معلولان

از جمله ملزومات رشد و توسعه جوامع، ایجاد بسترهای فضایی و کالبدی مناسب جهت استفاده همه اقشار جامعه از خدمات و امکانات عمومی، به منظور تحرک و جابجایی بهتر و دسترسی آسان­تر در سطح شهر است . ناتوانان جسمی، معلولان و جانبازان، بخشی از افراد جامعه­اند که همچون سایرین، نیازمند دسترسی و استفاده از امکانات و خدمات عمومی هستند. اما، وجود برخی موانع بویژه در نحوه طراحی، معماری و شهرسازی، بسیاری از فضاهای شهری، به ویژه معابر عمومی، پارک­ها و فضاهای سبز را فاقد شرایط لازم برای برآورده ساختن نیازهای دسترسی افراد معلول نموده است. با توجه به اهمیت مساله، مراکز تفریحی، به خصوص پارک­ها، فضاهای سبز و باغ­های شهری، باید به گونه­ای طراحی و احداث شوند که کم توانان جسمی نیز قادر به استفاده از این گونه اماکن باشند. به دنبال این هدف و با توجه به ضوابط و معیارهای موجود در منابع و لحاظ کردن آن در مشاهدات میدانی، و همچنین نتایج پرسشنامه­های پاسخ داده شده توسط معلولان و جانبازان، وضعیت تعداد 36 پارک مهم شهر اصفهان به عنوان نمونه مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. نتایج حاصل، حاکی از آن است که از مجموع پارک­های مورد مطالعه وضعیت 8/2 درصد مناسب، 5/30 درصد تا حدی مناسب و 7/66 درصد از وضعیت نامناسب برخوردار بوده­اند؛ بنابراین جهت بهسازی فضاهای عمومی برای توانمند سازی معلولان در بهره­گیری بیشتر و بهتر از پارک­ها و فضاهای سبز شهر، و سازگار ساختن این کاربری­های شهری با نیازهای این اقشار، باید بیش از پیش توجه داشت

هنگامی که بخشی از اندام تحت عمل آمپوتاسیون قرار می گیرد مفصل واقع در سطح فوقانی محل آمپوتاسیون برای حفظ و توسعه دامنه حرکتی به تمرینات کششی موثر نیاز دارد. تمرینات کششی ایستا و PNF از رایج ترین این روش ها هستند که عموما در افراد سالم از آنها استفاده می شود. بنابراین هدف تحقیق حاضر بررسی و مقایسه دو روش کششی ایستا (S.S) و (HR) PNFبر دامنه حرکتی مفصل زانوی افراد ورزشکار قطع عضو از ناحیه زیر زانو است. انتخاب نمونه ها به منظور همسان سازی نمونه ها از نظر طول استمپ از میان معلولان قطع عضو به صورت گزینشی صورت گرفت. آزمودنی ها شامل 19 مرد ورزشکار قطع عضو از ناحیه زیر زانو و با میانگین سنی 5±35 و طول استمپ 7±19 بود که به طریق تصادفی به دو گروه تمرینات کششی ایستا به تعداد 9 نفر و گروه تمرینات PNF به تعداد 10 نفر تقسیم شدند. اطلاعات پزشکی _ ورزشی و آنتروپومتریکی آنان جمع آوری و سپس آزمودنی ها با پر کردن رضایت نامه داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. تمامی اندازه گیریهای دامنه حرکتی (ROM) در پیش آزمون و پس آزمون با روش آزمون باز کردن زانو به صورت فعال (AKET) با یک آزمایشگر و با انعطاف سنج لیتون انجام گرفت که دارای اعتبار 90% تا 99% است. برنامه تمرینی هر دو گروه شامل 12 جلسه تمرین 20 دقیقه ای مشتمل بر 5 دقیقه رکاب زدن روی دوچرخه کارسنج با بار 50 وات به منظور گرم کردن و سپس تمرینات کششی ویژه هر یک از گروهها بود. جلسات تمرینی گروه اول (S.S) در روزهای فرد انجام و مشتمل بر 5 نوع حرکت کششی با 4 بار تکرار بوده است. جلسات تمرینی گروه دوم (PNF) در روزهای زوج انجام و مشتمل بر سه مرحله انقباض ایزومتریک حداکثر Relaxation و سپس یک انقباض ایزوتونیک حداکثر بوده است. در پایان جلسات تمرین پس آزمون انجام و داده های مربوط در سطح P?0.95 و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد آزمون قرار گرفت. ابتدا از آزمون T همبسته جهت مقایسه نتایج حاصل از پیش آزمون و پس آزمون در هر گروه استفاده شد و سپس برای مقایسه هر دو گروه کشش ایستا و PNF با یکدیگر از روش T استیودنت در سطح P?0.95 استفاده و نتایج ذیل بدست آمد : هر دو برنامه تمرینی روش کشش ایستا و PNF(HR) بر دامنه حرکتی مفصل زانو افزایش معنی داری را نشان داده است (a=0.05). بین دو روش تمرینی کششی ایستا و PNF(HR) در افزایش ROM مفصل زانوی آزمودنی ها تفاوت معنی داری مشاهده نشد. تحقیق مذکور تاثیر تمرینات انعطاف پذیری را در بهبود دامنه حرکتی مفصل زانوی معلولان قطع عضو نشان داد و بر ضرورت انجام برنامه تمرینی کششی ایستا و PNF از سوی مربیان برای بهبود آمادگی جسمانی و توانبخشی معلولان قطع عضو تاکید ورزید

