درخت حوزه‌های تخصصی

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر 12 هفته تمرین تناوبی شدید بر بیان ژن های DRP1, MFN2 و OPA1 در عضله قلبی رت های نر ویستار دیابتی نوع 2 بود. بدین منظور 20 سر رت 10 هفته ای (با میانگین وزن 20±220 گرم) به صورت تصادفی به 2 گروه 10 تایی کنترل دیابتی و دیابتی با تمرین تناوبی شدید تقسیم شدند. برنامه تمرینی به مدت 12 هفته و هفته ای 5 جلسه با مدت و سرعت مشخص اجرا شد. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، عضله بطن قلب حیوانات از بطن جهت آزمایش های ژنتیک جدا شد. نتایج پژوهش با استفاده از آزمون T مستقل (05/0P≤) تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد که تفاوت معناداری در بیان ژن MFN2 میان گروه های کنترل دیابتی و دیابتی تمرینی وجود نداشت (337/0=P)، اما 12 هفته تمرین به افزایش معنادار بیان ژن پروتئین های DRP1 (001/0=P) و OPA1 (001/0=P) در رت های دیابتی منجر شد. به طور کلی می توان گفت که تمرین ورزشی تناوبی شدید ممکن است بیان ژن های مربوط به پویایی میتوکندریایی را در بیماری دیابت به طور مثبتی تنظیم کند.

این پژوهش با هدف بررسی اثر شش هفته تمرین روی سطح شن بر متغیر های بیومکانیکی مرتبط با آسیب رباط صلیبی قدامی در دختران فوتسالیست نوجوان حین حرکت برش انجام شد. داده های 12 آزمودنی، قبل و متعاقب شش هفته تمرین روی سطح شن به هنگام برش های 45 و 90 درجه توسط صفحه نیروسنج و دوربین ثبت شد. مقایسه بین متغیر پژوهش در پیش آزمون و پس آزمون از طریق آزمون تحلیل واریانس دو عاملی انجام شد. زاویه ی فلکشن زانو در لحظه تماس اولیه در برش 45 در پس آزمون بیشتر از برش 90 درجه بود. گشتاور اداکتور خارجی زانو و سرعت حرکت در جهت قدامی خلفی بعد از تمرین روی سطح شن در برش های 45 و 90 درجه افزایش یافت. براین اساس، تمرینات روی سطح شن از طریق افزایش سرعت اجرا باعث بهبود عملکردشده و از سوی دیگر سبب افزایش بار روی مفصل زانو شده است که ضرورت ارایه راهکارهایی از قبیل ارایه تمرینات بهبود تکنیک در کنار این پروتکل تمرینی را نشان می دهد.

هدف این مقاله تدوین عوامل سوق دهنده، تسریع کننده و بازدارنده مشارکت دانش آموزان در فوق برنامه های تربیت بدنی مدارس بود. پژوهشگر برای این منظور به خبرگان و متخصصان حوزه فوق برنامه و ورزش دانش آموزی مراجعه نمود و از طریق مصاحبه عمیق به جمع آوری اطلاعات از آنها پرداخت. سپس داده های حاصل از مصاحبه ها، مقالات، مدارک و دستورالعمل های تربیت بدنی آموزش و پرورش، کتب و کلیپ های مرتبط را از طریق تکنیک مثلث سازی، جمع آوری کردند و سپس آنها را به روش تحلیل مضمون، کدگذاری و تجزیه و تحلیل کرد. نتیجه گروه بندی کدها، دو مؤلفه اصلی و هشت زیر مؤلفه بود که دانش آموزان جهت شرکت در فوق برنامه های تربیت بدنی در سطح ورودی با آن مواجه هستند. بر این اساس می توان عنوان کرد که عوامل سوق دهنده و بازدارنده که یکی از مؤلفه های اصلی است شامل؛ دانش آموزان و آموزش دهندگان به همراه محرک ها و بازدارنده ها است که نقش اصلی ایفا می کنند و نیاز به توجه ویژه ای دارند. همچنین تسریع کننده ها که مؤلفه اصلی دیگر است شامل منابع حمایتی و تشویقی، همکاری با ذینفعان، منابع مالی و بستر سیاسی هست که در سرعت بخشیدن به مشارکت ورزشی دانش آموزان جهت ورود به فوق برنامه های مدارس دخیل هستند. این پژوهش می تواند به عنوان ابزار تحلیلی مشارکت ورزشی دانش آموزان در فوق برنامه های مدارس ایران مبنای عمل قرار گیرد تا به گونه ای منطقی و اصولی به حل مشکلات این حوزه از ورزش دانش آموزی پرداخته شود.

پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه اثرات خودگفتاری اخباری و پرسشی بر ادراک تلاش، انگیزه و عملکرد توان بی هوازی انجام پذیرفت. بدین منظور 15 دانش آموز دختر در یک طرح درون گروهی شامل مراحل کنترل، خود گفتاری اخباری و خودگفتاری پرسشی مشارکت داشتند. به منظور سنجش توان بی هوازی، شرکت کنندگان پرش عمودی را در هر سه مرحله اجرا کردند و بعد از هر مرحله چک لیست خود گفتاری، فرم ادراک تلاش و فرم انگیزه را تکمیل نمودند. نتایج آزمون تحلیل واریانس اندازه های تکراری یک طرفه، برتری عملکرد توان بی هوازی و انگیزه را در مراحل خود گفتاری اخباری و پرسشی نسبت به مرحله کنترل نشان داد. به طور کلی این یافته ها از مزیت خودگفتاری اخباری و پرسشی در عملکرد ورزشی حمایت می کند که با مبانی نظری خودگفتاری مبنی بر سودمندی خودگفتاری بر عملکرد حرکتی و انگیزه همسو است.

این تحقیق با هدف بررسی تأثیرات یوگا و زالودرمانی در مدیریت درمان بیماران مبتلا به میگرن انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق، زنان مبتلا به میگرن شهر قزوین بودند. در این مطالعه نیمه تجربی تعداد 21 بیمار زن (سن 36/8±7/38 سال) مبتلا به میگرن به صورت تصادفی در سه گروه یوگا، زالودرمانی و کنترل به تعداد مساوی (7=n) قرار گرفتند. شدت سردرد توسط پرسشنامه (VAS) و مدت سردرد از طریق چک لیست در زمان های پیش آزمون، پس آزمون و دوره پیگیری توسط محقق صورت گرفت. بیماران در گروه یوگا به مدت 12 هفته تمرینات یوگا (60 جلسه، 5 روز در هفته، هر جلسه 60 دقیقه) را انجام دادند. در گروه زالودرمانی، هر هفته دو عدد زالو به مدت 12 هفته در منطقه پشت لاله گوش پسین استفاده شد. گروه کنترل، درمان دارویی معمول خود را دنبال می کردند. برای تحلیل آماری از آزمون های آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر و آنوا در سطح معناداری 05/0≥P استفاده شد. نتایج نشان داد 12 هفته تمرینات یوگا و زالودرمانی به صورت مستقل سبب کاهش معناداری در شدت و مدت در گروه های می شود (05/0≥P). همچنین بین سه گروه اختلاف معناداری در شدت درد (09/0=P) و مدت درد (12/0=P) مشاهده نشد. به نظر می رسد مداخلات بهبود بالینی چشمگیری را در هر سه گروه نشان داد. نتایج نشان داد که زالودرمانی و یوگادرمانی مزایایی برابر با درمان دارویی در کاهش شدت و مدت درد در زنان مبتلا به سردرد میگرنی دارد. بنابراین، تمرینات یوگا و زالودرمانی احتمالاً می توانند به عنوان درمان کمکی در بیماران میگرنی مؤثر باشند.

هدف از پژوهش حاضر طراحی الگوی دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در ورزش با تاکید بر حوزه سیاسی و ورزشی بود. روش پژوهش ترکیبی و از نوع طرح های آمیخته بود. جامعه آماری پژوهش 264  نفر بود که با تعداد نمونه تحقیق برابر بود. برای دستیابی به اهداف تحقیق از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه با روش دلفی در سه مرحله به تایید 21 نفر از متخصصین امور فرهنگی و ورزشی رسید. روایی سازه پرسشنامه نیز با تحلیل عاملی تاییدی به تایید رسید. برای دستیابی به  اهداف پژوهش از روش های آماری توصیفی و استنباطی از جمله معادلات ساختاری و با کمک نرم افزارهای SPSS  و PLS استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد در الگوی دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در ورزش با تاکید بر حوزه سیاسی و ورزشی عوامل توسعه روابط بین الملل، توسعه صلح و قدرت در سطح داخلی و بین المللی، سرمایه های انسانی، رویداد های ورزشی و تولیدات و محصولات وجود دارد و مدل به دست آمده از برازش مناسب برخوردار است.

