صلاح دستوم

هدف از پژوهش حاضر، تدوین و تبیین مدل مفهومی توسعه ظرفیت اقتصادی برای ورزش کشور بود. روش تحقیق از نوع کیفی اکتشافی نظامند با رویکرد کدگذاری و تحلیل ساختاری-کارکردی می باشد. منابع استخراج اطلاعات و یافته ها شامل دو بخش منابع انسانی (مدیران، اساتید، و..) و منابع اطلاعاتی (علمی، کتابخانه ای، اسنادی، رسانه ای) بود. نمونه گیری در بخش مطالعه نظری (87 سند) و مصاحبه (26 نفر) برحسب رسیدن به اشباع نظری و در بخش دلفی چند مرحله ای (18 نفر) برحسب رسیدن به توافق بین اعضا و تایید چارچوب به روش هدفمند (قضاوتی) انجام شد. روایی کلی ابزارهای پژوهش و نتایج آن ها از طریق کنترل صلاحیت نمونه انتخابی، روایی محتوایی توسط متخصصان و میزان توافق مصححان مورد تایید قرار گرفت. براساس نتایج، چارچوب مفهومی پژوهش شامل 6 سطح، 17 منظر، 38 بُعد و 81 مولفه تحلیلی است. شش سطح مدل شامل: سیستم اقتصاد ملی، سیستم ورزش کشور، انواع ظرفیت های اقتصادی، فرایند مدیریت ظرفیت اقتصادی، راهبری و توسعه ظرفیت اقتصادی و عومل تعیین کننده ظرفیت اقتصادی ورزش است. براساس مدل پژوهش می توان گفت که اگر بهره گیری از ظرفیت های اقتصادی در سطح مناسبی تحقق یابد یک اکوسیستم مناسب برای اقتصاد ورزش شکل می گیرد و نتایجی مطلوبی (مالی، اشتغال، و..) برای سازمان ها و افراد متولی و ذینفع به همراه داشته باشد.

هدف از این پژوهش مدیریت کسب و کار در دوره بحران ناشی از بروز ویروس کرونا و ارائه عوامل، چالش ها و راهبردها بود. روش تحقیق از نوع کیفی با رویکرد اکتشافی سیستماتیک انتخاب شد. جامعه آماری شامل دو بخش منابع انسانی (اساتید، مدیران و تحلیلگران) و منابع اطلاعاتی (کتاب ها، مقالات، اسناد، رسانه ها، و ...) بود. نمونه گیری به تعداد قابل کفایت و با روش قضاوتی بر مبنای رسیدن به اشباع نظری انجام شد (18 نفر و 48 سند). ابزار پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای نظامند و مصاحبه های اکتشافی ساختارمند بود. روایی ابزار براساس اعتبار حقوقی و علمی نمونه، نظر خبرگان و توافق بین مصححان ارزیابی و تایید گردید. جهت تحلیل یافته ها از روش کدگذاری مفهومی چندمرحله ای با رویکرد تحلیل سیستمی استفاده شد. چارچوب مفهومی نهایی شامل 77 مولفه، 22 بُعد، 8 منظر و 3 سطح شناسایی شده بود. سه سطح مدل شامل سطوح زمینه ای-محیطی، ساختاری-قابلیتی و فرایندی-کارکردی است که متغیرهای زیرمجموعه آن ها به صورت متوالی نسبت به هم اثرگذاری-اثرپذیری دارند. در انتها مهم ترین چالش ها و راهبردها درون و برون سیستمی برای کارآمدسازی مدیریت کسب وکار در شرایط بحران و رکورد اقتصادی کرونا براساس چارچوب مفهومی ارائه گردید. براساس کلیات یافته های می توان گفت که مدیریت کسب و کارهای ورزشی در شرایط بحران و رکود اقتصادی نیازمند بکارگیری استراتژی تغییر و نوآوری به همراه شبکه سازی محیطی مبتنی بر فناوری است.

