درخت حوزه‌های تخصصی

پژوهش حاضر با هدف بررسی بررسی نقش مشارکت در فعالیت های اوقات فراغت ورزشی بر سرمایه روان شناختی کودکان دارای آسیب اقتصادی با نقش میانجی گری حمایت همسالان طراحی و اجرا گردید. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کودکان دارای آسیب اقتصادی بودند. ابزار پژوهش حاضر شامل پرسش نامه استاندارد بود. مطابق با نتایج پژوهش مشخص شد مشارکت در فعالیت های اوقات فراغت ورزشی بر سرمایه روان شناختی کودکان دارای آسیب اقتصادی (445/0= تاثیر، 001/0=سطح معناداری) تاثیر مثبت و معنادارای دارد. نتایج نشان داد مشارکت در فعالیت های اوقات فراغت ورزشی بر حمایت همسالان کودکان دارای آسیب اقتصادی (582/0= تاثیر، 001/0=سطح معناداری) تاثیر مثبت و معنادارای دارد. نتایج همچنین نشان داد حمایت همسالان بر سرمایه روان شناختی کودکان دارای آسیب اقتصادی (423/0= تاثیر، 001/0=سطح معناداری) تاثیر مثبت و معنادارای دارد. به عبارتی حمایت همسالان نقش میانجی گری بر رابطه بین مشارکت در فعالیت های اوقات فراغت ورزشی و سرمایه روان شناختی کودکان دارای آسیب اقتصادی دارد.

هدف: هدف این پژوهش، بررسی عملکرد کاروان ورزشی ایران در مسابقات ورزشی نظامیان جهان (سیزم) در مقایسه با رقبای برتر جهانی می باشد. روش شناسی: روش پژوهش توصیفی _ تحلیلی بوده و از نوع گذشته نگر می باشد. پژوهشگران سعی کرده اند بدون پیش داوری به توصیف وضعیت ایران در بازی های سیزم بپردازند و با استفاده از اسناد و مدارک موجود، رتبه بندی و مدال های کسب شده ورزشکاران ایرانی در این مسابقات، آن را با عملکرد 10 کشور برتر دنیا مورد مقایسه قرار دهند. یافته ها: از مهم ترین یافته های این پژوهش می توان به نوسانات عملکرد ایران در این مسابقات اشاره کرد، به طوری که با در نظر نگرفتن دو دوره عدم حضور ایران در این مسابقات عملکرد فاقد ثبات بوده و سینوسی شکل می باشد. رشته های تکواندو، دوومیدانی، جودو و کشتی از رشته های مدال آور ایران در مسابقات سیزم می باشند. در رده بندی کلی ایران به عنوان پانزدهمین کشور در رنکینگ مدالی قرار گرفته است. نتیجه گیری: در سال های اخیر توجه به ورزش نیروهای مسلح کشور افزایش یافته است و شاهد برنامه ریزی های مختلف در این حیطه بوده ایم. در این راستا افزایش تعامل تربیت بدنی نیروهای مسلح با فدراسیون های ورزشی و برگزاری اردوهای مشترک از یک طرف و سامان یافتن ورزش نیروهای مسلح و باشگاه های ورزشی این نهاد از طرف دیگر، نقش پررنگی در ارتقا ورزش نظامی داشته است.

