شمشیربازی

این پژوهش به منظور بررسی سینماتیک حرکت حمله در دو گروه شمشیربازان ماهر و مبتدی انجام شد. 8 شمشیرباز راست دست (اسلحه فلوره)، از تیم شمشیربازی مردان دانشگاه صنعتی شریف (گرو مبتدی ، میانگین سن 3/1 ± 5/21 سال) و تیم ملی شمشیربازی مردان جمهوری اسلامی ایران (گروه ماهر، میانگین سن 5/2 ± 24 سال) انتخاب و در دو روز مختلف، پس از نصب مارکر بر روی مفاصل بدن، حرکت حمله را در مقابل 3 دوربین سرعت بالای کینمتریک انجام دادند. نتایج تحقیق نشان داد که گروه ماهر در مقایسه با گروه مبتدی، از میانگین طول حمله بلندتری (17/0 ± 17/1 متر در مقایسه با 1/0± 02/1 متر) برخوردارند. در بررسی عوامل مؤثر در این باره مشاهده شد که در وضعیت آماده باش، گروه ماهر بالاتنه خود را (04/0 ± 117/0 متر) نسبت به گروه مبتدی (30/0 ± 051/0 متر) بیشتر بر روی پای جلویی متمایل می کنند. همچنین بررسی تغییرات زوایای مفصلی نشان داد که فلکشن ابتدایی زانو در گروه ماهر (با میانگین 12± 20 درجه) کمتر از گروه مبتدی (با میانگین 15± 38 درجه) ، ولی اکستنشن آن در فاز میانی حرکت (با میانگین 9 ± 51 درجه) بمراتب بیشتر از گروه مبتدی (با میانگین 8± 18 درجه) است. در بررسی تغییرات زاویه ای مفصل ران در دو گروه تفاوت های مشاهده شده بجز برای وضعیت نهایی حمله اندک بود. بر خلاف نظریه رایج که گویای مقدم بودن حرکت دست مسلح و در نتیجه شمشیر بر حرکت پاست، مشاهده شد که دست و زانو در گروه ماهر به تقریب به طور همزمان به حرکت در می آیند. نتایج حاصله، علاوه بر اهمیت توجه به الگوی دقیق حرکتی مفاصل اندام تحتانی، ضرورت تقویت عضلات کوادریسپس و همسترینگ را برای دستیابی به طول حمله بلندتر مورد تاکید قرار می دهد

هدف از تحقیق حاضر، بررسی ویژگی های آنتروپومتریک و برخی فاکتورهای آمادگی جسمانی مردان نخبه اپه، فلوره و سابر تیم ملی شمشیربازی ایران بود. جامعه آماری 30 شمشیرباز عضو تیم ملی با دامنه سنی 67/3 ± 2/22 سال در سه اسلحه (اپه 10 نفر، فلوره 10 نفر و سابر10 نفر) بودند. از ویژگی های آنتروپومتریکی قد نشسته، طول دست ها، شاخص توده بدن و درصد چربی بدن و از فاکتورهای آمادگی جسمانی توان هوازی، توان بی هوازی، نیروی عضلانی، سرعت، چابکی، انعطاف پذیری و زمان واکنش مورد سنجش قرار گرفت. تست ها در مرکز سنجش کمیته ملی المپیک انجام گرفت. برای تجزیه وتحلیل آماری داده ها از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه (ANOVA) استفاده شد. نتایج نشان داد بین ویژگی های آنتروپومتریکی شمشیربازان سه اسلحه مرد نخبه ایران تفاوت معناداری وجود ندارد، اما از نظر فاکتورهای آمادگی جسمانی شمشیربازان فلوره از نیروی عضلانی (پا) و سرعت (40 یارد) بالاتر و شمشیربازان اسلحه سابر از انعطاف پذیری (ران) بهتری نسبت به دو اسلحه دیگر برخوردارند.

فراپایداری ناحیه نسبتاً پایداری است که در آن اجزای سیستم در عین حال که شخصیت جداگانه و انعطاف پذیر خود را حفظ کرده اند، می توانند به منظور دستیابی به اهداف عملکردی حرکت به صورت ترکیبی نیز عمل کنند. شرکت کنندگان در سه گروه مهارتی (10=n)، مرحله هماهنگی، مرحله کنترل هماهنگی و مرحله کنترل بهینه قرار گرفتند و افراد هر گروه به صورت دوبه دو با یکدیگر به مبارزه پرداختند. نتایج تحلیل خوشه ای و روش چگالی تجربی حاکی از ظهور یک ناحیه فراپایداری در گروه کنترل هماهنگی (در فاصله 2.270372، 1.689276)، دو ناحیه فراپایداری در گروه کنترل بهینه (در فواصل 1.00113699، 0.9824658 و 2.333738، 1.843131) و عدم ظهور فراپایداری در گروه هماهنگی بود. همچنین با استفاده از آزمون دوجمله ای نشان داده شد که نسبت استفاده از حالت های عمل در نواحی فراپایدار در دو گروه کنترل هماهنگی و کنترل بهینه تفاوت معنا داری ندارد ( 4888/0P=)، ولی وسعت ناحیه فراپایدار در گروه کنترل هماهنگی به صورت معنا داری بیشتر بود. یافته های این تحقیق نشان می دهد که سیستم حرکتی شمشیربازان بسته به سطح مهارت آنها فراپایدار بوده و وسعت نواحی فراپایدار در هر سطح متفاوت است. مربیان ورزشی می توانند در طراحی یادگیری و سازماندهی تمرین برای ظهور عملکردی ترین پاسخ های حرکتی فرد را به نواحی فراپایدار هدایت کنند.

