مطالب مرتبط با کلیدواژه

ثبات مرکزی


۱.

مقایسه نقص های عملکردی زنان ورزشکار دانشگاهی مبتلا به پای چرخش یافته به داخل فزاینده

نویسنده:
منبع: طب ورزشی سال سوم پاییز و زمستان ۱۳۹۰ شماره ۷

کلیدواژه‌ها: تعادل ایستا تعادل پویا ثبات مرکزی معلول شنوایی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۸۱۷ تعداد دانلود : ۸۷۲
هدف این پژوهش بررسی اثر یک دوره برنامه تمرینی ثبات مرکزی بر تعادل دانش آموزان معلول شنوایی بود. 27 نفر از دانش آموزان ناشنوای پسر (میانگین س 03 /1 ± 47 /17 سال، قد 05 /5 ± 5 /170 سانتی متر و وزن 21 /6 ± 25 /60 کیلوگرم) به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی (14 نفر) و کنترل (13 نفر) تقسیم شدند. تعادل ایستا با استفاده از آزمون ارزیابی خطاهای تعادل (BESS) و تعادل پویا با استفاده از آزمون تعادلی ستاره ای (SEBT) اندازه گیری شد. گروه تجربی یک دوره برنامه تمرینی ثبات مرکزی را به مدت 8 هفته و 3 بار در هفته انجام دادند. از آزمون های آماری مستقل و همبسته به منظور تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که افزایش معناداری در تعادل ایستا و پویا به دنبال 8 هفته تمرین در گروه تجربی وجود داشت (05 /0 ≥ P) . همچنین نشان داد که در چهار جهت داخلی، خلفی، خلفی داخلی و خلفی خارجی در گروه تجربی تفاوت معنی دار وجود دارد (05 /0 ≥P) . باتوجه به یافته های این تحقیق می توان چنین جمع بندی نمود که به طور کلی تمرینات ثبات مرکزی می تواند تعادل ایستا و پویا را در معلولین شنوایی بهبود بخشد و می توان از آن در کنار برنامه های تمرینی دیگر استفاده کرد.
۲.

مقایسه تأثیر تمرینات فانکشنال، اکسترافانکشنال و ترکیبی بر تعادل پویای ورزشکاران مبتلا به بی ثباتی عملکردی مچ پا(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: مطالعات طب ورزشی بهار و تابستان ۱۳۹۴ شماره ۱۷

کلیدواژه‌ها: ثبات مرکزی هاپینگ ثبات وضعیتی بی ثباتی مچ پا

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : ۱۵۹۸ تعداد دانلود : ۹۱۱
هدف این پژوهش مقایسه تأثیر تمرینات فانکشنال (هاپینگ)، اکسترافانکشنال (ثبات مرکزی) و ترکیبی (هاپینگ و ثبات مرکزی) بر تعادل پویای ورزشکاران مبتلا به بی ثباتی عملکردی مچ پا بود. آزمودنی ها به صورت هدفمند با پرسشنامه تشخیص بی ثباتی عملکردی مچ پا انتخاب و به شکل تصادفی در گروه های تمرین فانکشنال، اکسترافانکشنال، ترکیبی و کنترل جای گرفتند. آزمون تعادلی وای پیش و پس از شش هفته مداخله انجام شد. نتایج نشان داد که گروه های تمرین فانکشنال و ترکیبی نسبت به گروه های اکسترافانکشنال و کنترل به طور معناداری عملکرد بهتری در آزمون تعادل داشتند. بین گروه تمرین فانکشنال و ترکیبی نیز تفاوت معناداری یافت نشد تا نشانگر برتری تمرینات ترکیبی بر تمرینات فانکشنال باشد. بر اساس نتایج، اثربخشی تمرینات اکسترافانکشنال برخلاف تمرینات فانکشنال بر تعادل پویای ورزشکاران مبتلا به بی ثباتی عملکردی مچ پا مشاهده نشد. توصیه می شود که از تأکید بر تمرینات ثبات مرکزی مادامی که اثربخشی آن ها در پروتکل های بازتوانی ثابت نشده است خودداری شود.
۳.

تأثیر هشت هفته برنامة تمرینی ثبات مرکزی بر عملکرد مجموعه کمری لگنی کودکان طیف اوتیسم(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: طب ورزشی سال هشتم بهار و تابستان ۱۳۹۵ شماره ۱ (پیاپی ۱۶)