هدف از پژوهش حاضر، تعیین ارتباط رضایتمندی نیازهای اساسی با دستیابی به هدف بود. جامعه آماری این پژوهش را جانبازان و معلولان ورزشکار استان خراسان رضوی (700=N) تشکیل می دادند. با استفاده از جدول مورگان، نمونه آماری برابر با 248 نفر برآورد شد که پس از توزیع و جمع آوری پرسش نامه ها، در نهایت 181 پرسش نامه کامل بود و مورد تجزیه و تحلیل نهایی قرار گرفت. به منظور جمع آوری داده ها از دو پرسش نامه رضایتمندی نیازهای اساسی (جوهان و همکاران، 2011) و دستیابی به هدف (سین و همکاران، 2008) استفاده شد. روایی پرسش نامه ها با ب هره گیری از نظرات اصلاحی اساتید مدیریت ورزشی تعیین شد و پایایی هر دو پرسش نامه با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب (83/0=α) و (82/0=α) به دست آمد. روش تحقیق از نوع همبستگی بوده و به صورت میدانی اجرا شده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، از شاخص های توصیفی و آزمون های آماری کلموگروف-اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که بین رضایتمندی نیازهای اساسی با دستیابی به هدف، رابطه مثبت و معنا داری (01/0≥P ، 272/0=r) وجود دارد. همچنین بین مؤلفه های شایستگی (01/0≥P ، 264/0=r)، درک درونی منبع علیت (012/0=P ، 187/0=r) و ارتباط (01/0≥P ، 297/0=r) با دستیابی به هدف، رابطه معنا داری وجود داشت. اما بین مؤلفه های انتخاب (95/0=P ، 005/0=r) و اراده (109/0=P ، 12/0=r) با دستیابی به هدف رابطه معنا داری مشاهده نشد. از طرفی، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که مؤلفه ارتباط واجد شرایط پیش بینی دستیابی به هدف است.

امکان بهره برداری بهینه و برابر از امکانات و مزایای یک زندگی شهری، از حقوق انکارناپذیر کلیه شهروندان و ساکنان یک شهر محسوب می شود. ناتوانان جسمی، معلولان و جانبازان بخشی از افراد جامعه هستند که باید نیازهای آن ها بدون توجه به وضعیت سلامت جسمانی آن ها برآورده شود؛ لذا مناسب سازی انواع فضاها و کارب ری های ش هری جهت استفاده اف راد معلول بسیار حائز اهمیت می باشد. در این پژوهش، با انتخاب 10 درصد جامعه معلولان شهر دوگنبدان و نظر سنجی از آن ها و هم چنین پیمایش میدانی و بهره گیری از 6 معیار و 46 زیر معیار به ارزیابی میزان تناسب انواع فضاها و کاربری های شهری مناطق مختلف شهر دوگنبدان با نیازهای معلولان بر اساس ضوابط و استانداردهای مدون پرداخته شده است. تحلیل داده ها با استفاده از روش های آماری هم چون الگوریتم TOPSIS و آزمون T-test و به کمک نرم افزار SPSS صورت گرفته است. نتایج حاکی از آن است که در زمینه رعایت معیارهای طراحی و برنامه ریزی شهری برای معلولان در سطح شهر دوگنبدان اقدامات مناسب و کافی صورت نگرفته است و هیچ کدام از فضاها و کاربری های مورد سنجش در شهر دوگنبدان از لحاظ مناسب سازی برای معلولان وضعیت مناسبی ندارند که در بین فضاهای مختلف، پارک ها و فضای سبز، فضاهای آموزشی، کتابخانه ها، سالن های ورزشی و معابر و در بین مناطق شهری، منطقه 5 و 4 بدترین وضعیت را دارند. در این راستا، با رتبه بندی مناطق شهری با استفاده از معیارهای مورد بررسی، اولویت هر منطقه شهری جهت مناسب سازی در هر معیار تعیین شده است

هدف از این پژوهش، تعیین روایی و پایایی پرسش نامه رضایتمندی نیازهای اساسی می باشد. جامعه آماری آن را جانبازان و معلولان ورزشکار است ان خراسان رضوی (700=N) تشکیل دادند که از میان آن ها 181 نفر به شکل تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. یافته ها نشان دهنده پایایی مطلوب برای پرسش نامه رضایتمندی نیازهای اساسی می باشد. در خصوص روایی سازه و بر اساس میزان روابط و سطح معناداری، تمامی عامل ها رابطه معناداری با مفهوم رضایت مندی نیازهای اساسی دارند. شاخص های برازندگی هم برازش مدل را تأیید می کنند. همچنین، نتایج در خصوص روابط عامل ها با مفهوم رضایت مندی نیازهای اساسی نشان می دهد که تمامی عامل ها توانسته اند پیشگوی خوبی برای مفهوم رضایت مندی نیازهای اساسی باشند. در نتیجه، روایی درونی و بیرونی مدل ""رضایت مندی نیازهای اساسی"" مورد تأیید قرار می گیرد.