مقدمه و هدف: این پژوهش با هدف مطالعه تأثیر رفتارهای والدین بر توسعه مهارت های زندگی و لذت از فعالیت بدنی فوتبالیست های نوجوان مدارس فوتبال شهر گنبد کاووس انجام شد. روش کار: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است و جامعه آماری آن شامل کلیه فوتبالیست های نوجوان 16 تا 18 ساله پسر مدارس فوتبال شهر گنبد کاووس در سال 1398 به تعداد تعداد 247 نفر بود. 151 فوتبالیست نوجوان به شیوه انتخاب تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه آماری پژوهش انتخاب شدند. جهت گرد آوری داده های پژوهش، از پرسش نامه های رفتارهای والدین ووئرس و همکاران (2014)، مهارت های زندگی کرونین و آلن (2017) و لذت از فعالیت بدنی مور و همکاران (2009) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد اثر رفتار هدایتی والدین بر کار گروهی، تعیین هدف، توسعه مهارت های اجتماعی و لذت از فعالیت بدنی فوتبالیست های نوجوان مدارس فوتبال مثبت و معنی داری است. همچنین اثر رفتار حمایتی والدین بر کار گروهی و تعیین هدف فوتبالیست های نوجوان مثبت بود. در نهایت نتایج نشان داد اثر رفتار حمایتی والدین بر توسعه مهارت های اجتماعی و لذت از فعالیت بدنی فوتبالیست های نوجوان معنی دار نمی باشد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش می توان چنین نتیجه گیری کرد که رفتارهای هدایتی و حمایتی والدین می تواند موجب توسعه مهارت های زندگی نوجوانان پسر شده و میزان لذت آن ها از انجام فعالیت های بدنی مانند فوتبال را افزایش دهند.

هدف از این تحقیق بررسی شاخص های روان سنجی پرسشنامه اجرای ارتباطات بازاریابی یکپارچه در باشگاه های لیگ حرفه ای فوتبال کشور بود. پرسشنامه بین مدیران عامل و کمیته بازاریابی باشگاه های لیگ حرفه ای فوتبال کشور توزیع شد که در نهایت 61 پرسشنامه دریافت شد. شاخص های روان سنجی با روش آماری متناسب با آن تعیین شد. به منظور بررسی ویژگی های روان سنجی پرسشنامه ابتدا تحلیل عاملی اکتشافی و سپس بررسی مدل اندازه گیری (بررسی روایی و پایایی) انجام گرفت. نتایج به دست آمده از روش تحلیل عاملی و چرخش واریمکس سه عامل ارتباطات بازاریابی یکپارچه را نشان داد. بعد از چرخش 4 شاخص با عامل اول دارای همبستگی بالاتر از 525/0 بودند. در مجموع 13 سؤال روی عامل دوم دارای بار عاملی بیش از 576/0 و در عین حال 3 شاخص روی عامل سوم دارای بار عاملی بالاتر از 637/0 بودند. همچنین ساختار پرسشنامه برازش قابل قبولی با داده ها داشت و تمامی شاخص های نیکویی برازش، مدل را تأیید کردند. ضریب پایایی در حد رضایت بخش بو؛د به ترتیب 76/0 برای تعامل سازمانی و 88/0 برای بازاریابی مأموریت گرا و 88/0 برای برنامه ریزی استراتژیک میان وظیفه ای گزارش شد که مقدار مطلوب پایایی را نشان می دهد. با توجه به شاخص های روان سنجی محاسبه شده، این پرسشنامه می تواند برای ارزیابی ارتباطات بازاریابی یکپارچه در باشگاه های لیگ حرفه ای فوتبال کشور مناسب باشد و به بهبود عملکرد آنها کمک کند.