کلیدواژه‌ها: کودکان ثبات مرکزی استپ داون طیف اوتیسم عملکرد کمری لگنی

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی ورزش معلولین
  3. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : ۱۴۴۷ تعداد دانلود : ۸۰۹
کنترل عصبی- عضلانی مطلوب مجموعه کمری لگنی هنگام حرکت انسان نقشی حیاتی در حفظ پاسچر تنه و افزایش کارایی حرکت دارد. اختلال طیف اوتیسم از جمله معلولیت های رشدی-عصبی است. این کودکان به دلیل نقص رشدی در سیستم عصبی و نیز کم تحرکی، دچار ضعف تعادل، ثبات و کنترل تنه هستند. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرین ثبات مرکزی بر عملکرد مجموعه کمری لگنی کودکان اوتیسم است. نمونه آماری شامل 32 پسر دارای اختلال طیف اوتیسم با دامنه سنی10-6 سال بود که بر حسب شاخص تشخیصی گیلیام گارز همگن شده و به طور تصادفی در دو گروه 16 نفره کنترل و آزمایشی تقسیم شدند. تمرینات ثبات مرکزی براساس پروتکل جفری به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته به صورت انفرادی در گروه تجربی اجرا شد. عملکرد مجموعه کمری لگنی از طریق آزمون استپ داون سنجیده شد. پس از بررسی نرمال بودن داده ها با آزمون کولموگروف اسمیرنوف، از آزمون تی وابسته و مستقل استفاده شد. یافته ها نشان داد تمرینات ثبات مرکزی در بهبود عملکرد کمری لگنی سمت برتر و غیربرتر کودکان اوتیسم در گروه تجربی مؤثر بوده است (05/0(P≤ درصورتی که در گروه کنترل تغییر معناداری مشاهده نشد. ازاین رو می توان این تمرینات را به عنوان برنامه ای مؤثر در کارایی عملکردی تنه و ثبات ناحیه مرکزی بدن در برنامه های توانبخشی کودکان اوتیسم توصیه کرد.
۴.

تأثیر6 هفته تمرینات ثبات مرکزی بر تعادل پویای کم توانان ذهنی و افراد سالم(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: پژوهش در طب ورزشی و فنآوری سال دوم بهار و تابستان ۱۳۹۱ شماره ۳

کلیدواژه‌ها: تعادل پویا کم توان ذهنی ثبات مرکزی تست ستاره

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی ورزش معلولین
  3. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : ۱۰۱۸ تعداد دانلود : ۸۵۴
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرینات ثبات مرکزی بر تعادل کم توانان ذهنی و سالم است. نمونه آماری پژوهش شامل 31 دانش آموز پسر عقب مانده ذهنی است که در دو گروه (کنترل 14 نفر با میانگین سن 02/3±07/11 سال، قد 86/7±152 سانتی متر) و (17 نفر تجربی با میانگین سن 95/1±23/11 سال، قد 07/7±147 سانتی متر) و یک گروه دانش آموز سالم (15 نفر با میانگین سن 516/.±53/11سال، قد 77/4±33سانتی متر) بودند که به صورت تصادفی هدف دار انتخاب شدند. گروه های تجربی برنامه تمرینی که شامل تمرین های مرتبط با ثبات مرکزی بود به مدت 6 هفته (3 بار در هفته) انجام دادند. در سه هفته اول آزمودنی ها تمرینات مذکور را 2 نوبت با 5 تکرار و در سه هفته دوم 2 نوبت با 10 تکرار انجام دادند برای ارزیابی تعادل پویا از تستY استفاده گردید (91درصدr=). از آزمون t مستقل برای مقایسه پیش آزمون و پس آزمون و برای مقایسه تفاوت های بین گروه از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA) استفاده شد (5p≤./.). نتایج نشان داد تعادل پویا در بین گروه های تجربی در جهت خلفی داخلی معنی دار بود و در بررسی بین سه گروه آزمودنی در جهات خلفی خارجی و خلفی داخلی تفاوت معنی داری مشاهده گردید (5p≤./.). با توجه به نتایج این تحقیق مربیان و معلمان می توانند از تمرینات ثبات مرکزی برای افراد کم توان ذهنی و افراد سالم استفاده کنند
۵.

ارتباط قدرت عضلات دورکننده و چرخاننده خارجی ران با پارگی رباط متقاطع قدامی زانو در مردان فوتبالیست(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: پژوهش در طب ورزشی و فنآوری سال سوم پاییز و زمستان ۱۳۹۲ شماره ۶

کلیدواژه‌ها: فوتبالیست ثبات مرکزی عضلات چرخاننده خارجی ران رباط متقاطع قدامی عضلات دورکننده ران. Taghikhani58@gmail

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی آسیب شناسی ورزشی
تعداد بازدید : ۸۱۹ تعداد دانلود : ۶۰۲
هدف این مطالعه بررسی ارتباط قدرت عضلات دورکننده و چرخاننده خارجی ران با پارگی رباط متقاطع قدامی زانودر مردان فوتبالیست بود. 03 فوتبالیست مرد ) 11 نفر مبتلا به پارگی کامل رباط متقاطع قدامی زانو 30 سال و 11 نفر فرد سالم بهعنوان گروه کنترل /64±0/ بهعنوان گروه نمونه با میانگین و انحراف معیار سنی 46 31 سال( در این مطالعه شرکت کردند. قدرت ایزومتریک عضلات /43±3/ با میانگین و انحراف معیار سنی 03 دورکننده و چرخاننده خارجی ران با دینامومتر دیجیتال اندازهگیری شد. جهت مقایسه قدرت بین دو گروه از آزمون آماری t مستقل استفاده شد. نتایج این مطالعه نشان داد بین دو گروه اختلاف معنیداری در قدرت ایزومتریک عضلات دورکننده ) 30330 p= ( و چرخاننده خارجی ران ) 30130 p= ( وجود دارد
۶.