معلولیت، به مثابة پدیده ای زیستی و اجتماعی، واقعیتی است که تمامی کشورها با آن مواجه اند. تأمین نیازهای دسترسی معلولان مستلزم به کارگیری تمهیدات ویژه ای است، چرا که تأمین دسترسی و فرصت های برابر برای آحاد جامعه یکی از ارکان حقوق شهروندی است. هدف از این مقاله ارزیابی مؤلفه های مناسب سازی فضاهای عمومی شهری برای استفادة جانبازان و معلولان است. نوع تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی است. در جمع آوری اطلاعات از مطالعات میدانی و کتابخانه ای استفاده شده است. همچنین، برای تجزیه وتحلیل یافته ها از روش آمار استنباطی تحلیل مسیر و مدل سوات بهره گرفته شده است. بر اساس نتایج تحلیل مسیر، متغیرهای وضعیت پیاده رو با میزان 733/0 و پل های ارتباطی با میزان 654/0 در مناسب سازی فضاهای عمومی شهری برای استفادة جانبازان و معلولان در شهر خرم آباد بیشترین تأثیر را دارد. همچنین، نتایج مدل سوات نشان می دهد که رعایت برخی اصول مناسب سازی در فضاهای شهری نظیر برخی تدوین ضوابط و استانداردهای مناسب سازی و ابلاغ به دستگاه های ذی ربط و الزام شهرداری ها به مناسب سازی فضاهای شهری برای معلولان مهم ترین نقاط قوت محسوب می شود. جابه جایی مکرر و مستمر مسئولان در سطوح مختلف، فقدان پارکینگ در فضاهای پرتردد شهر و نظایر آن نیز مهم ترین تهدید قلمداد می شود. برقراری تعامل سازنده بین شهرداری و بهزیستی، تصویب قانون مناسب سازی برای ارگان ها و دستگاه های دولتی و خصوصی مهم ترین نقاط فرصت و در نهایت مهم ترین تهدیدها کمبود شدید امکانات و تجهیزات اطلاع رسانی، بی توجهی مسئولان و ارگان های ذی ربط به جایگاه معلولان در فضاهای شهری و نظایر آن است.

هدف از این پژوهش، تعیین روایی و پایایی پرسش نامه رضایتمندی نیازهای اساسی می باشد. جامعه آماری آن را جانبازان و معلولان ورزشکار است ان خراسان رضوی (700=N) تشکیل دادند که از میان آن ها 181 نفر به شکل تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. یافته ها نشان دهنده پایایی مطلوب برای پرسش نامه رضایتمندی نیازهای اساسی می باشد. در خصوص روایی سازه و بر اساس میزان روابط و سطح معناداری، تمامی عامل ها رابطه معناداری با مفهوم رضایت مندی نیازهای اساسی دارند. شاخص های برازندگی هم برازش مدل را تأیید می کنند. همچنین، نتایج در خصوص روابط عامل ها با مفهوم رضایت مندی نیازهای اساسی نشان می دهد که تمامی عامل ها توانسته اند پیشگوی خوبی برای مفهوم رضایت مندی نیازهای اساسی باشند. در نتیجه، روایی درونی و بیرونی مدل ""رضایت مندی نیازهای اساسی"" مورد تأیید قرار می گیرد.

در تحقیق حاضراثر حمایت اجتماعی ادراک شده بر سازگاری فردی واجتماعی معلولین جسمی _حرکتی و نابینایان مورد بررسی قرارگرفته است. نمونه مورد تحقیق شامل 372 دانش اموز دبیرستانی ( 182 معلول جسمی - حرکتی و 190 معلول بینایی ) است. در این تحقیق جهت بررسی اثر متغییر حمایت اجتماعی ادراک شده در دو سطح بالا و پایین بر سازگاری فردی واجتماعی معلولین از طرح دو عاملی 2*2 استفاده شده است. نتایج تحقیق نشانگر تفاوت معنی دار بین اقراد با حمایت اجتماعی بالا و پایین در هر دو گروه معلولین است .علاوه بر این معلولین جسمی - حرکتی در مقایسه با نابینایان در مولفه سازگاری فردی دارای عملکرد بهتری بودند.

