فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۹۸۱ تا ۱٬۰۰۰ مورد از کل ۱٬۰۲۶ مورد.
حوزههای تخصصی:
پژوهش حاضر با استفاده از روش فراتحلیل، به تحلیل و ترکیب شواهد موجود در زمینه اثربخشی درمان مبتنی بر ذهن آگاهی بر اضطراب رقابتی ورزشکاران در ایران پرداخته است. این مطالعه شامل ده پژوهش شبه آزمایشی است که در فاصله زمانی 1396 تا 1403 در ایران انجام شده و به زبان فارسی منتشر گردیده اند. برای گنجاندن در این مرور، مطالعات باید مطابق با معیارهای خاصی از جمله استفاده از ابزارهای معتبر، ارائه داده های کافی برای محاسبه اندازه اثر، و انجام پژوهش به صورت آزمایشی یا نیمه آزمایشی باشند.نتایج فراتحلیل نشان داد که اندازه اثر ترکیبی برابر با 1.275- است و اندازه اثر مشاهده شده در بازه ای از 0.086- تا 1.647- قرار دارد. مقدار شاخص Q برای 10 اندازه اثر با درجه آزادی 9 برابر با 15.419 به دست آمد که از لحاظ آماری معنادار نبوده و نشان دهنده عدم وجود ناهمگنی در اندازه اثرهای پژوهش های اولیه است. برای بررسی بیشتر ناهمگنی، از شاخص مجذور I نیز استفاده شد که نشان داد 41.631% از پراکندگی اندازه اثرها ناشی از ناهمگنی واقعی است. بر اساس این تحلیل ها، مدل ثابت به عنوان مدل مناسب برای فراتحلیل انتخاب گردید و اندازه اثر ترکیبی معادل 1.275- محاسبه شد.نتایج این فراتحلیل با مبانی نظری و تجربی قبلی هم راستا است و اثربخشی درمان مبتنی بر ذهن آگاهی در کاهش اضطراب رقابتی ورزشکاران را تأیید می کند. بنابراین، درمان مبتنی بر ذهن آگاهی می تواند به عنوان روشی مؤثر در بهبود عملکرد ورزشی و کاهش اضطراب رقابتی در برنامه های روان شناسی ورزشی به طور گسترده ای مورد استفاده قرار گیرد.
طراحی الگوی دانش و شایستگی معلمان ورزش با بهزیستی روانشناختی دانش آموزان دختر ورزشکار مدارس مشهد(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مقدمه و اهداف هدف از انجام این پژوهش طراحی الگوی دانش و شایستگی معلمان ورزش با بهزیستی روانشناختی دانش آموزان دختر ورزشکار مدارس مشهد بود. مواد و روش هاروش تحقیق توصیفی و از نوع پیمایشی بوده که مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری می باشد و به صورت میدانی اجرا شده است. جامعه آماری پ ژوهش را دانش آموزان دختر ورزشکار مقطع متوسطه دوم شهر مشهد (650=N) تشکیل دادند که با استفاده از فرمول کوکران از بین آنها تعداد 240 تن به شکل نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه های دانش و شایستگی معلمان ورزش ساخته کیوناد و همکاران (2022) و بهزیستی روانشناختی ساخته ساساکی و همکاران (2020) استفاده شد. پایایی درونی پرسشنامه ها از طریق آزمون ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 74/0 و 80/0 به دست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های توصیفی و آزمون های آماری چولگی و کشیدگی، ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون و تحلیل مسیر به روش حداقل مربعات جرئی در نرم افزارهای آماری SPSS و PLS استفاده گردید. یافته هانتایج نشان داد بین دانش و شایستگی معلمان ورزش با بهزیستی روانشناختی دانش آموزان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین مؤلفه های دانش حرفه ای و دانش بین فردی واجد شرایط پیش بینی بهزیستی روانشناختی دانش آموزان می باشند. از طرفی دیگر نتایج به دست آمده دانش و شایستگی معلمان تأثیر مثبت و معناداری بر بهزیستی روانشناختی دانش آموزان (467/11=T-Value، 273/0=β) دارد.نتیجه گیریدر نهایت می توان اذعان داشت که با افزایش سطح دانش و شایستگی معلمان ورزش در مدارس که با ارتقاء سطح عملکرد آنها همراه خواهد بود، می توان شرایط بهبود بهزیستی روانشناختی را در بین دانش آموزان فراهم نمود.
