رسول نوروزی سیدحسینی

این تحقیق با رویکرد مدل سازی و با هدف تعیین تأثیر شخصیت برند بر ارزش ویژه برند با نقش میانجی اصالت برند در مصرف کنندگان محصولات ورزشی برند مجید انجام شد. جامعه آماری این تحقیق را کلیه مصرف کنندگان محصولات ورزشی برند مجید تشکیل دادند. بر اساس فرمول نمونه گیری کوکران 384 نفر از مصرف کنندگان محصولات ورزشی برند مجید به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از فرم ویژگی های جمعیت شناختی، پرسشنامه اصالت برند توسط کادیروف (2010)، پرسشنامه ارزش ویژه برند کیم و هیون (2011)، و پرسشنامه شخصیت برند از گئونز و همکاران (2009) استفاده شد. به منظور آزمون فرضیات از آزمون رگرسیون و از مدل سازی معادلات ساختاری( SEM ) استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که ارتباط معنی داری بین «شخصیت برند» و «ارزش ویژه برند» و همچنین «اصالت برند» وجود دارد؛ و درنهایت، ارتباط معنی داری بین «اصالت برند» و «ارزش ویژه برند» در سطح 05/0= α مشاهده می شود. بر اساس نتایج ضریب مسیر می توان این گونه بیان کرد که شخصیت برند با ضریب مسیر(69/0 pc= ) بر ارزش ویژه برند و با ضریب مسیر(41/0 pc= ) بر اصالت برند دارای اثر مستقیم است. درنهایت، بر اساس روابط خطی غیرمستقیم، ضریب مسیر اثر غیرمستقیم شخصیت برند از طریق اصالت برند بر ارزش ویژه برند برابر با (20/0= PC ) است؛ بنابراین شخصیت برند از طریق متغیر میانجی اصالت برند بر ارزش ویژه برند اثر غیرمستقیم معناداری دارد.

هدف پژوهش حاضر تحلیل هوشمندی رقابتی مدیران باشگاه های ورزشی شهر تهران است. جامعه آماری پژوهش کلیه مدیران و کارشناسان باشگاه های ورزشی شهر تهران بوده که با استناد به فرمول کوکران 384 نفر به عنوان نمونه تحقیق تعیین شد که به صورت دردسترس و احتمالی از بین جامعه آماری تحقیق انتخاب شد. ابزار تحقیق، پرسشنامه بازنگری شده هوشمندی رقابتی بوده که روایی و پایایی آن مورد بررسی و تأیید قرار گرفت. به منظور تحلیل داده ها از آزمون دوجمله ای و جهت بررسی معناداری ارتباط بین مؤلفه های پژوهش (هوشمندی بازار، هوشمندی اجتماعی و استراتژیک، هوشمندی رقبا، هوشمندی تکنولوژیک) و همچنین شدت رابطه ها از آزمون همبستگی اسپیرمن و یومن ویتنی و برای طراحی مدل از مدل حداقل مربعات جزئی (پی ال اس) استفاده شد. بررسی شدت همبستگی نشان داد که رابطه بین هوشمندی اجتماعی و استراتژیک و هوشمندی بازار و همچنین هوشمندی اجتماعی و استراتژیک و هوشمندی رقبا از شدت قوی برخوردار است و رابطه بین سایر مؤلفه ها در محدوده رابطه با شدت متوسط قرار دارد. با توجه به ضرایب مدل نهایی، هوشمندی رقبا بیشترین تأثیر و بعد از آن هوشمندی اجتماعی و استراتژیک، هوشمندی بازار و هوشمندی تکنولوژیک به ترتیب تأثیر داشتند. درنهایت با توجه به بالاتر بودن ضریب مسیر هوشمندی بازار در تحقیق حاضر، لازم است مدیران باشگاه های ورزشی برای حفظ و ارتقاء هرچه بیشتر هوشمندی رقابتی، با توزیع برگه های نظرسنجی دوره ای نسبت به کسب آگاهی هرچه بیشتر در مورد بازار هدف خود اقدام نمایند.