شهر پیاده محور برای عموم شهروندان قابل استفاده، اما شهر مطلوب کم توانان جسمی برای همه شهروندان یک شهر مناسب است. آفرینش شهری مطلوب برای افراد کم توانان مستلزم رعایت اصول و ضوابطی است که رعایت آنها می تواند نقش مهمی در دسترسی آسان و حضور آنان در فضاهای عمومی داشته باشد. در کنار رعایت چنین اصولی، توجه به اولویت ها و نیازهای اساسی گروه های کم توان جسمی-حرکتی جهت حضور در فضاهای شهری می تواند اقدامات اجرایی را با نتایجی موثرتری همراه سازد. با این وجود، مدتی است نظام مدیریت شهری مناسب سازی فضاهای شهری در اغلب کلانشهرها کشور در پیش گرفته است که ضرورت ایجاب می نماید، بازخورد چنین اقداماتی از نقطه نظر معلولان مورد ارزیابی و پایش قرار گیرد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف ارزیابی میزان پاسخدهی فضاهای شهری به نیازهای گروه های کم توان جسمی- حرکتی به رشته تحریر درآمده است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات به صورت اسنادی و میدانی است. داده های گردآوری شده با استفاده از نرم افزار Spss و آزمون T تک نمونه ای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج بدست آمده از مطالعه حاضر نشان می دهد؛ علی رغم اقداماتی که در زمینه مناسب سازی محیط جهت حضور گروه های کم توان جسمی-حرکتی صورت گرفته همچنان شرایط اجتماعی اقتصادی و کالبدی کنونی قادر به رفع نیازهای معلولان به شکل شایسته نیست. بنابراین، مشارکت گروه های هدف در زمینه مناسب سازی فضاهای شهری، رعایت ضوابط ساخت و ساز ها توسط نهندسین ناظر، تدوین ضوابط قابل اجرا در طرح های موضعی و ... می تواند نتایج موثرتری را در زمینه مناسب سازی فضاهای شهری برای معلولان به همراه داشته باشد

فضاهای شهری در بستر تاریخ، عرصه کارکردهای مختلف اجتماعی بوده و این کارکردها همواره در ارتباط مستقیم با عرصه عمومی و کالبدی شهری است. مبلمان شهری در ایجاد هویت، زیبایی و خوانایی شهر بسیار اهمیت دارد. امروزه مبلمان و منظر شهرها تحت تأثیر فضاهای دل مرده، سرد و بی روح بصری، چهره ای ناخوشایند و نامطلوب یافته اند که هیچگونه جذابیت و زیبایی در آنها نه تنها وجود ندارد بلکه برای معلولین و جانبازان این موضوع از وضعیت بدتری برخوردار است. این پژوهش به بررسی نقش مبلمان شهری در احساس آرامش و امنیت معلولان می باشد، روش تحقیق مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و اسنادی، مشاهدات میدانی، مصاحبه و به دست آوردن داده ها، از طریق پرسشنامه و تجزیه و تحلیل اطلاعات با نرم افزار SPSS می باشد. جامعه آماری معلولان ساکن در شهر بجنورد که 4365 نفر هستند، براساس فرمول کوکران 200 نفر نمونه آماری انتخاب شدند نتایج حاصل نشان می دهد، میانگین کل در رابطه با ارزیابی مبلمان در پارک مورد مطالعه 2.95 بدست آمده که از سطح متوسط پایین تر بوده و نشان دهنده عدم رضایت مراجعه کنندگان از وضعیت چیدمان مبلمان و امکانات موجود در پارک مورد مطالعه بوده، در آزمون پیرسون ایجاد سرزندگی با استفاده از مبلمان شهری مناسب در پارک دانشجوی بجنورد از نگاه معلولین احساس آسایش روحی را به همراه خواهد داشت و بین مبلمان مناسب و آسایش روحی و روانی معلولان ارتباط معنادار قوی وجود داشته است.

هدف این مقاله بررسی یک نمونه از گروه های فراموش شده ی شهری (کودکان اوتیسم) و فضای خلاقی (پارک اوتیسم) است که برای این گروه از کودکان احداث شده است. روش تحقیق بر اساس هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت کیفی می باشد. برای گردآوری اطلاعات از روش های کیفی مصاحبه، مشاهده و عکس نگاری استفاده شده است. منطقه مورد مطالعه، پارک فرشتگان (پارک مخصوص کودکان اوتیسم) در شهر تبریز، به عنوان اولین پارک اوتیسم در کشور و دومین پارک در خاورمیانه است. بر اساس نتایج تحقیق، طراحی پارک اوتیسم تا حدودی بر اساس شرایط و ویژگی های کودکان اوتیسم می باشد. از جمله مهمترین خلاقیت ها با توجه به شرایط این کودکان می توان به احداث زمین بازی آبی، استفاده از تصاویر کارتونی برای ارتقای مهارت های ارتباطی کودکان، احداث پارک به صورت کاملاً هم سطح، ایجاد زمین بازی شنی، طراحی تونل ها و وسایل تونل مانند برای عبور بچه ها از آن، ایجاد غرفه هنری (در حال ساخت) به دلیل علاقه زیاد کودکان اوتیسمی به رنگ و نقاشی، ایجاد قفس های مختلف حیوانات و قرار دادن حیوانات مختلف در داخل آنها و استفاده از رنگ های صورتی و فیروزه ای با توجه به علاقه بچه ها به این رنگ ها اشاره کرد. البته علاوه بر زمین بازی آبی و شنی، زمین های بازی دیگری در داخل پارک هستند که به عنوان زمین های بازی سنتی نام گذاری شده اند، چرا که این زمین ها صرفاً عملکرد سرگرمی داشته و منجر به شکل گیری خلاقیت ویژه ای نمی شوند.

