معماری مطلق: مروری بر ایده متافیزیکی ارسطو از معماری (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
بیان مسئله: تحقیق درباره «فلسفه معماری» چنان چه معنای دقیق کلمه مدنظر باشد با مطالعه در آراء فیلسوفان در خصوص معماری آغاز می شود. در میان اندک فیلسوفانی که درباره معماری، اعم از علم یا هنر آن، سخن گفته اند، ارسطو با اندیشه های ناب و آغازین خود به راستی در مقام بلندی جای دارد. در رأی این فیلسوف، معماری با شالوده آن تعریف می شود. شالوده بنا برای او هم چون اصل، مبدأ در هستی انگاشته شده است. معماری به وجود عرضی و مسئله عرض تحدید تعریف نمی شود بلکه برخلاف تصور صاحب نظران دوره مدرن معماری باید در بازگشت بنیاد خویش شناخته شود و نه از طریق شناخت عوارض و حالات انسانی که در زندگی در فضاهای معماری بروز می کند. بدین گونه اثر معماری در محدوده یک وضعیت عرضی و یا پدیداری شناخته نمی شود. هم و غم یک معمار، ساختن چیزهای عرضی بی پایانی که همراه خانه ساخته می شود نیست بلکه او چیزی را می سازد که سرانجام عرضی نیست و حتی در نهایت و غایت از خویشتن معمار استقلال دارد. در یک کلمه، خانه برای خود خانه و نه برای چیز دیگر ساخته شده است.هدف پژوهش: هدف از این پژوهش بررسی نظریه معماری ارسطویی و شناخت هستی شناسی ساختن معمارانه است.نتیجه گیری: در این تحقیق مجمل نظریه معماری ارسطویی از منظر و خاستگاه نظریه «معماری به نحو مطلق» یعنی آن معماری که مطابق با حکم فیلسوف و احتمال هستی شناختی ساختن معمارانه است و در دفاع از آن مورد بحث قرار گرفته و برخی ملاحظات سازنده در نظریه با استعانت از طرح ارسطویی کشف و تبیین شده است.Architecture as Absolute: Reviewing Aristotle’s Metaphysics of Architecture
Problem statement: Research on “philosophy of architecture,” if the exact meaning of the word is considered, begins with studying the opinions in philosophy regarding architecture. Among a few philosophers who have spoken about architecture, whether it is a science or an art, Aristotle, with his pure and original thoughts, is truly in a high position. In the philosopher’s opinion, architecture is defined by its foundation. For him, the foundation of the building is considered the origin of its existence. Architecture is not defined by the existence of accidents and the issue of the phenomenon, but contrary to the opinions of experts of the modern period, known in return for its foundation and not through the recognition of complications and human states that appear through living architectural spaces. In this way, the architectural effect is not recognized merely within the scope of a transverse or phenomenal situation. The concern of an architect is not to build endless phenomenal things along with the house but to build something that is essential in the end and is even ultimately independent of the architect himself. In a word, the house is for the house itself and not for anything else. Research objective: The research objective is to investigate the Aristotelian view of architecture and to know the ontology of architectural construction.Conclusion: In this research, the Aristotelian view of architecture is introduced from the perspective and origin of the theory of “architecture in an absolute way,” i.e., an architecture that is in accordance with the philosopher’s ruling and the ontological possibility of architectural construction and is discussed in defense of it. Some constructive considerations in the theory with the help of the Aristotelian plan have been discovered and explained.