انتقال ناصحیح و عدم تبدیل علم به عمل، یک شکاف جدی در ورزش به شمار می رود و چالش مدیریتی صاحبان و سرمایه گذاران دانش این است که چگونه دانش تولیدی را به جریان بازده اقتصادی تبدیل کرده و یافته های علمی خود را تجاری سازی کنند. بنابراین هدف از انجام این پژوهش، طراحی مدل تجاری سازی پژوهش های علوم ورزشی است. پژوهش حاضر از روش کیفی و با ماهیت اکتشافی- بنیادی انجام گرفت. داده های پژوهش از طریق نمونه گیری هدفمند با تکنیک گلوله برفی و بر اساس مصاحبه های عمیق نیمه-ساختاریافته با خبرگان حوزه تجاری سازی جمع آوری شد. شمار مشارکت کنندگان در پژوهش با استفاده از شاخص اشباع نظری به 17 نفر رسید. داده ها بر اساس گراندد تئوری و با رویکرد ساختگرا مورد کدگذاری و تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. درک تفسیری دقیق و کدگذاری های اولیه، متمرکزشده و نظری مشخص کرد که پدیده تجاری سازی پژوهش های علوم ورزشی در صورتی عینیت می یابد که مؤلفه های اصلی آن یعنی تابش ها، بازتابش ها، آفرینش ها و کنش ها به خوبی پیاده سازی شوند. مدل به دست آمده فراسوی دیدگاه های متعارف و سرسپردگی محض به سیاست های بیرونی و توسعه به روش فرادست به فرودست، بر رویکردهای کنشگرشناسانه و رابطه دیالکتیک کنشگر-واقعیت تأکید دارد و می تواند نقطه آغازی برای گفتمان سازی این پدیده و نهادینه سازی آن در جامعه و اقتصاد ورزش باشد. نکته قابل توجه این است که این مدل می تواند کارآمدی تولید دانش و پژوهش را افزایش داده و این وضعیت را به جایگاه مطلوب کارآفرینی دانشگاهی و تجاری سازی دستاوردهای پژوهشی نزدیک تر نماید.

هدف از مطالعه حاضر تدوین چارچوب جامعه شناختی سرمایه فرهنگی در ورزش ایران می-باشد. روش تحقیق از نوع کیفی با رویکرد تحلیل جامعه شناختی پدیده های ورزشی انتخاب شد. مشارکت کنندگان شامل دو بخش منابع انسانی و منابع اطلاعاتی بود. مشارکت کنندگان به تعداد قابل کفایت، به صورت هدفمند و برمبنای رسیدن به اشباع نظری انجام شد (16نفر و 63سند). ابزار پژوهش شامل مصاحبه های اکتشافی نیمه ساختارمند به همراه مطالعه کتابخانه ای نظام مند بود. روایی ابزار براساس شایستگی علمی نمونه، روایی ابزار براساس اعتبار حقوقی و علمی نمونه، نظر خبرگان و توافق بین مصححان ارزیابی و تائید گردید. جهت تحلیل یافته ها از روش کدگذاری مفهومی چندمرحله ای (باز، گزینشی و موضوعی) با رویکرد تحلیل سیستمی و جامعه شناختی استفاده شد. سطوح و منظرها به ترتیب اثرگذاری- اثرپذیری بین متغیرهای زیر مجموعه آن ها شامل ظرفیت-های مولد، سازوکارهای پیشران، دستاوردهای توزیعی و کارکردهای قابل انتظار سرمایه فرهنگی در ورزش بود. بطور کلی متولیان و ذینفعان در ورزش کشور در برنامه ها و اهداف خرد و کلان در خصوص ورزش کشور و دخیل بودن سرمایه فرهنگی در ورزش کشور، توجه داشته باشند که خانواده و سبک زندگی ورزش مدار، آموزش و تحصیل ورزش محور، جایگاه ورزش در طبقه اجتماعی و همچنین سرمایه انسانی در ورزش را به عنوان ظرفیت های مولد سرمایه فرهنگی در ورزش کشور در نظر بگیرند.