ارتباط ورزش گروهی با سلامت روان و شکل گیری شخصیت زندانیان دردوران بیماری کووید-19(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدفپژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط ورزش گروهی با سلامت روان وشکل گیری ویژگی های شخصیتی زندانیان در دوران بیماری کووید19 انجام شد.روش پژوهشپژوهش حاضر غیرتجربی از نوع توصیفی-کاربردی بود و جامعه آماری در این پژوهش، شامل تمام بزهکاران شهرستان لاهیجان در سال 1400 شامل 298 نفر بودند که با نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و بر اساس جدول مورگان، حجم نمونه168 نفر گزارش شد. در این پژوهش از پرسشنامه های شخصیتی نئو، سلامت روان و پرسشنامه ورزش گروهی غفاری (1382) به عنوان ابزارپژوهش و به منظور مشخص کردن قدرت متغیر ورزش گروهی برای پیش بینی سلامت روان زندانیان، از روش رگرسیون وجهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS ویرایش 22 و Smart PLS نسخه 3 استفاده شد. سطح معنی داری نیز در تمامی آزمونها 05/0 در نظر گرفته شد.یافته هایافته ها نشان داد ورزش گروهی با سلامت روان و شکل گیری شخصیت زندانیان دردوران بیماری کووید19رابطه مستقیم معنی دار دارد و باعث بهبود سلامت روان و شکل گیری شخصیت زندانیان شده است.نتیجه گیریانجام ورزش گروهی، همگانی کردن ورزش و نهادینه شدن آن در بین زندانیان جهت تاثیر مستقیم در کاهش هزینه های درمانی زندانها و سلامتی زندانی ها توصیه می گردد.کلیدواژه هاورزش گروهی، سلامت روان، شکل گیری شخصیت، زندانیان،کووید19
شناسایی عوامل مؤثر بر پایبندی به فعالیت های ورزشی نوجوانان: یک مطالعه کیفی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
مطالعات روان شناسی ورزشی پاییز ۱۴۰۳ شماره ۴۹
109 - 132
حوزههای تخصصی:
مواد و روش ها: این مطالعه به روش تحقیق کیفی انجام شد. به این منظور داده ها با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختارمند با 24 مصاحبه شونده شامل 12 ورزشکار پسر و 8 ورزشکار دختر نوجوان و 4 نفر از مربیان آن ها در شهر یزد جمع آوری شد. همه مصاحبه ها ضبط و سپس به صورت متن پیاده سازی شد و با استفاده از روش تحلیل مضمون تحلیل شد.
یافته ها: نتایج تحقیق در سه سطح کدهای باز، تم های فرعی و تم های اصلی شناسایی شد که حاوی حمایت های اجتماعی و روان شناختی شامل تأثیر والدین (پشتیبانی روان شناختی، حمل و نقل، الگو بودن، حمایت مالی و تماشاگر بودن)، تأثیر مربیان (تخصص، اخلاق و شخصیت، تعامل با والدین)، تأثیر دوستان (دوستیابی، با دوستان بودن)، تأثیر رسانه و شبکه های اجتماعی (انگیزه دادن، الگوبرداری و یادگیری) بود. شایستگی حرکتی شامل شایستگی حرکتی واقعی (استعداد داشتن، پیشرفت کردن، فیزیک بدنی مناسب) و ادراک شده (باور به توانمندی های خود، تأیید مربی، آگاهی از نقاط ضعف و قوت خود) و انگیزش نیز شامل انگیزه درونی (علاقه، لذت و تفریح) و بیرونی (حرفه ای شدن و هدف داشتن، سلامتی و تناسب اندام) بود.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق می توان نتیجه گیری کرد که پایبندی به فعالیت های ورزشی در نوجوانان به طیفی از عوامل اجتماعی و روان شناختی، شایستگی های حرکتی و انگیزش بستگی دارد که با در نظر گرفتن این عوامل می توان در راستای پایبندی نوجوانان به فعالیت های بدنی گام برداشت.
اعتباریابی روانسنجی مقیاس رشدی نیوشا در کودکان پیش دبستانی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
مطالعات عملکردی در روانشناسی ورزشی دوره ۲ تابستان ۱۴۰۴ شماره ۲
104 - 116
حوزههای تخصصی:
هدف مقیاس رشدی نیوشا یکی از معدود ابزارهای سنجش رشدی ایرانی است. این مقیاس 7 مهارت رشدی و از جمله مهارت های حرکتی کودکان از زمان تولد تا 72 ماهگی را می سنجد. مطالعات محدودی برای بررسی ویژگی های روانسنجی این ابزار خصوصا خرده مقیاس حرکتی آن انجام شده است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، بررسی اعتبار همزمان و سازه خرده مقیاس رشد حرکتی نیوشا در کودکان پیش دبستانی بود.روش پژوهشهشتاد کودک پیش دبستانی با میانگین سن (7/0 ±) 1/4 سال به طور تصادفی از سه مهدکودک شهرستان بجستان انتخاب شدند. برای بررسی اعتبار همزمان همبستگی بین نمره خرده مقیاس رشد حرکتی نیوشا با نمره کل و نمرات مهارت های حرکتی درشت و ظریف پرسشنامه سنین و مراحل 3 (ASQ-3) و برای بررسی اعتبار سازه همبستگی بین سن و نمره خرده مقیاس رشد حرکتی نیوشا محاسبه شد. با توجه به طبیعی نبودن توزیع داده ها تحلیل آماری با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن انجام شد.یافته هانتایج همبستگی مثبت ضعیفی بین نمره مهارت های حرکتی نیوشا با نمره کل (11/0=rs) و مهارت های حرکتی درشت (23/0= rs) و همبستگی غیرقابل قبول با مهارت های حرکتی ظریف ASQ-3 (04/0-= rs) و همبستگی مثبت متوسط با سن را نشان داد (67/0=rs).نتیجه گیریبراساس یافته ها چنین به نظر می رسد که خرده مقیاس رشد حرکتی نیوشا از اعتبار همزمان ضعیف و اعتبار سازه متوسطی برای سنجش مهارت های حرکتی کودکان پیش دبستانی برخوردار است که استفاده از این ابزار برای غربالگری رشد حرکتی را مورد تردید قرار می دهد.
