لاله زار، خط مقدم مدرنیزاسیون در تهران (لاله زار، بازتاب نفوذ مدرنیته از شهر به جامعه ایرانی) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
بیان مسئله: نگاه نو به جامعه در عصر قاجار، با جریان های مدرنیزاسیون جهانی هم زمانی دارد و احداث خیابان لاله زار، از اولین اقدامات حاکمیتی در ایران برای ورود به این عرصه است. می توان مدعی شد، ماجرایی که بر خیابان لاله زار گذشته، بازتابی دقیق از تعریف «مدرن» است که آن را از یک خیابان باغی، به یک فضای جمعی شهری بدل کرده است. تغییرات نمای ساختمان ها، استقرار مبلمان شهری، سنگفرش معابر و تقویت کارکردهای خیابان همچون ساخت هتل، کافه و سالن تئاتر از مهم ترین جلوه های این فرایند است. خیابان لاله زار که در دوره قاجار با هدف ایجاد مکانی تفرجی در شهر برای درباریان و متمولین احداث شده بود، در دوره پهلوی، اول به فضای جمعی برای عموم جامعه تحول یافت و امکان گذران اوقات تفریح و حضور و مشارکت در جریان زندگی شهری را برای جامعه فراهم آورد. هدف پژوهش: خوانش نقش ادراکی فرآیند مدرنیزاسیون شهری در شکل گیری جامعه مدرن تهران دوره پهلوی اول با استناد به تحولات کالبدی خیابان لاله زار. روش پژوهش: با متمایز کردن چهار مداخله «تزئین گرایی»، «خطی سازی»، «نماگرایی» و «مونومان گرایی» که اقدامات اساسی در مدرنیزاسیون شهری محسوب می شود، خیابان لاله زار با روش تحلیل تصویری، ارزیابی و ردپای معیارهای فوق در آن تحلیل می شود. نتیجه گیری: پدیدارشدن یک «آمبیانس» شهری متفاوت از فرهنگ عمومی جامعه به عنوان ثمره مدرنیزاسیون خیابان لاله زار و این واقعیت که مدرنیزاسیون در ایران با خیابان لاله زار آغاز شد و سرعت گرفت، نتایج اصلی پژوهش را شکل می دهد.Lalehzar: the Front Line of Tehran’s Modernization (The Street as the Modernity Diffusion Frame from the City into the Society)
modernization movement in the world; The construction of Lalehzar street is one of the first governmental actions in Iran to join this line. The idea claimed is that the lived history of Lalehzar street is a precise reflection of the modern definition which transformed it from a garden street into an urban public space. The changes in the facades of buildings, the installation of urban furniture, paving of roads and the strengthening of street functionalities such as the construction of hotels, cafes and theaters are among the significant facts of this process. Lalehzar street, which was first built in the Qajar era in order to create a place of leisure in the city for courtiers and financiers, was transformed into a public space for residents during the first Pahlavi period and allowed people to devote time and to participate in the flow of urban life.Research objective: Reading the perceptual role of the urban modernization process in the formation of modern Tehran’s society under the 1st Pahlavi, based on the physical developments of Lalehzar street.Research method: By distinguishing four interventions being “decoration”, “alignment”, “facadization” and “monumentalization” considered as the main measures of urban modernization, Lalehzar Street is examined through an iconographic approach and the hints of the interventions mentioned are analyzed in it.Conclusion: The emergence of an “urban ambiance” rising from the modernization of rue Lalehzar which is different from the general culture of the society; As well as the fact that modernization in Iran began with rue Lalehzar, define the main results of the research.
تبلیغات