 هدف کلی تحقیق حاضر ، مقایسه تاثیر یک دوره تمرین پیلاتس و اینتروال تاباتا افزایشی بر روی خودپنداره جسمانی و استرس شغلی زنان کارمند شرکت مهندسی و توسعه نفت بوده است . نمونه های این تحقیق را 63 نفر به صورت در دسترس هدفمندازکارمندان زن شرکت مهندسی و توسعه نفت با دامنه سنی 30 – 50 سال تشکیل دادند. ابزاری که برای جمع آوری اطلاعات در مورد متغیر خودپنداره جسمانی مورد استفاده قرار گرفت ، پرسشنامه خودپنداره جسمانی مارش و همکاران با 56 سوال و 10 خرده مقیاس بود و ابزاری که برای جمع آوری اطلاعات در مورد متغیر استرس شغلی مورد استفاده قرار گرفت ، پرسشنامه استرس شغلی HSE با 35 سوال و 7 خرده مقیاس بود. برای تجزیه تحلیل داده های آماری پس از تعیین نرمال بودن داده ها با استفاده آزمون t برای داده های نرمال وبرای ارزیابی بین متغیرهای تحقیق از آزمون ANOVA استفاده شد.کلیه تجزیه وتحلیل های آماری با استفاده از نرم افزارSPSS با ویرایش 19 انجام شد . یافته ها : نتایج این تحقیق نشان داد که بین اثرتمرینات پیلاتس واینتروال تاباتا برروی خودپنداره جسمانی کارمندان تفاوت وجود دارد و خودپنداره جسمانی گروه تاباتا نسبت به گروه پیلاتس و کنترل از میانگین بالاتری برخوردار است اما بین اثرتمرینات پیلاتس و اینتروال تاباتا بر روی استرس شغلی کارمندان تفاوت وجود ندارد اما تمرینات پیلاتس و تاباتا در مقایسه با گروه کنترل از میانگین بالاتری برخوردارند . از طرفی نتایج تحقیق نشان داد که میانگین پس آزمون خودپنداره جسمانی واسترس شغلی کارمندان درهردو گروه بطور معنی داری از میانگین پیش آزمون خودشان و همچنین گروه کنترل بهتر بوده است. نتیجه گیری : براساس نتایج تحقیق ، تمرینات پیلاتس و اینتروال تاباتا در افزایش خودپنداره و کاهش استرس شغلی کارمندان زن شرکت مهندسی و توسعه نفت اثر مثبت داشته اند. این نتیجه حاکی از آن است که افراد با دارا بودن قابلیت های جسمانی و توانایی ورزشی بالا موجب افزایش عزت نفس و نگرش مثبت از شایستگی های بدن و همچنین با عملکرد بهینه فشار روحی و اضطراب و استرس کمتری را تجربه خواهد کرد.بنابراین پیشنهاد میشود برای فعالیتهای بدنی پیلاتس واینتروال تاباتا برنامه ریزی وتخصیص اعتبارات ویژه و اجرای آنها بصورت مرتب و درساعات اداری اقدام شود تا افراد ضمن برخورداری از سلامت جسمانی و روانی در زندگی ، بهبود خودپنداره بدنی و کاهش استرس شغلی تجربه کرده و متعاقب آن سبب افزایش راندمان کار و کاهش هزینه های جبرانی شوند.

هدف مقاله حاضر بررسی مدیریت ایمنی اماکن ورزشی در رویدادهای ورزشی در مدارس استان زنجان در سال ۱۴۰۱ می باشد این مقاله از نظر هدف جز پژوهش های کاربردی و بر حسب روش های پردازش داده ها توصیفی - همبستگی به شمار می رود که گردآوری داده های آن به روش کتابخانه ای بررسی اسناد مدارک و روش میدانی استفاده از پرسشنامه می باشد. که جامعه آماری هنرستان های تربیت بدنی آموزش و پرورش استان زنجان؛ که تعداد آنها ۷۵۰ دانش آموز دختر و پسر است. جامعه مورد مطالعه در این پژوهش دختران هستند که تعداد آنها ۳۴۰ نفر می باشد. جهت تعیین نمونه بر اساس نمونه گیری طبقه بندی ساده و با استفاده از جدول مورگان ۱۸۱ نفر به عنوان نمونه (دختر) انتخاب شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از طریق آزمون رتبه ای فریدمن و ضریب همبستگی با استفاده از نرم افزار spss نسخه ۱۸ استفاده شد. یافته ها: پایایی داده ها بر اساس آلفای کرونباخ ۰۹۱۲ گزارش شد. نرمال بودن داده ها با آزمون کولموگروف اسمیرنوف تایید گردید. آزمون فریدمن در سطح ۰/۰۱ معنادار شد (۰/۰۱>P). بعد مدیریت بیشترین رتبه ۱، بهداشت با رتبه ۲ الزامات حقوقی و اخلاقی با رتبه ۳ طراحی با رتبه ۴ به ترتیب دارای بیشترین میانگین رتبه ای اثر گذار در ایمنی اماکن ورزشی را نشان داد. نتیجه گیری برای اینکه بتوانیم قهرمانان بزرگی داشته باشیم باید در این امر به طراحی، بهداشت، الزامات اخلاقی و حقوقی و مدیریت صحیح توجه ویژه نماییم. با ایجاد موقعیت میزبانی در بالا بردن فرهنگ سالم رقابت و مهمان پذیری و امکانات و محتوای اتفاقات بعدی آن قدم مثبتی ایجاد کرد.

