آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی

نمایش ۴۱ تا ۶۰ مورد از کل ۵۵۲ مورد.

۴۱.

تأثیر برنامه جامع گرم کردن فیفا +11 بر عملکرد و آمادگی جسمانی بازیکنان نوجوان مرد فوتبال ایران(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: مصطفی زارعی محمدحسین علیزاده نادر رهنما توحید سیف برقی

منبع: طب ورزشی سال هشتم بهار و تابستان ۱۳۹۵ شماره ۱ (پیاپی ۱۶)

کلیدواژه‌ها: عملکرد فوتبال گرم کردن برنامه +11 پیشگیری از آسیب

حوزه‌های تخصصی:

تعداد بازدید : ۲۰۹۶ تعداد دانلود : ۲۲۴۴

مطالعات نشان داده اند برنامه فیفا +11 به طور شایان توجهی آسیب های ورزشی بازیکنان فوتبال را کاهش می دهد، اما اطلاعات محدودی در مورد تأثیر این برنامه بر آمادگی جسمانی بازیکنان فوتبال وجود دارد. بنابراین هدف این کارآزمایی بالینی، بررسی اثر برنامه +11 بر عملکرد و آمادگی جسمانی فوتبالیست های نوجوان بود. 82 بازیکن 14تا 16 ساله از چهار باشگاه در این مطالعه شرکت کردند. تیم ها به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 30 هفته برنامه جامع گرم کردن فیفا +11 را انجام دادند. عملکرد بازیکنان، به وسیله یک مجموعه آزمون اندازه گیری شد. بازیکنان هر دو گروه، یک هفته پیش از شروع فصل و یک هفته پس از پایان فصل مسابقات (به فاصله 30 هفته) آزمون شدند. از آزمون آماری تحلیل واریانس اندازه های تکراری 2×2 برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. تجزیه وتحلیل آماری نشان داد که تعامل معنا داری زمان × گروه در آزمون های پرش عمودی سارجنت و پرش تواتری بوسکو وجود دارد و بازیکنان گروه تجربی پیشرفت بیشتری نسبت به بازیکنان گروه کنترل در این آزمون ها داشتند. اما تفاوت معنا داری در میزان اختلاف پیش آزمون و پس آزمون در آزمون های چابکی ایلینویز، سرعت 40 یارد، سرعت 20 یارد، یویو تناوبی ریکاوری سطح یک، انعطاف پذیری و دریبلینگ در بین گروه کنترل و گروه تجربی مشاهده نشد. نتایج این مطالعه نشان داد که برنامه تمرینی جامع گرم کردن فیفا +11 می تواند موجب افزایش پرش عمودی سارجنت و توان بی هوازی عضلات اندام تحتانی بازیکنان نوجوان فوتبال شود، اما بر فاکتورهای دیگر آمادگی جسمانی و عملکرد اثر ندارد.

۴۲.

تأثیرات هشت هفته تمرین گرم کردن 11+ فیفا بر زمان بندی و فعالیت الکترومیوگرافی عضلات زانو برای پیشگیری از آسیب رباط صلیبی قدامی(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: وحید قاسمی سید صدرالدین شجاع الدین اسماعیل ابراهیمی تکامجانی امیر لطافت کار منصور اسلامی

منبع: طب ورزشی سال هشتم پاییز و زمستان ۱۳۹۵ شماره ۲ (پیاپی ۱۷)

کلیدواژه‌ها: مفصل زانو الکترومایوگرافی آسیب های رباط متقاطع قدامی 11+ فیفا

حوزه‌های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۳۴۲ تعداد دانلود : ۷۹۰

هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر برنامه پیشگیری از آسیب 11+ فیفا بر زمان بندی و میزان فعالیت الکتریکی عضلات اطراف زانوی مردان فوتبالیست جوان بود. اندازه گیری های الکترومایوگرافی حین اجرای آزمون فرود روی یک پا از 24 فوتبالیست مرد جوان (12 نفر گروه تجربی و 12 نفر گروه کنترل) در پیش آزمون و پس آزمون به عمل آمد. پس از اجرای هشت هفته تمرین بر روی گروه تجربی، از آزمون های آنالیز واریانس با اندازه تکراری، تی زوجی و مستقل برای تحلیل آماری استفاده شد. یافته ها نشان داد پس از تمرینات، میزان فعالیت واستوس مدیالیس، مدیال همسترینگ و مدیال گاستروکنمیوس افزایش یافت، اما میزان فعالیت واستوس لترالیس، لترال همسترینگ، رکتوس فموریس و لترال گاستروکنمیوس و زمان بندی فعالیت رکتوس فموریس، واستوس لترالیس، لترال همسترینگ و لترال گاستروکنمیوس کاهش یافت، درحالی که زمان بندی واستوس مدیالیس، مدیال همسترینگ و مدیال گاستروکنمیوس افزایش یافت. نتایج این مطالعه نشان داد که ویژگی های نروماسکولار اندام تحتانی در فوتبالیست های جوان با اجرای برنامه 11+ فیفا بهبود می یابد و به طور بالقوه موقعیت های ریسک آسیب ACLدر حین فرود کاهش پیدا می کند و به کنترل بهینه ACL منجر می شود.

۴۳.

