آرشیو

آرشیو شماره ها:
۷۰

چکیده

«شرایط حساس کنونی»؛ گزاره ای است که از لحظه تولد انقلاب اسلامی بر سامان حکمرانی ایران سایه افکنده و بن مایه درست انگاری تصمیم سازی ها شده، به آن گونه که همه شئون حاکمیتی رد و نشانی از آن را به خود آویخته، وضعیتی استوار بر اضطراب، بحران و خاص بودگی را ساخته و قلمرو زیست سیاست ایرانیان را گرد آن پرداخته. چارچوب موشکافی این ریختار زودگذرِ پایدار که در درازنای تاریخ جهان هستی داشته، در پنداره «وضعیت استثنایی» نهفته. وضعیتی که در آن قانون معلق می شود تا پاس داشته شود. تبارشناسی آگامبن این وضعیت را در ریخت های گوناگونی نمایش داده که هر یک اضافه بر یکسانی هایی، سازه ای ویژه دارد و همه آن ها در دو سنت حقوقی و فراحقوقی جلوه می کند. انگارباور این نوشتار آن است که ریخت استثنایی در جامعه ایرانی، «وضعیت حساس» بوده و چیستان این جستار، یابش جایگاه آن وضعیت در قانون اساسی است. منطقه تعیین ناپذیر حقوقی و نمایش تفسیر، تبعیض و فراوانی قانون نیز دستاورد این گفتار خواهد بود.

sensitive state: displaying the aporia of law and exception in the Islamic Republic of Iran

“current sensitive state” are a proposition that has prevailed in the governance of Iran right from the scratch of the Islamic revolution and become the basis of the virtuousness of decision-making, such that includes all governance dimensions and a sign of it continues to swing.; a situation which is established by anxiety, crisis and peculiarity, and the realm of Iranian biopolitics revolves around it. The framework for scrutinizing this situation is a permanent temporary status that has existed throughout the history of the universe and is latent in the concept of “the state of exception”, a situation swinging in law until it is respected. Agamben’s genealogy has demonstrated it in various forms, that each of them entails a special, structure apart from similarities and manifests themselves in two legal and extra-legal traditions. The essay postulates that the state of exception in Iranian society has been a state of crisis and the question of this essay is whether we can find its position in the legal tradition of the Islamic Republic of Iran. The threshold of indeterminacy and the display of interpretation, discrimination, and plurality of law are the upshot of this essay.

تبلیغات