تربیت بدنی و علوم ورزشی

هدف از اجرای این تحقیق مقایسه نگرش والدین، معلمان ورزش و دانش آموزان به درس تربیت بدنی بود. روش این تحقیق توصیفی از نوع مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان، والدین و معلمان تربیت بدنی استان یزد بودند. که از این جامعه تعداد 240 دانش آموز و ۲۴۰ نفر از والدین آنها با استفاده از جدول کرجسی و مورگان به صورت تصادفی و 17 نفر از معلمان تربیت بدنی به صورت تمام شمار به عنوان به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید و تعداد ۲۴۰ پرسشنامه بین دانش آموزان و والدین آن ها و 18 پرسشنامه بین معلمان ورزش مرد توزیع گردید. لازم به ذکر است، روایی محتوایی ابزار توسط جمعی از متخصصان و پایایی آن نیز در یک مطالعه تحقیقاتی محاسبه شد. در نهایت داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی نظیر خی دو و یومن ویتنی با استفاده از نسخه 21 نرم افزار SPSS تحلیل شد. یافته های تحقیق نشان داد که بین نگرش والدین، معلمان ورزش مرد و دانش آموزان پسر مقطع متوسطه نسبت به درس تربیت بدنی تفاوت معنی داری وجود داشت (p≤0.05). بنابراین با فراهم نمودن برنامه های ورزشی برای والدین و دانش آموزان می توان نگرش آن ها را به تربیت بدنی بهبود بخشیده تا آن ها نیز حمایت های لازم را جهت اجرای بهتر برنامه های درس تربیت بدنی مبذول دارند.

پژوهش حاضر با هدف مطالعه تاثیر یک دوره 8 هفته ای تمرینات طناب زنی بر شاخص های توان هوازی و ترکیب بدن دانش آموزان پسر ابتدایی پسر غیرورزشکار در دوران کرونا انجام شد. آزمودنی های تحقیق، 28 نفر از دانش آموزان پسر غیر ورزشکار بودند که داوطلبانه با محقق همکاری کردند. دانش آموزان پس از آشنایی کامل با چگونگی اجرای طرح پژوهش، به طور تصادفی به دو گروه 14 نفره کنترل و تمرین طناب زنی تقسیم شدند. قبل از انجام تمرین اندازه گیری های قد، وزن و ضخامت چربی زیر پوستی 3 نقطه ای (سینه، شکم و ران)، انجام گرفت. سپس در یک جلسه، آزمون 540 متر قبل از شروع دوره تمرین اجرا شد. بعد از آشنایی آزمودنی ها با نحوه انجام کار، برنامه تمرینی طناب زنی به مدت 8 هفته شروع شد. هر هفته شامل دو جلسه تمرین به مدت 45 دقیقه بود که شامل10 دقیقه گرم کردن، 30 دقیقه تمرین اصلی و 5 دقیقه سرد کردن و هر جلسه هم به 2 قسمت تمرین 15 دقیقه ای با دوره استراحتی یک دقیقه ای بین آن ها و هر 15 دقیقه به 3 ست 5 دقیقه ای با 90 ثانیه تمرین و 30 ثانیه استراحت تقسیم شد. به منظور تجزیه و تحلیل آماری و مقایسه بین گروه ها از آزمون تی مستقل و مقایسات درون گروهی از آزمون تی همبسته و آنالیز واریانس با اندازه های تکراری استفاده شد. یافته ها نشان داد که زمان دویدن آزمون 540 متر در دانش آموزان غیر ورزشکار پس از 8 هفته تمرین کاهش معناداری داشت. همچنین مشخص شد که درصد چربی بدن و توده خالص بدنی آزمودنی ها، پس از 8 هفته تمرین به ترتیب دچار کاهش و افزایش معناداری شد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که احتمالاً تمرین طناب زنی می تواند به عنوان جایگزین مناسبی برای دویدن هوازی تناوبی در مدارس به کار گرفته شود.