مقدمه : فعالیت ورزشی می تواند عملکرد مغز را تقویت و از آن محافظت می کند. با وجود این یکی از علل اصلی عدم انجام فعالیت ورزشی  به مقدار توصیه شده، کمبود زمان است. هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر تمرین تناوبی سرعتی برمقادیر عامل رشد عصبی و یادگیری و حافظه فضایی موشهای صحرایی بالغ بود. روش پژوهش : برای انجام کار 16 سر رت نر بالغ به دو گروه مساوی تقسیم شدند (کنترل و تمرین تناوبی 9 تکرار 10 - سرعتی). پروتکل تمرین تناوبی سرعتی شامل 8 هفته دویدن روی تردمیل بود (سه جلسه در هفته، 4 ثانیه ای با 1 دقیقه استراحت بین تکرارها). در انتهای هفته هشتم، عملکرد شناختی رتها با استفاده از آزمون شاتل بررسی شد. در پایان، رتها بیهوش و هیپوکمپ برداشته شده و مقادیر عامل رشد عصبی سنجیده شد.  یافته ها: یافته ها نشان داد سطوح عامل رشد عصبی هیپوکامپ در گروه تمرین تناوبی سرعتی نسبت به گروه کنترل به طور معناداری بالاتر بود ( 0/001=p).همچنین در گروه تمرین ورزشی عملکرد رتها در آزمون ماز Yو شاتل باکس بهتر از گروه کنترل بود، اما میزان تفاوت از نظر آماری معنادار نبود(0/05<p). نتیجه گیری : براساس یافته های پژوهش حاضر، به نظر می رسد تمرینات تناوبی سرعتی (با تکرارهای 10 ثانیه ای) می تواند موجب افزایش سطح عامل رشد عصبی هیپوکمپ شود، اگرچه برای بهبود دانش ما در مورد تأثیر آن برعملکرد شناختی به تحقیقات بیشتری نیاز است.

پژوهش حاضر باهدف طراحی مدل تأثیر نام تجاری در ورزش بر فاکتورهای رفتاری ورزشکاران جوان لیگ های برتر اجرا گردید. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف کاربردی، روش تحقیق، آمیخته از نوع اکتشافی متوالی و شیوه گردآوری پیمایشی بود. جامعه آماری در بخش کیفی را متخصصان صاحب نظر در حوزه بازاریابی ورزشی، روان شناسی ورزشی، جامعه شناسی ورزشی و مدیریت ورزشی بود. نمونه گیری در بخش کیفی به صورت هدفمند و مصاحبه با خبرگان تا زمان اشباع اطلاعاتی ادامه پیدا کرد و 16 مصاحبه با 16 نفر از خبرگان انجام گرفت و جامعه آماری تحقیق در بخش کمی شامل کلیه ورزشکاران جوان لیگ های برتر رشته های ورزشی منتخب (فوتبال (288 بازیکن)، والیبال (168 بازیکن)، کشتی آزاد (71 بازیکن)) حاضر در لیگ های برتر بود. با توجه به سختی دسترسی به بازیکنان جوان حرفه ای، توزیع پرسشنامه و تحلیل آن تا رسیدن به کفایت نمونه گیری ادامه یافت. ابزار گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر مصاحبه نیمه ساختاریافته و پرسشنامه محقق ساخته بود. به منظور تجزیه وتحلیل داده های پژوهش حاضر از کدگذاری در بخش کیفی و از روش معادلات ساختاری در بخش کمی استفاده گردید. در بخش کیفی پژوهش 25 مفهوم و سه مقوله اصلی در قالب دو کد محوری استخراج شد. در بخش کمی نیز مشخص گردید که نام تجاری در ورزش بر فاکتورهای رفتاری ورزشکاران جوان حرفه ای تأثیرگذار است (ضریب مسیر: 444/0 و مقدار تی: 152/5)؛ بنابراین، استفاده از نام تجاری مناسب، منجر به بهبود عملکردهای رفتاری ورزشکاران جوان لیگ های برتر می شود.