مقدمه: هدف تحقیق حاضر شناسایی فرایند شکل گیری موانع ارتقای شغلی و مؤلفه های تأثیرگذار بر اکوسیستم شغلی بانوان در سازمان های ورزشی ایران بود. روش پژوهش: این تحقیق با ماهیت اکتشافی و روش کیفی با استفاده از راهبرد نظریه داده بنیاد انجام گرفت. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از رویکرد کلاسیک نظریه داده بنیاد که توسط گلیزر ارائه شده، استفاده شد. از روش نمونه گیری نظری- هدفمند و تکنیک نمونه گیری افراد شاخص و گلوله برفی برای انجام مصاحبه های عمیق استفاده شد. در مجموع 11 مصاحبه با خبرگان و متخصصان دارای پژوهش در حوزه زنان و نیز مدیران زن دارای مناصب مدیریتی انجام گرفت و پژوهش به اشباع نظری و کفایت رسید. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد موانع ارتقای شغلی بانوان در سازمان های ورزشی ایران یک مدل زنجیره وار از اثرگذاری تعاملی چهار مقوله فرهنگ جامع شغلی، فشار اجتماعی، کنش ها و تعاملات فردی و سازمانی و اکوسیستم جنسیت زدگی هستند که هریک به اجزا و موانع کوچک تر تقسیم شده اند. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش، پیشنهاد می شود در راستای تسهیل ارتقای زنان به مناصب مدیریتی ورزش، متناسب با اسناد بالادستی و سیاستگذاری های اشتغال زنان، سیاستگذاران ورزش مسیر پیشرفت زنان به سطوح مدیریتی را در قالب یک مجموعه عوامل و فرایندمحور در نظر بگیرند و در راه حذف موانع و تقویت نقاط قوت زنان برنامه ریزی کنند.

هدف پژوهش حاضر تعیین نقش جنسیت بر درک محدودیت ها و انگیزه های گیمرهای ایرانی در مدل پیوستار روان شناختی (PCM) است. روش تحقیق توصیفی - تحلیلی است که به شکل میدانی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش گیمرهای زیر ۳۰ سالی هستند که حداقل یک ساعت در هفته بازی می کنند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه های فانک (۲۰۰۸) برای تشخیص مراحل مختلف مدل پیوستار روان شناختی، کرافورد (۱۹۹۱) برای تعیین محدودیت های فراغت و سیانفرون و همکاران (۲۰۱۱) برای سنجش انگیزه بود که پس از بررسی روایی و پایایی در اختیار نمونه ها قرار گرفت. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی با تأکید بر شاخص های آماری گرایش به مرکز و پراکندگی استفاده شد. ابتدا سطوح پیوستار روان شناختی برای هر یک از شرکت کنندگان بر اساس نمراتشان شناسایی شد. از آزمون t مستقل برای بررسی تفاوت محدودیت ها و انگیزه های گیمرهای زن و مرد در سطوح مختلف PCM استفاده شد. نتایج نشان داد که بین زنان و مردان در درک محدودیت ها و انگیزه های گیمر ها در مراحل مختلف PCM تفاوت معناداری وجود داشت. بر اساس نتایج می توان این گونه نتیجه گیری کرد که جنسیت عامل مهمی در انگیزه های مشارکت و محدودیت های ادراک شده گیمرهای ایرانی است و هرقدر به سطوح بالاتر پیوستار روان شناختی می رویم میزان تأثیرگذاری جنسیت در انگیزه ها و محدودیت ها بیشتر خواهد شد و تعداد گیمرهای مرد در مراحل جذب، دل بستگی و وفاداری بیشتر از گیمرهای زن است. 