بررسی تاثیر و ماندگاری یک دوره تمرینات ثبات مرکزی بر وضعیت تعادل پسران 16-10 ساله کم توان ذهنی آموزش پذیر(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: کودکان استثنایی سال هفدهم بهار ۱۳۹۶ شماره ۱ (پیاپی ۶۳)

کلیدواژه‌ها: کم توان ذهنی پویا ایستا ثبات مرکزی نیمه پویا

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۵۵۶ تعداد دانلود : ۱۲۲۰
هدف:هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر و ماندگاری تمرینات ثبات مرکزی بر تعادل ایستا، نیمه پویا و پویا در پسران کم توان ذهنی 10-16ساله کم توان ذهنی آموزش پذیر است. روش:پژوهش از نوع کاربردی است و در آن از طرح شبه آزمایشی پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. نمونه آماری 20 پسر کم توان ذهنی را شامل می شود که به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند (هر گروه 10 نفر). پیش از اجرای برنامه تمرینی ثبات مرکزی، تعادل ایستای آزمودنی ها توسط تست رومبرگ، تعادل نیمه پویا با تست ستاره و تعادل پویا نیز با استفاده از تست راه رفتن پاشنه به پنجه مورد سنجش قرار گرفت. جهت انجام پژوهش، گروه تجربی تمرین ثبات مرکزی را به مدت هشت هفته انجام داد و تعادل ایستا، نیمه پویا و پویای آن ها اندازه گیری گردید. سپس، جهت پی گیری ماندگاری اثر تمرین، متغیرهای مورد نظر دوباره اندازه گیری شد. یافته ها:نایج تأثیر معنادار تمرین ثبات مرکزی را بر عملکرد تعادل در گروه آزمایشی نشان داد  (P≤0.05). نتیجه گیری:این پژوهش با توجه به ضعف تعادل در کم توانان ذهنی و اهمیت تعادل در فعالیت روزانه و تأثیر تمرینات ثبات مرکزی بر تعادل نشان می دهد که چنین تمریناتی باعث بهبودی تعادل در این افراد می شود. مربیان و معلمان نیز می توانند از تمرینات ثبات مرکزی برای افراد کم توان ذهنی استفاده کنند.
۷.

تأثیر هشت هفته تمرینات ثبات دهنده مرکزی بر میزان انگیزه درونی بیماران پارکینسون(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: عصب روانشناسی سال سوم تابستان ۱۳۹۶ شماره ۲ (پیاپی ۹)

کلیدواژه‌ها: انگیزه درونی پارکینسون ثبات مرکزی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۴۰۰ تعداد دانلود : ۳۳۸
مقدمه: شیوع بیماری پارکینسون در سال های اخیر به خصوص در میان سالمندان افزایش یافته است. هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر 8 هفته تمرینات ثبات دهنده مرکزی بر میزان انگیزه درونی بیماران پارکینسون بود. روش: طرح تحقیق، نیمه تجربی و میدانی بود که آزمودنی ها در دامنه سنی 55-75 سال و با سطح بیماری خفیف تا متوسط از مقیاس هون و یار (H&Y) به صورت در دسترس و تصادفی به دو گروه آزمایش (10 نفر) و کنترل (10 نفر) تقسیم شدند. مداخله به مدت 8 هفته و در هر هفته 3 جلسه تمرینی ثبات دهنده مرکزی برگزار شد. در این تحقیق از پرسش نامه انگیزش درونی (مک آئولی و همکاران، 1989) استفاده شد. برای توصیف داده ها از میانگین و انحراف استاندارد برآمده از آزمون های توصیفی و برای تغییرات بین گروه ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان داد که گروه آزمایش دارای برتری معنی داری به لحاظ آماری در شاخص های انگیزه کلی، شایستگی ادراک شده، علاقه و لذت و کوشش و تلاش داشته است. نتیجه گیری: احتمالاً در پژوهش حاضر، افزایش تجربیات حرکتی و همچنین بهبود قوای جسمانی منجر به افزایش انگیزه درونی (علاقه و لذت، شایستگی ادراک شده، کوشش) شد.
۸.