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش مؤلفه های همدلی بر سازگاری و مهارت های اجتماعی کودکان پیش دبستانی شهر سنندج انجام گرفت. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت روش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه هدف کودکان پیش دبستانی شهر سنندج است که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، 10 نفر در گروه کنترل و 10 نفر در گروه آزمایش قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها از دو پرسشنامه مهارت های اجتماعی الیوت و گرشام (1990)، پرسشنامه سازگاری اجتماعی دانشگاه کالیفرنیا (1987) و بسته آموزشی مهارت همدلی(وزیری، لطفی کاشانی 1390) که بسته آموزشی مهارت های همدلی دارای پنج فرایند دانش افزایی، کاربستن، ارزشیابی، تحلیل و ترکیب است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین، انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (آزمون نرمال بودن داده ها، شیب همگونی رگرسیون، آزمون لوین، آزمون تحلیل کواریانس، آزمون آنکووا) استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان داد که آموزش مؤلفه های همدلی بر سازگاری اجتماعی کودکان و مؤلفه های آن(قالب های اجتماعی، مهارت های اجتماعی، علایق ضداجتماعی، روابط مدرسه ای و روابط اجتماعی) تاثیر دارد و آموزش مؤلفه های همدلی بر مهارت های اجتماعی کودکان و مؤلفه های آن (مهارت اجتماعی و مشکلات رفتاری) تاثیر دارد.

مقدمه و هدف: تمرینات ورزشی به عنوان یک راه کار عملی نقش مهمی در افزایش آدروپین و بهبود مقاومت به انسولین و پیشگیری از عوارض اضافه وزن دارند، هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرینات هوازی با شدت متوسط و تمرین تناوبی شدید بر سطوح سرمی آدروپین و ارتباط آن با مقاومت به انسولین در مردان دارای اضافه وزن بود.مواد و روش ها: 24 مرد جوان با میانگین سن 3.14±28.4 سال، وزن 4.89±77.11 کیلوگرم و شاخص توده بدن 0.37±27.76 کیلوگرم مترمربع داوطلبانه در تحقیق حاضر شرکت کرده و به طور تصادفی در گروه تمرین هوازی (n=8)، تمرین تناوبی شدید (n=8) و کنترل (n=8) قرار داده شدند. تمرین تناوبی شدید (با شدت 100-90 حداکثر ضربان قلب) و تمرین هوازی (با شدت 75-50 درصد حداکثر ضربان قلب) به مدت 6 هفته و هر هفته 3 جلسه متناوب و هر جلسه 45 تا 65 دقیقه انجام شد. قبل و بعد از مداخلات نمونه خونی برای اندازه گیری سطوح آدروپین، گلوکز و انسواین در وضعیت 12 ساعت ناشتایی جمع آوری شد.یافته ها: نتایج نشان داد که 6 هفته تمرین هوازی با شدت متوسط و نیز 6 هفته تمرین تناوبی شدید منجر به افزایش معنادار آدروپین و نیز کاهش معنادار انسولین، گلوکز و مقاومت به انسولین مردان دارای اضافه وزن شدند (0.05>P). همچنین بین تغییرات آدروپین با گلوکز و مقاومت به انسولین ارتباط منفی معنادار وجود داشت (0.05>P). بین سطوح سرمی آدروپین با انسولین خون ارتباط معنادار وجود نداشت (0.05<P).بحث و نتیجه گیری: چنین نتیجه گیری می شود که هم تمرین هوازی با شدت متوسط و هم تمرین تناوبی شدید با کاهش مقاومت به انسولین در مردان دارای اضافه وزن منجر به پیشگیری از بیماری های دیابت و قلبی عروقی می شود. به نظر می رسد در این تغییرات ناشی از تمرین، آدروپین ایفای نقش می کند.

