کبدی

هدف پژوهش حاضر، مطالعه رابطه کمال گرایی ورزشی و انگیزه پیشرفت با موفقیت ورزشی بود. جامعه آماری شامل تمامی ورزشکاران شرکت کننده در لیگ برتر کبدی بود که به صورت تصادفی 144 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین کمال گرایی مثبت و انگیزه پیشرفت با موفقیت ورزشی هم بستگی به صورت مثبت معنادار و بین ابعاد منفی کمال گرایی و موفقیت ورزشی هم بستگی به صورت منفی معنادار می باشد. آزمون تحلیل رگرسیون نشان داد که کمال گرایی میزان 51 و انگیزه پیشرفت 48 درصد از تغییرات موفقیت ورزشی را تبیین می کند. در نهایت می توان گفت به منظور دست یابی به موفقیت، همواره ورزشکار نیازمند به حفظ سطح مطلوبی از کمال گرایی بوده و انگیزه لازم می تواند به عنوان یک نیروی پیش برنده در جهت دستیابی به اوج عملکرد مثمر ثمر باشد.

هدف این پژوهش بررسی تأثیر رفتار مربیان بر خودکارآمدی و منش ورزشی ورزشکاران زن رشته کبدی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه بازیکنان حاضر در دور نیمه نهایی لیگ برتر کبدی بانوان در سال 1396 بود و برای نمونه گیری از روش کل شمار استفاده شد. ابزار پژوهش پرسشنامه بود که پس از تائید روایی و پایایی در بین نمونه آماری توزیع شد. برای تحلیل داده ها از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی، تحلیل واریانس یک راهه و ازمون تعقیبی ال.اس. دی استفاده شد. نتایچ تحلیل رگرسیونی نشان داد رفتارهای مثبت مربیان موجب افزایش خودکارآمدی و منش ورزشی ورزشکاران می شود و رفتارهای منفی مربیان موجب کاهش خودکارآمدی و منش ورزشی ورزشکاران می شود. همچنین خودکارآمدی نیز تاثیر مثبت و معناداری بر منش ورزشی داشت. براساس یافته های این پژوهش پیشنهاد می شود مربیان با رفتارهایی که از دیدگاه ورزشکاران، رفتارهای مثبت و یا منفی تلقی می شوند، آشنا شده و از تاثیر رفتار خود بر عملکرد ورزشکاران مطلع شوند و همانطورکه ورزشکاران را برای مسابقات آماده می کنند، خود نیز با آمادگی در رقابت ها حاضر شوند.

مقدمه و هدف: امروزه از ویژگی های پیکری و فیزیولوژیکی به منظور استعدادیابی و ارزیابی میزان آمادگی جسمانی ورزشکاران استفاده می شود. هدف از این پژوهش، بررسی نیمرخ آنتروپومتریک و برخی قابلیت های فیزیولوژیک و تعیین رابطه بین آن ها در بازیکنان جوان نخبه کبدی پسر ایرانی می باشد. روش شناسی: به این منظور 23 بازیکن تیم ملی جوانان کبدی با میانگین سنی 68/0±5/18 سال در این پژوهش شرکت کردند. متغیرهای آنتروپومتریکی شامل (قد، وزن، شاخص توده بدن و درصد چربی) و ویژگی های فیزیولوژیکی شامل (توان هوازی و بی هوازی، سرعت، چابکی و پرش جفت دوطرفه، قدرت دست، انعطاف پذیری و استقامت عضلات شکمی) اندازه گیری شد. داده های حاصله توسط آمار توصیفی (میانگین ± انحراف استاندارد) و ضریب همبستگی پیرسون برای تعیین ارتباط بین متغیرهای پژوهش بر اساس هدف های مورد نظر در سطح معنی داری 0.05P< آنالیز شد. یافته ها: نتایج نشان داد میانگین قد (97/3 ±26/176) سانتی متر، وزن (11/3±39/64) کیلوگرم، شاخص توده بدن (09/1±86/20)، 36 متر سرعت (25/±34/5) ثانیه، انعطاف (71/4±64/35) سانتی متر، چابکی (31/±20/9) ثانیه، توان (10/401±05/4330) وات، قدرت دست (28/6±09/68) کیلوگرم، دراز و نشست (14/6±33/60) تکرار، پرش دوطرفه (76/8±74/156) تکرار و در آزمون توان هوازی دوی 1600 متر (36/±52/5) دقیقه و ثانیه به دست آمد. هم چنین بررسی همبستگی نشان داد که بین سرعت دویدن 36 متر با توان بی هوازی (0.05P<، 63%) و انعطاف (0.05P<،53%-)، بین استقامت میان تنه و توان هوازی (0.05P<، 56%) و چابکی (0.05P<)، 44%)، بین استقامت عضلانی پا با شاخص توده بدن (0.05P<، 41-%) و قدرت (0.05P<، 52%) ارتباط معنی دار وجود دارد. بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد مسائل تکنیکی و تاکتیکی در موفقیت تیم های هند نقش بیشتری بازی می کند. با این حال مربیان می توانند از ویژگی های پیکری و فیزیولوژیکی به منظور ارزیابی مستمر وضعیت بدنی و آمادگی جسمانی بازیکنان و استعدادیابی بازیکنان مستعد استفاده نمایند.  

به دلیل دوره های شدید رقابت و استرس عملکرد در طول یک فصل، ورزشکاران می توانند نوسانات تحلیل رفتگی را تجربه کننده ممکن است خطرات بیشتری را برای سلامتی آن ها به همراه داشته باشد. اعمال فشار بیش ازحد بر ورزشکاران برای دستیابی به نتایج خوب یا ناتوانی در ایجاد لذت از فعالیت حتی می تواند آن ها را به ترک تمرین ورزشی سوق دهد. این پژوهش ارتباط بین ارضای نیازهای روانی پایه با تحلیل رفتگی ورزشی بازیکنان لیگ برتر کبدی مردان ایران را بررسی کرد. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع زمینه یابی است که به شکل میدانی انجام شد. تعداد ۱۲۰ بازیکن کبدی از مجموع ۱۴۴ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل دو پرسشنامهٔ ارضای نیازهای روانی پایه (72/0 =α) و پرسشنامه تحلیل رفتگی (ABQ) (α =78/0) بود. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و برای پیش بینی نقش متغیر مستقل بر متغیر وابسته از رگرسیون چند متغیره با تأکید بر نرم افزار spss19 استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد بین عوامل ارضای نیازهای روانی، نیاز به شایستگی و پیوستگی رابطه منفی و معنادار و نیاز به استقلال رابطه مثبت و معناداری با تحلیل رفتگی وجود دارد به طوری که با افزایش نیاز به شایستگی و پیوستگی، تحلیل رفتگی نیز کاهش خواهد یافت، درحالی که با افزایش نیاز به استقلال، تحلیل رفتگی افزایش یافت؛ بنابراین به مربیان پیشنهاد می شود برای جلوگیری از ایجاد تحلیل رفتگی و تأثیرات منفی این عامل بر عملکرد ورزشی بازیکنان، سعی نمایند که نیاز به شایستگی و پیوستگی ورزشکارانشان را با برقراری ارتباطات مناسب و ایجاد فرصت برای ابتکار عمل در آن ها برآورده کنند، و چون استقلال بیش ازحد باعث افت عملکرد بازیکنان می شود، بنابراین سعی شود که بیش ازحد به بازیکنان استقلال ندهند.