تأثیر تمرینات نروفیدبک بر تعادل و ترس از افتادن مردان سالمند مبتلا به پارکینسون(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرینات نروفیدبک اس ام آر بر تعادل و ترس از افتادن مردان سالمند مبتلا به پارکینسون بود. روش پژوهشپژوهش حاضر از نظر هدف از نوع کاربردی و از نظر روش کار از نوع روش نیمه تجربی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه مردان سالمند مبتلا به پارکینسون در رده سنی 60 تا 70 سال بود. شرکت کنندگان مطالعه حاضر تعداد 30 نفر (15 نفر برای هر گروه) از افراد دارای پارکینسون بودند که به صورت در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. گروه تجربی تحت آموزش نروفیدبک اس ام آر قرار گرفتند اما گروه کنترل بدن اعمال متغیر مستقل بود. قبل از شروع برنامه تمرینی، پیش آزمون شامل شاخص تعادل ایستا و پویا و ترس از افتادن به عمل آمد. پس از اتمام اندازه گیری ها، پروتکل تمرینی آغاز شد. گروه تمرینی به مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسه به مدت 20 دقیقه، انجام شد. قبل و بعد از اعمال تمرینات نروفیدبک از هر دو گروه تعادل ایستا (تست تعادلی برگ) و پویا (تست بلند شدن و رفتن) اخذ شد و پرسشنامه ترس از افتادن نیز در دو مرحله تکمیل گردید. از آزمون آماری کلموگروف اسمیرنوف جهت تعیین نرمال بودن توزیع داده ها استفاده شد و از آزمون تی وابسته و مستقل در سطح معنی داری 05/0 استفاده شد. یافته هانتایج بدست آمده نشان داد که اختلاف معناداری (001/0) میان تعادل ایستا و پویا در دو گروه تجربی و کنترل وجود دارد همچنین نتایج t وابسته در گروه تجربی، از پیش آزمون تا پس آزمون بهبود معناداری (001/0) را از خود نشان داد. بنابراین می توان گفت که انجام تمرینات نرو فیدبک، توانسته است تعادل ایستا، تعادل پویا و ترس از افتادن سالمندان مبتلا به پارکینسون را به صورت معناداری بهبود بخشد. نتیجه گیریمطابق نتایج بدست آمد می توان نتیجه گیری کرد که متخصصین امر جهت بهبود تعادل (ایستا و پویا) و ترس از افتادن و در نهایت بهبود کیفیت زندگی از تمرینات نروفیدبک در این قشر از جامعه استفاده نمایند.
تأثیر نوع مشارکت ورزشی بر کارکردهای اجرایی داغ و سرد: تأکید بر نیازهای ادراکی محیط(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
مطالعات روان شناسی ورزشی تابستان ۱۴۰۳ شماره ۴۸
36 - 54
حوزههای تخصصی:
هدف: پژوهش های اخیر نشان داده است که انواع خاصی از ورزش ها به سبب ماهیت پردازشی خود ممکن است اثر متفاوتی بر کارکردهای شناختی مختلف و فرآیندهای عصبی داشته باشند. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تجربه تمرین مهارت های ورزشی بر کارکردهای اجرایی سرد و داغ با تأکید بر نیازهای ادراکی محیط بود.
مواد و روش ها: این پژوهش از نوع علی- مقایسه ای و به لحاظ هدف از نوع کاربردی است. نمونه آماری پژوهش شامل 166 نفر از جوانان و نوجوانان 18 تا 30 سال بود که به روش در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان شامل سه گروه افراد با تجربه انجام مهارت های باز، بسته و افراد کم تحرک بودند. آزمودنی ها با استفاده از آزمون های شناختی حافظه کاری ان-بک و برد و باخت آیوا مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده های پژوهش با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس یک سویه مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: تایج نشان داد که افراد با تجربه تمرین مهارت های باز و بسته در میانگین تعداد پاسخ های صحیح آزمون حافظه کاری، نسبت به افراد کم تحرک عملکرد بهتری داشتند (05/0≥P)، اما بین گروه باز و بسته تفاوت معناداری وجود نداشت. همچنین در امتیاز کل کسب شده در آزمون برد و باخت آیوا، بین افراد با تجربه تمرین مهارت های باز و بسته و افراد کم تحرک تفاوت معنا داری دیده نشد (05/0≤P).
نتیجه گیری: با توجه به این که تجربه انجام مهارت های باز و بسته بر کارکردهای اجرایی سرد تأثیر معناداری دارد، می توان از این تمرینات برای بهبود حافظه کاری استفاده نمود.
تأثیر تمرینات آرام سازی پیش رونده عضلانی بر ترس از سقوط سالمندان(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
مطالعات روان شناسی ورزشی تابستان ۱۴۰۳ شماره ۴۸
159 - 172
حوزههای تخصصی:
هدف: ترس از سقوط به عنوان یک نگرانی دائمی عنوان شده که ممکن است فعالیت های روزمره زندگی را برای سالمندان محدود سازد. این عامل همچنین با کاهش اعتمادبه نفس به ویژه در عملکردهای تعادلی سالمندان، می تواند منجر به ضعف عضلانی و بی تحرکی این افراد شود. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر 8 هفته تمرینات آرام سازی پیش رونده عضلانی بر میزان ترس از سقوط سالمندان بود.