ارتباط تعادل پویا و ثبات مرکزی بدن با نتایج غربالگری حرکت عملکردی در دختران بسکتبالیست(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: طب ورزشی سال نهم پاییز و زمستان ۱۳۹۶ شماره ۲ (پیاپی ۱۹) 169 - 184

کلیدواژه‌ها: استقامت عضلانی بسکتبال ثبات مرکزی غربالگری عملکردی حرکت ورزشکاران

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۵۸۳ تعداد دانلود : ۳۳۵
براساس نظر محققان عملکرد ورزشی نسبت به فعالیت های زندگی روزانه به سطوح بالاتری از ثبات مرکزی در ورزشکاران نخبه نیاز دارد. به علاوه آزمون غربالگری حرکت عملکردی اطلاعات مفیدی را درباره حرکت، ثبات در زنجیره حرکتی و پیش بینی آسیب فراهم می کند. حال سؤال این است، آیا بین نتایج آزمون غربالگری حرکت عملکردی با تعادل پویا و عملکرد ناحیه مرکزی بدن در دختران بسکتبالیست ارتباطی وجود دارد؟ تحقیق حاضر از نوع تحقیقات مقطعی است. آزمودنی های تحقیق 38 دختر بسکتبالیست در سطح باشگاهی با سابقه حداقل دو سال در شهر قم بودند که با توجه به معیارهای تحقیق به عنوان آزمودنی در تحقیق شرکت کردند. برای ارزیابی استقامت عضلات ثبات دهنده ناحیه مرکزی بدن از آزمون های مک گیل و برای ارزیابی عملکرد حرکتی آزمودنی ها از مجموعه آزمون های غربالگری حرکت عملکردی استفاده شد. از آزمون رگرسیون چندگانه نیز برای تحلیل داده ها استفاده شد (05/0 P≤). از بین متغیرهای پیش بین تنها بین استقامت فلکسور ناحیه مرکزی و تعادل پویا با نمره های غربالگری حرکت عملکردی ارتباط معنادار مشاهده شد (01/0 (P≤. ارتباط بین استقامت فلکسورهای جانبی و اکستنسورهای تنه با نمره های غربالگری حرکت عملکردی معنادار نبود.نتایج نشان داد مدل رگرسیونی این تحقیق در پیش بینی نمره های غربالگری حرکت عملکردی مدل متوسطی است، که توانسته 5/58 درصد واریانس نمره های غربالگری حرکت عملکردی را پیش بینی کند. اگرچه به طور مشخص در بین آزمون های انجام گرفته، استقامت عضلات فلکسور تنه و تعادل پویا می تواند پیش بینی کننده نمره های غربالگری حرکت عملکردی باشد و ارتباط مثبتی با آن دارند.
۹.

تأثیر تمرینات ثبات مرکزی بر آمادگی حرکتی ورزشکاران نخبه گلبال(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: مطالعات طب ورزشی بهار و تابستان ۱۳۹۷ شماره ۲۳ 47 - 60

کلیدواژه‌ها: ثبات مرکزی تعادل عملکرد حرکتی گلبال

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۵۰۰ تعداد دانلود : ۴۹۲
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر هشت هفته تمرین های ثبات مرکزی بر آمادگی حرکتی بازیکنان نخبه گلبال انجام شده است. 26 ورزشکار نخبه گلبال با دامنه سنی 25 تا 45 سال آزمودنی های این پژوهش را تشکیل دادند. این بازیکنان به صورت هدفمند انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه تجربی (13 نفر) (نُه مرد و چهار زن) و کنترل (13 نفر) (نُه مرد و چهار زن) قرار گرفتند. برای ارزیابی تعادل ایستا، تعادل پویا، عملکرد اندام تحتانی، توان اندام فوقانی و عملکرد حرکتی، به ترتیب از آزمون های تعادل ایستای لک لک، تعادل پویای وای، سه پرش تک پا، مسافت پرتاب مدیسن بال و سرعت پرتاب توپ گلبال استفاده شد. هر دو گروه قبل و پس از پایان هشت هفته تمرین، در آزمون های عملکردی شرکت کردند. گروه تجربی تمرین های ثبات مرکزی را با استفاده از توپ سوئیسی به مدت هشت هفته و هفته ای سه روز و گروه کنترل تمرین های عادی گلبال را انجام دادند. برای تحلیل داده ها و با توجه به فرض توزیع طبیعی داده ها، همگنی شیب خطوط رگرسیون، و رابطه خطی بین متغیر کووریت و وابسته، از آزمون تحلیل کوواریانس در سطح معناداری 05/0 استفاده شد. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که میانگین تعدیل شده تعادل ایستای گروه تمرین های ثبات مرکزی (20/3 = M ) با گروه کنترل (35/2 = M ) تفاوت معناداری وجود دارد (59/0 =< 2 η ، 000/0 = P ، 66/33 = (23 ،1) F ). همچنین، بین میانگین تعدیل شده تعادل پویا در گروه تمرین های ثبات مرکزی (8/79 = M ) با کنترل (4/75 = M ) ورزشکاران نخبه تفاوت معناداری وجود دارد (38/0 =< 2 η ، 001/0 = P ، 04/14 = (23 ،1) F ). بین میانگین تعدیل شده سرعت پرتاب، مسافت پرتاب توپ مدیسن بال از جلو و عقب در گروه تمرین های ثبات مرکزی و کنترل نیز تفاوت معناداری وجود دارد  (001/0 = P ). تأثیر مثبت تمرین های ثبات مرکزی بر آزمون غربالگری عملکرد حرکتی بازیکنان گلبال، بر نقش سازنده این تمرین ها در آمادگی حرکتی تأکید دارد. نتایج پژوهش توصیه می کند از تمرین های ثبات مرکزی درکنار تمرین های عادی گلبال به عنوان شیوه مؤثری برای ارتقای عملکرد حرکتی و پیشگیری از آسیب استفاده شود.
۱۰.