هدف پژوهش، تعیین میزان رابطه سبک های رهبری مربیان با انگیزش موفقیت کشتی گیران رده های سنی مختلف بود. پژوهش از نظر هدف کاربردی، از لحاظ استراتژی توصیفی و از ﻧﻮع ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ بود و به روش میدانی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه کشتی گیران برتر آزادکار رده های سنی نوجوانان، جوانان و بزرگسالان استان همدان در سال 1400 بود. نمونه آماری شامل 120 نفر بودند و با توجه به برابر بودن نمونه آماری با جامعه آماری، نمونه آماری به صورت تمام شمار در نظر گرفته شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه مقیاس رهبری در ورزش چلادورای (LSS) و پرسشنامه موفقیت ورزشی (SSS) بود. پایایی با استفاده از روش آلفای کرونباخ به ترتیب 0.75 و 0.89 بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 26 در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی (جدول توزیع فراوانی، درصد فراوانی، میانگین، انحراف استاندارد، آزمون کولموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری p≤0.05، آزمون F و آزمون Z فیشر) استفاده شد. نتایج نشان داد که سبک های رهبری مربیان بر انگیزش موفقیت کشتی گیران تاثیر مثبت معنی دار دارد. رفتار حمایت اجتماعی بیشترین و رفتار آمرانه کمترین رفتار استفاده شده توسط مربیان بود. بین رفتارهای آموزش و تمرین، بازخورد مثبت و دموکراتیک با انگیزش موفقیت ارتباط مثبت معنی دار؛ و بین رفتار آمرانه با انگیزش موفقیت رابطه منفی معنی داری وجود داشت. بنابراین به مربیان پیشنهاد می شود بیشتر از سبک حمایت اجتماعی و کمتر از سبک آمرانه استفاده کنند.

هدف از انجام تحقیق حاضر، تأثیر یک دوره آب درمانی بر میزان قدرت عضلات پای بازیکنان فوتبال مبتلا به بی ثباتی مچ پا می باشد. آزمودنی های این تحقیق نیمه تجربی شامل 24 بازیکن فوتبال مبتلا به سندرم بی ثباتی مزمن مچ پا (با میانگین سن 2.71 ± 24.17؛ میانگین قد 8.34 ± 172.64 و میانگین وزن 3.39 ± 76.14) بوده که به طور تصادفی در دو گروه 12 نفره همسان تجربی و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت 8 هفته (سه جلسه 1 ساعته در هفته) به تمرینات آب درمانی پرداختند. 24 ساعت قبل از شروع پروتکل تمرینی و 24 ساعت پس از پایان آخرین جلسه، قدرت عضلات اینورتور و اورتور و نسبت قدرت عضلات اینورتور به اورتور مچ پای آزمودنی های دو گروه با استفاده از دینامومتر ایزوکینتیک بایودکس سیستم3 (شایرلی، نیویورک) ارزیابی شد. جهت تحلیل فرضیات تحقیق از آزمون های t وابسته و مستقل استفاده شد. تحلیل فرضیه اول نشان داد که یک دوره تمرینات آب درمانی بر قدرت عضلات اینورتور، قدرت عضلات اورتور و نسبت میزان قدرت عضلات اینورتور به اورتور مچ پای بازیکنان فوتبال مبتلا به بی ثباتی مچ پا تأثیر معنی داری دارد.

هدف از این پژوهش شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر توسعه گردشگری ورزشی از نوع سوارکاری در دامغان بود. این تحقیق از نوع کاربردی با روش توصیفی – تحلیلی اجرا شده است. جامعه آماری این تحقیق شامل 20 نفر از خبرگان و صاحب نظران شامل (مالکین باشگاه های سوارکاری، مسئولان، کارشناسان، سوارکاران، مربیان و داوران حوزه ورزش سوارکاری استان سمنان) بودند. روش نمونه گیری به روش خوشه ای تصادفی می باشد. ابزار پژوهش که پرسشنامه براساس روش تصمیم گیری سلسله مراتبی (AHP) بوده است، براساس مطالعه اکتشافی و بازنویسی از مبانی و مطالعات مشابه توسط محقق ساخته شد که روایی محتوایی آن براساس نظر متخصصان و پایایی آن نیز با آلفای کرونباخ (0.79=α) تأیید گردید. از طریق تکنیک دلفی و با استفاده از روش وزن دهی (9 عاملی) اقدام به اولویت بندی معیارهای پژوهش گردید. بر این اساس، 5 معیار اصلی شامل برنامه ریزی و مدیریت، زیرساخت ها و تجهیزات، فرهنگی – اجتماعی، بازاریابی و تبلیغات، قوانین و مقررات و 36 معیار فرعی تنظیم گردید. وزن نهایی معیارها براساس هدف پژوهش بدین شکل تعیین گردید که معیار «برنامه ریزی و مدیریت» با بیشترین وزن (24.288) حایز رتبه اول شده است. پس از آن معیار «قوانین و مقررات» با وزن 11.04 قرار دارد. در رتبه سوم، معیار «زیرساخت ها و تجهیزات» قرار دارد با وزن 5.577 و سپس، معیار «فرهنگی و اجتماعی» با وزن 5.577 و در نهایت معیار «بازاریابی و تبلیغات» با وزن 2.378 قرار دارد