استرس اکسیداتیو با انواع مختلفی از بیماری های التهابی و متابولیک از جمله چاقی ارتباط دارد. هدف این مطالعه برسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی و ژل رویال بر فشار اکسایشی و آنزیم های بافت کبدی موش های چاق بود. در این مطالعه تجربی، 45 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (میانگین وزن 37/9±5/187) در پنج گروه رژیم غذایی نرمال (ND)، رژیم غذایی پرچرب (HFD)، رژیم غذایی پرچرب-تمرین (HFDT)، رژیم غذایی پرچرب-ژل رویال (HFDRJ) و رژیم غذایی پرچرب-تمرین-ژل رویال (HFDTRJ) قرار گرفتند. گروه های مکمل، طی دوره مداخله روزانه 100 میلی گرم ژل رویال (به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) رقیق شده در آب مقطر را به صورت خوراکی دریافت کردند. برنامه تمرین هوازی شامل دویدن روی تردمیل با شدت 60-50 درصد اکسیژن مصرفی (VO2max)، پنج روز هفته به مدت هشت هفته اجرا شد. داده ها به روش تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری P<0.05 تجزیه و تحلیل شد. افزایش معنی دار در میزان MDA و کاهش معنی دار میزان SOD، GPX و CAT در گروه HFD نسبت به گروه ND مشاهده شد(001/0=P). همچنین کاهش معنی داری در مقادیر MDA افزایش معنی-دار میزان SOD، GPX و CAT در گروه های HFDT، HFDRJ و HFDTRJ نسبت به گروه HFD؛ و گروه HFDTRJ نسبت به گروه های HFDT، HFDRJ مشاهده شد (001/0=P). به نظر می رسد مداخله تمرین هوازی و ژل رویال می تواند به کاهش فشار اکسایشی و بهبود آنزیم های کبدی طی چاقی کمک کند.

برای افزایش دانش در زمینه نقش فعالیت بدنی منظم بر ساختار و عمکلرد مغز در مالتیپل اسکلروزیس، این مطالعه به بررسی اثر 6 ماه تمرین در منزل بر پاتولوژی و غلظت متابولیت های تالاموس با استفاده از تصویربرداری تشدید مغناطیسی، دیفیوژن و اسپکتروسکوپی می پرداخت. در این مطالعه 56 فرد مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس(39 زن و 13 مرد، سن: 59/9±33/37 سال) بطور تصادفی در دو گروه تمرین در منزل و کنترل تقسیم شدند. مداخله شامل تمرین هوازی(سه جلسه در هفته، 50 تا 75 درصد ضربان قلب ذخیره) و مقاومتی(دو جلسه در هفته، شاخص درک فشار 5 تا 8) بود. حجم مغز و تالاموس با استفاده از تصویربرداری تشدید مغناطیسی، متابولیت های ناحیه تالاموس با استفاده از اسپکتروسکوپی و تغییرات ریزساختاری تالاموس با استفاده از تکنیک دیفیوژن پیش و پس از مداخله، ارزیابی شد. نتایج نشان داد که تمرین در منزل اثر معناداری بر حجم مغز، تالاموس و پارامترهای دیفیوژن شامل ناهمسانگردی کسری، متوسط نفوذ، نفوذ محوری و نفوذ شعاعی ندارد(05/0p>). آنالیز متابولیت های تالاموس نشان داد که تمرین در منزل منجر به افزایش معنادار نسبت مجموع N-acetylaspartate و N-acetylaspartylglutamate به کراتین(007/0=p) و کاهش معنادار نسبت کولین و اینوزیتل به کراتین شد (بترتیب 022/0=p و 002/0=p). در مجموع نتایج، شواهدی از اثر سودمند فعالیت بدنی منظم بر متابولیت های ناحیه تالاموس مرتبط با زوال میلین و عملکرد آکسون ها در مغز افراد مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس را بوسیله تصویربرداری اسپکتروسکوپی نشان داد. با این وجود، تمرین در منزل با بهبود پارامترهای دیفیوژن بعنوان نشانگرهای تغییر ریز ساختارهای تالاموس، همراه نبود که نشان دهنده نیاز به مداخله طولانی مدت تر است.

