سمیه گراوند

به دلیل دوره های شدید رقابت و استرس عملکرد در طول یک فصل، ورزشکاران می توانند نوسانات تحلیل رفتگی را تجربه کننده ممکن است خطرات بیشتری را برای سلامتی آن ها به همراه داشته باشد. اعمال فشار بیش ازحد بر ورزشکاران برای دستیابی به نتایج خوب یا ناتوانی در ایجاد لذت از فعالیت حتی می تواند آن ها را به ترک تمرین ورزشی سوق دهد. این پژوهش ارتباط بین ارضای نیازهای روانی پایه با تحلیل رفتگی ورزشی بازیکنان لیگ برتر کبدی مردان ایران را بررسی کرد. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع زمینه یابی است که به شکل میدانی انجام شد. تعداد ۱۲۰ بازیکن کبدی از مجموع ۱۴۴ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل دو پرسشنامهٔ ارضای نیازهای روانی پایه (72/0 =α) و پرسشنامه تحلیل رفتگی (ABQ) (α =78/0) بود. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و برای پیش بینی نقش متغیر مستقل بر متغیر وابسته از رگرسیون چند متغیره با تأکید بر نرم افزار spss19 استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد بین عوامل ارضای نیازهای روانی، نیاز به شایستگی و پیوستگی رابطه منفی و معنادار و نیاز به استقلال رابطه مثبت و معناداری با تحلیل رفتگی وجود دارد به طوری که با افزایش نیاز به شایستگی و پیوستگی، تحلیل رفتگی نیز کاهش خواهد یافت، درحالی که با افزایش نیاز به استقلال، تحلیل رفتگی افزایش یافت؛ بنابراین به مربیان پیشنهاد می شود برای جلوگیری از ایجاد تحلیل رفتگی و تأثیرات منفی این عامل بر عملکرد ورزشی بازیکنان، سعی نمایند که نیاز به شایستگی و پیوستگی ورزشکارانشان را با برقراری ارتباطات مناسب و ایجاد فرصت برای ابتکار عمل در آن ها برآورده کنند، و چون استقلال بیش ازحد باعث افت عملکرد بازیکنان می شود، بنابراین سعی شود که بیش ازحد به بازیکنان استقلال ندهند.