تأثیر هشت هفته برنامة تمرینی ثبات مرکزی بر عملکرد مجموعه کمری لگنی کودکان طیف اوتیسم(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: سروین سالار حسن دانشمندی

منبع: طب ورزشی سال هشتم بهار و تابستان ۱۳۹۵ شماره ۱ (پیاپی ۱۶)

کلیدواژه‌ها: کودکان ثبات مرکزی استپ داون طیف اوتیسم عملکرد کمری لگنی

حوزه‌های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۵۷۶ تعداد دانلود : ۹۲۸

کنترل عصبی- عضلانی مطلوب مجموعه کمری لگنی هنگام حرکت انسان نقشی حیاتی در حفظ پاسچر تنه و افزایش کارایی حرکت دارد. اختلال طیف اوتیسم از جمله معلولیت های رشدی-عصبی است. این کودکان به دلیل نقص رشدی در سیستم عصبی و نیز کم تحرکی، دچار ضعف تعادل، ثبات و کنترل تنه هستند. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرین ثبات مرکزی بر عملکرد مجموعه کمری لگنی کودکان اوتیسم است. نمونه آماری شامل 32 پسر دارای اختلال طیف اوتیسم با دامنه سنی10-6 سال بود که بر حسب شاخص تشخیصی گیلیام گارز همگن شده و به طور تصادفی در دو گروه 16 نفره کنترل و آزمایشی تقسیم شدند. تمرینات ثبات مرکزی براساس پروتکل جفری به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته به صورت انفرادی در گروه تجربی اجرا شد. عملکرد مجموعه کمری لگنی از طریق آزمون استپ داون سنجیده شد. پس از بررسی نرمال بودن داده ها با آزمون کولموگروف اسمیرنوف، از آزمون تی وابسته و مستقل استفاده شد. یافته ها نشان داد تمرینات ثبات مرکزی در بهبود عملکرد کمری لگنی سمت برتر و غیربرتر کودکان اوتیسم در گروه تجربی مؤثر بوده است (05/0(P≤ درصورتی که در گروه کنترل تغییر معناداری مشاهده نشد. ازاین رو می توان این تمرینات را به عنوان برنامه ای مؤثر در کارایی عملکردی تنه و ثبات ناحیه مرکزی بدن در برنامه های توانبخشی کودکان اوتیسم توصیه کرد.

۴۴.

تأثیر دستور العمل های کانون توجه درونی و بیرونی بر یادگیری حفظ تعادل پویا در کودکان کم توان ذهنی(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: محسن شهریاری سمیه بازوند سیده ناهید شتاب بوشهری

منبع: رفتار حرکتی تابستان ۱۳۹۵ شماره ۲۴

کلیدواژه‌ها: تعادل پویا کودکان کم توان ذهنی توجه درونی توجه بیرونی دور توجه نزدیک

حوزه‌های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۱۱۲ تعداد دانلود : ۹۶۸

هدفازپژوهشحاضر، بررسیتأثیر دستور العمل های کانون توجه درونی و بیرونی (دور و نزدیک) بر یادگیری حفظ تعادل پویا در کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیرمی باشد. روش این پژوهش، نیمه تجربی بوده و جامعه آماری آن را تمامی دانش آموزان پسر کم توان ذهنیمدارس استثنائی ناحیه دو شهر اهواز که در سال ( 94-1393 ) مشغول تحصیل بودند به تعداد 169 نفر تشکیل دادند که از میان آن ها، 40 دانش آموز هشت تا 12 سال به روش در دسترس و هدفمندبه عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و به صورت تصادفی در چهار گروه قرار گرفتند (توجه درونی، توجه بیرونیدور، توجه بیرونی نزدیک و کنترل). در پژوهش حاضر، تکلیف شامل: ایستادن آزمودنی ها بر رویصفحه نیرو در سه شرایط کنترل، توجه بیرونی نزدیک و توجه بیرونی دور بود.آزمودنی ها پس از شرکت در پیش آزمون، به مدت سه جلسه و در هر جلسه 15 کوشش را برای حفظ تعادل روی دستگاه تعادل سنج تمرین نمودند و پس از 48 ساعت در آزمون یادداری شرکت کردند. براساس نتابج آزمون تحلیلواریانسیک راههمشخص می شودکهدرآزمون تعادل، تفاوتمعناداریبینگروه هاوجود دارد. همچنین، دریافت می شود که آزمودنی ها در حالت توجه بیرونی دور عملکرد بهتری داشته اند و نیز این که بیماران در شرایط توجه بیرونی دور نسبت به توجه بیرونی نزدیکو توجه درونی، تعادل پویای بهتری دارند ((P<0.05.باتوجهبهنتایج پیشنهادمی شود جهتبهبودمهارت هایتعادلیدرکودکان کم توان ذهنی،از دستورالعمل هایکانونتوجهبیرونیدوراستفادهشود.

۴۵.

تأثیر تمرینات تعادلی بر تعادل ایستا و پویای دانش آموزان دختر کم توان ذهنی(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: سعیده زارع رشکوییه نادر رهنما احمدرضا موحدی

منبع: طب ورزشی سال هشتم بهار و تابستان ۱۳۹۵ شماره ۱ (پیاپی ۱۶)

کلیدواژه‌ها: عقب ماندگی ذهنی تعادل ایستا و پویا تمرینات تعادلی تست های تعادلی

حوزه‌های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۸۲۰ تعداد دانلود : ۱۰۳۸

کودکان عقب مانده ذهنی در مقایسه با کودکان عادی همسن خود از نظر آمادگی جسمانی از امتیاز کمتری برخوردارند. از آنجا که تمرینات تعادلی می تواند راهکاری برای حل این مشکل باشد، هدف از این مطالعه بررسی تأثیر تمرینات تعادلی بر تعادل ایستا و پویای دانش آموزان کم توان ذهنی بود. در این پژوهش نیمه تجربی 32 دانش آموز دختر کم توان ذهنی شهر یزد در دو گروه 16 نفره تجربی و کنترل قرار گرفتند. برای اندازه گیری تعادل از تست ستاره، لک لک و شارپند رومبرگ استفاده شد. پیش و پس از 8 هفته اجرای تمرینات تعادلی روی گروه تجربی از آزمودنی های هر دو گروه آزمون تعادل گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون T مستقل تجزیه وتحلیل شد. یافته ها نشان داد که پس از اجرای تمرینات تعادلی، تعادل پویا و ایستا روی یک پا در گروه تجربی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون در مقایسه با گروه کنترل بهبود معنا داری (05/0P≤) داشت. اما در تعادل ایستا روی هر دو پا در هیچ کدام از گروه ها بهبود معنا داری مشاهده نشد (05/0P≥). از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که 8 هفته تمرینات تعادلی در بهبود تعادل ایستا و پویای دانش آموزان کم توان ذهنی مؤثر بوده است. بنابراین انجام چنین تمریناتی به عنوان بخشی از برنامه تربیت بدنی افراد کم توان ذهنی توصیه می شود.