تأثیر تمرینات ویژه ناحیه مرکزی بر استقامت عضلات، تعادل ایستا و پویای دانشجویان دانشگاه پدافند هوایی خاتم الانبیاء (ص) آجا(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: علوم و فنون نظامی سال دوازدهم زمستان ۱۳۹۵ شماره ۳۸ 55 - 76

کلیدواژه‌ها: استقامت عضلانی دانشگاه خاتم الانبیاء (ص) ثبات مرکزی تعادل

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۳۱۰ تعداد دانلود : ۲۶۸
تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر تمرینات ویژه ناحیه مرکزی بر استقامت عضلات ناحیه مرکزی، تعادل ایستا و پویا دانشجویان دانشگاه پدافند هوایی خاتم الانبیاء (ص) آجا انجام شده است.40 نفر از دانشجویان به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند و به طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. استقامت ناحیه مرکزی بدن و تعادل ایستا و پویا به ترتیب به وسیله برخی آزمون های میدانی استقامت ناحیه مرکزی بدن از قبیل سورنسن، فلکشن تنه و پل زدن و آزمون های تعادلی لک لک و وای اندازه گیری شدند. گروه تجربی یک دوره شش هفته ای (سه جلسه در هفته) تمرینات ویژه ثبات دهنده ناحیه مرکزی را انجام دادند. تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله آزمون تی مستقل و با استفاده از نرم افزار spss انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد بین میانگین نمرات آزمون سورنسن، فلکشن تنه، پل زدن به شکم، پل زدن به پهلوی راست و چپ، نمره کلی استقامت، تعادل ایستا و پویا در دو گروه تجربی و کنترل در پس آزمون اختلاف معناداری وجود داشت.بر این اساس تمرینات ویژه ناحیه مرکزی بدن می تواند به منظور افزایش استقامت ناحیه مرکزی بدن و به دنبال آن بهبود تعادل در دانشجویان دانشگاه پدافند هوایی خاتم الانبیاء (ص) آجا مورد استفاده قرار بگیرد.
۱۱.

تأثیر 8 هفته تمرینات ثبات مرکزی و ثبات مرکزی_ذهن آگاهی بر تعادل زنان سالمند مراکز سالمندان شهر کرمانشاه

نویسنده:
منبع: علوم حرکتی و رفتاری سال سوم پاییز ۱۳۹۹ شماره ۳ 247 - 256

کلیدواژه‌ها: تعادل ایستا تعادل پویا ثبات مرکزی ذهن آگاهی سالمندی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۳۵۶ تعداد دانلود : ۲۲۸
مقدمه و هدف: هدف این پژوهش تبیین اثر 8 هفته تمرینات ثبات مرکزی و ثبات مرکزی_ذهن آگاهی بر تعادل ایستا و پویای زنان سالمند خانه ی سالمندان شهر کرمانشاه بود. روش شناسی: در این مطالعه ی نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل، پس از انتخاب مرکز به صورت تصادفی، 30 نفر از واجدین شرایط داوطلب، تصادفاً انتخاب و به گروه های تجربی 1 و 2 و گروه کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی1، تمرینات ثبات مرکزی_ذهن آگاهی و گروه تجربی 2 تمرینات ثبات مرکزی را انجام می دادند، گروه کنترل در مدت پژوهش به فعالیت های روزمره ی خود ادامه داد. در پیش آزمون تعادل ایستا با استفاده آزمون شارپندرومبرگ و تعادل پویا با استفاده آزمون برگ اندازه گیری شد. گروه های تجربی به مدت 8 هفته، هرهفته 3 جلسه ی 45 دقیقه ای تمرینات خاص خود را دریافت کردند. سپس پس آزمون با همان رویه ی پیش آزمون برگزارشد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده آزمون تی زوجی، تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی شفه انجام شد.نتایج: یافته ها نشان داد عملکرد گروه های تجربی در متغیرهای تعادل ایستا و پویا از پس آزمون به پیش آزمون به صورت معنی داری بهبود یافته است. درمقایسه ی بین گروهی، تفاوت میان گروه ها معنی دار شد؛ نتایج آزمون تعقیبی شفه نشان داد که گروه تجربی 1 در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معنی داری دارد؛ اما بین سایر گروه ها تفاوت معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که تمرینات جسمانی ثبات مرکزی و ذهن آگاهی، می تواند نتایج سودمندی را تعادل زنان سالمند به همراه داشته باشد.
۱۲.