هدف از این پژوهش، تحلیل و مدل سازی عوامل و متغیرهای اثرگذار بر توسعه ورزش دانشگاه های دولتی ایران بود. روش تحقیق از نوع پیمایشی- همبستگی بود. جامعه آماری را تمامی اساتید تربیت بدنی، مدیران و کارشناسان حوزه ورزش دانشگاهی (دولتی) تشکیل می دادند. نمونه آماری به تعداد قابل کفایت جهت مدل-سازی معادلات ساختاری به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب گردید (328=n). ابزار پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای، مصاحبه (نیمه هدایت شده) و پرسشنامه محقق ساخته (112 گویه) بود. روایی محتوایی پرسشنامه توسط 17 متخصص دانشگاهی؛ و پایایی و روایی سازه آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و شاخص های برازش مدل سازی تأیید گردید. از آزمون های کالموگراف – اسمیرنف و فریدمن (SPSS20)؛ و مدل سازی معادلات ساختاری (Amos20) جهت تجزیه وتحلیل یافته ها استفاده شد. تحلیل مسیر نشان داد که عوامل محیطی به ترتیب ضرایب اثر بر مدیریت توسعه ورزش (91/0)، منابع توسعه عوامل فردی (77/0)، (62/0) و مشارکت ورزشی (07/0) اثر مثبت و معنی داری داشت. همچنین مدیریت توسعه ورزش به ترتیب ضرایب اثر بر مشارکت ورزشی (95/0)، عوامل فردی (73/0) و منابع توسعه (37/0) دارای اثر مثبت و معنی داری بود.

هدف این پژوهش بازنگری جامع در رویه های توسعه مشارکت ورزشی در استان گیلان و ارائه چهارچوب های نظام مند و تحلیلی مناسب بود. این پژوهش گزارشی از چند اثر پژوهشی در سال 95-1394 بود. روش پژوهش تحلیلی-پیمایشی بود. به نمونه آماری مشخصی از کارشناسان (156 نفر)، شهروندان (354 نفر) و مستندات علمی و اجرایی (75 مورد) در حوزه ورزش در استان گیلان مراجعه شد. ابزار پژوهش روش کتابخانه ای، مصاحبه و پرسش نامه متناسب با چهارچوب تحلیل مفهومی پژوهش بود. روش های تحلیلی استفاده شده چهارچوب بندی سیستمی همراه با ارزیابی توصیفی کمی بود. یافته ها نشان داد که براساس مدل، به ترتیب اهمیت، عوامل مدیریت مشارکت، خدمات مشارکت، منابع توسعه، زمینه محیطی، قابلیت های ورزش و زمینه فردی، بر سطح مشارکت ورزشی (متغیر وابسته) اثر تعیین کننده دارند. همچنین، در سه بخش فردی، محیطی و منابع، مهم ترین چالش ها و نیازها حیطه مشترکی (رفتاری، محیط اقتصادی و منابع مالی) دارند. علاوه براین، شهرداری ها و اداره های ورزش و جوانان بیشترین نقش را ادر تقسیم کار بین سازمانی (برنامه ریزی، پشتیانی، اجرا و نظارت) دارند. براساس یافته ها می توان گفت که مشارکت ورزشی به مثابه یک نظام جمعی است و توسعه آن نیازمند ساختار سیستمی مبتنی بر تفکیک و ترکیب مناسب رویه ها و نقش ها با توجه به اولویت های مشخص شده است.

هدف از این پژوهش طراحی سازه قداست ورزشی در دانشجویان ورزشکار بود. روش تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی و با هدف کاربردی بود. جامعه آماری شامل دانشجویان ورزشکار دانشگاه های کشور بود. نمونه آماری به تعداد قابل کفایت جهت مدلسازی (150 نفر) به شیوه تصادفی طبقه ای از یازدهمین المپیاد ورزشی انتخاب و نظرخواهی شدند. براساس مطالعه نظری و مصاحبه با مربیان و اساتید، پرسشنامه محقق ساخته ای تنظیم گردید و با استفاده از نظر متخصصان روایی(محتوایی)، پایایی (آلفای کرونباخ) و اعتبار عاملی (برازش مدل) تأیید شد. از روش مدلسازی معادلات ساختاری (نرم افزار PLS) جهت تحلیل یافته ها استفاده شد. نتایج نشان داد که معنویت و نیایش به میزان 44 درصد از تغییرات تعهد و اخلاق را به طور مستقیم تبیین می کند. از سوی دیگر دو ضریب 810/0 و 456/0 نیز نشان می دهند که متغیر معنویت و نیایش به طور غیر مستقیم و از طریق متغیر میانجی منش و احساس به میزان 37 درصد بر متغیر تعهد و اخلاق تأثیر دارد. با توجه به ساختار تبیین شده و اینکه تعهد و اخلاق پیامدهای مورد انتظار در توسعه فرهنگی ورزش هستند؛ می توان گفت جنبه های معنوی نقش پیشآیندی و جنبه های احساسی نقش فرایندی و جنبه های اخلاقی نقش پیامدی در تقدیس ورزش برای ورزشکاران دارد.