امروزه در فضاهای شهری شاهد افراد کم توان جسمی - حرکتی هستیم که حضورشان در اجتماع نادیده گرفته شده است. از جمله حقوق ضایع شده آن ها می توان به تحرک و دسترسی ایمن به خدمات، فضاها و تأسیسات عمومی شهرها با حفظ استقلال فردی اشاره کرد. با توجه به اینکه قدرت تطبیق معلولان با بسیاری از ناملایمات شهری پایین تر از دیگر شهروندان است و این افراد در بسیاری از مواقع ناتوان می مانند، فضای خانه را به محیط شهری ترجیح می دهند که این امر لزوم برنامه ریزی برای استانداردسازی فضاهای شهری و انطباق آن ها با نیازهای معلولان را بیشتر می کند. ایجاد فضاهای پاسخگو برای افراد دارای محدودیت های حرکتی، نمود تأمین عدالت و ایمنی اجتماعی در دسترسی هاست که علاوه بر امنیت جانی و بهداشتی، آثار روانی فوق العاده ای به همراه خواهد داشت و از افسردگی و انزوای معلولان جلوگیری خواهد کرد. هدف پژوهش کاربردی و توصیفی- تحلیلی حاضر بررسی وضعیت فضاهای عمومی شهری در پاسخگویی به نیازهای معلولان جسمی حرکتی در خیابان فردوسی شهر سنندج و تأثیر این فضاها بر انزوای اجتماعی معلولان است. برای جمع آوری داده ها از روش پیمایشی و کتابخانه ای استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها نیز با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون هایی مانند آزمون t تک نمونه ای و رگرسیون خطی چندگانه صورت گرفت. شاخص های مورد بررسی در این پژوهش شامل پیاده روها، پل های ارتباطی و دسترسی ها، حمل و نقل درون شهری، تجهیزات و مبلمان شهری و ساختمان ها و مکان های عمومی است. یافته های آزمون t حاکی از آن است که تمام شاخص های مورد بررسی میانگین بسیار پایینی دارد و فضاهای شهری در منطقه مورد مطالعه قادر به پاسخگویی به نیازهای اجتماعی و زیستی معلولان نیستند. در این میان کمترین میانگین مربوط به شاخص سیستم حمل و نقل عمومی (1/1) است. همچنین در تحلیل رگرسیون، شاخص حمل و نقل با ضریب تأثیر 458/0 بیشترین تأثیر را بر انزوای معلولان دارد. نتایج نشان می دهد در زمینه طراحی و برنامه ریزی شهری برای معلولان در خیابان فردوسی سنندج اقدامات مناسب و کافی صورت نگرفته و هیچ یک از فضاها و کاربری های مورد سنجش در محدوده مورد مطالعه از نظر میزان پاسخ دهی برای نیازهای معلولان وضعیت مطلوبی ندارند که در این میان قابلیت دسترسی و وضعیت حمل و نقل عمومی به مراتب وضعیت بدتری داشته و انزوای معلولان را به همراه داشته است.