امروزه مبحث به پایداری زیست محیطی به عنوان یک الزام برای شهرهای داوطلب برگزاری بازیهای المپیک مطرح است. هدف از انجام این تحقیق، بررسی و موردکاوی یکی از استراتژی های موفق مورد استفاده در میزبانی بازیهای المپیک بوده است. بدین منظور شهر ونکوور در کانادا به عنوان پایلوت انتخاب گردید. این تحقیق از نوع مروری است که به طریق مطالعه عمیق انجام شده است. داده های مورد نیاز غربالگری و دسته بندی شدند و متناسب با اهداف تحقیق مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج در بخش های جداگانه ارایه و تفسیر می گردد. یافته ها بیانگر آن بوده است که کمیته برگزاری بازی ها در چند بخش اصلی به نتایج درخشانی دست یافته است که عبارت بودند از: استانداردهای زیست محیطی زیرساختها، مدیریت حمل و نقل، پشتیبانی های مالی و ایجاد مشاغل جدید. همچنین مشخص گردید که در طول هفت سال (2017-2010)، استراتژی توسعه اقتصادی پایدار بکار گرفته در ونکوور بسیار موفق بود و بخش های هدفمند سبز صنعتی رشد خوبی داشتند.

تغییرات عضلانی-تاندونی مرتبط با روند پیری به ویژه بر عضلات دو مفصلی، مانند خم کننده ها و اکستانسورهای زانو و لگن تأثیر می گذارد، دامنه حرکت را محدود می کند و توزیع گشتاور را در اطراف مفاصل تغییر می دهد و در نتیجه انعطاف پذیری را به صورت جدی کاهش می دهد. تمرینات کششی می تواند ابزار مهمی در به حداقل رساندن این تغییرات باشد. هدف از این تحقیق مقایسه تاثیر حاد ترکیب کشش عضلات آگونیست و آنتاگونیست بر دامنه ی حرکتی ایستا و پویای لگن خاصره در افراد سالمند بود. روش تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. شرکت کنندگان شامل 120 نفر افراد سالمند 65 سال به بالا شهرستان مشهد بود که بصورت تصادفی در چهار گروه با پروتکل تمرینات کششی متفاوت (فلکسور و اکستنسور ایستا، فلکسور و اکستنسور پویا، فلکسور ایستا و اکستنسور پویا، فلکسور پویا و اکستنسور ایستا) قرار گرفتند. پروتکل تمرینی به مدت 12 جلسه طی 4 هفته انجام شد. متغیرهای دامنه حرکتی ایستا و پویای لگن خاصره در دو نوبت پیش آزمون و پس آزمون اندازه گیری و ثبت گردید و داده ها با استفاده از آزمون کوواریانس به همراه آزمون تعقیبی بونفرونی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که هر چهار پروتکل تمرینی ایستا و پویا باعث بهبود معناداری در میزان کشش ایستا و پویای آزمودنی ها می شود (0.05≥P). همچنین نتایج حاکی از آن بود که پروتکل تمرینی فلکشن پویا، اکستنشن ایستا نسبت به دیگر پروتکل ها به شکل معناداری منجر به نتایج بهتری گردید. باتوجه به اثرگذاری بهتر تمرینات فلکشن پویا و اکستنشن ایستا بر دامنه حرکتی افراد مسن، میتوان این تمرینات را جهت بهبود انعطاف پذیری این جمعیت استفاده کرد