۴۶.

تأثیر تداخل ضمنی بر تعادل ایستا و پویای افراد کم توان ذهنی(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: هانیه محمدی شهزاد طهماسبی بروجنی جمال فاضل کلخوران

منبع: رشد و یادگیری حرکتی - ورزشی سال هشتم بهار ۱۳۹۵ شماره ۱ (پیاپی ۲۳)

کلیدواژه‌ها: تعادل کم توان ذهنی تمرین تصادفی تداخل ضمنی تمرین قالبی

حوزه‌های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۳۱۶ تعداد دانلود : ۸۰۹

هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر تداخل ضمنی بر تعادل افراد کم توان ذهنی بود. بدین منظور 40 نفر از پسران کم توان ذهنی آموزش پذیر شهر قزوین (میانگین سنی 120/3 ±45/24 سال) به طور تصادفی به دو گروه تمرینی قالبی و تصادفی تقسیم شدند. پس از انجام پیش آزمون، آزمودنی های هر گروه با توجه به نوع آرایش تمرینی خود، تمرینات خود را به مدت 4 هفته (3 جلسه در هر هفته) به عنوان مرحله اکتساب، انجام دادند. سپس از آزمودنی ها، آزمون اکتساب و پس از 48 ساعت، به ترتیب آزمون های یادداری و انتقال به عمل آمد. پس از تأیید توزیع طبیعی داده ها از طریق آزمون کولموگروف اسمیرنوف و بررسی همگنی واریانس ها با آمارة لون، نتایج تحلیل واریانس اندازه های تکراری نشان داد که اعمال مداخله مؤثر بوده است و گروه ها پیشرفت معنا داری داشته اند (0005/0P=). همچنین نتایج تی مستقل به منظور مقایسه دو گروه در تعادل ایستا نشان داد که گروه تمرین تصادفی در آزمون یادداری بهتر عمل کرد (007/0P=)، درحالی که اختلاف معناداری در آزمون انتقال بین گروه ها مشاهده نشد (061/0P=). همچنین، نتایج تعادل پویا نشان داد که گروه تمرین تصادفی، نسبت به گروه تمرین قالبی عملکرد بهتر و اختلاف معناداری در آزمون یادداری و انتقال داشت (به ترتیب 001/0P= و 002/0P=). بنابراین افراد کم توان ذهنی نیز می توانند از تأثیرات سودمند تمرین تصادفی بهره مند شوند.

۴۷.

مقایسه تأثیر 10 هفته تمرینات اصلاحی مرسوم و تمرینات اصلاحی با دستگاه ویبریشن تمام بدن بر سندرم متقاطع فوقانی(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: سید محمد حسینی نادر رهنما امیرحسین براتی

منبع: مطالعات طب ورزشی پاییز و زمستان ۱۳۹۵ شماره ۲۰

کلیدواژه‌ها: ویبریشن سر به جلو سندرم متقاطع فوقانی هایپرکایفوزیس شانه جلو آمده

حوزه‌های تخصصی:

تعداد بازدید : ۲۱۶۴ تعداد دانلود : ۱۰۶۳

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تأثیر تمرینات اصلاحی با دستگاه ویبریشن تمام بدن با تمرینات مرسوم اصلاحی بر سندرم متقاطع فوقانی بود. بدین منظور، 45 نفر از دانشجویان به سه گروه مساوی 15 نفری تمرین اصلاحی مرسوم، تمرین اصلاحی روی دستگاه ویبریشن تمام بدن و کنترل تقسیم شدند. زاویه قوس پشتی ( به وسیله خط کش منعطف)، زاویه سر و شانه جلو آمده ( به وسیله روش عکس برداری از نمای جانبی) قبل و بعد از دوره تمرینی اندازه گیری شد.نتایج نشان می دهد که تغییر معناداری در نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر درون گروهی و بین گروهی در میزان ناهنجاری سندرم متقاطع فوقانی وجود دارد. همچنین، یافته ها بیانگر آن هستند که تمرین اصلاحی روی دستگاه ویبریشن تمام بدن، تأثیر بیشتری از تمرینات مرسوم اصلاحی بر ناهنجاری سندرم متقاطع فوقانی داشته است. تمرینات مرسوم نیز دارای تأثیر معناداری در اصلاح ناهنجاری می باشند.

۴۸.

تأثیر تمرینات عملکردی بر تعداد واحدهای حرکتی مرحله افزایش و کاهش شتاب دسترسی به اشیا با اشکال و اندازه های متفاوت در کودک شش سال با سندرم داون(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: مریم خلجی مهین عقدایی سید محمدکاظم واعظ موسوی

منبع: رفتار حرکتی زمستان ۱۳۹۵ شماره ۲۶

کلیدواژه‌ها: طرح تک آزمودنی کنترل حرکتی تمرینات عملکردی واحد حرکتی مرحله افزایش و کاهش شتاب

حوزه‌های تخصصی:

حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی ورزش معلولین

تعداد بازدید : ۹۴۱ تعداد دانلود : ۷۳۲

هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر تمرینات عملکردی بر تعداد واحدهای حرکتی مرحله افزایش و کاهش شتاب دسترسی به اشیا (با اشکال استوانه، مکعب و منشور) و اندازه های متفاوت (کوچک، متوسط و بزرگ) در کودک مبتلا به سندرم داون شش ساله بود. این پژوهش، آزمایشی با طرح تک آزمودنی است و جهت انجام آن، یک شرکت کننده مبتلا به سندرم داون که اختلال جسمانی و حرکتی شدیدی نداشت از کانون سندرم داون معرفی گردید ( مؤنث و شش ساله). جهت انجام پژوهش، پیش آزمون و پس آزمون دسترسی به اشیا با اشکال و انداز های متفاوت با استفاده از دستگاه تحلیل حرکتی انجام گرفت و آزمودنی به مدت 24 جلسه 60 دقیقه ای (پنج جلسه در هفته)، تحت تمرینات عملکردی قرار گرفت. هر جلسه تمرین شامل سه بخش 15 دقیقه ای بود که بین آن ها پنج دقیقه استراحت در نظر گرفته شده بود. یافته ها نشان می دهد که میانگین تعداد واحدهای حرکتی مرحله افزایش شتاب دسترسی به شی استوانه با اندازه متوسط، کمتر از اشکال دیگر (N=7.50) و اندازه اثر، بیشتر از اشکال با اندازه های دیگر بود (E=0.91). میانگین تعداد واحدهای حرکتی مرحله کاهش شتاب دسترسی به شی استوانه با اندازه متوسط نیز کمتر از اشکال دیگر (N=5.83) و اندازه اثر، بیشتر از اشکال با اندازه های دیگر بود (E=0.93). میانگین تعداد واحدهای حرکتی در پس آزمون نشان می دهد که آزمودنی اجرای بهتری نسبت به پیش آزمون داشته است. همچنین، یافته ها بیانگر آن است که 24 جلسه تمرینات عملکردی باعث کاهش تعداد واحدهای حرکتی مرحله افزایش و کاهش شتاب در الگوی دسترسی می شود. بدین ترتیب، پژوهش حاضر از یافته های گذشته که مبتنی بر تمرینات تکلیف محور با رعایت اصل اختصاصی بودن تمرین بوده اند، حمایت می کند.

۴۹.

تأثیر بازی های بومی- محلی بر رشد مهارت های حرکتی درشت کودکان کم توان ذهنی(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: حسن باغنده الهه عرب عامری فواد نیک نسب

منبع: رشد و یادگیری حرکتی - ورزشی سال هشتم پاییز ۱۳۹۵ شماره ۳ (پیاپی ۲۵)

کلیدواژه‌ها: کودکان مهارت های حرکتی درشت کم توان ذهنی بازی بومی- محلی

حوزه‌های تخصصی:

تعداد بازدید : ۲۳۰۴ تعداد دانلود : ۱۰۸۱

هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر بازی های بومی- محلی بر رشد مهارت های حرکتی درشت کودکان کم توان ذهنی تربیت پذیر بود. به همین منظور 30 کودک کم توان ذهنی تربیت پذیر از مرکز سازمان بهزیستی شهرستان مریوان با میانگین سنی 12/1±8/12سال و ضریب هوشی 81/7±61/33 با روش نمونه گیری هدفمند مطالعه شدند. از همه کودکان پیش آزمون گرفته شد، سپس نمونه ها به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم و به عنوان گروه مداخله و کنترل در نظر گرفته شدند. در این پژوهش در بخش های مربوط به مهارت های حرکتی درشت از آزمون تبحر حرکتی برونینکس- اوزرتسکی استفاده شد. بازی های بومی- محلی توسط گروه آزمایش طی 32 جلسه تمرین، هر جلسه 50 تا 60 دقیقه و 4 روز در هفته تمرین شد. پس از 32 جلسه تمرین از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. برای بررسی فرضیه های پژوهش از آزمون های ناپارامتریک ویلکاکسون و یومن ویتنی (SPSS16) بهره گرفته شد. نتایج آزمون های آماری تفاوت معناداری را در نمره های پس آزمون مابین گروه های آزمایش و کنترل نشان داد (05/0P˂) . گروه مداخله نمره های بیشتری کسب کرد. از نتایج به دست آمده چنین برداشت می شود که برنامه تمرینی به کاررفته در تحقیق حاضر برای بهبود مهارت های حرکتی درشت در کودکان کم توان ذهنی تربیت پذیر مناسب است.

۵۰.

آیا تمرینات مقاومتی بر تعادل و انعطاف پذیری بیماران مبتلا به سرطان پروستات تأثیر دارد؟(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: نادر رهنما عفت بمبئی چی حمیدرضا صادقی پور

منبع: مطالعات طب ورزشی بهار و تابستان ۱۳۹۵ شماره ۱۹

کلیدواژه‌ها: تعادل انعطاف پذیری سرطان پروستات

حوزه‌های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۱۲۵ تعداد دانلود : ۶۲۸

سرطان پروستات از جمله سرطان های متداول در مردان بوده که تأثیرات منفی بسیاری بر سیستم های عضلانی اسکلتی بدن دارد؛ ازاین رو، هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر برنامه تمرینات مقاومتی بر تعادل و انعطاف پذیری بیماران مبتلا به سرطان پروستات می باشد. بدین منظور، 24 نفر از بیماران مبتلا به سرطان غیر متاستاتیک پروستات شهرستان اصفهان به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت نمودند و به صورت تصادفی و مساوی در دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. بیماران گروه تجربی به مدت 10 هفته به انجام تمرینات مقاومتی پرداختند، اما بیماران گروه کنترل به درمان عادی خود ادامه دادند. قبل و بعد از دوره تمرینی، تعادل ایستا (با چشمان باز و بسته) و انعطاف پذیری تمامی بیماران ارزیابی شد. نتایج نشان می دهد که تعادل پای برتر )چشم بازو بسته( و غیربرتر (چشمان باز) بیماران گروه تجربی، به طور معناداری بعد از دوره تمرینی افزایش یافته است؛ در حالی که تغییر معناداری در گروه کنترل مشاهده نمی شود.میزان انعطاف پذیری بیماران گروه تجربی نیز به شکل معناداری بهبود یافت ،اما در گروهکنترل تغییر معناداری مشاهده نشد. از یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که تمرینات مقاومتی برای تعادل و انعطاف پذیری بیماران مبتلا به سرطان پروستات مفید می باشد و می تواند به عنوان یک مدالیته برای این دسته از بیماران توصیه شود.