معلولیت به منزله پدیده ای زیستی و اجتماعی، واقعیتی است که تمام جوامع، صرف نظر از میزان توسعه یافتگی، اعم از کشورهای صنعتی و غیرصنعتی با آن مواجه هستند. فضاهای عمومی شهری نقش مهمی در برنامه های توسعه مناطق شهری دارند و در فرآیند برنامه ریزی شهری، هنر برنامه ریزی این است که بتواند تعامل و تعادلی بین گروه های ذی نفع ایجاد کند. با توجه به اهمیت موضوع مناسب سازی فضاهای شهری برای معلولان (جسمی_حرکتی و نابینایان) از یک سو و نیز تعداد قابل توجه شهروندان کم توان جسمی و حرکتی در شهر اردبیل از سوی دیگر، پژوهش حاضر با هدف واکاوی و بررسی میزان رضایت مندی معلولان و ارزیابی وضع موجود مناسب سازی بخش مرکزی شهر اردبیل با رویکردی نظام مند، در جهت پاسخ دهی به نیاز این قشر از شهروندان است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی_تحلیلی است. داده های مورد نیاز از طریق روش های میدانی گردآوری شده اند و با استفاده از نرم افزارspss و آزمون های،T تک نمونه ای،t  مستقل و آزمون تحلیل واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده از پژوهش(آزمونT) نشان می دهد که میزان رضایت مندی معلولان از شاخص های مناسب سازی کمتر از حد متوسط(3) است. نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه نشان می دهد که سطح معنی داری متغیرهای شغل، سن و نوع معلولیت کمتر از 05/.، (000/.) بوده و به لحاظ آماری رابطه معنی داری در سطح 95درصد وجود دارد که نشان دهنده تأثیر متغیرهای مورد بررسی بر میزان رضایت مندی از شاخص های مناسب سازی است. همچنین آزمون  tمستقل گویای اینست که در متغیر جنسیت بین میانگین نظری دو گروه مردان و زنان در خصوص ارزیابی رضایت مندی معلولان از مناسب سازی با توجه به این که سطح معنی داری (000/.) کمتر از 05/. است، رابطه معنی داری بین نظرات دو گروه زن و مرد وجود دارد. نتایج به دست آمده از مطالعه حاکی از آن است که  با توجه به اقدامات صورت گرفته به منظور مناسب سازی بخش مرکزی شهر اردبیل، شرایط کالبدی، اجتماعی_اقتصادی، وضعیت مبلمان شهری و مدیریت کنونی قادر به رفع نیازهای معلولان به شکل شایسته نیست.

پژوهش حاضر به منظور بررسی عوامل اجتماعی موثر بر آزار جنسی زنان معلول استان مازندران صورت گرفته. چارچوب نظری پژوهش مبتنی بر نظریه فعالیت روزمره و نظریه سبک زندگی است. روش پژوهش ﺑه صورت علّی است، به منظور ﺟﻤﻊ آوری داده از پرسشنامه محقق ساخته استفاده و جهت تعیین اعتبار شاخص ها از اعتبار سازه نظری استفاده گردید. جمعیت پژوهش زنان و دختران معلول استان مازندران می باشد که به چهار نقطه-ساری، بابل، بهشهر و نور- تقسیم و برای تعیین حجم نمونه از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی ساده استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش متشکل از 9417 نفر از زنان معلول شهرهای مزبور می باشد. نهایتاً 343 پرسشنامه مورد توصیف و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از بکارگیری آماره های استنباطی حاکی از این است که متغیر سبک زندگی با مقدار بتای 489/0 و تأثیرگذاری مثبت و مستقیم بیشترین تأثیر را بر آزارجنسی کلامی پاسخگویان داشته است. دومین متغیر به لحاظ تأثیرگذاری متغیر اهداف مناسب با مقدار بتای 170/0 و تأثیر مثبت و مستقیم بر آزارجنسی کلامی پاسخگویان است. اما متغیر حضور محافظ توانمند با مقدار بتای 101/0 و سطح معناداری 093/0 اثر معناداری بر آزارجنسی کلامی پاسخگویان نداشته است. نتایج پژوهش با رویکردهای نظری فعالیت روزمره و سبک زندگی هم-خوانی داشته است.

هدف: معلولان همانند سایر افراد، برای پیشرفت و ایفای نقش مثبت در جامعه به اطلاعات و مهارت های کسب اطلاعات نیاز دارند. کتابخانه عمومی با تأمین انواع منابع و خدمات می تواند نقش مهمی در خدمت رسانی به اقشار جامعه از جمله معلولان داشته باشد و زمینه حضور معلولان در جامعه را فراهم کند. هدف این پژوهش، شناسایی الزامات و شاخص های یک کتابخانه عمومی دوستدار معلول است. روش پژوهش: مطالعه از نوع کاربردی توصیفی بود که به روش تحلیل محتوا و با استفاده از جستجوی نظام مند، با هدف شناسایی استانداردها، شاخص ها و الزامات کتابخانه های عمومی برای ارائه خدمات به معلولان، بر روی 40 مدرک که در پایگاه های وب او ساینس، اسکوپوس، گوگل اسکالر و پاب مد نمایه شده بودند، انجام گرفت. یافته ها : شاخص ها و الزامات به کار رفته در کتابخانه های عمومی در ارائه خدمات به معلولان در هفت مقوله تقسیم بندی گردید. در مقوله سیاستگذاری و بودجه، وجود سیاست و خط مشی مناسب در کتابخانه به منظور ارائه خدمات به معلولان؛ در مقوله تبلیغ و توسعه خدمات، استفاده از روش های مختلف اطلاع رسانی خدمات کتابخانه؛ در مقوله دسترس پذیری و وضعیت فیزیکی کتابخانه، وجود علائم و تابلوهای مناسب جهت راهنمایی بخش های مختلف کتابخانه؛ در مقوله خدمات و برنامه ها، قرار گرفتن میز امانت در محل مناسب و در دسترس بودن آن برای همه گروه ها؛ در مقوله منابع انسانی و آموزش، وجود کارکنان آموزش دیده در زمینه ارائه خدمت به معلولان؛ در مقوله مجموعه، وجود کتاب در قالب های مختلف و در مقوله تجهیزات و فناوری اطلاعات، وجود فناوری های کمکی (تلویزیون مدار بسته، چاپگر بریل، بزرگنمایی صفحه و ...) دارای بیشترین فراوانی بوده اند. نتیجه گیری : شناسایی خدمات مورد نیاز معلولان و شاخص های یک کتابخانه دوستدار معلول می تواند در جهت تصمیم گیری آگاهانه برای ارائه خدمات مناسب در کتابخانه ها به ویژه کتابخانه های عمومی کمک نماید.