فوتبال، ورزشی تیمی و پیچیده ای است که در آن عملکرد به قابلیت های فیزیولوژیکی وابسته است. شناسایی و بررسی عوامل ژنتیکی تأثیرگذار می تواند گامی مهم در فرایند انتخاب مناسب و هدایت ورزشکاران با استعداد و فردی سازی تمرینات ورزشکاران باشد. هدف از این تحقیق ارزیابی و بررسی اهمیت احتمالی پلی مورفیسم ژن های ACTN3، PPARGC1A در بازیکنان حرفه ای فوتبال لیگ برتر ایران بود. برای انجام این تحقیق 30 نفر از بازیکنان حرفه ای یک تیم فوتبال که در حال حاضر در لیگ برتر حضور دارند، بررسی شدند.. همچنین گروه کنترل پژوهش حاضر متشکل از 100 مرد سالم غیرورزشکار بود. DNA ژنومیک هر دو گروه از بزاق استخراج شد. تعیین ژنوتیپ با روش PCR-RFLP برای شناسایی پلی مورفیسم ژن های ACTN3، PPARGC1A انجام گرفت. فراوانی این دو پلی مورفیسم بین بازیکنان فوتبال و گروه کنترل به وسیله آزمون آماری خی دو[1] ارزیابی شد. آنالیز آماری پژوهش حاضر تفاوت معناداری را در فراوانی ژنوتیپی XX در پلی مورفیسم ژن ACTN3 بین بازیکنان فوتبال و گروه کنترل نشان داد (022/0P=). اما در فراوانی ژنوتیپی RR بین بازیکنان فوتبال و گروه کنترل تفاوت معنا داری دیده نشد (022/0P=). همچنین نشان داده شد که فراوانی ژنوتیپی GG در پلی مورفیسم ژن PPARGC1A از لحاظ آماری معنادار بود (023/0P=) (در همه ژنوتیپ ها 05/0P<). نتایج نشان داد که احتمالاً پلی مورفیسم rs8192678 ژن PPARGC1A نشانگر ژنتیکی برای ورزش فوتبال و شناسایی افراد مستعد در این رشته در جمعیت ایرانی محسوب می شود. همچنین چندشکلیACTN3 ، می تواند با توجه به پیشینه پژوهش به عنوان ژن منتخب در فوتبال انتخاب شود. فوتبال، ورزشی تیمی و پیچیده ای است که در آن عملکرد به قابلیت های فیزیولوژیکی وابسته است. شناسایی و بررسی عوامل ژنتیکی تأثیرگذار می تواند گامی مهم در فرایند انتخاب مناسب و هدایت ورزشکاران با استعداد و فردی سازی تمرینات ورزشکاران باشد. هدف از این تحقیق ارزیابی و بررسی اهمیت احتمالی پلی مورفیسم ژن های ACTN3، PPARGC1A در بازیکنان حرفه ای فوتبال لیگ برتر ایران بود. برای انجام این تحقیق 30 نفر از بازیکنان حرفه ای یک تیم فوتبال که در حال حاضر در لیگ برتر حضور دارند، بررسی شدند.. همچنین گروه کنترل پژوهش حاضر متشکل از 100 مرد سالم غیرورزشکار بود. DNA ژنومیک هر دو گروه از بزاق استخراج شد. تعیین ژنوتیپ با روش PCR-RFLP برای شناسایی پلی مورفیسم ژن های ACTN3، PPARGC1A انجام گرفت. فراوانی این دو پلی مورفیسم بین بازیکنان فوتبال و گروه کنترل به وسیله آزمون آماری خی دو[1] ارزیابی شد. آنالیز آماری پژوهش حاضر تفاوت معناداری را در فراوانی ژنوتیپی XX در پلی مورفیسم ژن ACTN3 بین بازیکنان فوتبال و گروه کنترل نشان داد (022/0P=). اما در فراوانی ژنوتیپی RR بین بازیکنان فوتبال و گروه کنترل تفاوت معنا داری دیده نشد (022/0P=). همچنین نشان داده شد که فراوانی ژنوتیپی GG در پلی مورفیسم ژن PPARGC1A از لحاظ آماری معنادار بود (023/0P=) (در همه ژنوتیپ ها 05/0P<). نتایج نشان داد که احتمالاً پلی مورفیسم rs8192678 ژن PPARGC1A نشانگر ژنتیکی برای ورزش فوتبال و شناسایی افراد مستعد در این رشته در جمعیت ایرانی محسوب می شود. همچنین چندشکلیACTN3 ، می تواند با توجه به پیشینه پژوهش به عنوان ژن منتخب در فوتبال انتخاب شود.

همراه با تغییرات هورمونی طی فرآیند یائسگی، نشان داده شده است که هورمون ریلکیسن در ارتباط با هورمون استروژن می تواند تغییراتی را در عملکرد سیستم های بدنی دارا باشد. لذا، هدف از تحقیق حاضر ارتباط سنجی بین سطوح ریلکسین و آسیب های عضلانی-اسکلتی در زنان تمرین کرده یائسه و جوان بود. این مطالعه از نوع تحقیقات تحلیلی - توصیفی بود که به صورت گذشته نگر انجام پذیرفت. این پژوهش شامل دو گروه متشکل از زنان تمرین کرده یائسه (تعداد 13 نفر زن یائسه با دامنه سنی60 – 45 سال) و جوان (تعداد 8 نفر زن جوان با دامنه سنی 30 – 18 سال) بود که پس از فراخوان عمومی طبق معیارهای ورود و خروج تحقیق انتخاب شدند. سپس، اندازه گیری های مربوط به سطح و سابقه فعالیت ورزشی، یائسگی، آسیب ها و اختلالات عضلانی-اسکلتی و نمونه گیری خونی انجام پذیرفت. پس از جمع آوری داده ها، از نرم افزاری آماری Stata نسخه 12 جهت تجزیه و تحلیل داده ها سطح معناداری 05/0 p< استفاده شد. نتایج بیانگر آن بود که سطح ریلکسین زنان تمرین کرده یائسه نسبت به زنان جوان به طور معناداری پایین تر بود(46/3= 19t و 003/0=P). همچنین، نتایج نشان داد که ارتباط بین ریلکسین و آسیب های عضلانی اسکلتی به لحاظ آماری معنادار نبود (05/0<p). مطالعه حاضر نشان داد که سطوح ریلکیسن زنان یائسه تمرین کرده نسبت به زنان جوان تمرین کرده پایینتر است و احتمالا تغییرات سن، بروز یائسگی و تغییرات هورمونی وابسته به آن و نه لزوما سابقه ورزشی عامل کاهش ریلکسین است.

