بازتعریف آق اوی: الگویی برای مسکن انتقالی پس از سیل 1398 گلستان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
بیان مسئله: تأمین مسکن موقت پس از سانحه به منظور حفاظت از آسیب دیدگان و ازسرگیری فعالیت های روزمره آنان اهمیت دارد، اما ممکن است یک انتقال واقعی سکونت را ایجاد نکند. باگذشت سه سال از سانحه سیل در روستای چن سولی، شکل های مختلفی از انتقال سکونت مشاهده می شود. در حالی که در برخی نمونه ها انتقال سکونت از طریق اتمام بازسازی مسکن دائم و یا تکامل تدریجی مسکن موقت به انجام رسیده است، تعدادی از خانوارهای آسیب دیده همچنان در آلاچیق های موقت به سر می برند و یا به خانه های آسیب دیده پیشین خود بازگشته اند و سلامت و ایمنی آنان در خطر است. هدف پژوهش: ارائه نظریه ای که بتواند انتقال سکونت آسیب دیدگان از حالت موقت به دائم در روستای چن سولی را تبیین کند. روش پژوهش: این پژوهش جهت شناسایی عوامل مؤثر بر انتقال سکونت خانوارهای آسیب دیده از رویکرد کیفی و روش نظریه زمینه ای بهره گرفته است. گردآوری داده ها از طریق مشاهده مشارکتی و مصاحبه های نیمه ساختاریافته صورت گرفته است. انتخاب نمونه ها به صورت هدفمند و براساس نمونه گیری نظری به انجام رسیده و تا مرحله اشباع نظری ادامه یافته است. تحلیل داده ها از طریق کدگذاری داده های کیفی به انجام رسیده است. نتیجه گیری: بازتعریف الگوی مسکن آق اوی باهدف انتقال سکونت آسیب دیدگان ناشی از سیل از طریق بازآفرینی معنای مکان امکان پذیر است. مدل زمینه ای این تحقیق نشان می دهد، این امر به شرایط «شیوه حمایت از تأمین اسکان» و «اقتصاد محلی»، تأمین «ایمنی و امنیت»، و «آسایش اقلیمی» وابسته است. تعاملات ساکنین نسبت به شرایط مزبور در قالب مقولات «مشارکت جمعی»، «ظرفیت های آق اوی»، «احساس تعلق»، «تکامل تدریجی»، و «فرم مسکن موقت» دسته بندی شدند. در نهایت پیامدهای حاصل از این تعاملات به صورت استفاده از «گزینه های استفاده مجدد» از اسکان موقت، تلاش برای «حفظ هویت فرهنگی»، و در تعدادی از نمونه ها «عدم انتقال سکونت» بروز کرده است.Redefining the Aq-Oi: A Pattern for Transitional Housing after the 2019 Golestan Flood
Problem سtatement: Providing temporary housing after a disaster is essential to protect the survivors and resume their daily activities, but it may not result in an actual housing transition. After three years of the flood in Chen-Soley, different forms of housing transition are observed. While in some cases, the residence transition has been done through the completion of the reconstruction of permanent housing or the incremental evolution of temporary housing, some affected households still live in temporary units or have returned to previously damaged houses, and their health and safety are at risk.
Research objective: This study attempts to present a theory that can explain the transition of residence of the survivors from temporary to permanent housing in Chen-Soley village.
Research method: This research has used the qualitative approach and the grounded theory method to identify the factors affecting the transition of residence of affected households. Data collection was done through participatory observation and semi-structured interviews. Samples were selected through theoretical sampling and data analysis was carried out through qualitative data coding.
Conclusion: It is possible to redefine the pattern of Aq-Oi housing to transition the residence of survivors by recreating the meaning of the place. The paradigm model of the research shows that this matter depends on the causal conditions, including “the way of supporting housing provision” and “local economy,” providing “safety and security,” and “climate comfort”. Residents’ interactions regarding these conditions were classified into the categories of “community participation,” “capacities of Aq-Oi,” “sense of belonging,” “incremental evolution,” and “form of temporary housing”. Ultimately, the consequences of these interactions have appeared in the form of using “reusing options” of temporary housing, trying to “maintain cultural identity”, and, in some cases, “non-transition of residence”.
تبلیغات