هدف: رویکرد قابلیت، نتیجه آخرین نظریه های توسعه، دیدگاه نوینی است که توسعه را با مفاهیم «کارکردها» و «قابلیت ها» پیوند می زند و می تواند به عنوان رویکردی اساسی در نظام آموزش وپرورش به کار گرفته شود. هدف این پژوهش طراحی یک مدل سیاست گذاری، بر اساس توسعه قابلیت های انسانی وزارت آموزش وپرورش منطقه کردستان است. در این راستا، پس از شناسایی قابلیت های انسانی در زمینه آموزش وپرورش در منطقه کردستان، ارتباطات منطقی بین اجزای تأثیرگذار برقرار شد تا سیاستی به منظور توسعه قابلیت های انسانی تدوین شود. روش: این پژوهش با استفاده از روش پژوهش کیفی و رویکرد نظریه داده بنیاد انجام شد. در این راستا، داده های پژوهش از طریق روش نمونه گیری هدفمند جمع آوری شد. این نمونه گیری از طریق به کارگیری افراد متخصص و خبره در حوزه آموزش وپرورش در منطقه کردستان انجام گرفت. داده ها از طریق اجرای مصاحبه های عمیق جمع آوری شدند. ابتدا، افراد متخصص در زمینه آموزش وپرورش با دقت انتخاب شدند و فقط با افرادی مصاحبه شد که در این حوزه توانمندی و تجربه کافی داشتند. این نمونه گیری هدفمند پس از تعیین معیارهای دقیق برای انتخاب افراد صورت گرفت تا بهترین دیدگاه ها و تجربه های ممکن کسب شود. سپس با انجام مصاحبه های عمیق با افراد انتخاب شده، داده های لازم برای پژوهش جمع آوری شد. این مصاحبه ها به صورت گسترده و جزئی انجام گرفت و از افراد در مصاحبه ها، سؤال های متنوع مرتبط با موضوع پژوهش پرسیده و هم زمان، داده ها جمع آوری و تحلیل شد. بر اساس رویکرد گلیزری، داده ها کدگذاری و مفهوم پردازی شدند. این مرحله با دقت انجام شد تا الگوها، مفهوم ها و تفاوت های مهم در داده ها به وضوح برجسته شود. کدگذاری دقیق این اطلاعات باعث شد تا تحلیل گسترده و عمیقی از داده های جمع آوری شده ارائه شود.   یافته ها: نتایج پژوهش نشان می دهد که در نظام آموزش وپرورش منطقه کردستان، دو سطح اصلی از قابلیت های انسانی وجود دارد که عبارت است از: قابلیت های مبتنی بر مهارت و قابلیت های مبتنی بر فرصت. این دو سطح قابلیت به طور گسترده در ساختار آموزش وپرورش، از سطوح مختلف آموزشی گرفته تا بخش های غیررسمی و آموزش خودآموز، دیده می شود. قابلیت های مبتنی بر مهارت بر مهارت ها، توانایی ها و مهارت های فردی افراد متمرکز است. مهارت های آکادمیک، تخصصی و عملی که افراد در حوزه آموزش وپرورش کسب می کنند، جزء این قابلیت ها محسوب می شود. قابلیت های مبتنی بر فرصت، به توانمندی افراد در بهره گیری از فرصت ها و امکانات محیط خود اختصاص دارد. این قابلیت ها شامل توانایی های اجتماعی، ارتباطی و کارآفرینانه است. علاوه بر این، نتایج نشان داد که اگر توجه به عوامل زمینه ای، عوامل تبدیل کننده و عوامل تسهیل کننده صورت گیرد، این قابلیت ها به کارکردهای مطلوب تبدیل می شوند. این تحولات، نه تنها در سطح آموزش رسمی، بلکه در فرایندهای آموزش غیررسمی نیز دیده می شود. این نتایج نشان می دهد که جنبه جامع و گسترده توسعه قابلیت های انسانی، در نظام آموزش وپرورش منطقه کردستان است، همچنین نتایج بر نقش اساسی این قابلیت ها در بهبود فرایندهای آموزش و افزایش توانمندی افراد تأکید می کند. نتیجه گیری: اگر سیاست گذاران آموزشی نظام آموزش وپرورش منطقه کردستان، به جوانب مختلف قابلیت های انسانی دیدگاهی جامع و تعاملی داشته باشند، می توان انتظار داشت که کارکردهای مطلوبی همچون تقویت رفاه و سعادت در زمینه اجتماعی و آموزشی در این منطقه شکل گیرد. این امر به تقویت نهادهای اجتماعی، احترام به هنجارها و قوانین منطقه ای، ارج نهادن به ویژگی های قومیتی و مدیریت موفق عوامل ژئوپلیتیکی وابسته است. به این ترتیب، رویکرد قابلیت، به عنوان یک چارچوب مفهومی، نه تنها با پارادایم های سنتی توسعه هم خوانی دارد، بلکه در ایجاد ساختاری پویا و واکنشگر برای سیاست گذاری آموزشی، نقش کلیدی ایفا می کند.