کووید-19 موجب مشکلات روان شناختی در ورزشکاران شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی میزان شیوع اضطراب کرونا و نقش ذهن آگاهی ورزشی و استحکام روانی در پیش بینی آن در ورزشکاران رشته بدنسازی بود. روش پژوهش توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کل ورزشکاران رشته بدنسازی در ملایر تشکیل دادند که از میان آنان 267 ورزشکار به صورت در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس اضطراب بیماری کرونا، ذهن آگاهی ورزشی و استحکام روانی استفاده شد. برای تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری با روش گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد که 82/40 درصد ورزشکاران رشته بدنسازی دارای اضطراب متوسط تا شدید نسبت به بیماری کرونا بودند. نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که ذهن آگاهی ورزشی (بازیابی تمرکز) و استحکام روانی (کنترل و چالش) در پیش بینی اضطراب کرونا نقش معنادار داشتند. با توجه به نتایج، روانشناسان ورزشی باید به مشکلات روان شناختی به ویژه اضطراب کرونا در ورزشکاران بدنسازی در شرایط شیوع کووید-19 توجه داشته باشند تا بتوانند برنامه ریزی لازم را برای تمرینات روان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی ورزشی و استحکام روانی برای کاهش اضطراب کرونا ارائه دهند.

پای پرونیت و سوپینیت به عنوان ناهنجاری های رایج پا با تغییر بیومکانیک راه رفتن می تواند باعث آسیب دیدگی در اندام تحتانی شود. هدف از این پژوهش بررسی طیف فرکانس عضلات منتخب اندام تحتانی در سطح زمین در مقایسه با چمن مصنوعی در افراد دارای ناهنجاری پا طی راه رفتن است. در این مطالعه نیمه تجربی 10 نفر مرد دارای پای پرونیت، 10 نفر پای سوپینیت و 10 نفر سالم با دامنه سنی 25-20 سال شرکت نمودند. برای ثبت طیف فرکانس عضلات منتخب از یک دستگاه الکترومایوگرافی بایومتریکس استفاده شد. از نرم افزار بایومتریکس دیتا لایت برای استخراج فرکانس عضلات منتخب طی 3 فاز راه رفتن (استفاده شد. نتایج نشان داد که فرکانس فعالیت عضله راست رانی و عضله سرینی میانی طی فاز پاسخ بارگیری راه رفتن در سطح چمن در مقایسه با سطح زمین افزایش یافته است. فعالیت در عضله دوقلو و پهن خارجی در گروه سالم نسبت به گروه پرونیت و سوپینیت بیش تر است. نتایج حاصل از تحقیق حاضر نشان می دهد که استفاده از چمن مصنوعی برای افراد با ناهنجاری پا با توجه با افزایش فعالیت راست رانی و سرینی میانی طی فاز پاسخ بارگیری می تواند مفید باشد.

هدف: هدف از پژوهش حاضر مقایسه 12 هفته تمرین تناوبی خیلی شدید و تداومی بر مقادیر پروتئین سیرتوئین3 (SIRT3) و فعالیت آنزیم سوپراکسیددیسموتاز عضله دوقولوی رتهای ماده سالمند بود. روش ها: 15 سر رت ماده نژاد ویستار (سن 18 ماه، وزن 17.34± 281 گرم) انتخاب و در سه گروه تمرین تناوبی خیلی شدید (HIIT)، تمرین تداومی (CT) و کنترل طبقه بندی شدند. پس از ارزیابی حداکثر اکسیژن مصرفی رتها، تمرینهای تناوبی خیلی شدید و تداومی به شکل پیشرونده و به ترتیب با شدت 85-90 % و 65-70% VO2max به گونه ای طراحی شدند که زمان HIIT تقریبا نصف زمان CT بود. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، رت ها قربانی شدند و عضله دوقولوی آنها برای تجزیه و تحلیل های آزمایشگاهی ذخیره شد. یافته ها: پژوهش حاضر تفاوت معناداری را در مقادیر SIRT3 بین گروه های HIIT و کنترل و CT و کنترل (کنترل