آسیب های وارد به نخاع یکی از جدی ترین آسیب های جسمانی است . افراد دچار آسیب نخاعی عموماً دردهای متفاوتی را تجربه می کنند. درد نوروپاتیک شایع ترین آن هاست و ازآنجا که با از دست دادن تحرک همراه است به ناتوانی عملکردی منجر می شود. مطالعه حاضر باهدف تأثیر ماساژبازتابی و واقعیت مجازی بر بهبود عملکرد افراد پاراپلژی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را مردان ورزشکار پاراپلژی فعال در هیئت جانبازان و معلولان استان تهران تشکیل می دادند. 45 نفر ورزشکار پاراپلژی به صورت تصادفی و بر مینای حروف الفبا در پرونده پزشکی به سه گروه کنترل، واقعیت مجازی و ماساژبازتابی تقسیم شدند. در هر گروه 15 آزمودنی حضور داشتند. دو گروه تجربی سه جلسه مداخله در هفته را به مدت شش هفته انجام دادند و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. متغیرهای قدرت و دامنه حرکتی کمربند شانه مرتبط با عملکرد به ترتیب با استفاده از دینامومتر دستی دیجیتال و الکتروگونیامتر ارزیابی شدند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار اس پی اس اس نسخه 23 و در سطح معناداری 05/0 استفاده شد. یافته های آزمون های آماری نشان داد متغیرهای مرتبط با قدرت و دامنه حرکتی کمربند شانه در حرکات مختلف چرخش داخلی، چرخش خارجی، اکستنشن و فلکشن پس از انتخاب شش هفته تمرین در هر دو گروه ماساژ و واقعیت مجازی افزایش یافته بود (003/0 , P = 02/0= P , 001/0= P ,003/0= P ). همچنین افزایش قدرت و دامنه حرکتی در گروه واقعیت مجازی با توجه به میانگین های تغییرات معنادارتر بود. نتایج نشان داد اعمال ماساژ بازتابی و همچنین تمرین واقعیت مجازی در بهبود دامنه حرکتی و قدرت ایزومتریک کمربند شانه در افراد پاراپلژی مؤثر بوده است ؛ بنابراین، افراد پاراپلژی و مربیان و پرستارانی که با این افراد کار می کنند، می توانند از مزایای این مداخلات برای بهبود عملکرد این افراد استفاده کنند.

امروزه با رشد تعداد خدمات و همچنین افزایش دسترسی به اطلاعات و کانل های توزیع، مشتریان نسبت به گذشته انعطاف بیشتری در تصمیم گیری هایشان پیدا کرده اند. با توجه به رقابت شدید در صنایع خدماتی از جمله باشگاه های بدنسازی و تناسب اندام، مدیران این باشگاه ها نیاز دائمی به رویکردهای جدیدی برای جذب و حفظ مشتری در این حوزه دارند. لذا هدف این پژوهش تاثیر خلق تجربه از طریق محرک های حسی در باشگاه های بدنسازی بر ارزش درک شده، قدرت برند و تبلیغات دهان به دهان مشتریان بود. پژوهش حاضر با توجه به هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ها جزو پژوهش های توصیفی از نوع همبستگی است. حجم نمونه ۲۱۵ نفر از مشتریان باشگاه های بدن سازی لوکس شهر تهران به صورت هدفمند تعیین شدند. ابزار اصلی گردآوری داده ها، پرسشنامه ی نیمه محقق-ساخته بود. در این پژوهش از پرسشنامه های محرک های حسی (حسینی، پورکیانی، افروزه، ۱۳۹۶)، پرسشنامه تجربه (براکوس و همکاران، ۲۰۰۹)، پرسشنامه ارزش درک شده (ویدمان و همکاران، ۲۰۱۸)، قدرت برند (وایمر و همکاران، ۲۰۱۲)، رضایت (چانگ و همکاران، ۲۰۰۵) و تبلیغات دهان به دهان (همگسن و نکست، ۲۰۰۷) به عنوان پرسشنامه های مرجع استفاده شد. در نهایت برای شناسایی اثر متغیرها بر یکدیگر از مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار پی ال اس ۳ استفاده شد. نتایج نشان داد محرک های حسی باعث خلق تجربه برند می شود و از این مسیر به ارزش درک شده مشتریان منجر می شود.