۵۱.

اثر هشت هفته تمرینات قدرتی بر نوسانات درد گردنی-شانه ای زنان فرشباف(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: خدیجه افشین ناصر بهپور

منبع: طب ورزشی سال هشتم پاییز و زمستان ۱۳۹۵ شماره ۲ (پیاپی ۱۷)

کلیدواژه‌ها: تمرین قدرتی درد گردنی - شانه ای اختلالات عضلانی - اسکلتی زنان فرشباف نوسانات درد

حوزه‌های تخصصی:

تعداد بازدید : ۹۱۲ تعداد دانلود : ۴۶۳

امروزه اختلالات عضلانی-اسکلتی از جمله شایع ترین عوامل زیان آور محیط های کاری است. ایستگاه های کار غیرارگونومیک و طراحی نامناسب محیط های کار، سبب شده است که کارگران در معرض ریسک فاکتورهای ایجادکننده اختلالات عضلانی-اسکلتی قرار گیرند. به نظر می رسد شیوع این اختلالات در میان فرشبافان سنتی بیش از سایر مشاغل باشد. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر تمرینات قدرتی بر درد گردنی-شانه ای زنان فرشباف است. این پژوهش از نوع مطالعات نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون است. جامعه مورد مطالعه زنان فرشباف 40-30 ساله بودند که 20 نفر از افرادی که شدت درد شدید آنها در مقیاس ارزش گذاری عددی 3 یا بالاتر بود، به طور تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. پس از هشت هفته تمرین قدرتی شدت درد جاری، معمول و شدید دوباره با استفاده از مقیاس ده درجه ای اندازه گیری شد. در مقایسه پیش آزمون و پس آزمون در گروه تجربی، میزان درد شدید، معمول و جاری تفاوت معنا داری داشت. این میزان کاهش 53، 50 و 58 درصد به ترتیب برای درد شدید، معمول و جاری گزارش شد. اما در گروه کنترل تفاوت معناداری بین مقادیر پیش آزمون و پس آزمون مشاهده نشد. بر پایه یافته های این پژوهش، انجام تمرینات قدرتی ویژه موجب کاهش درد شدید، معمول و جاری می شود.

۵۲.

مقایسه زوایای ناحیه لومبو ساکرال هنگام ایستادن روی شیب های مختلف در زنان سالم و مبتلا به کمردرد(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: سارا گل نژاد رز فولادی ناصر بهپور مریم برزین

منبع: پژوهش در طب ورزشی و فنآوری سال ششم پاییز و زمستان ۱۳۹۵ شماره ۱۲

کلیدواژه‌ها: کمردرد ثبات ستون فقرات کمری شیب مثبت شیب منفی لومبو ساکرال

حوزه‌های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۰۹۱ تعداد دانلود : ۶۴۵

مطالعه حاضر به بررسی تأثیر شیب های مختلف پاشنه بر زوایای مکانیکی لومبو ساکرال و ثبات آن در افراد مبتلا به کمردرد مکانیکال و افراد سالم می پردازد. این مطالعه مورد – شاهدی، 38 زن (18 نفر مبتلا به کمردرد، 20 نفر سالم) در بیمارستان امام خمینی شهر ساری مطالعه کرد. پس از ثبت اطلاعات دموگرافیک، 3 رادیوگرافی لترال درحالت ایستاده روی شیب های (صفر، 7/3+ و7/3- درجه) برای تعیین زوایای شیب ساکروم، لومبوساکرال، افقی ساکروم و لوردوز سگمنتال و بررسی ثبات کمری تهیه شد. نتایج نشان داد ایستادن روی شیب های مختلف بر زوایای بیومکانیکی ناحیه لومبوساکرال هریک از دو گروه سالم و کمردردی و در مقایسه دو گروه با هم تأثیر معنی داری نداشت(05/0<p). در مبتلایان به کمردرد، ثبات کمری نسبت به افراد سالم کمتر بود و میزان بی ثباتی در مقایسه بین دو گروه، هنگام ایستادن روی شیب منفی ( 009/0P=)، مثبت (023/0P=) و صفر (004/0P=) همچنان معنی دار بود، هرچند اختلاف معنی داری در ثبات کمری دو گروه سالم و کمردردی در زمان ایستادن روی شیب های مختلف دیده نشد(05/0<p). چنین به نظر می رسد که افراد مبتلا به کمردرد، غالباً از بی ثباتی ستون فقرات رنج می برند و این بیماری با استفاده از شیب های مختلف پاشنه جبران نمی شوند

۵۳.