شهرت مثبت تیم های ورزشی مهمترین دارایی نامشهودی است که تا حدودی موفقیت آنان را تعیین می کند. به همین جهت هدف پژوهش حاضر شناسایی تأثیر ابعاد شهرت تیم ورزشی بر هویت تیمی و قصد حضور تماشاگران فوتبال بود. روش پژوهش حاضر توصیفی – همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را اعضای کانال تلگرامی تیم پرسپولیس (1337926) تشکیل می دادند که تعداد 525 نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه استفاده شد که روایی صوری و محتوایی آن به وسیله متخصصان و همسانی درونی آنها از طریق آلفای کرونباخ تأیید و برای آزمون فرضیات از مدل معادلات ساختاری استفاده گردید. یافته ها نشان داد، عملکرد تیم (82/0)، مسئولیت اجتماعی تیم (76/0)، جهت گیری تماشاگر (70/0)، سنت تیم (44/0)، کیفیت مدیریت (37/0) و ثبات مالی (26/0) به ترتیب بیشترین تأثیر را بر هویت تیمی تماشاگران و هویت تیمی با ضریب رگرسیون برابر با 80/0 بر قصد حضور تأثیر داشتند. بنابراین تیم های ورزشی می توانند با توجه و تمرکز بر ابعاد شهرت تیم های ورزشی با تدوین و طراحی برنامه ها و استراتژی های لازم نه تنها موجبات رسیدن به شهرت بلکه ایجاد هویت تیمی و در نهایت افزایش قصد حضور تماشاگران را فراهم آورند.

هدف از این پژوهش بررسی عوامل محیطی بیرونی مؤثر بر توسعه ورزش قهرمانی زنان استان گیلان بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی- پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان فعال در حوزه ورزش قهرمانی (ورزشکاران، مربیان، داوران و کارشناسان) بودند که نمونه آماری به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شدند (351 نفر). روایی پرسشنامه محقق ساخته توسط 10 نفر از صاحب نظران مدیریت ورزشی، همچنین پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (83/0) و پایایی ترکیبی آن تایید شد. تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی برازش مدل با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار های اس پی اس اس25 و پی ال اس3 انجام شد. نتایج نشان داد که عوامل محیط بیرونی شامل عوامل اجتماعی و فرهنگی، اقتصادی ، سیاسی و بوم شناختی به طور مستقیم اثر مثبت و معنی داری بر توسعه ورزش قهرمانی بانوان داشت و حدود 81 درصد متغیر توسعه ورزش قهرمانی زنان را تبیین می کردند. ضمنا عوامل اجتماعی- فرهنگی، بیش ترین تاثیر بر توسعه ورزش قهرمانی زنان استان گیلان داشتند و فضا و امکانات، کسب موفقیت و در نهایت توان رقابتی ورزشکاران دارای بیش ترین اهمیت و اولویت در توسعه بودند. براساس این یافته ها می توان نتیجه گیری کرد که مسئولین و دست اندکاران حوزه ورزش، برای رشد و توسعه ورزش قهرمانی زنان می بایست توجه ویژه ای به عوامل اجتماعی- فرهنگی ورزش قهرمانی زنان داشته باشند.

هدف از این پژوهش بررسی تأثیرکانون توجه درونی و بیرونی بر طرح ریزی حرکتی پیش بینانه افراد مبتلا به MS بود. 30 بیمار مبتلا به MS )میانگین سنی 43/2 ±34 و EDSS 4-6 ) از انجمن ام اس تهران در این پژوهش شرکت داشتند. از تکلیف انتقال استوانه جهت طرح ریزی حرکتی پیش بینانه استفاده شد. شرکت کنندگان تحت سه شرایط کانون توجه درونی، بیرونی و بدون کانون توجه به صورت تک دستی و دوستی یکسان و متفاوت قرار گرفتند. اعمال مداخله در کانون توجه درونی متمرکز کردن حواس بر شست دست و در توجه بیرونی به استوانه چوبی ابزار بود. نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه های مکرر نشان داد کانون توجه بیرونی در تکلیف دو دستی متفاوت، موجب افزایش حالت راحت پایانی نسبت به وضعیت کانون توجه درونی (001/0=P) و وضعیت بدون مداخله کانون توجه (006/0=P) شد. با این حال، در تکالیف یک دستی و دو دستی یکسان، تفاوت معنی داری بین وضعیتهای مختلف کانون توجه وجود نداشت (05/0P≥). همچنین، نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین نمره آزمون استروپ و کارکردهای اجرایی با طرح ریزی پیش بینانه در تکالیف دو دستی و دو دستی متفاوت در تمام شرایط کانون توجهی ارتباط منفی معنی داری، وجود دارد و همچنین بین نمرات آزمون فراخنای اعداد با طرح ریزی پیش بینانه در تکالیف دو دستی و دو دستی متفاوت در تمام شرایط کانون توجهی ارتباط مثبت معنی داری، وجود دارد.