مواد و روش ها: برای این منظور، تعداد 30 نفر از زنان سالمند به شکل در دسترس و بر اساس معیارهای ورود و خروج از تحقیق به عنوان آزمودنی انتخاب شدند و به شکل تصادفی در دو گروه 15 نفری تقسیم شدند. میزان ترس از سقوط آن ها با استفاده از پرسشنامه خودکارآمدی ترس از سقوط سالمندان (FES-I) مورد ارزیابی قرار گرفت. در ادامه، آزمودنی های گروه تجربی به مدت 8 هفته (3 جلسه 45 دقیقه ای در هفته) در یک برنامه تمرینات آرام سازی پیش رونده عضلانی شرکت کردند، در حالی که گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای را دریافت نمی کرد. نمرات ترس از سقوط تمامی آزمودنی ها پس از 8 هفته مجدداً مورد ارزیابی قرار گرفت و در نهایت، از آزمون تحلیل واریانس ترکیبی برای تجزیه وتحلیل اطلاعات به دست آمده از تحقیق استفاده شد (05/0P≤).
یافته ها: تحلیل نتایج تحقیق نشان داد یک اثر متقابل معنی دار بین زمان (پیش آزمون، پس آزمون) و گروه (کنترل و تجربی) در ارتباط با نمرات ترس از سقوط وجود دارد (05/0P<). همچنین مشخص شد اثر اصلی زمان و اثر اصلی گروه در ارتباط با متغیرهای تحقیق معنی دار می باشد (05/0>P).
نتیجه گیری: به طور کلی به نظر می رسد که اجرای تمرینات آرام سازی منجر به بهبود معنی دار در نمرات ترس از سقوط سالمندان می شود. بر این اساس توصیه می شود نقش این تمرینات در بهبود توانایی های جسمی و روانی سالمندان بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
تاثیر مراقبه تمرکزی بر اضطراب حالتی رقابتی و عملکرد سرویس زنان والیبالیست(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
مطالعات روان شناسی ورزشی تابستان ۱۴۰۳ شماره ۴۸
1 - 16
حوزههای تخصصی:
هدف: هدف پژوهش، تاثیر مراقبه تمرکزی بر اضطراب حالتی رقابتی و عملکرد سرویس بازیکنان نخبه والیبال زن تربت حیدریه بود.
مواد و روش ها: جامعه آماری پژوهش حاضر شامل والیبالیست های نخبه زن شهرستان تربت حیدریه بودند که در سال 2022-2021 در لیگ های برتر و دسته یک کشور بازی می کردند. نمونه آماری شامل 30 نفر والیبالیست نخبه زن بود که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. در نهایت، آزمودنی های تحقیق در دو گروه آزمایش (15نفر) و گروه کنترل (15نفر) به صورت تصادفی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها شامل فرم ثبت نام اطلاعات آزمودنی ها، آزمون مهارت سرویس والیبال ایفرد (1969) و پرسشنامه اضطراب حالتی رقابتی CSAI-2 بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و در بخش آمار استنباطی از روش کوواریانس تک متغیره برای تفاوت و تحلیل میانگین متغیرهای پژوهش در گروه های آزمایش و کنترل استفاده شد. همچنین از آزمون کلموگروف اسمیرونوف به منظور اطمینان یافتن از نرمال بودن توزیع داده ها و از آزمون لون برای همگنی واریانس ها از طریق نرم افزار آماری SPSS استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که مراقبه تمرکزی بر اضطراب شناختی، اضطراب جسمانی، اعتماد به نفس، و عملکرد سرویس (پرشی، موجی و پرشی موجی) بازیکنان نخبه والیبال زن تربت حیدریه تاثیر معنادار دارد.
نتیجه گیری: در پژوهش حاضر نیز نشان داده شد که مراقبه تمرکزی می تواند ابزار مفیدی جهت معطوف کردن توجه و تمرکز بازیکنان والیبال در بهبود مهارت سرویس زدن باشد. بنابراین، توصیه می شود که مربیان والیب
تاثیر فعالیت بدنی بر میزان اضطراب ناشی از شیوع ویروس کرونا و عملکرد شناختی دختران نوجوان(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
مطالعات روان شناسی ورزشی تابستان ۱۴۰۳ شماره ۴۸
113 - 126
حوزههای تخصصی:
هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر فعالیت بدنی بر میزان اضطراب ناشی از شیوع ویروس کرونا و عملکرد شناختی دختران نوجوان بود.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر، کاربردی و از نوع توصیفی – پس رویدادی است و شیوه جمع آوری اطلاعات به صورت آنلاین و از طریق پرسشنامه بود. 232 دانش آموز دختر 13 تا 15 ساله با استفاده از پرسشنامه میزان فعالیت بدنی در دوران قرنطینه کرونا، به دو گروه فعال و غیرفعال تقسیم بندی شدند (هرگروه 116 نفر). هر دو گروه، پرسشنامه آنلاین مقیاس اضطراب کرونا را به صورت مجازی تکمیل کردند و تکلیف استروپ آنلاین نسخه فارسی را انجام دادند. به منظور تحلیل داده ها از آزمون یو-من ویتنی و آزمون تی مستقل استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد اضطراب ناشی از شیوع ویروس کرونا در هر دو مولفه علائم روانی و بدنی، در دختران فعال کمتر از دختران غیرفعال بود. همچنین در عملکرد شناختی که نمره تداخل و زمان واکنش تداخل تکلیف استروپ در نظر گرفته شد، عملکرد شناختی گروه فعال نسبت به گروه غیرفعال در تکلیف استروپ بهتر بود.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش، شرکت در فعالیت های منظم با شدت متوسط در ایام کرونا، راهکار کارآمدی در پیشگیری از اختلالات شناختی و روانی همچون اضطراب ناشی از شیوع کرونا به ویژه برای نوجوانان بود.