مقایسه وضعیت بدنی زنان تکواندوکار نخبه با غیرورزشکاران(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: مهسا حکیمی پور روشنک ایراندوست هومن مینونژاد رضا رجبی

منبع: پژوهش در طب ورزشی و فنآوری سال ششم پاییز و زمستان ۱۳۹۵ شماره ۱۲

کلیدواژه‌ها: وضعیت بدنی ناهنجاری وضعیتی تکواندو

حوزه‌های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۱۷۴ تعداد دانلود : ۱۱۸۲

اختصاصی بودن تمرین های ورزشی یکی از عوامل مهمی است که می تواند بر نظام اسکلتی عضلانی تأثیر گذار باشد. هدف این تحقیق، مقایسه میزان انحراف وضعیتی ستون فقرات و اندام تحتانی در زنان تکواندو کار با غیر ورزشکاران است. 50 زن تکواندوکار دارای کمربند مشکی و 50 غیرورزشکار آزمودنی های تحقیق را تشکیل دادند. برای اندازه گیری کایفوز و لوردوز از خط کش منعطف و برای تعیین میزان زاویه سربه جلو و اسکولیوز از روش فتوگرامتری و برای ارزیابی ناهنجاری های زانو و پا نیز به ترتیب از کولیس و روش افت ناوی استفاده شد. به منظور مقایسه دو گروه از آزمون تی مستقل استفاده شد. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که مقدار لوردوز کمری (90/47 درجه) در تکواندوکاران به طور معناداری بیشتر از غیر ورزشکاران (04/44 درجه) است. همچنین، مقدار انحنای جانبی ستون فقرات (اسکولیوز) (52/3 درجه) در تکواندوکاران به طور معناداری بیشتر از غیرورزشکاران است، میزان فاصله کندیل داخلی ران نیز در تکواندوکاران (26/3 سانتی متر) به طور معناداری بیشتر از غیر ورزشکاران (91/1 سانتی متر) بود. اما بین میزان سر به جلو، کایفوز، فاصله قوزک داخلی پا و افت ناوی در دو گروه تفاوت معناداری دیده نشد (05/0P<). براساس نتایج تحقیق می توان اظهار کرد که ورزش تکواندو به علت نوع تمرین های رایج می تواند بر وضعیت بدنی ورزشکاران تأثیر بگذارد

۵۴.

تأثیر وضعیت های مختلف فرود بر میزان فعالیت الکترومایوگرافی عضلات منتخب اندام تحتانی قبل و بعد از خستگی در زنان ورزشکار(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: علی یلفانی زهرا رییسی

منبع: طب ورزشی سال هشتم پاییز و زمستان ۱۳۹۵ شماره ۲ (پیاپی ۱۷)

کلیدواژه‌ها: خستگی اندام تحتانی الکترومایوگرافی سطحی فعالیت عضلانی وضعیت های مختلف فرود

حوزه‌های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۰۳۶ تعداد دانلود : ۵۳۹

تکنیک فرود یکی از بخش های اساسی و مهم بسیاری از رویدادهای ورزشی است و از علل مهم بروز آسیب های اندام تحتانی محسوب می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر وضعیت های مختلف فرود بر میزان فعالیت الکترومایوگرافی عضلات منتخب اندام تحتانی قبل و بعد از خستگی در زنان ورزشکار است. به این منظور 15 دانشجوی زن ورزشکار رشته تربیت بدنی در مطالعه حاضر شرکت کردند. در این تحقیق از سه مدل کفی با شیب های 5 درجه مدیال و لترال و بدون شیب (نرمال) استفاده شد. کلیه شرکت کنندگان تکنیک فرود را قبل و بعد از اعمال پروتکل خستگی با استفاده از سه مدل کفی انجام دادند. فعالیت الکتریکی عضلات پرونئوس لانگوس و دوقلوی داخلی با استفاده از الکترومایوگرافی ارزیابی شد. تجزیه وتحلیل داده ها نشان داد که در میزان فعالیت عضله پرونئوس لانگوس و دوقلوی داخلی هنگام فرود پس از خستگی کاهش معنا دار وجود دارد (05/0P≤). اگرچه میزان فعالیت عضله دوقلوی داخلی، در وضعیت های فرود مختلف تفاوت معنا داری را نشان داد (01/0P=)، فعالیت عضله پرونئوس لانگوس بین وضعیت های مختلف فرود تفاوت معنا داری نداشت (05/0P>). نتایج این مطالعه نشان داد تقویت عضله دوقلو در انقباضات اکسنتریک و تقویت عضله پرونئوس لانگوس برای حفظ سطح فعالیت خود در زمان بروز خستگی می تواند در پیشگیری از آسیب های ناشی از فرود نامناسب در زنان ورزشکار و دستیابی به عملکرد بهینه آنها مفید واقع شود.

۵۵.

تعیین روایی و پایایی پرسش نامه رضایتمندی نیازهای اساسی در جانبازان و معلولان ورزشکار(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: رامین ایرجی نقندر حسین پورسلطانی زرندی

منبع: مطالعات مدیریت ورزشی مرداد و شهریور ۱۳۹۵ شماره ۳۷

کلیدواژه‌ها: جانبازان معلولان رضایتمندی نیازهای اساسی

حوزه‌های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۲۴۱ تعداد دانلود : ۶۸۶

هدف از این پژوهش، تعیین روایی و پایایی پرسش نامه رضایتمندی نیازهای اساسی می باشد. جامعه آماری آن را جانبازان و معلولان ورزشکار است ان خراسان رضوی (700=N) تشکیل دادند که از میان آن ها 181 نفر به شکل تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. یافته ها نشان دهنده پایایی مطلوب برای پرسش نامه رضایتمندی نیازهای اساسی می باشد. در خصوص روایی سازه و بر اساس میزان روابط و سطح معناداری، تمامی عامل ها رابطه معناداری با مفهوم رضایت مندی نیازهای اساسی دارند. شاخص های برازندگی هم برازش مدل را تأیید می کنند. همچنین، نتایج در خصوص روابط عامل ها با مفهوم رضایت مندی نیازهای اساسی نشان می دهد که تمامی عامل ها توانسته اند پیشگوی خوبی برای مفهوم رضایت مندی نیازهای اساسی باشند. در نتیجه، روایی درونی و بیرونی مدل ""رضایت مندی نیازهای اساسی"" مورد تأیید قرار می گیرد.

۵۶.