هدف پژوهش حاضر تعیین نقش میانجی مدیریت دانش در رابطه بین فناوری اطلاعات و ارتباطات و فرهنگ سازمانی با یادگیری سازمانی در فدراسیون های ورزشی ایران بود. روش پژوهش، توصیفی همبستگی و از نظر هدف، کاربردی بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی رؤسا و کارشناسان فدراسیون های ورزشی ایران در سال 1398 تشکیل دادند (750 = N)، که از طریق نمونه گیری تصادفی ساده 256 نفر، مطابق جدول مورگان، به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسش نامه های استاندارد فناوری اطلاعات و ارتباطات هرناندز و همکاران (2011)، مدیریت دانش لاوسون (2003)، یادگیری سازمانی فام و اسوایرسزک (2006)، فرهنگ سازمانی کوئین و کامرون (2011) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از مدل یابی معادلات ساختاری، رویکرد واریانس محور با استفاده از نرم افزار پی ال اس استفاده شد. یافته ها نشان داد، بیش ترین میزان اثر مربوط به تأثیر فرهنگ سازمانی بر مدیریت دانش بود. فرهنگ سازمانی تأثیر نسبتا بالایی بر یادگیری سازمانی داشت. فناوری اطلاعات و ارتباطات با شدت متوسطی بر یادگیری سازمانی و مدیریت دانش مؤثر بود. نقش میانجی مدیریت دانش در ارتباط بین فرهنگ سازمانی و یادگیری سازمانی تأیید شد ولی، نقش میانجی مدیریت دانش در ارتباط بین فناوری اطلاعات و ارتباطات با یادگیری سازمانی تأیید نشد. پیشنهاد می شود، در فدراسیون های ورزشی ایران، با ارتقای فناوری های اطلاعات و ارتباطات، ایجاد فرهنگ سازمانی مناسب و مدیریت صحیح دانش به افزایش و بهبود یادگیری سازمانی در سازمان کمک کرده و به این ترتیب فدراسیون ها در جهت رشد یادگیری و مبدل شدن به سازمانی یادگیرنده و به روز و همگام با دانش جهانی قدم بردارند.

همزمان با ورود به قرن 21، ورزش به بخش مهمی از جعبه ابزار دیپلماسی کشورها تبدیل شده است. هدف مطالعه حاضر طراحی مدل اعمال قدرت نرم از طریق دیپلماسی ورزشی است. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های بنیادی، که به صورت کیفی و به روش پیمایشی انجام شد. جامعه آماری شامل خبرگان بین المللی در حوزه های دیپلماسی و دیپلماسی ورزشی بود. با مرور ادبیات تحقیق، 200 خبره شناسایی و با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند،30 خبره به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه محقق ساخت به صورت نیمه باز طراحی شد. روایی و پایایی پرسشنامه از طریق یک مطالعه پایلوت کسب شد. همچنین، از روش دلفی فازی برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل دو راند دلفی فازی منجر به تایید مدل اعمال قدرت نرم از طریق دیپلماسی ورزش شد. از این رو، منابع دیپلماسی ورزشی در سه گروه شامل رویدادهای ورزشی، سرمایه های انسانی ورزشی، و تولیدکنندگان ورزشی طبقه بندی شد. استراتژی های ماهرانه تبدیل شامل انسجام بین دیپلماسی رسمی و ورزشی، سفیران فرهنگی شایسته، عملکرد بالا و پوشش گسترده رسانه ای شناسایی شد و برآمدهای دیپلماسی ورزشی به دو گروه برآمدهای صریح/ویژه و برآمدهای ضمنی/عمومی طبقه بندی شد. اصلی ترین برآمد مورد انتظار اجرای ابتکارات دیپلماسی ورزشی، ایجاد صلح از طریق کاهش/رفع تنش بین دولت ها/ملت های متخاصم و توسعه صلح بین دولت ها/ملت های دوست می باشد.