در این پژوهش، ماهیت حقوق افراد معلول از جنبه های مختلف مورد بررسی قرار گرفته و قوانین حمایتی از افراد معلول، با تکیه بر کنوانسیون حمایت از افراد معلول و اعلامیه حقوق بشر و در راستای آن، نوع اثرگذاری قوانین فوق بر سیاست ها و قوانین داخلی مدنظر قرار گرفته است. در این مقاله بررسی حمایت حقوقی- قضائی مد نظر بوده و همواره اهداف مشخص تحقیق شامل بررسی نزدیکی سیاست های تقنینی کنوانسیون سی. ار. پی. دی و ایران در مورد حمایت حقوقی و قضایی از معلولان و بررسی اثرگذاری سیاست های تقنینی کنوانسیون های سی. ار. پی. دی بر ایران در مورد حمایت حقوقی و قضایی از معلولان می باشد. عمده موانع سیاست های حمایتی کنوانسیون، به عدم شفافیت برخی قوانین و عدم الزام آور بودن آن می باشد، این درحالی است که عامل ناکامی سیاست ها و قوانین داخلی، به دلیل عدم شناسایی افراد معلول، در تمامی قوانین و به دنبال آن، عدم تدوین قوانین و بکارگیری سیاست های نظامند و یکپارچه با استفاده از تمامی منابع جامعه می باشد. نتیجه این پژوهش نشان می دهد که سیاست های تقنینی ایران در حمایت حقوقی و قضائی از افراد معلول، انطباقی با کنوانسیون بین المللی حمایت از افراد معلول و اعلامیه جهانی حقوق بشر ندارد، رویکرد سیاست های حمایتی ایران بر مبنای روش های سنتی و به شکل جسته و گریخته می باشد، این در حالی است که کنوانسیون روال های سنتی و مدرن را به شکل همزمان در قالب یک سیاست هدفمند و یکپارچه عرضه کرده است

پژوهش حاضر از لحاظ نوع هدف، کاربردی و از نظر نوع روش، توصیفی پیمایشی بود. در این تحقیق از سه جامعه آماری استفاده شده است. جامعه آماری اول کلیه کارشناسان و مربیان اداره کل آموزش فنی و حرفه ای استان مازندران شامل 237 نفر(نمونه 150 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای)، جامعه آماری دوم کلیه معلولان آموزش پذیر استان مازندران که تعداد 42831 نفر (نمونه 384 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای) و حجم نمونه سوم 10 نفر به صورت هدفمند از کارشناسان اشتغال سازمان بهزیستی استان مازندران بود. در این پژوهش برای جمع آوری اطلاعات از روش های کتابخانه ای و پرسشنامه ای و مصاحبه استفاده شد. پرسشنامه ویژه مربیان سازمان فنی و حرفه ای (9 سوال) و پرسشنامه ویژه معلولین (26 سؤال) و فرم مصاحبه از کارشناسان بخش اشتغال بهزیستی استان مازندران بوده است. روش های تجزیه و تحلیل داده ها بر اساس آمار توصیفی (شاخص های فراوانی و گرایش مرکزی) و استنباطی (آزمون t تک گروهی، آزمون دوجمله ای و آزمون فریدمن) صورت گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که وضعیت موجود مراکز آموزشی از نظر شاخص های مورد بررسی مناسب نیست. از نظر معلولان (ذهنی و جسمی و حرکتی)، در برنامه ریزی تعیین رشته های آموزشی باید به مواردی چون استفاده از فضای فیزیکی مناسب برای آموزش، نیازسنجی آموزش های مهارتی ویژه معلولین، مشاوره های شغلی برای معلولین توجه کرد. همچنین نتایج مصاحبه های شغلی نشان می دهد که برای معلولان کم بینا، کم شنوا و جسمی و حرکتی می توان نیازهای آموزشی مهارتی ویژه ای را تعیین کرد. با توجه به یافته های این پژوهش ایجاد و تجهیز مرکز آموزشی مهارتی ویژه معلولین را با همکاری بخش خصوصی پیش بینی می گردد.