تأثیر هشت هفته تمرینات پیلاتس و آزاد سازی مایوفاشیال بر تعادل، استقامت عضلات تنه و انعطاف پذیری افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: مطالعات طب ورزشی پاییز و زمستان ۱۴۰۰ شماره ۳۰ 159 - 184

کلیدواژه‌ها: مولتیپل اسکلروزیس ثبات مرکزی تعادل عملکردی انعطاف پذیری

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۸۰ تعداد دانلود : ۱۶۵
هدف این پژوهش بررسی تأثیر تمرینات پیلاتس و آزادسازی مایوفاشیال بر تعادل، استقامت عضلات تنه و انعطاف پذیری افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود. 24 فرد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس با شدت بیماری صفر تا سه و دامنه سنی 20 تا 50 سال به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل با تعداد مساوی تقسیم شدند. گروه تجربی تمرینات را طی 24 جلسه انجام دادند. ثبات مرکزی با آزمون مک گیل، تعادل با آزمون برخاستن و راه رفتن زمان دار و انعطاف پذیری همسترینگ با آزمون نشستن و رساندن دست ها در پیش و پس آزمون ارزیابی شد . تحلیل آماری داده ها با آزمون تی وابسته و تحلیل کوواریانس و با نرم افزار اس پی اس اس نسخه 26 انجام شد. اجرای هشت هفته تمرینات پیلاتس و آزادسازی مایوفاشیال تفاوت معناداری در تعادل عملکردی گروه تجربی و کنترل ایجاد کرد (01/0 > P ) . با توجه به یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که این برنامه تمرینی در بهبود تعادل بیماران مبتلا به ام اس مؤثر خواهد بود و از این رو، برای این دسته از بیماران توصیه می شود.
۱۳.

بررسی اثر و ماندگاری تمرینات ثبات مرکزی بر میزان فعالیت الکترومیوگرافی عضلات کمری - لگنی - رانی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: مطالعات طب ورزشی تابستان ۱۴۰۱ شماره ۳۲ 17 - 42

کلیدواژه‌ها: مولتیپل اسکلروزیس ثبات مرکزی میزان فعالیت عضلانی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۳۶۵ تعداد دانلود : ۱۳۰
هدف پژوهش حاضر بررسی اثر و ماندگاری تمرینات ثبات مرکزی بر میزان فعالیت الکترومیوگرافی عضلات کمری- لگنی -رانی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود. 24 بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس به صورت تصادفی در گروه تجربی و گروه کنترل قرار گرفتند. میزان فعالیت عضلانی با استفاده از الکترومیوگرافی در حین فرود از سکو در پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری ارزیابی شدند. گروه تجربی تمرینات را سه جلسه در هفته و به مدت هشت هفته انجام دادند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه های تکراری مرکب و تی مستقل و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تمرینات ثبات مرکزی منجر به کاهش معناداری در میزان فعالیت فیدفورواردی و فیدبکی از پیش آزمون تا پس آزمون شد (05/ p≤ ) اما بین مرحله پس آزمون و پیگری تفاوت معناداری وجود نداشت. همچنین نتایج نشان داد در پس آزمون و پیگیری تفاوت معناداری در فعالیت عضلانی بین دو گروه تجربی وکنترل مشاهده شد (05/ p≤ ) در حالیکه هیچ تفاوت معناداری برای متغیرهای ارزیابی شده در پیش آزمون گزارش نشد. همچنین تفاوت معناداری برای گروه کنترل در پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری مشاهده نشد. براساس یافته های پژوهش، تمرینات ثبات مرکزی می تواند عاملی برای کاهش فعالیت عضلانی حین پایین آمدن از پله در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس باشد. به این ترتیب، متخصصان مربوطه می توانند از این تمرینات به عنوان یک مکمل در کنار درمان های دارویی برای این بیماران استفاده کنند.
۱۴.

ارتباط راستای آناتومیک اندام تحتانی و استقامت عضلات مرکزی با حداکثر زاویه والگوس زانو طی فرود-پرش در زنان ورزشکار(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: مطالعات طب ورزشی زمستان ۱۴۰۱ شماره ۳۴ 71 - 92

کلیدواژه‌ها: والگوس داینامیک زانو لیگامان صلیبی قدامی ثبات مرکزی اندام تحتانی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۱۰ تعداد دانلود : ۱۰۱
هدف از مطالعه حاضر ارزیابی ارتباط بین راستای آناتومیک اندام تحتانی و استقامت عضلات مرکزی با حداکثر والگوس زانو طی فرود-پرش در زنان ورزشکار بود. در مطالعه مقطعی حاضر 44 زن ورزشکار 16 تا 26 سال شرکت کردند. زاویه والگوس زانو با استفاده از دوربین فیلم برداری طی فرود-پرش ثبت شد. زاویه Q، افت ناوی، آنتی ورژن ران، چرخش درشت نی، هایپر اکستنشن زانو اندازه گیری و استقامت عضلات مرکزی با از استفاده از روش های بالینی استاندارد ارزیابی شد. از روش همبستگی پیرسون برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته های پژوهش حاضر نشان داد بین زاویه Q، استقامت عضلات خم-کننده جانبی راست و عضلات خم کننده جانبی چپ با حداکثر والگوس زانو ارتباط معنی داری وجود دارد (05/0P≤). براساس نتایج پژوهش حاضر، ارزیابی زاویه Q و استقامت عضلات خم کننده جانبی تنه می تواند به شناسایی ورزشکاران در معرض خطر آسیب ACL و ارائه برنامه های پیشگیری از آسیب های اندام تحتانی کمک کند.
۱۵.