با ورود رسانه های اجتماعی، شبکه های اجتماعی آنلاین نیز به عنوان یکی از جدیدترین مباحث مدیریتی مورد توجه قرار گرفته است. شبکه های اجتماعی در ترویج و گردش اطلاعات رویدادهای بزرگ ورزشی نقش مهمی بازی می کنند. با توجه به این مسئله، هدف تحقیق حاضر بررسی و مقایسه نحوه ترویج بازی های المپیک ریو 2016 و توکیو 2020 در رسانه های اجتماعی است. برای بررسی شبکه ترویج بازی ها از رویکرد تحلیل شبکه اجتماعی استفاده شد که تمام توییت های صفحه رسمی این دو المپیک از بستر توییتر استخراج شدند. از صفحه رسمی المپیک ریو 2256 توییت و از صفحه رسمی المپیک توکیو 3287 توییت به دست آمد که در نهایت 436 توییت از المپیک ریو و 905 توییت از المپیک توکیو وارد تحلیل شدند. یافته ها نشان دادند که در هر دو المپیک ورزشکاران از نظر تعداد بازیگران در شبکه، نسبت به سایر ذی نفعان بیشتر بوده اند. درعین حال، وزن ارتباطات سازمان های بین المللی ورزشی بیشتر از سایر ذی نفعان بوده است. تحقیق حاضر نشان داد اگرچه ورزشکاران نسبت به سازمان های ورزشی ملی و بین المللی از طرفداران و در نتیجه دنبال کنندگان بیشتری برخوردار هستند از همین رو بیشتر می توانند به ترویج بازی ها کمک کنند؛ اما وزن ارتباط با سازمان های بین المللی ورزشی گویای این است که کمیته برگزاری بازی های المپیک با سازمان های بین المللی ورزشی مانند فدراسیون های جهانی ارتباط مستمری دارد. تحقیق حاضر نشان داد ترویج رویدادهای ورزشی در رسانه های اجتماعی بدون به کار گرفتن ذی نفعان متعدد ممکن نیست. با این حال با توجه به هدف سازمان ها و رویدادهای ورزشی الگوی خاص خودشان برای ترویج برند یا رویداد می تواند منحصر به فرد باشد.

ورزش علاوه بر فعالیت های فیزیکی، اجتماعی و سیاسی درگیر مسائل دیگری نظیر انواع سوءاستفاده شده است. هدف از این پژوهش تحلیل سوءاستفاده در ورزش با رویکرد شناسایی انواع و عوامل به وجود آورنده آن است. با استفاده از روش کیفی داده ها از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته جمع آوری شدند. مشارکت کنندگان در این تحقیق اساتید، متخصصین، کارشناسان و صاحب-نظران در زمینه سوءاستفاده در ورزش بودند. به منظور تحلیل داده ها از روش تحلیل مضامین استفاده شد. یافته های این تحقیق نشان می دهد که شش نوع سوءاستفاده در ورزش ایران وجود دارد که عبارت اند از جسمی، جنسی، غفلت، عاطفی، مالی و ارتباطی. علاوه بر این، عوامل شکل دهنده سوءاستفاده در ورزش عبارت اند از : 1) تماس بدنی در ورزش و نوع پوشش ورزشکاران،2) کاستی های اجتماعی،3) مشکلات خصوصی و خانوادگی،4) ضعف شخصیتی و ناآگاهی، 5) ضعف در سیستم های اداری و قانونی، و 6) تأکید و اشتیاق به مدال آوری. بر اساس نتایج این تحقیق آگاه شدن از انواع و علل وقوع سوءاستفاده در ورزش، باعث شناخت مسئله، تصمیم گیری درست و برنامه ریزی مناسب برای پیشگیری از این امر حساس است. در حقیقت، نتایج این تحقیق فتح بابی برای آموزش و حمایت از ورزشکاران، مربیان ورزشی، پزشکان ورزشی، کادر فنی، مدیران و اعضای فدراسیون هاست.