بررسی اثر یک دوره تمرینات تعادلی و ترکیبی شناختی بر نوسانات قامتی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: اعظم انفرادی دوغ آبادی حمیدرضا طاهری تربتی علیرضا صابری کاخکی کریم نیکخواه

منبع: رفتار حرکتی بهار ۱۳۹۵ شماره ۲۳

کلیدواژه‌ها: مولتیپل اسکلروزیس تکلیف شناختی نوسانات قامتی تمرینات مرکز ثقل

حوزه‌های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۳۶۱ تعداد دانلود : ۶۸۸

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر یک دوره تمرینات تعادلی و ترکیبی شناختی بر نوسانات قامتی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس می باشد. در این پژوهش، 30 نفر از زنان 25 تا 45 ساله عضو انجمن ام . اس خراسان رضوی با نمره ناتوانی جسمانی (یک تا چهار) شرکت داشتند که به صورت تصادفی به سه گروه مساوی (دو گروه تجربی و یک گروه کنترل) تقسیم شدند. گروه های تجربی به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه تمرینات تعادلی مرکز ثقل را انجام دادند و گروه تمرینات ترکیبی نیز علاوه بر تمرینات مرکز ثقل، یک تکلیف شناختی را حین انجام حرکات اجرا نمود . ارزیابی نوسانات قامتی بیماران به وسیله تست ایستادن روی صفحه نیرو، قبل و بعد از دوره تمرینات انجام شد و میانگین نوسانات مرکز فشار اندازه گیری گردید. همچنین، جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون لون و تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها نشان می دهد که تفاوت معناداری بین میانگین نوسانات گروه ها در دو سطح قدامی خلفی و میانی جانبی وجود دارد. آزمون توکی نیز بیانگر آن است که بین میانگین نوسانات گروه های تجربی با گروه کنترل در هر دو سطح قدامی خلفی و میانی جانبی تفاوت معناداری وجود دارد (P<0.05). به طور کلی، نتایج پژوهش نشان می دهد که تمرینات تعادلی مرکز ثقل و ترکیبی شناختی، موجب کاهش نوسانات قامتی زنان مبتلا به ام. اس می شود.

۵۷.

تأثیر هشت هفته تمرین ترکیبی بر عملکرد عضلانی و حرکتی و درجه ناتوانی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: ابراهیم عطار سیاح سید علیرضا حسینی کاخک محمدرضا حامدی نیا ایمان عباسی فرمان آبادی

منبع: فیزیولوژی ورزشی بهار ۱۳۹۵ شماره ۲۹

کلیدواژه‌ها: مولتیپل اسکلروزیس تمرین مقاومتی تمرین تسهیل عصبی عضلانی گیرنده های عمقی

حوزه‌های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۲۰۶ تعداد دانلود : ۷۵۷

هدف از این پژوهش، تعیین تأثیر هشت هفته تمرین ترکیبی (مقاومتی و تسهیل عصبی عضلانی گیرنده های عمقی) بر عملکرد عضلانی و حرکتی و نیز درجه ناتوانی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروز می باشد. بدین منظور، 37 زن و مرد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس به صورت هدفمند و تصادفی به دو گروه تمرین (تعداد 19 نفر با میانگین سنی 51/6±53/34 سال، وزن 4/13±02/67 کیلوگرم و درجه ناتوانی 21/1±55/2)و گروه کنترل (تعداد 18 نفر با میانگین سنی 93/4±78/36 سال، وزن 13/10±92/66 کیلوگرم و درجه ناتوانی 97/0±88/2) تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت هشت هفته در یک برنامه تمرین ترکیبی (تمرین قدرتی و تمرین تسهیل عصبی عضلانی گیرنده های عمقی) شرکت کرد. همچنین، پیش و پس از پروتکل تمرینی، عملکرد عضلانی و حرکتی و نیز درجه ناتوانی بیماران ارزیابی گردید. به منظور تحلیل داده ها از آزمون تی مستقل و وابسته استفاده شد. نتایج نشان می دهد هشت هفته تمرین ترکیبی موجب افزایش معنادار قدرت پایین تنه (P=0.001)، قدرت بالاتنه (P=0.001)، تعادل پویا (P=0.001)، انعطاف پذیری (P=0.001)، استقامت راه رفتن (P=0.001) و سرعت راه رفتن (P=0.001) گردیده است؛ اما هیچ تفاوت معناداری در فاکتور درجه ناتوانی (P=0.32) مشاهده نمی شود؛ بنابراین، یک دوره تمرین ترکیبی (مقاومتی تسهیل عصبی عضلانی گیرنده های عمقی) باعث افزایش قدرت، تعادل، انعطاف پذیری، مسافت و سرعت راه رفتن در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بدون تغییر درجه ناتوانی آن ها می گردد؛ لذا، پیشنهاد می شود این نوع تمرینات به عنوان بخشی از مداخله درمانی در برنامه توانبخشی و بهبود این بیماران مورد توجه قرار گیرد.

۵۸.

مقایسه حس وضعیت مفصل مچ پا در دانشجویان دختر با و بدون پرونیشن و سوپینیشن افزایش یافته پا(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: سعیده نوبخت فواد صیدی رضا رجبی

منبع: طب ورزشی سال هشتم بهار و تابستان ۱۳۹۵ شماره ۱ (پیاپی ۱۶)

کلیدواژه‌ها: پرونیشن مچ پا حس وضعیت سوپینیشن

حوزه‌های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۷۳۵ تعداد دانلود : ۸۲۲