تأثیر 8 هفته تمرینات ثبات مرکزی با توپ سوئیسی بر تعادل فوتبالیست های 12 تا 15 سال(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: مطالعات کاربردی علوم زیستی در ورزش دوره ۲ بهار و تابستان ۱۳۹۳ شماره ۳ 47 - 59
تعداد بازدید : ۱۳۲ تعداد دانلود : ۱۱۴
زمینه و هدف : هدف این پژوهش بررسی تاثیر 8 هفته تمرینات ثبات مرکزی با توپ سوئیسی بر تعادل فوتبالیست های نوجوان بود. روش تحقیق : از بین کلیه ورزشکاران فوتبالیست 12 تا 15 سال حاضر در مدارس فوتبال شهر لاهیجان، 30 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. گروه تجربی برنامه تمرینی شامل تمری نهای مرتبط با ثبات مرکزی را به مدت 8 هفته با تکرار 3 بار در هفته، به اجرا درآوردند. در چهار هفته اول، تمرینات مذکور، 2 بلوک 5 کوششی و در چهار هفته دوم، 2 بلوک 10 کوششی بود؛ در این مدت گروه کنترل تنها در کلا سهای فوتبال شرکت داشتند. تعادل ایستا و پویا به ترتیب با آزمون ایستادن لک لک و آزمون تعدیل شده ستاره  ( Y ) ارزیابی گردیدند. پس از بررسی طبیعی بودن توزیع میانگین داد هها با آزمون کولموگروف - اسمیرنوف، از آزمون t مستقل و وابسته برای مقایسه تغییرات بین گروهی و درون گروهی استفاده گردید و سطح معنی داری 0/05 > p درنظر گرفته شد. یافته ها : نتایج نشان داد که اختاف معنی داری در تعادل ایستا بین دو گروه در پس آزمون وجود ندارد (0/91= p ). در تعادل پویا اختاف معنی داری در دو جهت خلفی خارجی (0/04= p ) و خلفی داخلی (0/002= p ) در گروه تجربی پس از تمرینات مشاهده شد، اما در جهت قدامی پیشرفت معناداری بدست نیامد (0/33= p ). نتیجه گیری : با توجه به نتایج این تحقیق مربیان و معلمان م یتوانند از تمرینات ثبات مرکزی برای بهبود تعادل پویا در افراد نوجوان استفاده نمایند، وضعیتی که با بهبود اجرا، یادگیری بهتر، و کاهش آسیب های ورزشی همراه خواهد بود.
۱۶.

بررسی هشت هفته تمرینات ثبات مرکزی بر دامنه حرکتی، تعادل، و قدرت اندام فوقانی بدمینتون بازان(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: پژوهش در طب ورزشی و فنآوری سال ۱۳ بهار و تابستان ۱۴۰۲ شماره ۲۵ ۵۷-۴۶

کلیدواژه‌ها: دامنه حرکتی قدرت آزمون تعادلی Y ثبات مرکزی ورزشکاران بدمینتون

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۹۷ تعداد دانلود : ۱۰۵
مقدمه: هدف مطالعه حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرینات ثبات مرکزی بر عملکرد اندام فوقانی بر مبانی آزمون تعادلی Y، قدرت و دامنه حرکتی چرخش شانه در ورزشکاران بدمینتون باز بود. روش شناسی: 30 بدمینتون باز پسر بصورت تصادفی به دو گروه کنترل (15=n) و تجربی (15=n) تقسیم شدند. گروه تجربی برنامه تمرینات ثبات مرکزی را به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته برای مدت 40 دقیقه انجام دادند، در حالی که گروه کنترل مداخله ای را دریافت نکرد. اندازه گیری عملکرد اندام فوقانی بواسطه آزمون تعادلی Y، و همچنین قدرت و دامنه حرکتی چرخش داخلی و خارجی شانه به ترتیب بواسطه دینامومتر دستی و گونیامتر قبل و بعد از ارائه مداخله انجام شد. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده های حاصل از تحقیق بر اساس آزمون آماری آنکوا (ANCOVA) نشان داد که تفاوت معنی داری در میانگین آزمون تعادل اندام فوقانی Y بین دو گروه کنترل و تجربی در هر دو دست برتر و غیر برتر وجود دارد که بیانگر تاثیر مثبت تمرینات ثبات مرکزی بر عملکرد افراد در اجرای آزمون تعادل Y می باشد (05/0 < p) با این حال هیچ تفاوت آماری در قدرت عضلانی و دامنه حرکتی چرخش خارجی و داخلی شانه بعد از ارائه مداخله مشاهده نشد (05/0 < p). نتیجه گیری: بنظر می رسد که ارائه برنامه تمرینات ثبات مرکزی می تواند با رویکرد افزایش عملکرد اندام فوقانی و بالطبع پیشگیری از آسیب در ورزشکاران بدمینتون باز در نظر گرفته شود.
۱۷.