مقدمه: هدف تحقیق حاضر مدلسازی روابط خطی اخلاق حرفه ای با صلاحیت های حرفه ای و مسئولیت پذیری اجتماعی کارکنان فدراسیون های ورزشی بود.روش پژوهش: جامعه آماری پژوهش شامل تمامی کارکنان فدراسیون های ورزشی (1000N=) بود که از بین آنها 260 نفر به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند.یافته ها: یافته های تحقیق ضمن تأیید مدل استخراج شده نشان داد که اخلاق حرفه ای تأثیر مستقیم مثبت و معناداری برابر با 652/0 و تأثیر غیرمستقیمی برابر با 088/0 بر مسئولیت پذیری اجتماعی دارد. همچنین اخلاق حرفه ای با ضریب مسیر 309/0 بر صلاحیت حرفه ای و در نهایت صلاحیت حرفه ای با ضریب مسیر 287/0 بر مسئولیت پذیری اجتماعی تأثیر مثبت و معناداری داشت. در اثرگذاری این متغیر، مؤلفه صلاحیت رفتاری با بار عاملی 93/0 بیشترین نقش را داشت. در اثرگذاری مسئولیت پذیری اجتماعی نیز بعد قانونی با بار عاملی 92/0 بیشترین نقش را داشته است.نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده، داشتن اخلاق حرفه ای می تواند زمینه ویژگی ها، دانش و نگرش مثبت بیشتر به شغل و در نتیجه ارتقای مسئولیت پذیری اجتماعی را فراهم کند و ارتقای اخلاق حرفه ای کارکنان فدراسیون های ورزشی، صلاحیت های حرفه ای و مسئولیت پذیری اجتماعی بالاتر را به همراه خواهد داشت. بنابراین لازم است مدیران فدراسیون های ورزشی شرایط ارتقای اخلاق حرفه ای را برای کارکنان خود ایجاد کنند تا شاهد اثربخشی بیشتری در فدراسیون مربوطه باشند. 

هدف پژوهش حاضر شناسایی عوامل مؤثر در سرآمدی فدراسیون ملی تنیس روی میز در عرصه بین المللی و ارائه راهکارهای اجرایی است. روش پژوهش به صورت آمیخته (کیفی و کمی) و از نوع استراتژی آمیخته-اکتشافی بود. مشارکت کنندگان در بخش کیفی استادان رشته مدیریت ورزشی و همچنین مدیران و کارشناسان خبره و آگاه در زمینه تنیس روی میز و سرآمدی بین المللی بودند (15 نفر). در بخش کمی نیز بر اساس معیارهای تعیین شده، از گروه مشارکت کنندگان بخش کیفی استفاده شد(12 نفر). از طریق روش نمونه گیری هدفمند و معیارمحور مشارکت کنندگان انتخاب شدند. جهت تحلیل دادهای کیفی از روش تحلیل مضمون و به منظور تحلیل داده های کمی از تحلیل سلسله مراتبی(AHP) استفاده شد. نتایج نشان داد عوامل مؤثر بر سرآمدی پنج مفهوم اصلی روابط و حمایت سازمانی، عوامل نیروی انسانی، عوامل زمینه ای، عوامل سازمانی و عوامل ورزشی هستند. در بخش راهکارهای مؤثر بر سرآمدی نیز سه مفهوم اصلی راهبردهای سازمانی، راهبردهای ساختاری و راهبردهای فنی-ورزشی به دست آمد. همچنین عوامل مؤثر در سرآمدی فدراسیون ملی تنیس روی میز عبارت اند از: عوامل ورزشی، روابط و حمایت سازمانی، ساختار سازمانی، عوامل نیروی انسانی و عوامل زمینه ای. برای سرآمدی فدراسیون تنیس روی میز در عرصه های بین المللی باید با نگاهی کلان و همه جانبه راهبردهای سازمانی، ساختاری و فنی را به صورت مستمر و یکپارچه پیاده سازی کرد.