ویژگی های فردی برساخت شده از تجربه زیسته ی هوش فرهنگی سرپرستان ورزشی ایران(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
مطالعات روان شناسی ورزشی تابستان ۱۴۰۳ شماره ۴۸
95 - 112
حوزههای تخصصی:
هدف: یکی از مهمترین مولفه های حیاتی موفقیت تیم های ورزشی"هوش فرهنگی" رهبران و مدیران ورزشی است. هوش فرهنگی برای افرادی که مسئولیت های برون مرزی دارند از جمله شایستگی های مهم به شمار می رود. هدف از انجام این پژوهش، برساخت ویژگی های فردی سرپرستان ورزشی ایران بر اساس تجربه زیسته ی هوش فرهنگی بود.
مواد و روش ها: روش پژوهش مطالعه ی حاضر، کیفی از نوع پدیدارشناسی و نحوه ی نمونه گیری مبتنی بر نمونه گیری هدفمند از نوع همگون بود. بر این اساس 12 نفر از سرپرستان ورزشی زن و مرد با داشتن حداقل یک سابقه شرکت در مسابقات بین المللی انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از مصاحبه های عمیق نیمه ساخت یافته استفاده شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل مضمون مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج به دست آمده در قالب چهار تم اصلی "فرهیختگی شخصیتی"،" آگاهی فرهنگی"، "ویژگی های روان شناختی" و "سازگاری فرهنگی" شناسایی شد. در مجموع یافته ها بیان می کنند ویژگی های فردی می توانند مقدمه و شرط لازم برای هوش فرهنگی باشند. نتیجه گیری: پژوهش حاضر اهمیت دادن به مهارت هوش فرهنگی برای رسیدن به موفقیت های بیشتر جامعه ی ورزشی بویژه سرپرستان ورزشی ایران در عرصه های بین المللی را پیشنهاد می کند.
تعیین ارتباط میزان فعالیت بدنی و الگوی غذایی با کیفیت خواب دانش آموزان پسر ۱۱- ۱۳سال(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف از اجرای پژوهش حاضر تعیین ارتباط میزان فعالیت بدنی و الگوی غذایی با کیفیت خواب دانش آموزان پسر ۱۱_۱۳سال شهر قم می باشد.روش پژوهشپژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ رویکرد از نوع مطالعات کمی است. و روش مورد استفاده در پژوهش حاضر پیمایشی- توصیفی از نوع همبستگی می باشد. آماری پژوهش در این تحقیق شامل تمامی پسران دانش آموز 11-13 ساله شهر قم در سال 403-1402 بودند. در این پژوهش تعداد 100 دانش آموز انتخاب به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. از ضریب همبستگی و رگرسیون خطی چندگانه برای بررسی رابطه بین متغیرها تحقیق استفاده شده است. همچنین تحلیل آماری با استفاده از نسخه 27 نرم افزار SPSS در سطح معناداری 0.05 انجام گرفت.یافته هانتایج حاصل از پژوهش نشان داد که پیش بینی مولفه عملکرد صبحگاهی کیفیت خواب پاسخ گویان بر اساس فعالیت بدنی معنادار است اما بر اساس الگوی غذایی معنادار نیست. بنابراین می توان نتیجه گرفت که فعالیت بدنی می تواند مولفه عملکرد صبحگاهی کیفیت خواب را پیش بینی کند.نتیجه گیریبا توجه به نتایج، مطالعه حاضر نشان داد دانش آموزانی که فعالیت بدنی بیشتری دارند، الگوی غذایی بهتری و خواب بهتری دارند، می توان برنامه های ترویجی برای افزایش فعالیت بدنی و بهبود الگوی غذایی و خواب در این گروه سنی طراحی کرد.
تأثیر آموزش خنده درمانی کاتاریا بر کاهش افسردگی و افزایش امید به زندگی در زنان (مطالعه موردی: شهر اصفهان)(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
مطالعات روان شناسی ورزشی پاییز ۱۴۰۳ شماره ۴۹
92 - 108
حوزههای تخصصی:
هدف: ورزش به عنوان یک روش غیردارویی می تواند به کاهش علائم افسردگی با کارایی قابل مقایسه با دارودرمانی و سایر مداخلات روان شناختی کمک کند؛ بنابراین این مطالعه با هدف بررسی تأثیر برنامه یوگای خنده بر افسردگی و امید به زندگی زنان شهر اصفهان انجام شد.
مواد و روش ها: این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه شامل زنان شرکت کننده در کلاس های مراکز هلال احمر اصفهان بود که به صورت نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای به دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت هشت هفته (سه جلسه در هفته/هر جلسه 45 دقیقه) در کلاس های یوگای خنده شرکت کردند؛ درحالی که گروه کنترل فعالیت ورزشی خاصی انجام ندادند. داده ها از طریق پرسش نامه های افسردگی و امید به زندگی جمع آوری و با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد که برنامه آموزش یوگای خنده تأثیر معناداری بر کاهش افسردگی و افزایش امید به زندگی داشت (05/0P<).
نتیجه گیری: به نظر می رسد برنامه یوگای خنده می تواند به عنوان یک روش درمانی مؤثر و کم هزینه برای بهبود افسردگی و افزایش امید به زندگی در زنان به کار رود.