با شیوع کووید-19، پرداختن به چالش های مرتبط با همه گیری بیش از راهبردهای مقابله ای مورد توجّه بوده است. نظر به ضرورت مقابله با چالش های استراتژیک مرتبط با همه گیری کرونا در ورزش، هدف این پژوهش پایش راهبردهای مقابله ای جهت تعدیل چالش های استراتژیک ناشی از این همه گیری در فدراسیون های ورزشی بوده است. این پژوهش از مطالعات کیفیِ اکتشافی و از انواع بنیادی بوده که با استفاده از تحلیل تماتیک انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش خبرگان مدیریت ورزشی با تجربه آشنایی با مبانی آینده پژوهی بودند که متناسب با ماهیت پژوهش تعداد 16 نفر به عنوان مشارکت کننده به صورت گلوله برفی تا دستیابی به اشباع نظری مورد مصاحبه قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده جهت گردآوری داده ها شامل یک مصاحبه نیمه ساختارمند بود. از روش توافق درون موضوعی جهت اطمینان از پایایی مصاحبه ها استفاده شد، و روایی نیز با نظرخواهی از متخصصان مدیریت ورزشی و اعمال بازنگری بر اساس نظر آنها تأیید گردید. تحلیل تماتیک با استفاده از مدل شش مرحله ای برون و کلارک (2006) منجر به استخراج 188 کد، 15 مضمونِ فرعی و پنج مضمونِ اصلی شد. تحلیل داده ها نشان داد که "بازتعریف مشاغل"، "ظرفیت سازی مجازی"، "رویکردهای حمایتی"، "ارتقاء و به روز رسانی"، و "روابط عمومی و ارتباطات" از راهبردهای مقابله ای در تعدیل چالش های استراتژیک همه گیری کووید-19 در فدراسیون ها می باشند. با توجه به یافته ها، تمرکز بر این راهبردها و حداکثر بهره برداری از آنها در حوزه پژوهش و اجرا می تواند گامی کلیدی در راستای اصلاح و تقویت فرایندهای مدیریتی و تعدیل تبعات ناشی از کرونا در فدراسیون ها باشد.

مقدمه و هدف: تحقیقات نشان می دهند که فعالیت جسمانی می تواند وضعیت التهابی را تغییر دهد. در همین راستا هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر یک جلسه تمرین با شدت بالا بر فاکتورهای التهابی (IL-6,IL-10,TNFa) بازیکنان فوتسال حرفه ای و غیرحرفه ای بود. روش شناسی: شرکت کنندگان پژوهش حاضر شامل 9 بازیکن حرفه ای و 9 بازیکن غیرحرفه ای فوتسال بود که به صورت هدفمند انتخاب شدند. در ابتدا میزان فاکتورهای التهابی (IL-6,IL-10,TNFa) گروه ها سنجیده، سپس تمرینات با شدت بالا از طریق پروتکل بروس برای ایجاد کوفتگی اعمال گردید. همچنین در 4 نوبت بلافاصله، 24، 48 و 72 ساعت بعد از اجرای برنامه تمرینی اندازه گیری سطوح IL-6,IL-10,TNFa بررسی و داده ها ثبت شدند. درنهایت از آزمون تحلیل واریانس مرکب برای تجزیه وتحلیل داده ها و برای دیدن اختلافات بین گروه ها و مراحل به ترتیب از آزمون پیگردی توکی و بونفرونی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد شرکت کنندگان هر دو گروه افزایش معنی داری در سطوح فاکتورهای التهابی (IL-6,IL-10,TNFa) بلافاصله، 24، 48 و 72 ساعت پس از تمرینات نسبت به قبل از تمرینات نشان دادند. همچنین افزایش معنی داری در هر مرحله نسبت به مراحل قبل تا 48 ساعت بعد از تمرین نشان داده شد اما در 72 ساعت بعد از تمرین کاهش معنی داری نسبت به 48 ساعت پس از تمرین دیده شد. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها می توان گفت تمرینات با شدت بالا موجب افزایش شاخص های التهابی در ورزشکاران با سطوح مختلف آمادگی جسمانی می شود.