مقدمه: هدف از تحقیق حاضر تدوین مدل توسعه ورزش تربیتی در کشور ایران بود.روش پژوهش: تحقیق حاضر از نوع تحقیقات متوالی اکتشافی و از نظر نوع داده ها کمی است. جامعه آماری تحقیق شامل تمامی دبیران تربیت بدنی به تعداد 10000 نفر بود. برای جمع آوری داده ها ابتدا پرسشنامه محقق ساخته با نظر و تأیید 30 نفر از خبرگان شامل استادان و متخصصان مدیریت ورزشی، معاونان تربیت بدنی و معلمان تربیت بدنی تهیه شد. این پرسشنامه دارای هفت مؤلفه و 33 سؤال بود و پیش از توزیع روایی و پایایی آن، تأیید شد.یافته ها: نتایج نشان داد که راهبرد توسعه ورزش تربیتی در هفت بعد شامل توسعه برنامه درس تربیت بدنی، کیفیت بخشی برنامه درس تربیت بدنی، توسعه ورزش قهرمانی دانش آموزان، توسعه ورزش همگانی دانش آموزان، ارتقای کیفی فضا و تجهیزات ورزشی، توسعه سواد حرکتی و سبک زندگی سالم و فعال در دانش آموزان و تقویت و توانمندسازی منابع انسانی ارزیابی شد. می توان گفت که توسعه ورزش دانش آموزی فرایندی پویاست و برای تحقق آن و حصول پیامدهای توسعه، ذی نفعان، راهبرد ها، فرایندها و مسیرهای توسعه ورزش با هم عمل می کنند.نتیجه گیری: ازاین رو سیاستگذاران به هنگام تدوین سیاست های توسعه ورزش دانش آموزی باید ذی نفعان، راهبرد ها، فرایندها و مسیرهای توسعه ورزش را مورد توجه قرار دهند.

هدف از انجام این تحقیق، طراحی الگوی بهره وری فدراسیون والیبال جمهوری اسلامی ایران بود. جامعه آماری را گروه متخصصان،کارشناسان، مدرسان و مدیران حوزه پژوهش تشکیل می دادند. (200=N) نمونه آماری برابر جامعه آماری و به روش کل شمار بود. (200=n) برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ای محقق ساخته استفاده گردید. برای ساخت پرسشنامه، ابتدا از طریق مصاحبه از روش هدفمند و روش نمونه گیری گلوله برفی بهره گیری شد. در نهایت پرسشنامه ای با 71 سوال 5 گزینه ای بر اساس مقیاس 5 درجه ای لیکرت با 9 عامل تدوین شد. ضریب پایایی متغیرهای تحقیق با استفاده از روش ضریب آلفای کرونباخ برای متغیر های عوامل آموزشی 86/0، عوامل محیطی 94/0، عوامل مدیریتی 95/0، عوامل اقتصادی 82/0، منابع انسانی 87/0، عوامل عملکردی 89/0، عوامل فرهنگ سازمانی 91/0، عوامل روانی 90/0 و عوامل ساختار سازمانی 93/0 به دست آمد. جهت بررسی اولیه روایی و پایایی سوالات پرسشنامه، از ماتریس آنتی ایمیچ (Anti-Image) در تحلیل سوالات پرسشنامه و برای تقلیل سوالات از تحلیل عامل اکتشافی استفاده گردید. به منظور اطمینان از کافی بودن نمونه، معیار کیسر- می یر و اکلین  (KMO) به کار گرفته شد. برای بررسی برازش الگوی بهره وری از نرم افزارهایSPSS  و PLS استفاده شد. براساس الگوی برازش داده شده، همه متغیرهای عوامل مدیریتی، محیطی، انسانی، فرهنگ سازمانی، آموزشی، اقتصادی، عملکردی، ساختار سازمانی و روانی به ترتیب بیشترین تا کمترین تاثیر را بر بهره وری نشان دادند.