کاربست مشاوره رفتاری عقلانی هیجانی در ارتقاء سلامت روان و عملکرد یک بسکتبالیست نخبه: طرح تجربی تک موردی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی مشاوره مبتنی بر درمان رفتاری عقلانی هیجانی در بهبود سلامت روان و عملکرد یک بسکتبالیست نخبه بود.روش پژوهشاین مطالعه با استفاده از طرح تجربی تک موردی و اجرای هشت جلسه مشاوره انفرادی طی هشت هفته انجام شد. متغیرهای پژوهش شامل باورهای غیرمنطقی عملکردی، سلامت روان (براساس پرسشنامه سلامت عمومی) و عملکرد ورزشی (درصد موفقیت شوت های پنالتی) بودند که در سه مرحله پایه، پس آزمون و پیگیری سه ماهه مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته هایافته های تحلیل دیداری و آماری نشان داد که در پی اجرای مداخله، کاهش قابل توجهی در باورهای غیرمنطقی عملکردی و علائم روان شناختی، به ویژه علائم جسمانی، مشاهده شد. همچنین، عملکرد شوت پنالتی شرکت کننده به طور معناداری بهبود یافت. تحلیل محتوای اعتبارسنجی اجتماعی نیز حاکی از رضایت بالا از مداخله و درک تأثیر آن بر ارتقاء عملکرد و سلامت روان بود.نتیجه گیرینتایج این مطالعه بر اثربخشی بالقوه مشاوره مبتنی بر رویکرد رفتاری عقلانی هیجانی در بهبود مؤلفه های روان شناختی و عملکردی ورزشکاران نخبه دلالت دارد و بر اهمیت کاربرد مداخلات روان شناختی ساختاریافته در ورزش های نخبگان تأکید می کند.
ارتباط بین توانمندی شناختی و اشتیاق با میانجی گری خودکارآمدی کارکنان ادارات ورزش و جوانان(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر ارتباط بین توانمندی شناختی و اشتیاق با میانجی گری خودکارآمدی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان قم بود.روش پژوهشروش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه پژوهش را کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان قم در سال 1403 تشکیل داد که تعداد آنها 356 گزارش شد که از بین آن ها به صورت در دسترس356 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار این پژوهش شامل پرسشنامه توانمندی شناختی (اسپریتزر و همکاران، 1997)، پرسشنامه خودکارآمدی بتز و همکاران (1996) و پرسشنامه اشتیاق سالواناوا و همکاران (2001) بود. پژوهش، از روش الگویابی معادلات ساختاری (SEM) و نرم افزار AMOS-23 برای ارزیابی مدل پیشنهادی بررسی شد.یافته هایافته ها نشان داد ضریب مسیر توانمندی شناختی به اشتیاق 38/0 =β بدست آمد که در سطح 05/0=P معنی دار بود. ضریب مسیر خودکارآمدی به اشتیاق 47/0 =β، و توانمندی به خودکارآمدی نیز 67/0 =β بدست آمد که در سطح 05/0≥P معنی دار بود. نتایج نشان داد توانمندی با میانجیگری خودکارآمدی توانست اشتیاق در کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان قم را پیش بینی می کند (44/0 =β، 05/0>P).نتیجه گیریبر اساس نتایج بدست آمده می توان اظهار داشت بین توانمندی شناختی و اشتیاق با میانجی گری خودکارآمدی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان قم رابطه وجود دارد و مدل از برازش مطلوبی برخوردار است.
تاثیر یک دوره مداخله مبتنی بر خودمختاری بر انگیزش و مشارکت دانشجویان: بررسی نقش جنسیت(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
مطالعات روان شناسی ورزشی پاییز ۱۴۰۳ شماره ۴۹
77 - 91
حوزههای تخصصی:
هدف: اطلاعات کمی در مورد تأثیر مداخلات مبتنی بر خودمختاری بر روی انگیزش و فعالیت بدنی عینی (اندازه گیری شده با شتاب سنج) در دانشجویان وجود دارد. بنابراین، هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر یک دوره مداخله مبتنی بر نیاز خودمختاری بر روی انگیزش و مشارکت دانشجویان دانشگاه فرهنگیان سیستان و بلوچستان بود.
مواد و روش ها: روش تحقیق از نوع نیمه تجربی بود. شرکت کنندگان شامل 60 دانشجو دختر دانشگاه فرهنگیان سیستان و بلوچستان با دامنه سنی 19 تا 21 سال (میانگین سنی 84/19 سال) بودند که به طور تصادفی در دو گروه با انتخاب (30 نفر) و بدون انتخاب (30 نفر) قرار گرفتند. پروتکل تحقیق شامل مراحل پیش آزمون و پس آزمون بود. فعالیت بدنی به طور عینی با استفاده از شتاب سنج (ActiGraph GT3X-BT) اندازه گیری شد و از مقیاس انگیزش ورزشی-2 برای سنجش انگیزش استفاده گردید. برنامه مداخله به مدت 12 هفته به طول انجامید. برای تحلیل داده ها از آزمون های تی مستقل و تحلیل واریانس استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که مداخله مبتنی بر خودمختاری باعث افزایش انگیزش خودمختار و فعالیت بدنی و کاهش انگیزش کنترل شده در دانشجویان شد. علاوه بر این، دانشجویان از دستورالعمل های سازمان جهانی بهداشت مبنی بر شرکت در 60 دقیقه MVPA در روز پیروی نکردند.
