مطالعات عملکردی در روانشناسی ورزشی

هدف تاثیر زندگی مدرن موجب افزایش مدت زمان نشستن در کودکان و کاهش فعالیت بدنی گردیده است. یکی از در دسترس ترین امکانات در هر مدرسه یا فضای عمومی شهری ایجاد حیاط پویا است. هدف این مطالعه بررسی تاثیر 32 جلسه تمرینات حیاط پویا بر عملکرد حرکتی و شناختی دختران ده ساله دارای اضافه وزن بود.روش پژوهششرکت کنندگان این مطالعه شامل 30 دختر ده ساله دارای اضافه وزن بود که بر اساس شاخص توده بدنی (BMI) و به صورت تصادفی از مدارس شهر همدان انتخاب شدند. عملکرد جسمانی این افراد با استفاده از آزمون برونینکس-ازوروتسکی (BOT-2) ارزیابی شد. کارکردهای اجرایی نیز با استفاده از آزمون استروپ و زمان واکنش ساده مورد سنجش واقع گردید. برای مقایسه نتایج از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد.یافته هاطبق نتایج، تمرینات حیاط پویا توانست موجب افزایش معنی دار در خرده مقیاس های سرعت دویدن و تعادل گردید (05/0>p). همچنین بعد از تمرینات، افزایش تعداد پاسخ های صحیح و کاهش تعداد محرک های بی پاسخ در هر دو آزمون زمان وااکنش و آزمون استروپ، مشاهده گردید (05/0>p).نتیجه گیرینتایج این مطالعه نشان داد، تمرینات حیاط پویا می تواند به طور قابل توجهی اجزای کارکردهای اجرایی و مهارت های حرکتی را در دختران ده ساله دارای اضافه وزن بهبود بخشد. این تمرینات با ادغام چالش های شناختی و حرکتی در یک محیط جذاب و تعاملی موجب افزایش فعالیت های جسمانی و در نتیجه تاثیر مثبت بر عملکرد شناختی و حرکتی این کودکان داشته است.

هدف این پژوهش با هدف بررسی برنامه حرکتی اسپارک بر پتانسیل وابسته به رویداد و مهارت حرکتی کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی انجام شد.روش پژوهشدر این پژوهش نیمه تجربی، از بین دانش آموزان پسر پایه اول تا سوم دوره ابتدایی منطقه 22 تهران 28 نفر با اختلال هماهنگی رشدی بر اساس معیارهای دستورالعمل آماری و تشخیصی اختلالات روانی نسخه چهارم انتخاب شدند. آزمودنی ها در ابتدا در پیش آزمون ارزیابی حرکات کودکان MABC-2 شرکت کردند سپس بر اساس پیش آزمون های ارزیابی حرکات کودکان MABC-2 به دو گروه همگن تقسیم و به شکل تصادفی در دو گروه تجربی (14 نفر با میانگین سنی 39/1±6/8) و کنترل (14 نفر با میانگین سنی 15/1±11/8) جای گرفتند. گروه تجربی تمرین های حرکتی منتخب را به مدت16 جلسه چهل و پنج دقیقه ای (سه جلسه در هفته) انجام دادند و در  انتهای دوره هر دو گروه در پس آزمون شرکت نمودند. از روش تحلیل کوواریانس در سطح 0.05 برای تحلیل نتایج استفاده شد.یافته هانتایج آزمون تحلیل کوواریانس برای پتانسیل وابسته به رویداد پس آزمون نشان داد که پس از مداخله تمرینی زمان تأخیر مؤلفهN200  تکلیف بازداری در ناحیه ناحیه Fz، F4، C3 و P4 بهبود معناداری داشتند. همچنین عملکرد حرکتی در خرده آزمون چالاکی و هدف گیری و تعادل بهبود معنادار داشتند و در خرده آزمون نخ کشی تغییر معناداری مشاهده نشد.نتیجه گیریبا توجه به نتایج پژوهش، به نظر می رسد برنامه حرکتی اسپارک تاثیر معناداری بر برخی از شاخص های پتانسیل وابسته به رویداد و عملکرد حرکتی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی داشته باشد.

هدف از این پژوهش، مقایسه تاثیر بازی های بلاک آس و تتریس بر توانایی های چرخش ذهنی و تصویرسازی حرکتی پسران نوجوان بود.روش پژوهشروش پژوهش آزمایشی، با اجرای پیش آزمون-پس آزمون بود. جامعه تحقیق حاضر دانش آموزان مقطع متوسطه شهر شیراز می باشند. از بین این دانش آموزان 48 نفر به شکل در دسترس انتخاب شدند. این افراد به صورت تصادفی در سه گروه (هر گروه 16 نفر) تمرین بازی های ویدیویی، بازی های شناختی دو نفره بلاک آس و گروه کنترل تقسیم شدند و به پرسشنامه های چرخش ذهنی شپرد و متزلر (1978) و تصویرسازی حرکتی جان گالبرتو کرمادز نوگوس (2004) پاسخ دادند. در ادامه شرکت کنندگان بر اساس گروه بندی به مدت 10 جلسه به تمرین تکالیف پرداختند. گروه بازی های رایانه ای در هر جلسه به مدت زمان 30 دقیقه به انجام بازی تتریس پرداختند.یافته هاداده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که نتایج نشان داد که بین سه گروه از نظر چرخش ذهنی و تصویرسازی ذهنی تفاوت معنادار وجود دارد.نتیجه گیریچرخش ذهنی و تصویرسازی ذهنی در گروه آزمایشی که در بازی های بلاک آس شرکت داشتند بالاتر از گروه بازی های ویدئویی و کنترل می باشد. این بیانگر اثربخشی بازی های بلاک آس بر چرخش ذهنی و تصویرسازی ذهنی دانش آموزان بوده است.