معلولیت شرایطی است که در توانایی فرد در انجام کارهای روزانه اختلال ایجاد می کند. امروزه آموزش، نقش تعیین کننده ای در سبک زندگی جمعیت معلولان دارد. آموزش معلولان یکی از موضوعاتی است که موردعلاقه صاحب نظران رشته های مختلف ازجمله جامعه شناسی، روانشناسی و جمعیت شناسی و... قرارگرفته است. مقاله حاضر به آموزش سبک زندگی جمعیت دانش آموزان معلول بر اساس نیازها و اولویت زندگی آن ها می پردازد. در مبانی نظری، تکیه اصلی بر مطالعات جمعیت شناسی با رویکرد جامعه شناختی و آموزش و معلولیت می باشد. پیش فرض نظری این است که سبک زندگی دانش آموزان معلول، تحت تأثیر آموزش و همچنین فرهنگ بوده و مهم ترین متغیر تأثیرگذار بر سبک زندگی معلولان آموزش می باشد. این پژوهش یک مطالعه کیفی و از نوع کاربردی است. جامعه آماری این مطالعه پایان نامه های دانشجویی و مقالات علمی – پژوهشی و کتاب های مرتبط در حوزه آموزش مهارت آموزی و توانمندی در رابطه با آموزش مسائل و نیازهای جمعیت معلولان می باشد که از سایت های SID جهاد دانشگاهی، Magiran.com، Noormags.ir و Ensani.ir استفاده شده است. با توجه به ماهیت و موضوع تحقیق علاوه بر مرور مقالات از روش اسنادی و کتابخانه ای و از نرم افزار تحلیل داده های کیفی MAXQDA استفاده گردید. هدف اصلی این تحقیق، سبک آموزش زندگی، نیازها و اولویت های زندگی دانش آموزان معلول است که یافته های زیر استخراج شد: 1. نامناسب بودن امکانات آموزشی و عدم مهارت آموزی برای دانش آموزان معلول و امکانات شهرسازی 2. ضعف خدمات و فضاهای آموزشی و اجتماعی از قبیل فضای آموزش مجازی و ... اشتغال.

سابقه و هدف: مقاومت در برابر مشکلات زندگی و صبر بر پیامدهای ناگوار یکی از مهارت های ضروری برای زندگی در دنیای امروز است که همواره در اسلام نیز تأکید شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش صبر بر مبنای قرآن بر افزایش تاب آوری و خودشفقت ورزی همسران معلولان ضایعه نخاعی در شهر اصفهان بود. روش کار: پژوهش حاضر نیمه تجربی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل تمامی همسران معلولان ضایعه نخاعی شهر اصفهان در سال 1398 بود که تعداد 30 نفر از آنان با توجه به معیارهای شمول به صورت داوطلبانه انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار داده شدند. داده ها با استفاده از پرسش نامه های ویژگی های جمعیت شناختی، مقیاس تاب آوری (کانر-دیویدسون) و مقیاس خودشفقت ورزی (فرم کوتاه- راس و همکاران) جمع آوری و با روش تحلیل کوواریانس تک متغیّره (آنکوا) تحلیل شد. در این پژوهش همه موارد اخلاقی رعایت شده است و مؤلفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده اند. یافته ها: بر اساس نتایج به دست آمده، بین میانگین نمرات پس آزمون گروه آزمایش و گروه کنترل در دو متغیّر تاب آوری و خودشفقت ورزی تفاوت معناداری وجود داشت (005/0>P). نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد که آموزش صبر بر مبنای قرآن در افزایش تاب آوری و خودشفقت ورزی در همسران معلولان ضایعه نخاعی مؤثر است.

برخورداری تمامی اقشار به ویژه گروه های آسیب پذیر از امکانات گردشگری، امروزه یکی از موضوعات موردتوجه در جامعه علمی و صنعت گردشگری است. یکی از این گروه ها معلولان هستند که به علت مشکلات جسمی و حرکتی، برای سفر و گردشگری با دشواری های فراوانی مواجه اند و اغلب تجارب خوشایندی از سفر به دست نمی آورند. بدیهی است برخی از این مشکلات و موانع به صورت ملموس و در قالب کمبود امکانات و تسهیلات فیزیکی و برخی دیگر به صورت ذهنی و ادراکی که ریشه در موضوعات روان شناختی و تعاملی دارد بروز می کند و ممکن است در بلندمدت به ناامیدی و کاهش رغبت این گروه به شرکت در فعالیت های گردشگری منجر شود. بنابراین ریشه این محدودیت ها، چه ذهنی و چه فیزیکی، مستلزم توجه و رسیدگی مسئولان است. به علت چنین ضرورت و اهمیتی، مقاله حاضر با رویکردی توصیفی قصد دارد با توجه به نظریه درماندگی آموخته شده سلیگمن و مروری بر تحقیقات پیشین، به تبیین محدودیت ها و موانع سفر در ارتباط با تمایل معلولان به شرکت در فعالیت های گردشگری بپردازد.