هدف پژوهش حاضر شناسایی عوامل مؤثر در سرآمدی فدراسیون ملی تنیس روی میز در عرصه بین المللی و ارائه راهکارهای اجرایی است. روش پژوهش به صورت آمیخته (کیفی و کمی) و از نوع استراتژی آمیخته-اکتشافی بود. مشارکت کنندگان در بخش کیفی استادان رشته مدیریت ورزشی و همچنین مدیران و کارشناسان خبره و آگاه در زمینه تنیس روی میز و سرآمدی بین المللی بودند (15 نفر). در بخش کمی نیز بر اساس معیارهای تعیین شده، از گروه مشارکت کنندگان بخش کیفی استفاده شد(12 نفر). از طریق روش نمونه گیری هدفمند و معیارمحور مشارکت کنندگان انتخاب شدند. جهت تحلیل دادهای کیفی از روش تحلیل مضمون و به منظور تحلیل داده های کمی از تحلیل سلسله مراتبی(AHP) استفاده شد. نتایج نشان داد عوامل مؤثر بر سرآمدی پنج مفهوم اصلی روابط و حمایت سازمانی، عوامل نیروی انسانی، عوامل زمینه ای، عوامل سازمانی و عوامل ورزشی هستند. در بخش راهکارهای مؤثر بر سرآمدی نیز سه مفهوم اصلی راهبردهای سازمانی، راهبردهای ساختاری و راهبردهای فنی-ورزشی به دست آمد. همچنین عوامل مؤثر در سرآمدی فدراسیون ملی تنیس روی میز عبارت اند از: عوامل ورزشی، روابط و حمایت سازمانی، ساختار سازمانی، عوامل نیروی انسانی و عوامل زمینه ای. برای سرآمدی فدراسیون تنیس روی میز در عرصه های بین المللی باید با نگاهی کلان و همه جانبه راهبردهای سازمانی، ساختاری و فنی را به صورت مستمر و یکپارچه پیاده سازی کرد.

در سال های اخیر برگزاری رویدادهای فرهنگی و ورزشی به عنوان ابزاری برای جامعه پذیری دانشجویان به ویژه دانشجویان بین المللی مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از تحقیق حاضر تحلیل تجربه زیسته دانشجویان بین المللی ورزشکار از حضور در اولین المپیاد فرهنگی-ورزشی دانشجویان بین الملل است که با روش کیفی و رویکرد پدیدارشناختی انجام شد. ازطریق روش نمونه گیری هدفمند با رویکرد حداکثر تغییرات بیشینه مشارکت کنندگان در این تحقیق انتخاب شدند (16=n). ازطریق مصاحبه های عمیق و گفتگوهای تأملی داده ها جمع آوری شد. با استفاده از رویکرد هفت مرحله ای دیکلمن (1989) داده ها تجزیه وتحلیل شدند. براین اساس ده دسته معانی فرعی شکل گیری تصویر متفاوت از ایران، آشنایی با فرهنگ کشور میزبان، برجسته شدن چالش های میان فرهنگی و تلاش برای رفع آن ها، تجربه کردن دانسته ها از ایران، شبکه سازی و تقویت روابط اجتماعی ازطریق ورزش، تقویت حس انسان دوستی، کم رنگ شدن ملی گرایی و تقویت هم گرایی انسانی، از بین رفتن مرزها و موانع ارتباط گیری مؤثر، لزوم رعایت هنجارها و ارزش های جمعی، شناخت ارزش های محوری جامعه میزبان رویداد به دست آمد. به صورت کلی می توان بیان داشت که ورزش به عنوان بستر و ابزاری برای تسهیل جامعه پذیری و رسیدن به زبان مشترک عمل کرده است و درصورتی که برنامه ریزان و سیاست گذاران از این ابزار به خوبی استفاده کنند، می توان شاهد بهره گیری مطلوب از ورزش برای تأثیرگذاری ها و تأثیرپذیری های مطلوب بین المللی بود.