نتیجه گیری: این نتایج نشان دهنده اثربخشی مثبت سبک های تدریس مبتنی بر نظریه خودتعیین گری است. بنابراین، اساتید تربیت بدنی در دانشگاه ها می توانند با استفاده از سبک های تدریس مبتنی بر نظریه خودتعیین گری باعث ارتقاء سطح فعالیت بدنی سلامت-محور دانشجویان شوند که در واقع یکی از اهداف اصلی درس تربیت بدنی عمومی نیز می باشد.
بررسی تأثیر تحریک الکتریکی مستقیم مغز (tDCS) آندی بر انعطاف پذیری شناختی و تصمیم گیری اجتماعی در بازیکنان ماهر، نیمه ماهر و مبتدی فوتبال(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
مطالعات روان شناسی ورزشی تابستان ۱۴۰۳ شماره ۴۸
75 - 94
حوزههای تخصصی:
هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی tDCS آندی بر انعطاف پذیری شناختی و تصمیم گیری اجتماعی در بازیکنان ماهر، نیمه ماهر و مبتدی فوتبال انجام شد.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی با دو گروه آزمایش و ساختگی (شم) به همراه پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری شامل تمامی بازیکنان فوتبال استان کردستان بودند که از بین آن ها تعداد 60 نفر بازیکن مرد با میانگین سنی 27/24 در سطح ماهر، نیمه ماهر و مبتدی به شیوه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و شم گماشته شدند. گروه آزمایش، سه جلسه تحریک آندی با شدت 2 میلی آمپر به مدت 20 دقیقه دریافت کرد و گروه شم نیز سه جلسه تحریک الکتریکی به صورت شم یا ساختگی را دریافت نمود. برای گردآوری داده ها از آزمون دسته بندی کارت های ویسکانسین و بازی اولتیماتوم استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیره (ANCOVA) در نرم افزار SPSS-22 تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد که tDCS منجر به افزایش معنادار انعطاف پذیری شناختی و بهبود تصمیم گیری اجتماعی در فوتبالیست های گروه آزمایش در مقایسه با گروه شم شده است (001/0>p). نتایج آزمون پیگیری بونفرونی نشان داد tDCS باعث افزایش انعطاف پذیری شناختی فوتبالیست های ماهر و نیمه ماهر در گروه آزمایش در مقایسه با گروه شم شده است (001/0>P)، ولی بر انعطاف پذیری شناختی فوتبالیست های مبتدی تأثیر معناداری را نداشته است. علاوه بر این، نتایج نشان داد که tDCS بر بهبود تصمیم گیری اجتماعی در تمامی فوتبالیست های ماهر، نیمه ماهر و مبتدی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه شم تأثیر معناداری داشته است (001/0>p).
نتیجه گیری: نتایج حاصل از پژوهش حاضر برای روانشناسان ورزشی و مربیان فوتبال در راستای بهبود عملکردهای شناختی و رفتاری بازیکنان فوتبال توسط tDCS پیامدهای کاربردی به همراه دارد.
ارائه مدل علّی خودآگاهی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بر اساس تحول دیداری فضایی، ذهن آگاهی ورزشی و آمادگی بدنی ادراک شده؛ نقش واسطه ای تعادل ذهنی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف مطالعه حاضر ارائه مدل خودآگاهی در مبتلایان به ام اس بر اساس تحول دیداری فضایی، ذهن آگاهی ورزشی و آمادگی بدنی ادراک شده با نقش واسطه ای تعادل ذهنی بود.روش پژوهشطرح پژوهش کمی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری کلیه مبتلایان به ام اس شهر بروجرد در سال 1403-1402 بودند که با استفاده از جدول کرجسی مورگان 300 نفر برای نمونه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. از مقیاس های تحول دیداری فضایی، ذهن آگاهی ورزشی، آمادگی بدنی ادراک شده و تعادل ذهنی استفاده شد. داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزارهایSPSS24 و AMOS تجزیه و تحلیل شدند. بنابراین و بر اساس نتایج بدست آمده پیشنهاد می شود، مسولین ذیربط به نقش پیش بینی کنندگی متغیرهای تحول دیداری فضایی، ذهن آگاهی ورزشی و آمادگی بدنی ادراک شده و نقش میانجی تعادل ذهنی در ارتقای خودآگاهی بیماران مبتلا به ام اس توجه بیشتری داشته باشند.یافته هایافته ها نشان داد که ضرایب استاندارد مسیر تحول دیداری فضایی(67/0=β)، آمادگی بدنی ادراک شده(52/0=β)، ذهن آگاهی ورزشی(51/0=β) و تعادل ذهنی(57/0=β) به خودآگاهی معنی دار شده است(001/0>P). یافته ها همچنین نشان داد که 34 درصد از واریانس تعادل ذهنی و 42 درصد از واریانس خودآگاهی با مدل حاضر تبیین گردید. علاوه بر این استفاده از روش بوت استراپ نشان داد که تعادل ذهنی در رابطه بین متغیرهای برون زا با خودآگاهی نقش واسطه ای دارد.نتیجه گیرییافته ها نشان داد که ضرایب استاندارد مسیر تحول دیداری فضایی(67/0=β)، آمادگی بدنی ادراک شده(52/0=β)، ذهن آگاهی ورزشی(51/0=β) و تعادل ذهنی(57/0=β) به خودآگاهی معنی دار شده است(001/0>P). یافته ها همچنین نشان داد که 34 درصد از واریانس تعادل ذهنی و 42 درصد از واریانس خودآگاهی با مدل حاضر تبیین گردید. علاوه بر این استفاده از روش بوت استراپ نشان داد که تعادل ذهنی در رابطه بین متغیرهای برون زا با خودآگاهی نقش واسطه ای دارد.
