نرجس سیاری

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی ﺗﺄﺛیﺮ ورزش صبحگاهی بر اساس حرکات هماهنگ بر فرایند خودتنظیمی شناختی هیجان در دانش آموزان پسر پایه دوم ابتدایی است.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون، همراه با گروه کنترل بود. بدین منظور 40 نفر از دانش آموزان دوم ابتدایی به روش نمونه گیری در دسترس، انتخاب و سپس به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. از پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و کرایج در هر دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. با توجه به دستورالعمل های فدراسیون ورزش همگانی و طراحی پژوهشگر، گروه آزمایش طی هشت هفته، هر هفته پنج روز و هر روز به مدت20 دقیقه به ورزش صبحگاهی بر اساس حرکات هماهنگ پرداختند و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. تجزیه وتحلیل داده ها از طریق تحلیل کوواریانس با سطح معنا داری 0/05 توسط نرم افزار با اس پی اس اس 24 انجام گرفت.یافته ها: تمرینات ورزش صبحگاهی بر بهبود خودتنظیمی هیجان دانش آموزان تأثیر معنا دار داشت و سبب افزایش آن شد. نتایج آزمون لاندای ویکلز (0/0001=P) و آزمون تقابل درون و برون گروهی در گروه آزمایش (0/0001=P) و گروه کنترل ( 0/09= P) نشان دهنده پیشرفت و تفاوت معنا دار گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بود.نتیجه گیری: شرکت در تمرینات ورزش صبحگاهی بر اساس حرکات هماهنگ، سبب افزایش خودتنظیمی هیجان دانش آموزان می شود. ازاین رو پیشنهاد می شود مربیان ورزش و مسئولان مربوطه آموزشگاه ها، ورزش صبحگاهی را بر این اساس در برنامه روزانه مدارس در نظر بگیرند.      

هدفپژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط ورزش گروهی با سلامت روان وشکل گیری ویژگی های شخصیتی زندانیان در دوران بیماری کووید19 انجام شد.روش پژوهشپژوهش حاضر غیرتجربی از نوع توصیفی-کاربردی بود و جامعه آماری در این پژوهش، شامل تمام بزهکاران شهرستان لاهیجان در سال 1400 شامل 298 نفر بودند که با نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و بر اساس جدول مورگان، حجم نمونه168 نفر گزارش شد. در این پژوهش از پرسشنامه های شخصیتی نئو، سلامت روان و پرسشنامه ورزش گروهی غفاری (1382) به عنوان ابزارپژوهش و به منظور مشخص کردن قدرت متغیر ورزش گروهی برای پیش بینی سلامت روان زندانیان، از روش رگرسیون وجهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS ویرایش 22 و Smart PLS نسخه 3 استفاده شد. سطح معنی داری نیز در تمامی آزمونها 05/0 در نظر گرفته شد.یافته هایافته ها نشان داد ورزش گروهی با سلامت روان و شکل گیری شخصیت زندانیان دردوران بیماری کووید19رابطه مستقیم معنی دار دارد و باعث بهبود سلامت روان و شکل گیری شخصیت زندانیان شده است.نتیجه گیریانجام ورزش گروهی، همگانی کردن ورزش و نهادینه شدن آن در بین زندانیان جهت تاثیر مستقیم در کاهش هزینه های درمانی زندانها و سلامتی زندانی ها توصیه می گردد.کلیدواژه هاورزش گروهی، سلامت روان، شکل گیری شخصیت، زندانیان،کووید19