هدف از این پژوهش ارائه چارچوب مفهومی توسعه کارآفرینی در صنعت گردشگری ورزشی کشور  بود. روش تحقیق از نوع مطالعات کیفی نظامند و توسعه نگر می باشد. جامعه آماری شامل دو بخش جامعه انسانی (صاحب نظران) و جامعه اطلاعاتی (منابع علمی و اسناد) حوزه گردشگری ورزشی بود. از دو ابزار پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای و مصاحبه استفاده گردید. روایی پژوهش با استفاده از روش اعتباریابی کیفی مبتنی بر نظر متخصصان مورد تایید قرار گرفت. از روش کدگذاری برای چارچوب بندی راهکارها استفاده گردید. چارچوب شناسایی شده شامل مشوق های محیطی و نهادی، ساختار و مدیریت توسعه، نگرش، رفتار و فرهنگ کارآفرینانه، تأمین منابع توسعه، نظام نوآوری، زمینه ها و فرصت ها و پیامدهای توسعه کارآفرینی در گردشگری ورزشی بود. ارتباط بین منظرها از طریق سه نوع اثر پیشایندی، فرایندی و پیامدی و با مشخص کردن جنبه برجسته تأثیر مشخص گردید. علاوه براین برای هر کدام از منظرها چالش ها و راهکارهای اجرایی مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس این یافته ها پیشنهاد می شود در توسعه کارآفرینی در گردشگری ورزشی اقدامات و تصمیم گیری های راهبردی مبتنی بر تفکیک منظرهای فوق و پیش بینی ارتباط بین آن ها باشد. رویکرد کلی می تواند این باشد که بر مبانی محیط و منابع گردشگری ورزشی و از طریق مدیریت، فرهنگسازی و نوآوری در این صنعت به ارتقای فرصت ها و پیامدهای کارآفرینی در آن اقدام شود.

هدف از پژوهش حاضر بررسی وضعیت پرداختن به الگوهای ورزشی در تفریحات خانوادگی بود که الگوهای مصرفی براساس درآمد، تعداد اعضا، درون و بیرون شهری و سبک مشارکتی و غیرمشارکتی مورد تحلیل قرار گرفت. روش تحقیق از نوع توصیفی- کیفی استفاده شد. جامعه آماری شامل خانواده های شهروند رشت بود که به تفریحات ورزشی خانوادگی در داخل و بیرون شهر می پردازند. نمونه آماری به دلیل زمینه و هدف پژوهش به صورت هدفمند و در دسترس شامل 100 خانواده بود. روش تحقیق از نوع توصیفی و کیفی بود. ابزار پژوهش به صورت مصاحبه بر اساس سؤالات طراحی شده (15 سوال باز پاسخ) و سپس تنظیم اطلاعات دریافتی در چک لیست ها بود. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین زمان فراغت ورزشی خانوادگی 33/37 ساعت در ماه می باشد، خانواده های با جمعیت متوسط (4 یا 5 نفر) و سطح در آمد 3-5 میلیون بیش ترین تفریح ورزشی را دارند، فراغت ورزشی خانوادگی بیشتر به صورت سبک غیرمشارکتی می باشد (19/86)، الگوهای والیبال و کوهنوردی بیش ترین زمان خانوادگی در بین الگوهای دیگر داشتند (6/2 و 5/8). تفریحات درون شهری بیشتر از برون شهری بود. به صورت تقریبی با افزایش تعداد اعضای خانواده و سطح درآمد تفریحات درون شهری کاهش و برون شهری افزایش داشت و به عکس. به نظر می رسد جذابیت الگوهای تفریحی ورزشی، ماهیتاً گروهی انجام دادن آن ها، سطح درآمد و تعداد اعضای خانواده، پیدا کردن خانواده های هم وزن، امکانات و وضعیت دسترسی به آن ها عوامل اصلی تعیین کننده زمان خانوادگی در پرداختن به فراغت ورزشی باشد.

