بررسی جایگاه آستانگی در معماری خانه های ویلایی شمال بخش مرکزی تهران در دوره پهلوی بر اساس مفهوم سکونت نزد نوربرگ شولتز (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
بیان مسئله: آستانگی، مرحله میانی از فرایند گذار، شامل جدایی، انتقالی/ آستانه ای و پیوستن، نزد صاحب نظران انسان شناسی است. این مفهوم، در امر سکونت نزد نوربرگ شولتز ناظر بر رابطه متقابل «سرگردانی» و «ماندن» در فرایند جدایی تا رسیدن میان مراکز و راه ها، جهت ایجاد رابطه ای صمیمانه با مکان جایگاهی اساسی دارد؛ دراین راستا، مجموعه ویژگی های آستانگی فضاها، حاصل از تبیین جایگاه آستانگی در سکونت برمبنای سلسله مراتب، تحت عنوان ماهیت انفصالی- اتصالی، گشودگی و نفوذپذیری، انعطاف پذیری و گوناگونی و پویایی قابل شناخت هستند.هدف پژوهش: هدف این پژوهش، بررسی جایگاه آستانگی بر اساس ویژگی های فضایی حاصل از تبیین آستانگی در سکونت، در عرصه های سه گانه گذار نمونه هایی از خانه های ویلایی شمال بخش مرکزی تهران در دوره پهلوی است. دراین راستا، این پژوهش با ارائه نتایج خود، شناختی از کیفیات آستانگی فضاهای مذکور با توجه به تغییرات آستانگی در دوره پهلوی در تهران به عنوان پایتخت، به وجود می آورد. نتایج پژوهش، به عنوان پاسخی به چیستی جایگاه آستانگی در فضاهای مذکور، می تواند گامی در حوزه بررسی و طراحی فضاهای قابل سکونت، به عنوان هدف معماری، به ویژه مسکن، قلمداد شود.روش پژوهش: این پژوهش توصیفی- تحلیلی، ازطریق موردپژوهشی متکی بر مطالعات اسنادی، مشاهدات میدانی، مستندنگاری و تحلیل و مقایسه تطبیقی یافته ها انجام شده است.نتیجه گیری: ماحصل تحقیق بیان می کند، بیشترین تغییرات در «سلسله مراتب»، «انفصال- اتصال» و «گشودگی» در «محدوده ورودی بنا»، «ورودی اتاق ها» و «فضاهای خارجی» است. این تغییرات، به ترتیب موجب غلبه گشودگی بر بستگی و انفصال بر اتصال؛ غلبه یکبارگی، ضعیف شدن حریم داخل اتاق - و در مواردی تقلیل خوانایی هال ورودی- و اشراف شده اند. علاوه بر این، «هال ورودی در ترکیب با راه پله» و «فضاهای نیمه باز» در نمونه های مطالعه شده دوره دوم پهلوی، نسبت به دوره اول، به لحاظ «ماهیت انفصالی- اتصالی» قوی تر عمل کرده اند. از سوی دیگر، همواره به شاخص های «انعطاف پذیری»، «گوناگونی» و «پویایی»، علی رغم اشراف، توجه شده و به خصوص در بخش «فضاهای نیمه باز»، در بناهای دوره دوم نسبت به دوره اول، در تقویت جایگاه آستانگی تأثیرگذارتر بوده اند.Investigation of the Position of Liminality in the Architecture of Villa Houses in the Northern Area of Central Tehran Constructed During the Pahlavi Era Based on the Concept of Dwelling by Norberg Schulz
Problem statement: Liminality as the middle state of the phase of rites of passage, including separation, transition, and incorporation of the viewpoint of pundit anthropologists, has a basic position in dwelling whose essence is the dialectic of settling and wandering in Norberg-Schulz’s viewpoint; Therefore investigation of the position of liminality in spaces based on the result of explicating liminality in dwelling including hierarchy, articulation, openness and permeability, robustness, variety and dynamism is an essential matter in the field of creating spaces especially residential architecture as private mode of dwelling.Research objective: The goals of this article are to investigate the position of liminality in villa houses of the Pahlavi era in the North of the central part of Tehran and the differences of liminality’s position in different areas of those buildings in the first and second parts of Pahlavi era. Pahlavi era is chosen as the period of research according to fields and samples of changing liminality in residential buildings and Tehran is chosen as a place of research because it was directly exposed to these changes as a capital and model of other cities.Research method: This descriptive-analytical research has been done through investigation cases based on inscriptive studying, field observation, documentation, and comparative analyzing findings.Conclusion: The results of the research show that the position of hierarchy, articulation, and openness has been changed; In this way, inattention to these characters in the outer area of building’s entrances, room entrances, and exterior spaces and surfaces leads to dominance of openness and separation; obscurity and sudden entry; and domination of other buildings; while the entrance of interior spaces in connection with stairs had more impressive role progressively and made transitional center in the whole of space. Moreover, robustness, variety, and dynamism have been figured agreeable especially in semi-opened spaces of the second part of the Pahlavi era, despite domination.
تبلیغات