هدف از پژوهش حاضر شناسایی احکام مدنی و کیفری معلمان و مربیان ورزشی در استان کرمانشاه بود. روش تحقیق کیفی (تحلیل محتوا) است. جامعه آماری پژوهش حاضر کارشناسان دادگستری، قضات و مدیران مدارس استان کرمانشاه بود. از روش نمونه گیری گلوگه برفی استفاده شد. ابزار تحقیق مصاحبه بود که از 12 نفر به عمل آمد. روایی ابزار پژوهش (مصاحبه)، توسط مصاحبه شوندگان و سپس اساتید متخصص، تأیید گردید. و برای سنجش پایایی از روش توافق درون موضوعی استفاده شد که مطابق این روش مقدار پایایی برابر با 0.87 بود. در راستای تجزیه و تحلیل داده ها از روش نظریه داده-بنیاد استفاده شد. یافته های این پژوهش نشان داد که عوامل موثر بر مسئولیت مدنی و کیفری معلمان و مربیان در قالب 3 مقوله اصلی دسته بندی شدند. مقوله ها شامل: تجهیزات و محیط نامناسب، ویژگی ها و رفتارهای دانش آموزان و عامل مربیان و معلمان می باشند. که این 3 مورد خود شامل 6 مفهوم و 58 عامل یا کد باز هستند. بر اساس یافته های این پژوهش نتیجه می گیریم به منظور افزایش آگاهی حقوقی مربیان و معلمان استان کرمانشاه به عنوان نماینده مربیان ورزش کشور، می بایست زمینه ها و فرصت های متنوع یادگیری برای آن ها محیا گردد تا بتوانند از خطرات احتمالی مصون بمانند

بی تحرکی باعث تغییرات نامطلوب ظاهری مانند چاقی متابولیکی مانند اختلال در نیمرخ چربی می شود. مطالعات نشان داده اند که تمرینات ورشی و نیز تجویز گارسین باعث بهبود شرایط عوامل متابولیکی مرتبط با اضافه وزن می شود. هدف از مطالعه ی حاضر بررسی تجویز توام تمرینات مقاومتی و مصرف گارسین (سیر) بر روی غلظت لیپوپروتئین ها، تری گلیسرید و کلسترول مردان غیرفعال دارای اضافه وزن می باشد. 40 مرد جوان سالم و غیرفعال (18 الی 35 سال) دارای شاخص توده بدنی بالاتر از 25 تا 30 کیلوگرم/متر مربع به صورت تصادفی به 4 گروه همگن 1) تمرین + گارسین 2) گارسین 3) تمرین مقاومتی و 4) کنترل تقسیم شدند. تجویز گارسین بصورت قرص 500 میلی گرمی به مدت 8 هفته روزانه دو عدد (صبح و شب، بعد از شام) گارسین بود و پروتکل تمرینی شامل تمرینات با وزنه به مدت 8 هفته و 3 جلسه در هفته و 30 الی 60 دقیقه با شدت 70 الی 80 درصد قدرت بیشینه بود. غلظت های سرمی HDL ، LDL ، تری گلیسرید، و گلوکز قبل و بعد از 8 هفته اندازه گیری های شد. برای تحلیل داده ها از آزمون واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنی داری (0.05) استفاده شد. تمرینات مقاومتی و گارسین به تنهایی و همچنین بصورت تجویز توام موجب کاهش معنادار غلظت کلسترول تام و LDL و TG و و افزایش معنادار غلظت HDL خون شد (P<0.05). تفاوت معناداری بین گروه ترکیبی (تمرین و گارسین) با گروه تمرین یا گروه گارسین به تنهایی مشاهده شد. بطوری که تجویز توام این دو منجر به نتایج بهتری گردید (P<0.05). بر اساس یافته های مطالعه حاضر می توان نتیجه گیری کرد که که مصرف هم زمان سیر و تمرین مقاومتی ممکن است اثرات متابولیکی مثبتی بر نیمرخ چربی افراد دارای اضافه وزن داشته باشد. همچنین نتایج این تحقیق را با احتیاط می توان در کاهش بیماری های قلبی عروقی مرتبط با عدم تعادل لیپوپروتئینی نیز موثر فرض کرد.