هدف این مطالعه به بررسی روابط بین خلاقیت و توانمندی کارکنان در اداره کل ورزش و جوانان استان قم پرداخته است. روش پژوهشجامعه آماری تحقیق شامل 82 نفر از کارکنان این اداره بود که به روش کل شمار انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه های استاندارد خلاقیت رندسیپ (1979) و توانمندسازی اسپریتزر (1995) استفاده گردید. روایی این ابزارها توسط متخصصان تأیید و پایایی آن ها با استناد به مطالعات قبلی مورد تأیید قرار گرفت. پرسشنامه خلاقیت شامل 50 سؤال و پرسشنامه توانمندسازی شامل 12 سؤال با چهار مؤلفه معناداری، شایستگی، حق انتخاب و مؤثر بودن بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی آزمون همبستگی پیرسون در سطح (05/0) انجام شد.یافته هانتایج نشان داد که بین خلاقیت و توانمندسازی کارکنان همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین، ارتباط مثبت و معناداری بین خلاقیت و شایستگی کارکنان مشاهده گردید. در عوض، همبستگی معناداری بین خلاقیت و مؤلفه های معناداری، حق انتخاب و مؤثر بودن مشاهده نشد.نتیجه گیرییافته های تحقیق حاکی از این است که تقویت توانمندی و شایستگی کارکنان می تواند به افزایش خلاقیت و بهبود عملکرد در محیط های کاری منجر شود. این نتایج بر ضرورت توجه مدیران به توسعه منابع انسانی و ایجاد بستر مناسب برای خلاقیت در سازمان های ورزشی تأکید دارد.

هدف از پژوهش حاضر ارتباط بین توانمندی شناختی و اشتیاق با میانجی گری خودکارآمدی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان قم بود.روش پژوهشروش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه پژوهش را کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان قم در سال 1403 تشکیل داد که تعداد آنها 356 گزارش شد که از بین آن ها به صورت در دسترس356 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار این پژوهش شامل پرسشنامه توانمندی شناختی (اسپریتزر و همکاران، 1997)، پرسشنامه خودکارآمدی بتز و همکاران (1996) و پرسشنامه اشتیاق سالواناوا و همکاران (2001) بود. پژوهش، از روش الگویابی معادلات ساختاری (SEM) و نرم افزار AMOS-23 برای ارزیابی مدل پیشنهادی بررسی شد.یافته هایافته ها نشان داد ضریب مسیر توانمندی شناختی به اشتیاق 38/0 =β بدست آمد که در سطح 05/0=P معنی دار بود. ضریب مسیر خودکارآمدی به اشتیاق 47/0 =β، و توانمندی به خودکارآمدی نیز  67/0 =β بدست آمد که در سطح 05/0≥P معنی دار بود. نتایج نشان داد توانمندی با میانجیگری خودکارآمدی توانست اشتیاق در کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان قم را پیش بینی می کند (44/0 =β، 05/0>P).نتیجه گیریبر اساس نتایج بدست آمده می توان اظهار داشت بین توانمندی شناختی و اشتیاق با میانجی گری خودکارآمدی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان قم رابطه وجود دارد و مدل از برازش مطلوبی برخوردار است.

هدف از اجرای پژوهش حاضر تعیین ارتباط میزان فعالیت بدنی و الگوی غذایی با کیفیت خواب دانش آموزان پسر ۱۱_۱۳سال شهر قم می باشد.روش پژوهشپژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ رویکرد از نوع مطالعات کمی است. و روش مورد استفاده در پژوهش حاضر پیمایشی- توصیفی از نوع همبستگی می باشد. آماری پژوهش در این تحقیق شامل تمامی پسران دانش آموز 11-13 ساله شهر قم در سال 403-1402 بودند. در این پژوهش تعداد 100 دانش آموز انتخاب به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. از ضریب همبستگی و رگرسیون خطی چندگانه برای بررسی رابطه بین متغیرها تحقیق استفاده شده است. همچنین تحلیل آماری با استفاده از نسخه 27 نرم افزار SPSS در سطح معناداری 0.05 انجام گرفت.یافته هانتایج حاصل از پژوهش نشان داد که پیش بینی مولفه عملکرد صبحگاهی کیفیت خواب پاسخ گویان بر اساس فعالیت بدنی معنادار است اما بر اساس الگوی غذایی معنادار نیست. بنابراین می توان نتیجه گرفت که فعالیت بدنی می تواند مولفه عملکرد صبحگاهی کیفیت خواب را پیش بینی کند.نتیجه گیریبا توجه به نتایج، مطالعه حاضر نشان داد دانش آموزانی که فعالیت بدنی بیشتری دارند، الگوی غذایی بهتری و خواب بهتری دارند، می توان برنامه های ترویجی برای افزایش فعالیت بدنی و بهبود الگوی غذایی و خواب در این گروه سنی طراحی کرد.