هدف از این پژوهش ، بررسی مؤلفه های روش شناسی در مقالات مدیریت ورزشی کشور بود. تحقیق از نوع مطالعات سنجش کمی و به صورت کتاب سنجی است. نمونه آماری برابر با جامعه آماری انتخاب شد و شامل تمامی مقالات مدیریت ورزشی نشریات داخلی تا پایان سال 1391 است (845n=). مقالات از پایگاه های نمایه گذاری نشریات جمع آوری گردید و با استفاده از چک لیست های بازنویسی شده از مطالعات پیشین و مورد تأیید متخصصان ، استخراج و کد گذاری شدند. مؤلفه های انتخابی از هم تفکیک و دسته بندی شدند و به صورت جداول توزیعی دوبعدی تحلیل و مقایسه گردیدند. نتایج نشان داد که افزایش یا جهش کمی در تولیدات نشریات تأثیری بر میزان استفاده بسیاری از مؤلفه های روش شناختی نگذاشته است. همچنین اکثر مقالات دارای روش شناسی نوین در نشریات باسابقه و قدیمی چاپ شده اند. جنبه کمی تحقیقات بیشتر از جنبه کیفی بود. ضمنا به ترتیب از روش های توصیفی، تحلیلی، همبستگی ، پیمایشی و میدانی بیشترین استفاده شده است و نیز فقط تعداد بسیار اندکی از مقالات از روش های مرسوم در مطالعات مدیریتی و سازمانی در ورزش استفاده کرده اند. اکثر مطالعات به روش های تصادفی یا تمام شمار نمونه گیری شده اند، بنابراین هدف تعمیم پذیری به جامعه بیشتر از رویکرد مبتنی بر مدل یا فرضیه آزمایی و نظریه سازی مورد توجه قرار گرفته است. ضمنا 68 درصد ابزارهای پژوهش استفاده شده پرسش نامه بود، در حالی که ابزارهای مرسومی مانند داده های ثانویه و مشاهده فقط در چند مورد استفاده شده اند. با توجه به اینکه بسیاری از روش های مرسوم در مطالعات سازمانی و مدیریتی کاربرد قابل توجهی در مطالعات مدیریت ورزشی کشور نداشته اند، پیشنهاد می شود لزوماً رویکردهای تحقیقی متناسب با مطالعات روز مدیریت ورزشی تعدیل شود.