تأثیر هشت هفته تمرینات ثبات مرکزی بر رشد حسی حرکتی کودکان با اختلال اوتیسم عملکرد بالا

نویسنده:
منبع: مجله روانشناسی و روانپزشکی شناخت سال یازدهم ۱۴۰۲ شماره ۲ (پیاپی ۵۳) 78 - 92

کلیدواژه‌ها: تمرینات ثبات مرکزی رشد حسی حرکتی اختلال اوتیسم کودک

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۹ تعداد دانلود : ۱۵
مقدمه: مشکلات حسی- حرکتی یکی از ویژگی های برجسته ی اختلالات طیف اوتیسم است. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی هشت هفته تمرینات ثبات مرکزی بر رشد حسی حرکتی کودکان با اختلال اوتیسم عملکرد بالا انجام شد. روش: روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه کودکان 10-6 سال مبتلا به اختلال اوتیسم مراجعه کننده به مراکز توانبخشی اوتیسم شهر تهران در سال 1402 بودند که تعداد 24 کودک اوتیسم با عملکرد بالا با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پس از آموزش هشت جلسه ای تمرینات ثبات مرکزی با آزمون های نیمرخ حسی2 و تست تبحر حرکتی برونینکز- ازرتسکی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تک متغیره و چندمتغیره و از طریق نسخه 22 نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیره نشان داد که آموزش هشت هفته تمرینات ثبات مرکزی باعث ارتقای رشد حسی در کودکان با اختلال اوتیسم عملکرد بالا می شود (01/0P<)؛ و نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد که مقدار F به دست آمده برای هر سه بعد رشد حرکتی شامل مهارت حرکتی درشت، مهارت حرکتی ظریف و هماهنگی اندام فوقانی معنادار شده است (01/0P<) نتیجه گیری: بر اساس نتایج می توان گفت که تمرینات ثبات مرکزی یکی از روش های کارآمد برای رشد مهارت های حسی و حرکتی کودکان با اختلال اوتیسم عملکرد بالا است که می تواند در مراکز توانبخشی و آموزش ویژه این کودکان مورد استفاده قرار گیرد.
۱۸.

مقایسه برخی شاخص های پاسچرال و فانکشنال در سالمندان با و بدون سابقه افتادن(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: رشد و یادگیری حرکتی - ورزشی سال ۱۶ تابستان ۱۴۰۳ شماره ۲ (پیاپی ۵۶) 35 - 51

کلیدواژه‌ها: پاسچر تعادل سابقه افتادن سالمندان ثبات مرکزی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۶ تعداد دانلود : ۱۳
مقدمه: افتادن یکی از مسائل جدی دوران سالمندی است که در نتیجه عوامل بسیاری رخ می دهد. هدف از تحقیق حاضر، مقایسه تعادل ایستا و پویا، سرعت راه رفتن، انحنای ستون فقرات و ثبات مرکزی سالمندان با و بدون سابقه افتادن بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع تحقیقات علی مقایسه ای بود. 60 نفر از زنان سالمند با دامنه سنی 60 تا 70 سال تبریز به صورت داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. آزمودنی ها به دو گروه با و بدون سابقه افتادن تقسیم شدند. سابقه زمین خوردن داوطلبان توسط پرسشنامه سابقه افتادن سنجیده شد. تعادل ایستا و پویا به ترتیب با آزمون های شارپند رومبرگ و زمان برخاستن و راه رفتن زمان دار ارزیابی شد. سرعت راه رفتن با آزمون 10 متر راه رفتن، ثبات مرکزی با آزمون مک گیل و انحنای ستون فقرات با خط کش منعطف ارزیابی شد.  برای مقایسه میانگین متغیرها در دو گروه از آزمون آماری تی مستقل استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که بین شاخص های تعادل ایستا و پویا، انحنای ستون فقرات کمری، سرعت راه رفتن و ثبات مرکزی در سالمندان با و بدون سابقه افتادن تفاوت معناداری وجود داشت. اما بین شاخص انحنای ستون فقرات پشتی در سالمندان با و بدون سابقه افتادن تفاوت معناداری وجود نداشت.نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش، توسعه و بهبود شاخص های تعادل، سرعت راه رفتن و ثبات مرکزی در افراد با سابقه افتادن ضروری به نظر می رسد.