ورزشکاران آسیب دیده

هدف پژوهش حاضر، بررسی ویژگی های روان سنجی نسخه فارسی سیاهه اضطراب از آسیب مجدد در ورزشکاران آسیب دیده بود. نسخه اصلی سیاهه دارای 28 سؤال و دو خرده مقیاس اضطراب از آسیب مجدد هنگام توان بخشی و اضطراب از آسیب مجدد هنگام بازگشت به رقابت است. بدین منظور، ورزشکاران 17 تا 39 ساله (6/68 درصد مرد و 4/32 درصد زن) که در رشته های مختلف ورزشی فعالیت داشتند، 300 پرسش نامه را تکمیل کردند. بعد از تکنیک ترجمه- بازترجمه، روایی صوری پرسش نامه به تأیید هفت متخصص رسید. برای برآورد روایی سازه از تحلیل عاملی تأییدی مبتنی بر معادلات ساختاری استفاده شد. پایایی سیاهه با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه شد. همچنین، برای بررسی پایایی زمانی از روش آزمون- آزمون مجدد استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که نسخه فارسی سیاهه از ساختار اصلی حمایت کرد و روایی و پایایی نسخه فارسی سیاهه اضطراب از آسیب مجدد تأیید شد؛ درنتیجه، با توجه به نتایج به دست آمده، نسخه فارسی سیاهه اضطراب از آسیب مجدد برای سنجش اضطراب آسیب مجدد ورزشکاران توصیه می شود.

هدف پژوهش حاضر ارائه مدل نقش سلامت معنوی بر کیفیت زندگی کاری و سازگاری روان شناختی ورزشکاران حرفه ای آسیب دیده بود. روش این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و به لحاظ گردآوری داده ها، توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه ورزشکاران حرفه ای مراجعه کننده به هیئت پزشکی ورزشی استان گلستان در سال 1397 با میانگین سنی 8/2±8/25 بود. گردآوری اطلاعات به صورت میدانی و با استفاده از ابزار پرسش نامه انجام گرفت. پرسش نامه استفاده شده در پژوهش حاضر دارای 68 سؤال بود که سه متغیر سلامت روان (12 سؤال)، سازگاری روانشناختی (29 سؤال) و کیفیت زندگی کاری (27 سؤال) را مورد سنجش قرار داد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد سلامت معنوی بر سازگاری روان شناختی و کیفیت زندگی کاری ورزشکاران آسیب دیده حرفه ای تأثیر معناداری دارد. بنابراین پیشنهاد می گردد تا با کمک به ورزشکاران حرفه ای در شناخت خود و توانایی های خود، ضمن بهبود سلامت معنوی به ارتقأ سازگاری روان شناختی و کیفیت زندگی کاری کمک نمایند.

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر روانشناسی مثبت و تکنیک های تجسم بر سلامت روان ورزشکاران آسیب دیده بود.روش پژوهشپژوهش حاضر از لحاظ هدف ، جز تحقیقات کاربردی، از نقطه نظر چگونگی جمع آوری اطلاعات، از نوع تحقیقات زمینه یابی و طرح همبستگی بود. جامعه آماری در این پژوهش شامل 500 نفر ورزشکار سازمان یافته شهرستان زنجان در سال 1403 در رشته های مختلف ورزشی بود که حداقل دو سال فعالیت داشته اند. در مجموع حدود 200 نفر ورزشکار آسیب دیده شناسایی شد که از این تعداد با توجه به فرمول کوکران 131 نفر نمونه آماری به روش تصادفی خوشه ای و به صورت هدف مند با توجه به ملاک های ورود به تحقیق انتخاب شدند. در این پژوهش جهت آموزش تصویرسازی ذهنی از پکیج پژوهشگر ساخته بر اساس برنامه آموزشی اُشیا و موران (2019) استفاده شد. آموزش روانشناسی مثبت نگر سوزان کوئیلیام (2003) نیز در دوره 12 جلسه ای صورت گرفت. پرسشنامه نیازهای روان شناختی در ورزش واچوپالیس و همکاران (2006) نیز به صورت پیش آزمون و پس آزمون صورت گرفت.یافته هامقادیر متغیر سلامت روان ورزشکاران آسیب دیده گروه های مختلف پژوهش با یکدیگر دارای تفاوت معناداری داشتند (0.01=P).  در گروهی که آموزش روانشناسی مثبت داشتند اختلاف میانگین 20/4 و مقدار t (402/3) در سطح معنی داری 02/0 بود که اختلاف معنی دار مثبت را نشان می داد، در گروه تجسم ذهنی نیز اختلاف میانگین 99/3 در مقدار t (314/2) در سطح معنی داری 03/0 بود که تاثیر مثبت و معنی دار تجسم ذهنی را نشان داد. در گروه ادغامی روانشناسی مثبت و تجسم ذهنی دارای اختلاف میانگین 17/10 مقدار t (724/5) و در سطح معنی داری 01/0 دارای بیشترین افزایش امتیاز سلامت روان در ورزشکاران دارای آسیب داشت. اما در گروه کنترل با توجه به سطح معنی داری 51/0 اختلاف معنی داری مشاهده نشد. 05/0<P.نتیجه گیریورزشکاران پس از آسیب دیدگی با مشکلات روحی و روانی ناشی از دوری از مسابقات و کاهش اعتماد به نفس مواجه می شوند. در این پژوهش، تکنیک های روانشناسی مثبت و تجسم ذهنی تاثیرات مثبتی بر سلامت روانی این ورزشکاران داشتند و می توانند به عنوان رویکردی کاربردی در تیم های ورزشی برای بازیکنان آسیب دیده مورد استفاده قرار گیرند. مداخله آموزشی-روانشناختی شامل آموزش مهارت های مقابله ای و مدیریت استرس است که به ورزشکاران کمک می کند تا با چالش های روانی ناشی از آسیب بهتر کنار بیایند و به شرایط بهتری دست یابند.