هدف از این پژوهش تحلیل تعامل و همکاری بین محیط آکادمیک و بخش های اجرایی ورزش کشور براساس تحلیل اسناد مربوط به همکاری این دو محیط بود. این پژوهش از نوع مطالعات تحلیل اسناد و به صورت گذشته نگر است. در این پژوهش به صورت هدفمند و دردسترس اسناد، آئین نامه ها چارت های سازمانی، مصاحبه ها، منابع آرشیو و گزارش عملکرد سازمان های ورزشی و نهادی علمی و دانشگاهی و همکاری بین این دو نهاد مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج در سه بخش جمع بندی نظر کارشناسان در منابع آرشیو، همخوانی آئین نامه، چارت سازمانی و گزارش عملکرد سازمان ها برای تعامل و گزارش 5 ساله ادارات تربیت بدنی دانشگاه ها ورزشی تحلیل شد. علاوه براین الگوی ساختاری فعلی و مطلوب جهت تعامل این دو محیط ارائه شد. نتایج نشان داد دیدگاه صاحب نظران حوزه رسانه، اساتید و مدیران مراکز علمی ورزشی در مقایسه با مدیران بخش اجرایی همگرایی بیشتری دارد. یافته ها حاکی از این بود که متناسب با اهداف تعیین شده در آئین نامه ها، واحد مناسبی در چارت های سازمانی جهت تعامل با محیط مقابل تدوین نشده و گزارش عملکردها نیز انطباق مناسبی با وظایف پست های سازمانی این مراکز نداشتند. گزارش عملکرد ادارات تربیت بدنی دانشگاه ها در ارتباط با همکاری با بخش ورزش نشان داد که کلاس مربیگری، طرح تحقیقاتی، سمینار و همایش، کارگاه آموزشی، مربیان و هیات علمی های شاغل در دو بخش، کارورزی- کار آفرینی و نشر به عنوان مهم ترین زمینه های همکاری بین این دو محیط، حجم نسبتا بالایی داشته اند اما احتمالا کیفیت آن ها مناسب نیست. به طور کلی نتایج حاکی از عدم تعامل مناسب بین محیط آکادمیک و بخش اجرایی ورزش کشور به دلایلی متعدد ساختاری و برنامه ای دارد. به نظر می رسد باید با خصوصی سازی در بخش دانشگاه و ورزش، تدوین قوانین مدون مبنی بر همکاری دو نهاد، اجرای طرح و سمینارهای تحقیقاتی مشترک و کارورزی زمینه برای تعامل هرچه بهتر این دو نهاد مهیا شود.

هدف از این تحقیق بررسی عوامل انگیزشی- بهداشتی معلمان تربیت بدنی بر اساس نظریه هرزبرگ بود که با روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و به صورت میدانی انجام شد. جامعه آماری را کلیه معلمان تربیت بدنی استان کرمانشاه تشکیل می دادند. نمونه تحقیق 278 معلم تربیت بدنی درنظر گرفته شد. برای نمونه گیری از روش خوشه ای چند مرحله ای استفاده شد. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه دموگرافیکی و پرسشنامه عوامل انگیزشی- بهداشتی دانت و همکاران (1996) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی و همچنین از آمار استنباطی شامل آزمون کالموگروف- اسمیرنف؛ آزمون t مستقل و آزمون همبستگی کندال استفاده شد. نتایج نشان داد که که تفاوت معنی داری بین عوامل بهداشتی معلمان مرد و زن تربیت بدنی وجود دارد (05/0>p)؛ اما بین عوامل انگیزشی معلمان مرد و زن تربیت بدنی تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05/0<p). همچنین عوامل بهداشتی با جنسیت (447/0r=) و وضعیت تأهل (409/0r=) رابطه مثبت و معنی داری داشت؛ اما عوامل انگیزشی با ویژگی های دموگرافیکی نمونه های تحقیق رابطه معنی داری را نشان نداد (05/0<p).

هدف از این تحقیق تعیین ارتباط بین ادراک از منابع قدرت مربیان با رضایتمندی جودوکاران نخبه ایران بود که با روش تحقیق همبستگی و به صورت میدانی به اجرا درآمد. جامعه آماری این تحقیق را کلیه جودوکاران لیگ برتر تشکیل می دادند. در این تحقیق نمونه آماری 115 جودوکار در نظر گرفته شد. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های اطلاعات فردی، پرسشنامه قدرت در ورزش(96/0=α) و پرسشنامه رضایتمندی ورزشکار (94/0=α) استفاده شد . به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی، و در راستای تعیین ارتباط از رگرسیون چند متغیره استفاده گردید. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین منابع قدرت مربیان و رضایتمندی بازیکنان رابطه معنی داری وجود دارد (01/0> p). همچنین یافته های تحقیق رابطه مثبت و معنی داری بین قدرت مبتنی بر پاداش و قدرت مرجعیت با رضایتمندی بازیکنان را نشان داد(01/0> p)، ولی بین منابع قدرت مبتنی بر تنبیه، قدرت قانونی و قدرت تخصص با رضایتمندی بازیکنان ارتباط معنی داری مشاهده نشد(05/0> p). به طور کلی منابع قدرت مربیان عاملی مهم و پیش بینی کننده در رضایتمندی ورزشکاران است.