انفارکتوس میوکارد (MI) یکی از مهم ترین کاردیوپاتی های ایسکمی به شمار می رود که در سرتاسر جهان باعث مرگ ومیر می شود. بازآرایی میوکارد پس از MI با کاهش عملکرد انقباضی و آسیب عملکرد سیستول ودیاستول بطن چپ همراه است. به طور کلی، این پذیرفته شده است که فعالیت ورزشی پس از MI باعث بهبود عملکرد قلبی می شود. هدف این پژوهش بررسی تاثیر تمرین تناوبی خیلی شدید (HIIT) بر عملکرد و ساختار قلب موش های مبتلا به MI بود. مواد و روش ها: در این مطالعه 32 رت نر بالغ به صورت رندمایز به 4 گروه کنترل ایسکمی/ریپرفیوژن (MI-CTL)، تمرین HIIT و ایسکمی/ریپرفیوژن (MI-HIIT)، تمرین HIIT/رت های سالم (HIIT) و گروه شم (Sham-operated) تقسیم شدند. مدل سازی ایسکمی با بستن شریان LAD القا شد. تمرین ورزشی تناوبی خیلی شدید بعد از دوره 4 هفته ای بازیافت پس از بستن LAD اجرا شد. رت ها 40 دقیقه، 3 روز و به مدت 8 هفته تمرین ورزشی را اجرا کردند. نتایج: نتایج نشان داد ظرفیت ورزشی و شاخص های عملکرد قلبی (کسر تخلیه ای و کسر کوتاه شدگی) در گروه MI-HIIT در مقایسه با گروه MI-CTL افزایش معناداری را نشان داد (P < 0.05). میزان دیلاسیون بطنی و سایز ناحیه انفارکتوس به دنبال تمرین HIIT در گروه MI کاهش معناداری یافت(P < 0.05). میزان آنزیم های آسیب قلبی(cTnI, CK-MB) در هیچ کدام از گروه-ها با گروه MI تفاوت معناداری نداشت. نتیجه گیری: تمرینات ورزشی HIIT منجر به بهبود عملکرد انقباضی بطنی و کاهش ریمودلینگ پاتولوژیایی پس از MI شد.

استارتاپ ها نقش اساسی در کاهش بحران بیکاری و رشد اقتصادی کشورها را دارا هستند. دولت ها از اوایل قرن بیستم، به استارتاپ های دانشجویان دانشگاه روی آوردند. پژوهش ها و تجربیات میدانی عدم شکوفایی استارت اپ ها دانشجویی در دانشگاههای کشور را بیان می کند. هدف این پژوهش شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر رشد استارت آپ های دانشجویان علوم ورزشی کشور با استفاده از تکنیک تحلیل شبکه است. جامعه آماری این پژوهش را متخصصین استارت آپ های دانشجویی، اساتید و دانشجویان مدیریت دانشکده های علوم ورزشی کشور تشکیل و به صورت نموته گیری گلوله برفی انتخاب شدند. از میان مصاحبه های عمیق با خبرگان و پیشینه پژوهش تعداد 41 عامل شناسایی و در 6 خوشه بعنوان عوامل موثر دسته بندی شدند. با مشارکت خبرگان و نرم افزار های سوپر دسیژن و اس پی اس اس داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. خبرگان خوشه ها را به ترتیب: عوامل فردی موسس، محیط آموزشی دانشکده، اقتصادی دانشگاهی، تکنولوژی و ارتباطات، امکانات و تسهیلات و فرهنگی اجتماعی اولویت بندی کردند. در رتبه بندی کلی زیر معیار ها، معیار هوش اجتماعی و هیجانی موسس استارت آپ مهمترین اولویت و افزایش طرفداری خانواده ها از ورزش با کمترین اهمیت اولویت بندی شد. پیشنهاد می شود شبکه ای تحت عنوان نیازمندی های صنعت ورزش و افراد جامعه، جهت بکارگیری نتایج تحقیقات دانشجویی و افزایش انگیزه و نوآوری توسط استارت آپ های دانشجویی راه اندازی گردد.

هدف از پژوهش حاضر تحلیل موانع کآرافرینی در ورزش از دیدگاه دانشجویان کارشناسی ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تهران بود. جامعه آماری تحقیق همه 240 دانجشوی مقطع کارشناسی ارشد دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران بود که بر اساس جدول مورگان به طور تصادفی 148 دانشجو به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای دست یابی به اهداف تحقیق از پرسشنامه ی 35 سؤالی محقق ساخته استفاده شد که روایی صوری و محتوایی آن به تایید 15 تن از متخصصین مدیریت ورزشی رسید و روایی سازه آن با تحلیل عاملی تایید شد. پایایی پرسشنامه نیز در یک آزمون مقدماتی با 30 آزمودنی و با استفاده از آلفای کرونباخ 93/0 محاسبه شد. برای تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی و استنباطی از تحلیل عاملی اکتشافی با چرخش واریمکس و آزمون فریدمن با کمک نرم افزار SPSS استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد هفت مانع مؤثر بر عدم توسعه ی کارآفرینی در ورزش به ترتیب اولویت عبارتند از موانع خانوادگی، شخصیتی، پرورشی، علمی – تخصصی، مالی ، فرهنگی – اجتماعی و قانونی.