت (0/05 p≤ ). نتیجه گیری: ارائه دستورالعمل های کلامی به اثرات حرکت الگوی مشاهده ای موجب بهبود عملکرد حرکتی در کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم می شود.
تبیین مفهوم سنجش یادداری در مهارت های حرکتی براساس مقالات علمی- پژوهشی فارسی: تحلیل محتوای کیفی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
یکی از شاخص های مهم برای استنباط یادگیری مهارت های حرکتی، یادداری است. اختلاف نظرهایی در خصوص مفهوم سنجش یادداری در بین متخصصان و پژوهشگران حوزه یادگیری حرکتی وجود دارد. ازاین رو، هدف از پژوهش حاضر تحلیل محتوای کیفی مفهوم سنجش یادداری مهارت های حرکتی در مقالات علمی- پژوهشی فارسی از سال 1388 تا 1398 بود. پژوهش حاضر از نوع توسعه ای و روش پژوهش، تحلیل محتوای کیفی بود. تعداد 143 مقاله از نشریات علمی- پژوهشی فارسی که به مفهوم یادداری اشاره داشتند، بررسی شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار ان ویوو 10 انجام گرفت. یافته ها نشان داد که 47 مقوله فرعی و شش مقوله اصلی شامل روش سنجش مفهوم یادداری، تعداد و مدت زمان کوشش ها در آزمون یادداری، تعداد و مدت زمان کوشش ها در مرحله اکتساب، تعداد کوشش های مربوط به افت گرم کردن، نوع تکلیف و طول دوره بی تمرینی در خصوص مفهوم سنجش یادداری وجود دارد. همچنین نتایج گویای این مطلب است که هیچ اجماع نظر و توافقی در خصوص شیوه ارزیابی مفهوم یادداری و موضوعات مرتبط با آن در بین متخصصان وجود ندارد. این موضوع نه تنها می تواند موجب سردرگمی پژوهشگران در خصوص چگونگی سنجش مفهوم یادداری در حوزه رفتار حرکتی شود، بلکه امکان مقایسه نتایج تحقیقات مختلف با یکدیگر را محدود کرده و تصمیم گیری در خصوص راهکارها و روش های تمرینی بهینه را دشوار می سازد. ازاین رو، نیاز است با برگزاری کرسی های هم اندیشی با حضور متخصصان حوزه رفتار حرکتی، در این خصوص تصمیمات مشخصی گرفته شود.
اثر بازی آزاد و بازی طراحی شده بر مهارت های حرکتی بنیادی، خود کارآمدی، لذت و انگیزه کودکان پیش دبستانی
منبع:
علوم حرکتی و رفتاری سال سوم زمستان ۱۳۹۹ شماره ۴
391 - 400
حوزه های تخصصی:
هدف: هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر بازی آزاد و بازی طراحی شده بر مهارت های حرکتی بنیادی، خود کارآمدی، لذت و انگیزه کودکان پیش دبستانی بود. به همین منظور تعداد 45 کودک با دامنه سنی 4 تا 6 سال بعنوان نمونه انتخاب شدند. روش شناسی: پس از انتخاب نمونه پیش آزمون مهارت های حرکتی بنیادی (آزمون TGMD3)، لذت از فعالیت بدنی (مور و همکاران، 2001)، خودکارآمدی (وود و همکاران، 2007) و انگیزش (پرسشنامهCMMQ) بعمل آمد. سپس شرکت کنندگان به سه گروه بازی آزاد، بازی برنامه ریزی شده و کنترل تقسیم شدند. پروتکل مداخله برای گروه های تجربی شامل 16 جلسه تمرینی 45 دقیقه ای بود. در این مدت گروه کنترل فعالیتی نداشت و بعد از آخرین جلسه تمرینی پس آزمون به عمل آمد و نتایج ثبت گردید. یافته ها: نتایج حاصل از آزمون تحلیل کواریانس نشان داد، بین میانگین باقیمانده نمرات مهارت های حرکتی بنیادی، خودکارآمدی، انگیزش و لذت از فعالیت بدنی آزمودنی ها بر حسب عضویت گروه (دو گروه تجربی و کنترل) تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج آزمون تعقیبی برنفرونی نشان داد که گروه بازی هدفمند و آزاد عملکرد بهتری داشته اند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش می توان از بازی به عنوان مداخله سودمند جهت کمک به رشد حرکتی و روانی کودکان استفاده کرد.
بررسی تأثیر برنامه توانبخشی مبتنی بر روش حرکتی اسپارک بر مهارت های حرکتی و هوش هیجانی در دانش آموزان با آسیب بینایی شهر اصفهان(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی برنامه توان بخشی مبتنی بر روش حرکتی اسپارک بر مهارت های حرکتی و هوش هیجانی در دانش آموزان با آسیب بینایی شهر اصفهان در سال 1399 انجام شد. روش: در این پژوهش نیمه تجربی که به صورت پ یش آزمون– پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد، 30 نفر از دانش آموزان با آسیب بینایی شهر اصفهان با میانگین سن 17/12 سال با استفاده از شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به 2 گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) تقسیم شدند. برنامه توانبخشی مبتنی بر فعالیت های بدنی برگرفته از روش حرکتی اسپارک به مدت 8 هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه 60 دقیقه روی گروه آزمایش اجرا شد. گروه کنترل در این مدت در برنامه تمرینی شرکت نداشتند. در آغاز و انتهای برنامه توانبخشی، شاخص های مهارت های حرکتی و هوش هیجانی در هر دو گروه در شرایطی مشابه با استفاده از پرسشنامه های استاندارد هوش هیجانی شات و همکاران (1998) و آزمون تبحر حرکتی برونینکس-اوزرتسکی (1972) برآورد شد. داده ها با استفاده از آزمون های تحلیل کواریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که برنامه های توانبخشی مبتنی بر فعالیت بدنی بر شاخص های مهارت های حرکتی در دانش آموزان با آسیب بینایی شهر اصفهان تأثیر معناداری داشت (05/0P≤). همچنین تأثیر برنامه تمرینی بر هوش هیجانی آزمودنی ها معنادار بود (05/0P≤). نتیجه گیری: این یافته ها نشان می دهد که برنامه های توانبخشی مبتنی بر فعالیت بدنی بر مهارت های حرکتی و هوش هیجانی در دانش آموزان با آسیب بینایی مؤثر است. از این رو پیشنهاد می شود تا دست اندرکاران آسیب دیدگان بینایی، مربیان، والدین و ورزشکاران کم بینا از این روش برای پیشرفت و بهبود اجراهای ورزشی و هوش هیجانی استفاده کنند.