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه متغیر های منتخب کینماتیکی شمشیربازان نخبه مرد ایرانی و اسپانیایی در اجرای تکنیک لانج بود. بدین منظور، 12 ملی پوش ایرانی و 13 ملی پوش اسپانیایی در این پژوهش شرکت نمودند. برای اندازه گیری متغیرهای کینماتیکی، از سیستم آنالیز حرکت شش دوربین با فرکانس 500 هرتز استفاده شد و جهت بررسی متغیرهای کینتیکی، دو صفحه نیروی کیستلر با فرکانس 1000 هرتز مورداستفاده قرار گرفت. متغیرهای زمانی، خطی و زاویه ای تکنیک لانج نیز برای تحلیل، بررسی گردید. نتایج نشان می دهد که شمشیربازان ایرانی در متغیرهای زمان فاز شتاب، جابه جایی خطی مرکز جرم در فاز شتاب، سرعت خطی مرکز جرم در فاز شتاب و طول لانج دارای مقادیر کمتری نسبت به شمشیربازان اسپانیایی هستند. همچنین تمامی پارامترهای زاویه ای شمشیربازان ایرانی به جز زاویه مفصل آرنج در لحظه به حداکثر رسیدن سرعت باز شدن بازو به طور معناداری کمتر از شمشیربازان اسپانیایی می باشد ( 01/0P<)؛ این در حالی است که شمشیربازان ایرانی در متغیرهای زمان فاز پرواز، زمان به حداکثر رسیدن سرعت اکستنشن بازو و حداکثر سرعت شمشیر، به شکل معناداری دارای مقادیر بیشتری نسبت به شمشیربازان اسپانیایی هستند. یافته های پژوهش حاضر، جنبه هایی از تفاوت تکنیکی میان شمشیربازان ایرانی و شمشیربازان اسپانیایی را از دیدگاه تحلیل کینماتیکی مهارت لانج به نمایش کشید که می تواند یکی از دلایل اختلاف سطح دو گروه و جایگاه دو کشور در رنکینگ جهانی باشد.

قدرت و توان ازجمله مهم ترین عناصر مؤثر در شمشیربازی هستند، اما درحال حاضر چگونگی اندازه گیری درست آن ها در شمشیربازی شناخته شده نیست؛ براین اساس، هدف این پژوهش مقایسه کینتیک پرش و تعیین ارتباط آن با عملکرد لانج شمشیربازان ملی پوش و باشگاهی فلوره بود. در این مطالعه، هشت شمشیرباز زن، شامل چهار نفر ملی پوش و چهار نفر باشگاهی در اسلحه فلوره شرکت کردند. توان مفصلی، انرژی مکانیکی و نیروی عکس العمل در لحظه پوش آف شمشیربازان با استفاده از صفحه نیرو و سرعت لانج با استفاده از انتگرال گیری از نمودار نیروی عکس العمل افقی زمین به دست آمدند. یافته های پژوهش نشان دادند که بین توان اسکات جامپ و دراپ جامپ با سرعت لانج ارتباطی معنادار وجود داشت و این متغیرها در شمشیربازان تیم ملی بیشتر از شمشیربازان باشگاهی بودند (P < 0.05). همچنین، اسکات جامپ در ارزیابی قدرت کانسنتریک و دراپ جامپ در ارزیابی قدرت انفجاری اندام تحتانی شمشیربازان نسبت به سایر آزمون ها مؤثرتر عمل کردند. با توجه به اهمیت این متغیرها در شمشیربازی می توان از آن ها به عنوان آزمونی مناسب برای ارزیابی شمشیرباز استفاده کرد.