حفظ کنترل پاسچر عمودی بدن یک تکلیف پیچیده است که نیازمند یکپارچگی اطلاعات بینایی، دهلیزی و دروندادهای حسی-پیکری تمام بدن برای ارزیابی موقعیت بدن در فضا و تولید نیرو برای کنترل پاسچر می باشد. کنترل پاسچر نقش مهمی در انجام فعالیت های روزمره و استقلال حرکتی افراد دارد، از این رو شناسایی عوامل اثر گذار بر آن از اهمیت بالایی برخوردار است. از جمله این عوامل می توان به تمرینات تعادلی اشاره کرد که می توانند باعث بهبودی کنترل پاسچر شوند. از آنجایی که کودکان مبتلا به اختلال اتیسم بدلیل اختلال تأخیر رشدی و یا مشکلاتی در ساختار اعصاب مرکزی و همچنین ویژگی های بالینی دارای اختلال بیشتری در فرمان های اصلاحی هستند در نتیجه نوسان وضعیتی بیشتری نسبت به کودکان سالم دارند و به سختی قادر به حفظ تعادل ایستا هستند و ناپایداری وضعیتی بیشتری در مقایسه با گروه کودکان سالم دارند. مطالعات نشان داده که تمرینات تعادلی باعث بهبود کنترل پاسچر کودکان اتیسم می شود و به نظر می رسد تاثیر تمرینات تعادلی از طریق بهبود شرایط مرکز فشار (محور قدامی-خلفی، محور مرکزی-جانبی و سرعت) اعمال می شود. مطالعه حاضر به بررسی و ارائه ی خلاصه ای از مطالعات انجام شده در زمینه اثرات تمرین تعادلی بر کنترل پاسچر این کودکان و بررسی نقش اطلاعات حسی-پیکری در بهبود وضعیت تعادلی طیف اتیسم می پردازد.

بر اساس مطالعات انجام شده در زمینه رشد و تکامل حرکتی انسان، الگوی راه رفتن مستقل کودکان با بزرگسالان متفاوت است. الگوهای راه رفتن با بلوغ عصبی عضلانی مرتبط است و تغییرات در الگوی راه رفتن به سن بستگی دارد. بنابراین، لازم است پزشکان اطفال ویژگی ها و مراحل رشد طبیعی یا غیر طبیعی راه رفتن را درک کنند. کنترل عصبی حرکتی رشد نشان می دهد که شناسایی و مداخله زودهنگام ممکن است درمان ناهنجاری های راه رفتن را تسریع کرده و الگوی رشد و تکامل آن را در مسیر صحیح هدایت کند. هدف از مطالعه حاضر مروری بر الگوی راه رفتن کودکان و نقش حرکات منتخب در تکامل آن بود. در این مرور با استفاده از منابع اینترنتی در دسترس به زبان فارسی و انگلیسی، مطالب مرتبط جمع آوری شده و در ابتدا خلاصه ای از مبانی نطری تحقیق ارائه می شود و در ادامه به نقش حرکات اصلاحی بر الگوی راه رفتن پرداخته خواهد شد.