مقایسه هوش هیجانی، خودکارآمدی و ابعاد چشم اندازهای زمانی در ورزشکاران کشتی گیر نخبه و غیر نخبه(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
مطالعات روان شناسی ورزشی تابستان ۱۴۰۳ شماره ۴۸
55 - 74
حوزههای تخصصی:
هدف: با اینکه ورزشکاران از نظر سطح مهارت و آمادگی جسمانی به یکدیگر خیلی نزدیک شده اند، اما همچنان در متغیرهای روان شناختی با یکدیگر متفاوتند. از این رو، هدف پژوهش حاضر مقایسه هوش هیجانی، خودکارآمدی و ابعاد چشم اندازهای زمانی در بین ورزشکاران کشتی گیر نخبه و غیرنخبه بود.
مواد و روش ها: راهبرد این پژوهش توصیفی و پس رویدادی است. جامعه آماری شامل کلیه ورزشکاران مرد نخبه و غیرنخبه ایرانی در رشته ورزشی کشتی بود که در نهایت 22 ورزشکار نخبه و 36 ورزشکار غیرنخبه به شیوه نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه هوش هیجانی برادبری (2005)، پرسش نامه خودکارآمدی عمومی شرر (1982) و پرسش نامه چشم اندازهای زمانی زیمباردو (1999)، بود. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره و با بکارگیری نرم افزار SPSS نسخه 23، در سطح معنی داری 05/0p<، انجام شد.
یافته ها: نتایج نشان داده که بین کشتی گیران نخبه و غیرنخبه در متغیرهای هوش هیجانی، خودکارآمدی و ابعاد چشم اندازه های زمانی تفاوت معنی داری وجود دارد. کشتی گیران نخبه از سطح هوش هیجانی و خودکارآمدی بالاتری نسبت به کشتی گیران غیرنخبه برخودار بودند. همچنین، به جز مؤلفه گذشته منفی که نمره کشتی گیران نخبه پایین تر از کشتی گیران غیرنخبه بود؛ در سایر مؤلفه ها (حال تقدیرگرا، حال لذت گرا، گذشته مثبت، آینده و آینده متعالی)، نمره کشتی گیران نخبه بیشتر از کشتی گیران غیرنخبه بود.
نتیجه گیری: باتوجه به نتایج پژوهش حاضر، می توان گفت متغیرهای هوش هیجانی، خودکارآمدی و چشم اندازهای زمانی و اثرات آن بر عملکرد نخبگی ورزشکاران بایستی بیش از پیش مورد توجه کلیه ورزشکاران، والدین، مربیان و متخصصین ورزشی قرار گیرد.
اثر تمرینات هوازی- توجه طلب بر کارکردهای توجهی و عملکرد تحصیلی در کودکان دارای اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی: مطالعه ای با کوشش های تصادفی کنترل شده و دو سو کور(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
مطالعات روان شناسی ورزشی زمستان ۱۴۰۳ شماره ۵۰
127 - 144
حوزههای تخصصی:
هدف: هدف این مطالعه بررسی تأثیر تمرین ترکیبی بر کارکردهای توجهی و عملکرد تحصیلی در کودکان دارای ای.دی.اچ.دی بود.
مواد و روش ها: سی کودک ای.دی.اچ.دی به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (میانگین سنی، 45/1±33/9 سال) و کنترل (میانگین سنی، 49/1±07/9 سال) جای گرفتند و 18 کودک دارای رشد طبیعی نیز به عنوان گروه کنترل (میانگین سنی، 25/1±17/9 سال) به کار گرفته شد. معیارهای ورودی شامل هوشبهر طبیعی و زیر نوع غلبه با بی توجهی اختلال و معیارهای خروجی شامل شرکت نکردن در بیش از یک سوم جلسات تمرینی و پس آزمون بود. مداخله تمرینی شامل برنامه ترکیبی بود که به مدت هشت هفته (سه جلسه 60 دقیقه ای در هفته) انجام شد. گروه های کنترل در این مدت به فعالیت های روزانه خود پرداختند. کارکردهای توجهی (درصد خطای توجه، درصد خطای تکانش گری و زمان واکنش) شرکت کنندگان توسط تکلیف برو/نرو و عملکرد تحصیلی از طریق نمرات ریاضی و املاء، قبل و بعد از مداخله مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد که گروه تجربی در پس آزمون تفاوت معناداری در متغیرهای درصد خطای توجه، زمان واکنش و عملکرد تحصیلی نسبت به پیش آزمون دارد، در حالی که در گروه های کنترل تفاوت معناداری بین پیش آزمون و پس آزمون دیده نشد.
نتیجه گیری: استفاده از برنامه تمرین ترکیبی به عنوان فعالیت ورزشی که ترکیبی از تمرین های هوازی و تقاضاهای توجهی اضافی می باشد، می تواند نشانه های توجهی و عملکرد تحصیلی در کودکان دارای ای.دی.اچ.دی را بهبود بخشد.