این پژوهش، با هدف مطالعه رابطه رسانه های اجتماعی و شبکه روابط خویشاوندی و دوستی در شهر شیراز انجام شده است. در این مقاله از نظریه مرزهای خانوادگی و نظریه فردگرایی شبکه ای مورد استفاده قرار گرفته اند. بدین منظور 600 پاسخگو از دو نسل جوان و بزرگسال با روش نمونه گیری چند مرحله ای تصادفی انتخاب و طی یک مطالعه پیمایشی مورد مطالعه و مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان می دهد که استفاده از رسانه های اجتماعی به افزایش ارتباط با دوستان واقعی و مجازی و افزایش حمایت دریافت شده از آنها برای جوانان و بزرگسالان کمک می کند. همچنین استفاده از این رسانه ها حمایت دریافتی از خویشاوندان نزدیک و دور را نیز تا حدی بهبود می بخشد؛ بدین صورت که حمایت دریافت شده از خویشاوندان نزدیک را برای بزرگسالان و خویشاوندان دور را برای جوانان افزایش می دهد. اما در مقابل، نتایج نشان می دهد که استفاده از این رسانه ها ارتباطات خانوادگی را تضعیف می نماید و با آن ارتباط معکوس دارد.