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر ویژگی های استادیوم بر تجربه خدمت تماشاگران در استادیوم فوتبال آزادی بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری اطلاعات تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است که به صورت پیمایشی به اجرا در آمد. جامعه آماری پژوهش شامل تماشاگران حاضر در استادیوم آزادی بود. که به صورت دسترس انتخاب شده و در نهایت، تعداد 165 پرسشنامه قابل تحلیل به مرحله تجزیه و تحلیل پژوهش راه یافتند. برای جمع آوری داده های میدانی در این تحقیق از پرسشنامه به عنوان ابزار تحقیق استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد راحتی صندلی ها، زیبایی استادیوم، تمیزی استادیوم و طراحی استادیوم بر تجربه خدمت تماشاگران تأثیر مثبت و معنی داری دارند. اما تأثیر پارکینگ استادیوم، دسترسی استادیوم و خدمات غذایی استادیوم بر تجربه خدمت تماشاگران معنی دار نشد. تحقیق حاضر در راستای کمک به درک بیشتر در این زمینه انجام شد ونتایج آن نشان داد که از میان ویژگی های استادیوم، 4 عامل راحتی صندلی ها، طراحی استادیوم، تمیزی استادیوم و زیبایی استادیوم تأثیر قابل توجهی بر تجربه خدمت تماشاگران لیگ برتر فوتبال ایران دارند. از این رو، مدیران فوتبال ایران و مدیران استادیوم می توانند با در نظر گرفتن این نتایج و نیز نتایج سایر تحقیقاتی که در این زمینه به آن اشاره شد، به ارتقای تجربه خدمت تماشاگران در لیگ برتر فوتبال ایران اقدام نموده و از مزایای آن بهره مند گردند.

پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر توسعه تربیت بدنی و ورزش دانش آموزی در استان های کشور بود که به صورت مطالعه موردی در این پژوهش استان خراسان رضوی در نظر گرفته شده بود. این پژوهش به لحاظ هدف از نوع پژوهش های کاربردی و به لحاظ ماهیت از نوع پژوهش های اکتشافی می باشد که به همین دلیل از روش سیستماتیک نظریه داده بنیاد و رویکرد گلیزری استفاده شد. از بین جامعه آماری پژوهش 12 نفر به صورت هدفمند به عنوان نمونه در بخش مصاحبه در نظر گرفته شدند؛ همچنین، محققان از مطالعات کتابخانه ای به عنوان منبع تکمیلی ابزار مصاحبه استفاده کردند. ده عامل موثر در توسعه ورزش در مدارس شامل عوامل مرتبط با نیروی انسانی، پیاده سازی ورزش همگانی و قهرمانی در مدارس، اقتصادی مالی، امکانات و زیرساخت های ورزشی، مدیریتی، آموزش پژوهش، فرهنگی اجتماعی، قوانین و مقررات، تبلیغات و رسانه و تکنولوژی و فناوری اطلاعات به عنوان عوامل مؤثر در توسعه ورزش دانش آموزی استان خراسان رضوی شناسایی شدند. برمبنای نتایج برای توسعه و ترویج تربیت بدنی و ورزش در مدارس باید به تعلیم و تربیت معلمان تربیت بدنی و ورزش در دانشگاه ها، برگزاری دوره های دانش افزایی برای معلمان ورزش، فراهم کردن زیرساخت های ورزشی در مدارس با همکاری خیرین و نهادهای مرتبط، برگزاری مستمر اردوها و رویدادهای ورزشی، ایجاد پایگاه های استعدادیابی در مدارس، برگزاری همایش ها و کنفرانس های علمی با محوریت ورزشی دانش آموزی، تهیه محتوای ورزشی به روز و کاربردی برای دانش آموزان، استفاده از نرم افزارهای آموزشی و استعدایابی ورزشی در مدارس و نظارت دائم از فعالیت های معلمان ورزش توجه کرد.