با توجه به اینکه ناهنجاری های اسکلتی- عضلانی ممکن است عملکرد حس عمقی را دچار اختلال کنند، هدف تحقیق حاضر، مقایسه حس وضعیت مفصل مچ پا در دانشجویان دختر با و بدون پرونیشن و سوپینیشن افزایش یافته بود. بدین منظور 87 آزمودنی در قالب سه گروه 29 نفری شامل گروه های پرونیشن افزایش یافته، سوپینیشن افزایش یافته و گروه پای طبیعی قرار گرفتند. دقت حس وضعیت مفصل مچ پا از طریق اندازه گیری خطای مطلق بازسازی زوایای 10 درجه دورسی فلکشن و 20 درجه پلانتار فلکشن با استفاده از الکتروگونیامتر ارزیابی شد. نتایج آزمون کروسکال والیس نشان داد که از نظر آماری تفاوت معناداری در میانگین خطای مطلق بازسازی زوایای 10 درجه دورسی فلکشن و 20 درجه پلانتار فلکشن مچ پا بین سه گروه تحقیق وجود نداشت (58/0P=، 38/0P=). براساس نتایج تحقیق، از یک طرف، به نظر می رسد ناهنجاری های پرونیشن و سوپینیشن افزایش یافته نقش تعیین کننده ای در دقت عملکرد حس عمقی مفصل مچ پا نداشته باشند و تغییرات حاصله تنها از لحاظ ساختاری و بیومکانیکی باشد. از طرف دیگر، ممکن است درصورتی که تحقیق حاضر در افرادی با شدت بیشتر ناهنجاری صورت گیرد و برای بازسازی زاویه ای مفصل مچ پا از روشی در زنجیره حرکتی بسته (اما بدون درگیر شدن مفاصل مجاور) استفاده شود، نتایج متفاوتی حاصل شود.

۵۹.

تأثیر 10 هفته تمرین مقاومتی بر قدرت عضلانی بیماران مبتلا به سرطان پروستات(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: نادر رهنما عفت بمبئی چی علی جعفری

منبع: فیزیولوژی ورزشی تابستان ۱۳۹۵ شماره ۳۰

کلیدواژه‌ها: قدرت عضلانی تمرین مقاومتی سرطان پروستات

حوزه‌های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۲۸۱ تعداد دانلود : ۷۸۸

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرین مقاومتی بر قدرت عضلانی بیماران مبتلا به سرطان پروستات می باشد. بدین-منظور، 24 نفر از بیماران مبتلا به سرطان غیر متاستاتیک پروستات به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و به صورت تصادفی در دو گروه 12 نفری تجربی (با میانگین سنی 1/6± 73 سال، قد 2/5 ± 5/172 سانتی متر و وزن 6/8± -4/75 کیلوگرم) و کنترل (با میانگین سنی 3/5± 72 سال، قد 3/8 ± 1/171 سانتی متر و وزن 8/6± 5/75 کیلوگرم) قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت 10 هفته به انجام تمرین پرداخت، اما بیماران گروه کنترل به درمان عادی خود ادامه دادند. علاوه براین، قبل و بعد از این دوره تمرینی، قدرت عضلات دو سر بازویی، سه سر بازویی، چهارسر رانی و همسترینگ تمامی بیماران با استفاده از داینامومتر ارزیابی شد. هورمون تستوتسترون نیز اندازه گیری گردید. همچنین، نتایج با استفاده از تی وابسته و مستقل تجزیه و تحلیل گشت. یافته ها نشان می دهد که در گروه تجربی به دنبال 10 هفته تمرین مقاومتی، در مقایسه با قبل از تمرین، قدرت عضلات دو سر بازویی دست راست و چپ (P

۶۰.

مقایسه مهارت های بنیادی جابجایی کودکان مبتلا به ناهنجاری های اندام تحتانی با افراد سالم(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: سحر میرکوبندی مرتضی طاهری خدیجه ایران دوست

منبع: رشد و یادگیری حرکتی - ورزشی سال هشتم تابستان ۱۳۹۵ شماره ۲ (پیاپی ۲۴)

کلیدواژه‌ها: زانوی پرانتزی زانوی ضربدری کف پای صاف مهارت بنیادی جابجایی

حوزه‌های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۵۰۹ تعداد دانلود : ۱۳۷۱

در طول مراحل رشد حرکتی، مهارت های ینیادی جابجایی تاثیربسزایی در تقویت رشد حرکتی در طول عمر خواهند داشت چرا که با ایجاد امکان برای واکاوی بیشتر محیط موجبات رشد بهتر را مهیا می کند. هدف از تحقیق حاضر مقایسه مهارت های بنیادی جابجایی در کودکان 7 سال مبتلا به ناهنجاری های اندام تحتانی با افراد سالم بود. جامعه آماری تحقیق حاضر، دانش آموزان پسر 7 سال دارای ناهنجاری های اندام تحتانی ساکن شهر قزوین بودند. پس از تهیه لیست مدارس، چند مدرسه به صورت تصادفی انتخاب شدند. سپس در یک غربالگری اولیه تعداد 96 کودک دارای ناهنجاری اندام تحتانی (کف پای صاف، زانوی ضربدری و پرانتزی) از میان جامعه آماری شناسایی شدند. در این تحقیق برای ارزیابی راستای زانو و اندازه گیری زانوی ضربدری و پرانتزی از کولیس با دقت 1/1 میلی متر استفاده شد. برای ارزیابی قوس کف پا از روش CSI استفاده شد. مهارت های حرکتی جابجایی آزمودنی ها به وسیله آزمون مهارت های حرکتی درشت اُلریخ ویرایش دوم بررسی و مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته های تحقیق نشان داد، تفاوت معنی داری در اجرای مهارت های بنیادی بین گروه کف پای صاف و زانوی پرانتزی جابجایی با گروه کنترل اختلاف معنی داری وجود نداشت (05/0<P). در صورتی که اختلاف معنی داری در گروه زانوی ضربدری با گروه کنترل در اجرای مهارت های بنیادی جابجایی یافت شد (05/0 >p). نتایج حاصله نشان داد که انحراف ایجاد شده در ناهنجاری زانوی ضربدری علاوه بر ایجاد اختلال در راستای اندام تحتانی، می تواند بر عملکرد کودکان در مهارت های جابجایی تأثیر منفی بگذارد.

درخت حوزه‌های تخصصی