عقد قرارداد

ﺑﺨﺶ ﻣﺴﮑﻦ در اﯾﺮان ﻫﻤﻮاره ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮑﯽ از ﻣﻌﻀﻼت ﻣﻬﻢ ﮐﺸﻮر ﻣﻄﺮح ﺑﻮده است ﺑﺮ این اﺳﺎس در ﺟﻬﺖ تأمین ﻣﺴکﻦ ﻗﺸﺮ ﺿﻌیﻒ و ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺷﻬﺮی و روﺳﺘﺎیی، پروژه هایی در ﻗﺎﻟﺐ ﻣﺴکﻦ ﻣﻬﺮ ﺗﻌﺮیﻒ ﺷﺪ کﻪ ﺣﺠﻢ ﻋﻈیﻤی از ﺑﻮدﺟﻪ و ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز را در ﻣﻘیﺎس وﺳیﻌی در ﺑﺮ می گیرد این پروژه ها در روند شکل گیری خود، با مشکلات بسیاری رو روبه شدند که شناسایی و اولویت بندی آن ها در جهت برطرف کردن آن ها ضروری به نظر می رسد. در این تحقیق با رویکرد آماری، شناسایی و اولویت بندی مشکلات تهیه و تصویب طرح، عقد قرارداد و نحوه تأمین مالی پروژه های مسکن مهر در شهر یزد انجام شد. جمع آوری اطلاعات به دو صورت اسنادی (مقاله، کتاب، مجله، وب سایت های اینترنتی و...) و پیمایشی (پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده) صورت گرفته است. متغیرهای اصلی پژوهش طبق اصول آماری و داده پردازی ترکیبی، استخراج گردیدند که نهایتاً به 46 متغیر منتهی شد. نمونه آماری در این تحقیق 150 نفر از کارشناسان و متخصصان می باشند که با شرایط مسکن مهر در مجموعه مورد مطالعه آشنا بوده اند. تجزیه و تحلیل داده ها با روش های تحلیل عاملی با نرم افزارهای SPSS و Excel صورت پذیرفت. یافته ها نشان داد که متغیرها در 5 مرحله اولویت بندی شده اند. در اولویت بندی مرحله اول؛ متغیر عدم هماهنگی طرح های گودبرداری و اجرای پی ساختمان بر اساس مشخصات منطقه با بار عاملی (884/0)، در اولویت بندی مرحله دوم؛ متغیر سرانه فضای مذهبی نامناسب با بار عاملی (837/0)، در اولویت بندی مرحله سوم؛ متغیر الگوهای معماری داخلی نامطلوب با بار عاملی (767/0)، در اولویت بندی مرحله چهارم؛ متغیر عدم طراحی سازه ساختمان بر اساس سیستم های نوین با بار عاملی (862/0) و در نهایت در اولویت بندی مرحله پنجم؛ متغیر ﻣﺴﺎﺣﺖ واﺣﺪ ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ نامناسب با بار عاملی (757/0) قرار گرفته اند.

مقدمه: توجه به معایب و مزایای ارائه مراقبت های بهداشتی درمانی توسط هریک از بخش های عمومی و خصوصی باعث گردید سیاست گزاران به فکر راه حل های بینابینی باشند، راه حل هایی که اهداف و ویژگی های مثبت هر دو بخش عمومی و خصوصی را شامل شوند. یکی از این راه حل ها عقد قرارداد با بخش خصوصی است. علیرغم استفاده روز افزون از این روش، مطالعات انجام شده در ایران صرفاً نتایج قراردادها را به لحاظ تأثیر بر کارایی ارائه خدمات ارزیابی نموده اند. پژوهش حاضر به دنبال ارائه الگوی مناسبی است که تجارب جهانی و بررسی های علمی در این زمینه را لحاظ نموده و با شرایط نظام بهداشت و درمان کشور سازگار باشد. روش بررسی: این پژوهش یک پژوهش کاربردی از نوع توصیفی تحلیلی و مقطعی بوده که طی آن داده های مربوط به موضوع تحقیق از کشورهای منتخب - نیوزلند، انگلستان، استونی، استرالیا، هند و ایران جمع آوری شد و سپس با استفاده از روش های کیفی الگوی اولیه جهت ایران ارائه گردید. الگوی اولیه پژوهش با استفاده از پرسشنامه ای حاوی 16 سوال از طریق تکنیک دلفی به قضاوت 30 نفر از متخصصین گذاشته شده و الگوی نهایی ارائه گردید. یافته ها: یافته های پژوهش حاکی از تائید به کارگیری عقد قرارداد (در انواع مختلف ) در زمینه خدمات پشتیبانی و پاراکلینیک بیمارستان ها، بیماریابی وکنترل بیماری های خاص، حمل ونقل بیمار و مراقبت های بهداشتی اولیه است. همچنین استفاده از قراردادهای مبتنی بر عملکرد برای تخصیص بودجه بین سطوح مختلف نظام سلامت و بین سازمان های بیمه گر و بیمارستان ها مورد تائید قرار گرفت. اما استفاده از عقد قرارداد برای برون سپاری خدمات بالینی و عقد قراردادهای ساخت مالکیت اداره مورد تائید قرار نگرفت. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می دهد وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می تواند از نقش خود در ارائه مراقبت های سلامتی کاسته و از مکانیسم عقد قرارداد برای خرید فعالانه خدمات سلامتی در عرصه های مختلف استفاده نماید بدون آنکه به نقش راهبری و سیاستگزاری آن خدشه وارد شود. کلید واژه ها: خصوصی سازی، عقد قرارداد، مطالعه تطبیقی

پژوهش حاضر باهدف طراحی مدل راهکارهای بهبود نظام باشگاه داری ورزش حرفه ای ایران با تأکید بر قراردادهای ورزشی اجرا گردید. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف کاربردی، روش تحقیق، آمیخته از نوع اکتشافی متوالی و شیوه گردآوری پیمایشی بود. جامعه آماری در بخش کیفی را صاحب نظران شامل می شوند که این افراد، به صورت هدفمند از نوع معیاری، برای مصاحبه های کیفی در موضوع پژوهش انتخاب گردید (13 نفر) و تا حد اشباع نظری ادامه یافت. جامعه آماری بخش کمی ﺷﺎﻣﻞ همان گروه بخش کیفی با تعداد بیشتر می باشد. از بین 122 نمونه پژوهش، 81 پرسشنامه صحیح مورد تحلیل قرار گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر مصاحبه نیمه ساختاریافته و پرسشنامه محقق ساخته بود. به منظور تجزیه وتحلیل داده های پژوهش حاضر از کدگذاری در بخش کیفی و از روش معادلات ساختاری در بخش کمی استفاده گردید. در بخش کیفی پژوهش مشخص گردید که مقوله ها در قالب 20 کد مفهومی و 3 مقوله اصلی استخراج شد. در بخش کمی نیز مشخص گردید که هر 3 مقوله اصلی پژوهش (مدیریتی، دانشی و نیروی انسانی) از برازش مناسبی برخوردار است. به مدیران باشگاه های ورزشی توصیه می شود که از دانش حقوقی لازم در زمینه قراردادهای ورزشی آگاهی یابند که می توانند از مشاوران حقوقی در باشگاه خود بهره گیرند.