هدف این پژوهش، بررسی اثر یک جلسه فعالیت ورزشی با شدت بالا و پایین بر تغییرات غلظت پپتید YY3-36 (PYY3-36) در زنان دارای اضافه وزن و وزن نرمال غیرفعال بود. روش ها: مطالعه حاضر از نوع پژوهش های کاربردی است که به روش نیمه تجربی انجام گرفت. زنان با وزن نرمال (شاخص توده بدنی بین 18 تا 24.9 کیلوگرم بر مترمربع) و دارای اضافه وزن (شاخص توده بدنی بین 25 تا 29.9 کیلوگرم بر مترمربع) غیرفعال ساکن در شهر ایلام جامعه ی آماری را تشکیل دادند. 10 زن با وزن نرمال غیرفعال و 12 نفر از زنان دارای اضافه وزن غیرفعال در دامنه سنی 17- 35 سال نمونه های پژوهش را تشکیل دادند. پروتکل ورزشی با شدت بالا به صورت 5 ست 4 دقیقه ای رکاب زدن روی دوچرخه کارسنج با شدت 90 درصد ضربان قلب بیشینه و فعالیت ورزشی با شدت پایین به صورت 40 دقیقه رکاب زدن پیوسته روی دوچرخه کارسنج با شدت 50 درصد ضربان قلب بیشینه اجرا گردید. نمونه های خون پیش، بلافاصله و یک ساعت پس از هر دو پروتکل ورزشی برای اندازه گیری غلظت PYY3-36 جمع آوری شد. یافته ها: نتایج نشان داد که، غلظت PYY3-36 پلاسمایی در هردو گروه دارای اضافه وزن و نرمال بلافاصله پس از فعالیت ورزشی با شدت بالا نسبت به قبل از آن به طور معناداری افزایش و یک ساعت پس از فعالیت به سطح پایه (پیش آزمون) بازگشت. درحالی که، غلظت PYY3-36 پلاسمایی پس از فعالیت ورزشی با شدت پایین در هردو گروه دارای اضافه وزن و وزن نرمال تغییر معناداری نداشت. همچنین، بین آثار فعالیت ورزشی با شدت بالا و پایین، بر غلظت PYY3-36 پلاسمایی در هردو گروه دارای اضافه وزن و وزن نرمال تفاوت معناداری دیده نشد. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش بیانگر اثر شدت فعالیت ورزشی بر غلظت PYY3-36 پلاسمایی بود، ولی ترکیب بدنی اثری بر پاسخ PYY3-36 پلاسمایی به فعالیت ورزشی نداشت. این یافته ها می تواند مناسب افراد دارای اضافه وزن و چاق باشد که با اجرای فعالیت ورزشی با شدت بالا انرژی دریافتی و اشتهای خود را کاهش دهند تا به هدف خود که کاهش توده بدنی است نائل شوند.

عملکرد ورزشی نیازمند شرایط بهینه از متغیرهای مختلفی است که یک ورزشکار در تمام طول دوران ورزشی خود در حال فراگیری آنهاست. از جمله متغیرهای بسیار مهم در ارتباط با عملکرد ورزشی می توان به توان، چابکی و سرعت اشاره کرد که عمدتا در رشته های بی هوازی نقشی تعیین کننده دارند و تقویت و بهبود آنها در نتیجه گیری ورزشکار بسیار حائز اهمیت است. یافته ها حاکی از تاثیرات متفاوت انواع تمرینات بر روی متغیرهای بی هوازی از جمله توان و سرعت می باشد. به طوری که اثرات این تمرینات به شدت، مدت و نوع تمرین بستگی دارد. هدف از مطالعه حاضر، مروری بر تاثیر تمرینات پلایومتریک، قدرتی و ترکیبی بر توان پا، چابکی و سرعت ورزشکاران بر اساس مطالعات انجام شده در این زمینه می باشد.

هدف از انجام این تحقیق، بررسی اثربخشی تمرینات منتخب بر رشد حرکتی و اجتماعی کودکان بود. روش ها: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی است که به صورت میدانی و با استفاده از گروه آزمایش و کنترل انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه ی دانش آموزان پایه سوم مقطع ابتدایی شهر مشهد بود که از این میان تعداد 40 نفر به صورت تصادفی (خوشه ای مرحله ای) انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (20 نفر) و گروه کنترل (20 نفر) قرار گرفتند. سپس گروه آزمایش به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 45 دقیقه تمرینات منتخب را انجام دادند. از آزمون رشد حرکتی درشت (TGMD-2) اولریخ (2002) برای اندازه گیری مهارت های بنیادی و هم چنین از مقیاس رشد اجتماعی واینلند (1989) برای اندازه گیری رشد اجتماعی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از t مستقل و وابسته در سطح معنی داری 0/05> p استفاده شد. یافته ها: نتایج به دست آمده از تحقیق نشان داد که بین دو گروه کنترل و آزمایش در رشد مهارت های جابجایی (8.433, p<0.001) و مهارت های دستکاری (10.951 , p<0.001) و به طور کلی در رشد حرکتی (13.203 , p<0.001) تفاوت معنادار وجود دارد. هم چنین یافته ها نشان دادند که بین دو گروه کنترل و آزمایش در رشد اجتماعی (2.469 , p<0.022) تفاوت معنادار وجود دارد. نتیجه گیری: بر اساس یافته های حاضر می توان نتیجه گیری کرد که از تمرینات منتخب می توان به عنوان برنامه ای مناسب برای بهبود رشد حرکتی و اجتماعی دانش آموزان دختر دبستانی استفاده نمود.