هدف تحقیق ارتباط متغیرهای کینتیکی و کینماتیکی تکنیک لانج با قدرت، توان انفجاری و دامنه حرکتی مفاصل اندام تحتانی در شمشیربازان نخبه فلوره بود. از 8 شمشیرباز نخبه، متغیرهای کینتیکی عملکرد شمشیربازان با استفاده از صفحه نیرو و متغیرهای کینماتیکی با استفاده از سیستم دوربینی مورد اندازه گیری قرار گرفتند. برای اندازه گیری قدرت کانسنتریک و توان انفجاری عضلات اندام تحتانی شمشیربازان، به ترتیب از آزمون اسکات جامپ و دراپ جامپ استفاده شد. از میانگین و انحراف استانداردبرای توصیف اطلاعات و از آمار استنباطی ضریب همبستگی در سطح معناداری 0.05 به منظور ارتباط سنجی استفاده شد. یافته های تحقیق نشان دادند بین سرعت شمشیربازی با توان و انرژی مکانیکی اسکات جامپ و ارتفاع دراپ جامپ با سرعت تکنیک لانج و همچنین بین دامنه حرکتی مچ پا با حداکثر نیرو و ایمپالس افقی ارتباط مستقیم و معناداری (P<0.05) وجود دارد. با توجه به نتایج به نظر می رسد مربیان باید علاوه بر تأکید بر تمرین های رایج، روی قدرت و توان انفجاری عضلات مفصل مچ پا نیز تمرکز داشته باشند.

  مقدمه: امروزه بحث تأثیر مهارت های روانی در اجرای مهارت های ورزشی اهمیت زیادی پیدا کرده است. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی و مقایسه آمادگی روانی شمشیربازان مرد تیم ملی ایران با شمشیربازان مرد نخبه جهان بود. روش پژوهش: روش تحقیق حاضر تجربی است. شمشیربازان تیم های ملی ایران و کشورهای مجارستان، آمریکا، روسیه، فرانسه و اوکراین جامعه آماری تحقیق را تشکیل دادند. نمونه های تحقیق 58 تن از شمشیربازان کشورهای منتخب بودند. به منظور سنجش مهارت های ذهنی شمشیربازان، از نسخه اصلی پرسشنامه اومست-۳ و به منظور مقایسه مهارت های ذهنی ورزشکاران کشورهای مختلف آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری و آزمون تعقیبی بنفرونی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تمامی شمشیربازان مرد نخبه در مهارت های روانی پایه شامل اعتمادبه نفس، هدف گزینی و تعهد بیشترین نمرات را کسب کردند و کمترین نمرات به دست آمده مربوط به مهارت های بازیافت تمرکز، تمرکز و واکنش به استرس بود. همچنین بیشترین و کمترین امتیاز مهارت های روانی در این پژوهش به ترتیب مربوط به مهارت های روانی اعتمادبه نفس و بازیافت تمرکز بود. ورزشکاران روسی بیشترین امتیاز را در تمامی مهارت های روانی کسب کردند و شمشیربازان ایرانی کمترین امتیاز را در مهارت روانی واکنش به استرس به دست آوردند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج تحقیق شمشیربازان در دو گروه مهارت روانی شناختی و روان تنی نسبت به مهارت های پایه تبحر کمتری دارند. شمشیربازان قدرت کمتری نسبت به مهارت روانی تمرکز، بازیافت تمرکز و واکنش به استرس داشتند. شمشیربازان ایرانی و غیرایرانی در مهارت های روانی، واکنش به استرس و بازیابی تمرکز ضعف بیشتری داشتند.

این تحقیق برمبنای راهبردکیفی، از نقطه نظر مسیر اجرا، مبتنی بر روش پژوهش مطالعات راهبردی و از نقطه نظر هدف، کاربردی است. دراین تحقیق، راهبردهای بازاریابی در هفت بعد، محصول یا خدمت (Product)، قیمت (Price)، تبلیغات یا ترویج (Promotion)، مکان توزیع (Place)، افراد و نیروی انسانی (People)، فرآیند (Process) و محیط فیزیکی (Physical Environment) تدوین شده است. جامعه آماری تحقیق بصورت هدفمند و در قالب تشکیل شورای خبرگان شامل افراد صاحب نظر بود. ابزار جمع آوری اطلاعات در این تحقیق عبارتند از مطالعات اسنادی و کتابخانه ای، مصاحبه نیمه ساختارمند و پرسشنامه. جهت تشخیص نقاط قوت، ضعف ها، فرصت ها و تهدیدها از تحلیل محیط درونی و بیرونی استفاده شده است. براساس تحلیل SWOT در مجموع 19 راهبرد شامل 3 راهبرد در بعد محصول(کالا یا خدمات)، 3 راهبرد در بعد قیمت، 4 راهبرد در بعد تبلیغات، 2 راهبرد در بعد مکان، 2 راهبرد در بعد افراد و منابع انسانی، 3 راهبرد در بعد فرآیند ارائه کالا/خدمات، و 2 راهبرد برای بعد محیط فیزیکی تدوین شد. بازاریابی در یک سازمان ورزشی آن هم از نوع المپیکی به سبب ارزش هایی که بازی جوانمردانه و دوستی را ترویج میدهند، بیشتر به سوی جامعه تمایل دارد تا تجارت. به همین سبب نیازهای بازاریابی هر سازمان ورزشی ویژه و مختص به خود آن سازمان باید باشد و به همین سبب این پژوهش "بازاریابی راهبردی" را در مورد محیط سازمانی فدراسیون شمشیربازی، ذی نفعان این فدراسیون و ساختارهای موجود در محیط داخلی و بیرونی فدراسیون به کار گرفته است.